Έτοιμος δεν είναι ο Παναθηναϊκός. Καμία ομάδα που συμμετέχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις δεν είναι «έτοιμη» αυτή την περίοδο. Καμία δεν είναι στο μάξιμουμ. Ούτε εκείνες οι οποίες έχουν κάνει πολλές μεταγραφές, οι οποίες ασφαλώς δεν είναι επιπέδου Σουάρες και Χαμές.

Το ζητούμενο σ΄ αυτό το χρονικό σημείο ήταν πάντα το καμουφλάρισμα των μειονεκτημάτων. Πάντα έχεις. Όλοι έχουμε. Πώς τα μειώνουμε και πώς τα καλύπτουμε είναι το θέμα. Και πώς, σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό, θα καταθέσεις τα χαρίσματά σου ως ομάδα.

Είναι περίεργα αυτά τα δύο ματς του Παναθηναϊκού με την Σταντάρ. Όχι μόνο επειδή στους «Rouches» («κόκκινοι» του Βελγίου) έχουν γίνει τόσες πολλές αλλαγές που ο Παναθηναϊκός περιμένει την αυριανή πρεμιέρα τους εναντίον της Σαρλερουά του Στέργου Μαρίνου για να διαμορφώσει σαφή εικόνα. Αλλά και διότι ουδείς γνωρίζει τη λογική με την οποία θα παραταχθεί ο Panathinaikos στο «καμίνι» 30.000 θεατών που θυμίζει σε πολλά τη φυσική έδρα του Τριφυλλιού.

Τη θυμίζει, όχι μόνο ως προς τη δυναμική των θερμόαιμων οργανωμένων οπαδών της Σταντάρ, οι οποίοι πέρυσι τέτοιες ημέρες έκαναν «πούλα – φύγε» πορεία εναντίον του ζάπλουτου Ρολάν Ντισατελέ και μεταφέρουν τη θέρμη τους σ’ όλο το γήπεδο. Αλλά ακόμη και στην ονομασία του. «Stade Maurice Dufrasne» (ή… «Απόστολος Νικολαϊδης» λόγω του προέδρου της από το 1909 που κτίστηκε το γήπεδο, ως το 1931), ή απλώς «Sclessin»: δηλαδή «Λεωφόρος», όπως ονομάζεται η περιοχή της Λιέγης όπου βρίσκεται η έδρα της. Αυτά είναι… «εγκυκλοπαιδικά». Η γοητεία της μάθησης με αφορμή κάθε συνάντηση ελληνικής ομάδας με ξένη...

Related content

Επί της ουσίας, λοιπόν, ουδείς γνωρίζει αν ο Γιάννης Αναστασίου θα πάει την Τετάρτη για να «περιμένει» την Σταντάρ και να την πληγώσει με βέλη (χωρίς τον «τοξότη Αμπεϊντ) στην ούτως ή άλλως ευάλωτη (από πέρυσι) αμυντική γραμμή της, ή η σκέψη/εντολή του θα είναι για έναν Παναθηναϊκό «αφεντικό» στο ματς, με κατοχή μπάλας. Πιο λογικό το πρώτο σενάριο. Απέδωσε τα μέγιστα πέρυσι σε ματς επιπέδου «Τσάμπιονς Λιγκ», στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Μην παρασυρθεί κάποιος από το 4-1 επί του ΠΑΟΚ στον τελικό, όταν ο Παναθηναϊκός μπήκε για να κάνει το παιχνίδι του. Στο α’ μέρος κάθε ομάδα είχε από ένα 20λεπτο δικό της. Ο ΠΑΟ σκόραρε, ο «Δικέφαλος» όχι. Από’ κει και πέρα… «είναι στιγμές» που λέει και το άσμα. Εμπνευσης (ασίστ Κουτρουμπή), κλάσης (Μπεργκ), συγκέντρωσης (Καρέλης), αυτοπεποίθησης (Μπεργκ ξανά). Στιγμές θα είναι αυτές που θα καθορίσουν και την ομάδα που θα πάει στον επόμενο γύρο με την προσδοκία του… 60%: να πέσει με μια εκ των Λεβερκούζεν/Ζενίτ/Πόρτο και όχι με το διδυμάκι Αρσεναλ/Νάπολι. Κι ας γίνεται χαμός στην Σταντάρ, η οποία εκ πρώτης όψεως έχει δύο μειονεκτήματα: πολλές αλλαγές στο ρόστερ της και γκρίνια σε οπαδούς/media για τις πωλήσεις, τις «πάσες» παικτών σε ομάδες του ίδιου προέδρου (τρεις στην Τσάρλτον!) και τις… μη μεταγραφές.

