Θα ήταν άξιος της μοίρας του ο ΠΑΟΚ αν έχανε στο Περιστέρι. Δεν είναι επιτυχία, βέβαια, το γεγονός ότι απέφυγε την ήττα, δεν είναι όμως και η αποτυχία αυτό το 1-1 αν λάβει κανείς υπ' όψιν όλες τις παραμέτρους που το διαμόρφωσαν.

Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν πολύ καλός, δεν ήταν όμως και κακός. Ηταν άστοχος. Αυτή ήταν η μεγάλη αδυναμία του. Αν ο Λούκας και ο Σαλπιγγίδης δεν αστοχούσαν σε δύο κλασικές ευκαιρίες, η διάθεση όλων των παικτών ήταν τέτοια που θα μπορούσε να τους οδηγήσει σε μία ακόμη από τις ολικές ανατροπές που φέτος τις έκαναν ψωμοτύρι. Θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να σκοράρει νωρίτερα και θα είχε χρόνο να πάρει ακόμη και τη νίκη, καθώς ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.

Επίδειξη πάθους και προσωπικότητας

Αυτό το τελευταίο πιστώνεται ως θετικό στοιχείο στην ομάδα κι αυτό, τελικά, είναι που έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Η διάθεση, αλλά και η προσωπικότητα που δείχνουν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, παίκτες στον αγωνιστικό χώρο. Είναι σα να λένε “ εμείς είμαστε οι ανώτεροι, θέλουμε και μπορούμε να νικήσουμε”. Το μήνυμα “πέρασε” στους αντιπάλους τους, που οπισθοχώρησαν, αποδεχόμενοι τον ρόλο του ποντικού απέναντι στη γάτα, με την ελπίδα ότι θα κατορθώσουν έως το τέλος να διαφυλάξουν το προβάδισμα που τους είχε δώσει το γκολ του Παπαδόπουλου.

Ατρόμητος-ΠΑΟΚ 1-1

Είναι η ίδια θέληση και η ίδια νοοτροπία νικητή που βοήθησε φέτος να κάνει τόσες πολλές ανατροπές. Από τη στιγμή που ο Χουμπ Στέφενς “πήρε ανάποδες” και τους “τα έψαλε” γιατί δεν πάλευαν σε ματς που δεν άρχιζαν καλά, οι παίκτες δεν διανοούνται καν ότι δεν θα τα δώσουν όλα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Οι πολλές φετινές ανατροπές δεν είναι καθόλου συμπτωματικό γεγονός. Για τα ελληνικά δεδομένα και για τα στάνταρ των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ και των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ, ο ΠΑΟΚ απέδειξε και εξακολουθεί να αποδεικνύει ότι διαθέτει μέταλλο, ανεξάρτητα με το ότι... δεν συναρπάζει τα πλήθη με το ποδόσφαιρο που παίζει.

Η ατάκα του... “Μπάτμαν”

Από την άλλη, το πλήθος των ανατροπών που έγιναν έως σήμερα είναι ένα ζήτημα. Γιατί να μένει πίσω στο σκορ η ομάδα τόσο συχνά ώστε να χρειάζεται να κάνει την ανατροπή; Γιατί να βρίσκονται οι παίκτες του ΠΑΟΚ με την πλάτη στον τοίχο, ώστε να αρχίσουν να τρέχουν μετά για να προλάβουν;

Η υπόθεση αυτή μού θυμίζει μια κορυφαία ατάκα του Γιώργου Μπατατούδη για τον Αγγελο Αναστασιάδη. Μια ατάκα που είχε “ρίξει” σε κλειστό κύκλο, μεταξύ φίλων και συνεργατών του: “ Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Αγγελος αρχίζει πάντα λάθος την ομάδα και μετά τρέχει να τη διορθώσει με αλλαγές...”. Ήταν η εποχή που ο Αναστασιάδης θαυμαζόταν ως κόουτς, που μετέχει ενεργά στο παιχνίδι ανακατεύοντας συνεχώς την τράπουλα...

Εδώ το ερώτημα δεν έχει να κάνει με τον Στέφενς, γιατί ο Ολλανδός καθόλου δεν μας έχει συνηθίσει σε αλλαγές παικτών από πολύ νωρίς, ούτε σε πολλές εσωτερικές αλλαγές κατά τη διάρκεια των αγώνων.

Απευθύνεται στους ίδιους τους παίκτες οι οποίοι συνήθως... βρίσκουν έναν τρόπο να αιφνιδιαστούν και να δεχτούν πρώτοι το γκολ. Και, βέβαια, είναι ένα ερώτημα στο οποίο μόνο αυτοί μπορούν να απαντήσουν. Όχι με τα λόγια, αλλά με πράξεις. Να κόψουν, δηλαδή, αυτή την κακή και ψυχοφθόρα συνήθεια...

Ο Λίνο ξεχώρισε...

Από το ματς στο Περιστέρι θα ξεχωρίσω τον Λίνο γιατί η δική του ποιότητα επέτρεψε στον ΠΑΟΚ να δημιουργήσει καταστάσεις σε βάρος του Ατρομήτου και γιατί από δικό του φάουλ ήρθε η ισοφάριση με τον Τζαβέλλα. Εναν Τζαβέλλα, που -θα το ξαναπώ- αποτελεί τεράστιο κέρδος για τον ΠΑΟΚ. Προβλέπω από τώρα ότι θα είναι σίγουρα στην αποστολή της Εθνικής ομάδας για το Μουντιάλ.

Στέφενς: "Γιατί να τρώμε πάντα πρώτοι γκολ;"

Τώρα ο ΠΑΟΚ έχει την ευκαιρία να “κλείσει” το 2013 και τον πρώτο γύρο του Πρωταθλήματος με μία νίκη, στην Τούμπα, όπου υποδέχεται την Κυριακή τον Λεβαδειακό. Φαντάζομαι (και είναι λογικό) ότι η σκέψη των οπαδών του “τρέχει” ήδη στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Μακάρι να αποδειχθεί βάσιμη η ελπίδα τους ότι ο Ιβάν Σαββίδης θα αποτολμήσει γενναία ενίσχυση του ρόστερ, αλλά και ότι θα αποδειχθούν εύστοχες οι επιλογές των συνεργατών του και του Στέφενς.