Το μυστικό της νίκης του ΠΑΟΚ επί του ΠΑΣ Γιάννινα δεν ήταν ούτε η πολύ καλή απόδοση, που, μετά από πολύ καιρό, είχε ο Μίροσλαβ Στοχ, ούτε οι “εμπνεύσεις” του Γιώργου Γεωργιάδη, που δικαιώθηκαν όλες, ούτε καν η ευψυχία, το πάθος, η αποφασιστικότητα των παικτών τκαι όλα τα υπόλοιπα κλισέ που χρησιμοποιούνται σε τέτοιες περιπτώσεις. Ισα-ίσα, όταν... λιγόστεψε το πάθος, βρήκε η ομάδα την ηρεμία της, έπαιξε ποδόσφαιρο και πέτυχε μια πολύ σημαντική ανατροπή, αν και αγωνιζόταν με αριθμητικό μειονέκτημα.

Είναι άξιος συγχαρητηρίων ο προπονητής του ΠΑΟΚ γιατί στην ανάπαυλα μίλησε στα αποδυτήρια σαν αληθινός ηγέτης. Είδε στο πρώτο ημίχρονο τους πιο πολλούς παίκτες να... έρχονται θυμωμένοι από το ματς στο “Κλεάνθης Βικελίδης”, είδε τη “σπαστική” διαιτησία να ρίχνει λάδι στη φωτιά, είδε όμως και ότι αν η ομάδα συνεχίσει και στο δεύτερο ημίχρονο με τον ίδιο εκνευρισμό, θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια οδυνηρή ήττα. Τους είπε, λοιπόν, όσα και ο ίδιος αποκόμμισε ως ποδοσφαιριστής κλάσης μετά από μια αξιόλογη καριέρα στα ελληνικά και τα ξένα γήπεδα: “Κύριοι, έτσι δεν πάμε πουθενά. Προσαρμοστείτε στις συνθήκες που βρίσκετε μπροστά σας, συγκρατηθείτε, ηρεμήστε και παίξτε έξυπνα την μπάλα που ξέρετε για να πάρουμε το παιχνίδι...”

Για τον Βοσκάκη απαξιώ να ξοδέψω περισσότερες από δυο - τρεις αράδες. Ανήκει κι αυτός στη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων διαιτητών που είναι ανίκανοι. Ο άνθρωπος φοβήθηκε μην τυχόν χάσει τον έλεγχο του αγώνα και βγάζοντας κίτρινες κάρτες σε όποιον περνούσε από μπροστά του, κατάφερε να πετύχει αυτό ακριβώς που ήθελε να αποφύγει. Εκανε το ματς ροντέο κι ύστερα προσπαθούσε να καταλάβει τι συνέβη. Και επειδή άκουσε ουκ ολίγα και από τους παίκτες του ΠΑΟΚ και από την κερκίδα, στο δεύτερο ημίχρονο την πλήρωσε ο ΠΑΣ Γιάννινα, που για να πάρει φάουλ έπρεπε να χυθεί αίμα. ΑΥΤΗ είναι η ελληνική διαιτησία και δεν με εκπλήσσει ακόμη μια απαράδεκτη εμφάνιση διαιτητή.

Το θέμα μου είναι πώς αντιδρά ο ποδοσφαιριστής στις “ειδικές συνθήκες”, όπως τις χαρακτήρισε ο Γεωργιάδης. Οταν αρχίζει το παιχνίδι και δεν έχει δοθεί ακόμη αφορμή για ένταση, δικαιολογείται ο Τζαβέλλας να είναι... αγρίμι; Δικαιολογείται, όσο κακός να είναι ο διαιτητής, να πέφτουν πάνω του οι παίκτες σε κάθε υπόδειξη; Δικαιολογείται ο Βίτορ να χτυπάει την μπάλα στα γεννητικά όργανα του αντιπάλου, όταν εκείνος υπέπεσε σε παράπτωμα και είναι βέβαιο ότι θα δει κίτρινη κάρτα; Δικαιολογείται, δηλαδή, να παρασύρονται έμπειροι παίκτες σε ένα επιζήμιο για τους ίδιους και την ομάδα τους γαιτανάκι, πολύ περισσότερο δε από τη στιγμή που κατά βάθος πιστεύουν ότι ο διαιτητής σκόπιμα τους αντιμετωπίζει με εχθρότητα; Νομίζω πως όχι. Αυτή δεν είναι έξυπνη αντίδραση. Και τα νεύρα που κοστίζουν δεν είναι μαγκιά. Είναι βλακεία. Η, έστω, αφέλεια...

Οταν πιστεύεις ότι ο διαιτητής έρχεται να σε “καρατομήσει”, απαγορεύεται να του δίνεις το δικαίωμα. Πρέπει να τον εκθέσεις με το ποδόσφαιρο που θα παίξεις και να μην του επιτρέψεις να σε βλάψει. Αυτό ακριβώς είπε στο ημίχρονο ο Γ.Χ. και γι' αυτό του βγάζω το καπέλο. Σε τέτοιου είδους καταστάσεις χρειάζεται εξυπνάδα και πραγματική μαγκιά.

Αν πάμε σ' αυτό καθ' εαυτό το παιχνίδι, πρέπει φυσικά να χειροκροτήσω τον Στοχ, όχι μόνο για το υπέροχο γκολ που πέτυχε, αλλά για τη γενικότερη παρουσία του. Ηταν ο πιο ορεξάτος απ' όλους, ο πιο επικίνδυνος απ' όλους, έτρεξε περισσότερα χιλιόμετρα απ' όλους και έκανε τις πιο πολλές σωστές ενέργειες απ' όλους. Προφανώς τον βοήθησε και ο ρόλος που έπαιξε. Ο Γεωργιάδης του ζήτησε να κινηθεί ως μπαλαντέρ και δεύτερος φορ και αποδείχτηκε ότι έκανε μπίνγκο μ' αυτή την επιλογή. Δεύτερο μπίνγκο ήταν η αντικατάσταση του ντεφορμέ Σαλπιγγίδη με τον Λούκας. Τρίτο, η χρησιμοποίηση ως δεξιού αμυντικού του Γεωργιάδη, που ήταν άψογος. Γενικά, ο Γ.Χ. είχε πολύ μεγάλο μερίδιο συμμετοχής στην κατάκτηση αυτής της νίκης.

Μου άρεσαν επίσης ο Σκόνδρας (και δεξιά και στο κέντρο άμυνας) και ο Τζαβέλλας, ο οποίος με συγκινεί με τη θέλησή του, αλλά το έχει παρατραβήξει και πρέπει να προσέξει πολύ, αν θέλει να παραμείνει χρήσιμος. Είπαμε, να μην είναι μαλθακοί οι παίκτες του ΠΑΟΚ, όπως συνέβαινε επί Στέφενς, όμως με το να περάσουν στο άλλο άκρο, δεν πρόκειται να προσφέρουν τίποτε.

Γενικά, ο ΠΑΟΚ οδεύει προς τους δύο κρίσιμους ημιτελικούς του Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό, υπό τους ήχους του τύμπανου του πολέμου, που καλά κρατούν εδώ και δύο εβδομάδες. Σε εμπόλεμη κατάσταση, οφείλεις να είσαι προετοιμασμένος για όλα. Οφείλεις να έχεις βρει τους αποτελεσματικούς τρόπους για να βγεις νικητής κάτω ακόμη και από τις πιο αντίξοες συνθήκες...