Είχε χάσει δυο “βασικούς” από το Φάληρο: Φορτούνη και Τζαβέλλα. Χάνει τους δυο αρχηγούς της λόγω τραυματισμού στο 7΄ και στο 18': Παπασταθόπουλος και Τοροσίδης. Υποχρεώθηκε να παίξει μέσα σε τέσσερις μέρες με διαφορετικούς παίκτες σε έξι από τις δέκα θέσεις! Αλλά τα κατάφερε μια χαρά η εθνική Ελλάδας, χτυπώντας στις στατικές φάσεις. Ενα κόρνερ στο 2', ένα φάουλ στο 60', 0-2 και “άντε γεια”. Τρίτη σερί νίκη, η πιο σημαντική επί Σκίμπε, το ένα “τουβλάκι” πάνω στ' άλλο, προϋποθέσεις διεκδίκησης της δεύτερης θέσης πλέον!

Δεξιός μπακ: Κυριάκος Παπαδόπουλος αντί Τοροσίδη. Αριστερός μπακ: Σταφυλίδης αντί Τζαβέλλα. Κεντρικός αμυντικός: Οικονόμου αντί Παπασταθόπουλου. Κεντρικός χαφ: Ταχτσίδης αντί Σταφυλίδη. Αριστερός εξτρέμ: Καρέλης αντί Μπακασέτα. Επιτελικός μέσος: Μπακασέτας αντί Φορτούνη. Ολες αυτές οι αλλαγές, σε ένα καινούριο σύνολο δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμες. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που αυτή η ομάδα διανύει ακόμη την “μετατραυματική” περίοδο. Ακόμη κλείνει τις τεράστιες πληγές που άνοιξαν τα Νησιά Φερόε, η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο, οι πάντες. Μαθαίνει ξανά στις νίκες, χτίζει σφυριά - σφυριά το μέταλλό της. Και σ' αυτή την προσπάθεια, ο χαρακτήρας ξαναχτίζεται σπιθαμή με σπιθαμή. Ματς με ματς. Τρίποντο με τρίποντο. Μέρα με τη μέρα, αγώνα με τον αγώνα. Οι νίκες πια έχουν πολυδιάστατη σημασία. Και βαθμοί και αυτοπεποίθηση και συσπείρωση και πίστη στις δυνατότητες του συνόλου και του συμπαίκτη.

ΤΟ "ΤΑΜΠΟΥΡΙ" ΚΑΙ Η ΗΡΕΜΙΑ

Το 0-1 στο 2' βοήθησε στο “απενοχοποιημένο”... ταμπούρι του πρώτου ημιχρόνου, στο οποίο λόγω των υποχρεωτικών αλλαγών, αλλά και της ορμητικότητας των γηπεδούχων που δεν είχαν και πολλά να χάσουν πια μετά την κεφαλιά του Τοροσίδη από το κόρνερ του Μάνταλου, κύλησε με παθητικό ποδόσφαιρο από την Ελλάδα. Οι αμυντικοί με τους μέσους έψαχναν να βρουν τα πατήματα και τους ρόλους τους, Μάνταλος και Μπακασέτας αδυνατούσαν να κρατήσουν τη μπάλα, τα κατάφερε μερικές φορές ο ολομόναχος σαν την καλαμιά στον κάμπο, Κώστας Μήτρογλου, ενόσω ο Καρέλης έψαχνε για μια πάσα στον κενό χώρο και είχε το μυαλό του περισσότερο στην κάλυψη χώρων.

Στο β' ημίχρονο “μίλησαν” ο Μίκαελ Σκίμπε και ο Ορέστης Καρνέζης, ο οποίος μετά από πάρα πολύ καιρό έκανε μια καθοριστική για την Ελλάδα εμφάνιση. Οι παίκτες μπήκαν πιο ήρεμοι, πιο συγκεντρωμένοι, με σαφείς ρόλους πια στον αγωνιστικό χώρο και με καθαρό μυαλό και προσανατολισμό στο γήπεδο. Καλύτερα κρατήματα μπάλας στη μεσαία γραμμή, περισσότερα ανεβάσματα από την αμυντική τετράδα, περισσότερα τρεξίματα, μεγαλύτερη συνέπεια στην τήρηση των σωστών αποστάσεων για το passing game. Τέλος το “ταμπούρι” με τις “τυφλές” αποκρούσεις.

