OPINIONS

Ανέκδοτο οι αγκαλίτσες

Ανέκδοτο οι αγκαλίτσες
INTIME SPORTS

Ο Στέλιος Γρηγοριάδης, με αφορμή τη συζήτηση για την επικύρωση της βαθμολογίας των πλέι οφ, στην τελευταία συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκα, αναρωτιέται αν ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ εισέπραξε το μήνυμα που καταρρίπτει τις ψευδαισθήσεις του.

Πολύ λογική και πολύ φυσιολογική η στάση του Παναθηναϊκού στη συζήτηση για το αν πρέπει να επικυρωθεί η βαθμολογία των πλέι οφ. Ο Παναθηναϊκός τερμάτισε πρώτος και κάθε είδους αμφισβήτηση βλάπτει τα συμφέροντά του. Αυτό κατέκτησε το δικαίωμα να αγωνιστεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με συνδυασμό αγωνιστικών αποτελεσμάτων και δικαστικών αποφάσεων και αυτός πρέπει να αγωνιστεί. Κανένας άλλος.

Λογική έως ένα βαθμό και η στάση του Ολυμπιακού. Κινδυνεύει περισσότερο να μοιραστεί το χρήμα το από μάρκετ πουλ της διοργάνωσης με τον ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη παρά με τον Παναθηναϊκό του Γιάννη Αλαφούζου.

Ασυνήθιστο να υποστηρίζει ο Ολυμπιακός θέση του Παναθηναϊκού, αλλά συμβαίνει ενίοτε ενόψει της υπεράσπισης των ιδίων συμφερόντων. Και όντως συνέβη στην πρόσφατη συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκα, όπου το αίτημα του ΠΑΟΚ να μην επικυρωθεί η βαθμολογία μέχρι να αποφασίσει το CAS, στο οποίο προσέφυγε, υποστήριξε μόνο ο ίδιος ο Βρύζας και η Ξάνθη του «μοναχικού καβαλάρη» που λέγεται Χρήστος Πανόπουλος.

Εμείς όλοι καταλαβαίνουμε για ποιους λόγους συνέπραξαν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός και, πολύ περισσότερο, γιατί ο Παναθηναϊκός δεν συναίνεσε στην ένσταση του ΠΑΟΚ, αλλά καθόλου βέβαιο δεν είναι ότι κατάλαβε ο Ιβάν Σαββίδης ότι στο χώρο του επαγγελματικού -«ο θάνατός σου η ζωή μου»- ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν μπορούν να σταθούν φιλίες παρά μόνο πρόσκαιρες και συγκυριακές λυκοφιλίες.

Τα φιλιά και οι αγκαλιές με τον Γιάννη Αλαφούζο, πριν από τον τελικό του Κυπέλλου, στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ, ισοδυναμούν σήμερα με κακόγουστο ανέκδοτο. Με την πρώτη αφορμή που δόθηκε, οι... φίλοι και οι... σύμμαχοι στον αγώνα για την... εξυγίανση του ποδοσφαίρου βρέθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλον. Δεκάρα δεν έδωσε ο Αλαφούζος για το αν ευσταθεί λογικά, ακόμη και νομικά, η αφαίρεση...15 βαθμών από τον ΠΑΟΚ στην κανονική περίοδο του Πρωταθλήματος, ώστε να αφαιρεθούν τρεις από τα πλέι οφ.

Ούτε κάθισε να νοιαστεί για το ότι δεν υπήρχε σχετική νομολογία που να είχε παράγει και ένα σχετικό δεδικασμένο στο παρελθόν, με το ανακάτεμα πειθαρχικών διώξεων που αφορούν ταυτόχρονα σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο ή και αντίστροφα. Θεώρησε τα πάντα καλώς καμωμένα, διότι έτσι όπως «καμώθηκαν» βολεύουν τον Παναθηναϊκό και, φυσικά, το ίδιο ακριβώς θα έκανε και ο Σαββίδης αν στη θέση του Παναθηναϊκού ήταν ο ΠΑΟΚ.

Σε τέτοιες περιπτώσεις ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε την αξιοπιστία του ποδοσφαίρου. Αυτήν τη θυμούνται όλοι μόνο όταν ζημιώνεται ή πιστεύουν ότι αδικείται η δική τους ομάδα. Όταν εξυπηρετούνται τα δικά μας «καλά και συμφέροντα», οι διαιτησίες είναι άριστες και οι αποφάσεις της «αθλητικής δικαιοσύνης» άψογες...

Τελικά, πέρα από το μάθημα που πρέπει να πάρει ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ απ’ αυτή την ιστορία, ώστε να αναθεωρήσει την ψευδαίσθηση που δημιούργησε περί φίλων και συμμάχων, το ουσιώδες που προέκυψε από αυτή τη συνεδρίαση είναι η πρόταση του Ζήση Βρύζα να δημιουργηθεί τριτοβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο που θα αποφαίνεται στο εξής για παρόμοιες περίπλοκες υποθέσεις.

Ένα όργανο, όμως, το ο οποίο θα είναι ανεξάρτητο και δεν θα υπάγεται στην ΕΠΟ, διότι αν υπάγεται στην ΕΠΟ δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Φτάνουν και περισσεύουν τα δύο που ήδη διαθέτει η Ομοσπονδία. Περιμένω να δω αν θα ασχοληθεί κανείς με το θέμα και αν θα δώσει λύση, διότι θα αρχίσει η νέα σεζόν και δεν αποκλείεται να βρούμε παρόμοια ζητήματα μπροστά μας.

Βλέπετε, κανείς «σοφός» του ποδοσφαίρου δεν σκέφτηκε από τότε που θεσπίστηκαν τα πλέι οφ στο Πρωτάθλημα ότι πρέπει να συμπληρωθεί η νομολογία για περιπτώσεις επιβολής ποινών σε μία διοργάνωση για παραπτώματα που συνέβησαν σε άλλη και για περιπτώσεις επιβολής ποινών στα πλέι οφ του Πρωταθλήματος χωρίς να αλλοιώνεται και να παραβιάζεται η βαθμολογία της κανονικής περιόδου.

Και να ήταν μόνο αυτό που χρειάζεται βελτίωση... Χίλια δυο θέματα βρίσκονται στον αέρα και δεν λύνονται γιατί ακόμη και οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των ΠΑΕ αδιαφορούν. Το μόνο που τους απασχολεί κάθε καλοκαίρι είναι πώς θα μοιραστούν τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Αυτό είναι το θέμα, που σχεδόν αποκλειστικά, απασχολεί κάθε χρόνο τέτοια εποχή το... συνδικαλιστικό όργανο που λέγεται Σούπερ Λίγκα.

Και όμως το Πρωτάθλημα αρχίζει κάθε φορά από τη στιγμή που τελειώνει το προηγούμενο. Στο μεσοδιάστημα πρέπει να αξιοποιείται η ευκαιρία για να θωρακίζεται όλο και περισσότερο η αξιοπιστία των διοργανώσεων. Αλλά αυτά αποτελούν ακόμη ψιλά γράμματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