Duchâtelet slaat mea culpa: "We zijn niet klaar" ήταν ένας χαρακτηριστικός τίτλος σημερινού ρεπορτάζ σημαντικής αθλητικής ιστοσελίδας στο Βέλγιο. «Ο Ντισατελέ φωνάζει mea culpa’: «Δεν είμαστε έτοιμοι». Ρεπορτάζ μετά τις προγραμματικές δηλώσεις του προέδρου στο χθεσινό – καθιερωμένο πριν από την έναρξη κάθε πρωταθλήματος - business meeting. Παρουσία εκπροσώπων των χορηγών, των οπαδών, του διοικητικού συμβουλίου και εκπροσώπων του Τύπου στη Λιέγη. ΄

Κατεβάζει τον πήχη ο εκατομμυριούχος πρόεδρος με τις επτά ομάδες σε επτά διαφορετικές χώρες. Όπως είχε κάνει προχθές και ο Ισραηλινός κόουτς Γκάι Λουζόν, όταν είχε πει «δεν είμαστε έτοιμοι, δεν έχω συναντήσει ποτέ τόσο απελπιστική κατάσταση σε 13 χρόνια καριέρας». Καλά κάνουν. Δεν είναι επικοινωνιακό τρικ για να… θολώσουν τα νερά στον Παναθηναϊκό. Πραγματικότητα είναι. Αμυνα παίζουν. Προς τα media και τους οπαδούς της Σταντάρ, οι οποίοι δεν είναι… «παίξε – γέλασε».

Ομοψυχία, όμως και τρομερή συσπείρωση με έναν κοινό στόχο δεν διαφαίνεται από κάπου. Όταν βγαίνει ο (μοναδικός) διεθνής στόπερ της ομάδας, ο αναπληρωματικός στο Μουντιάλ, Λοράν Σιμάν, και δηλώνει «Νιώθω σαν στο σπίτι μου, σαν οικογένεια εδώ, αλλά νομίζω ότι λόγω της εμπειρίας μου και των εμφανίσεών μου αξίζω ένα καλύτερο συμβόλαιο, το ανανέωσα πέρυσι τον Σεπτέμβριο, αλλά από τότε είμαι καλύτερος», εσείς τι καταλαβαίνετε; Όταν στα φιλικά μένει εκτός ομάδας, αν και πανέτοιμος, ο βασικός φορ Ιμοχ Εζέκιελ, επειδή είναι στην transfer list;

Καλύτερα από όλους τα καταλαβαίνει ο Αναστασίου, που είναι και των… «Κάτω Χωρών». Μα σε κάθε περίπτωση, ο επίλογος ανήκει πάντα στο δικό σου νοικοκυριό. Και για να… τελειώνουμε: Λαγός ή Πράνιτς; Και Καρέλης/Κλωναρίδης ή Πέτριτς; Τρέξιμο/πίεση/ένταση ή πείρα/κλάση/κυκλοφορία μπάλας; Αυτά είναι δύο θεωρητικά ερωτηματικά για την ενδεκάδα του την Τετάρτη. Νομίζω πως στη δική του ανάλυση το δίλημμα είναι μόνο το πρώτο, διότι ο Πράνιτς είναι ανέτοιμος. Ως προς το δεύτερο, εκτίμησή μου είναι πως θα προτιμηθεί για 60-65 λεπτά ο συνδυασμός εμπειρίας/ευστοχίας/ποιότητας/οξυδέρκειας του Πέτριτς και για το υπόλοιπο 1/3 της αναμέτρησης η ενέργεια και η ταχύτητα ενός εκ των δύο νεαρών κυρίων.

Οποιοι κι αν προτιμηθούν, οι νέοι καλούνται να αντιληφθούν ότι… άμα λάχει στην Ευρώπη μπορεί να φας και 4 σβουριχτά «τεμάχια» σε 20 λεπτά από την 8 του πολωνικού πρωταθλήματος. Ότι ο βαθμός επικινδυνότητας είναι απείρως υψηλότερος από τα ματς με τον ΠΑΟΚ, τον Ατρόμητο και τον Αστέρα. Αν προσέξουν οι πιτσιρικάδες, η πρόκριση θα κριθεί στη Λεωφόρο. Όταν ο Παναθηναϊκός ενδέχεται να έχει και έναν καινούριο μέσο στην 18άδα του.

• Follow me on Twitter: Seretinio