Πρώτη ευκαιρία στο 59', όταν ο "Μητρογκόλ" με άτσαλο κοντρόλ πετάει στα σκουπίδια την υπερπροσπάθεια (και ασίστ) του κορυφαίου Κυριάκου Παπαδόπουλου από τη δεξιά πτέρυγα, 0-2 στο 60' με το φάουλ – γκολ του “Στάφι” μετά την παρέμβαση του Σκίμπε στον Μήτρογλου που ήθελε να το εκτελέσει, ουσιαστικά τέλος. Ο Καρνέζης κράτησε με σωστές τοποθετήσεις και αποτελεσματικές επεμβάσεις τέσσερις φορές το “μηδέν”, το δοκάρι (79', σε υπέροχο ψηλοκρεμαστό του Μάνταλου) και η κακή τελική πάσα/εκτέλεση σε 2-3 περιπτώσεις αντεπιθέσεων/στατικών φάσεων στέρησαν από την Ελλάδα το τρίτο γκολ: 3/3 και στις 13 Νοεμβρίου κατάμεστο το “Γ. Καραϊσκάκης” εναντίον των Βόσνιων!

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΚΤΕΣ

Εκτός από τη νίκη και το comeback του Νο 1 που φώναξε “παρών” μετά από πολλά παιχνίδια, ο Σκίμπε “κέρδισε” απόψε και τρεις παίκτες στην οικονομία της 18άδας του. Τον Κυριάκο Παπαδόπουλο που ξεκίνησε ως αμυντικός μέσος για 7 λεπτά, συνέχισε ως στόπερ για 11 λεπτά και έκλεισε το ματς παίζοντας αξιοπρεπέστατα ως υπηρεσιακός δεξιός μπακ από το 18', μετά τον τραυματισμό και του Τοροσίδη. Τον Παναγιώτη Ταχτσίδη, ο οποίος στο πρώτο μέρος ήταν ο μοναδικός χαφ της Ελλάδας που μπόρεσε χάρη στον σωματότυπο και το πείσμα του να δώσει ανάσες σε μια άμυνα που ασφυκτιούσε. Και τον Μάριο Οικονόμου, ο οποίος έδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί και σε δύσκολες συνθήκες παρά τη σχετική απειρία του, ήταν ψύχραιμος και βοήθησε σε σημαντικό βαθμό τον Μανωλά σε χρονική περίοδο που ο Γιάννης Μανιάτης είχε “σκάσει” και πολλές φορές οι Εσθονοί έπαιρναν εύκολα τα ριμπάουντ εκτός περιοχής. Όσο για τον Κώστα Σταφυλίδη; Νομίζω ότι η θητεία του σε Αγγλία και Γερμανία τον βοήθησε ώστε να εξελιχθεί τα τελευταία τρία χρόνια σε έναν ολοκληρωμένο ακραίο αμυντικό, με καλύτερη ισορροπία από τον Χολέμπας και περισσότερα ανεβάσματα από τον Τζαβέλλα στην ίδια θέση...

Υ.Γ. Στατιστικά με τη δική τους σημειολογία. Ο Βασίλης Τοροσίδης με εννέα γκολ είναι πια ο Νο 1 αμυντικός – σκόρερ στην ιστορία της εθνικής Ελλάδας και ο Κώστας Μήτρογλου με 51 συμμετοχές ξεπέρασε κοτζάμ Μίμη Δομάζο, εισήλθε στο Τop – 40 και συνεχίζει...

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: Καρνέζης 7 – Τοροσίδης 6, Σταφυλίδης 7, Μανωλάς 6, Παπασταθόπουλος -, Μανιάτης 5, Κ. Παπαδόπουλος 8 – Καρέλης 4, Μάνταλος 5, Μπακασέτας 5 – Μήτρογλου 5.

ΑΛΛΑΓΕΣ: Ταχτσίδης 6, Οικονόμου 7, Τζιόλης -.

Follow me on Twitter: Seretinio

Photo credits: Action Images