Έφτασε, λοιπόν, η Εθνική Ελλάδας, στην πιο σημαντική βραδιά μέχρι την επόμενη. Ο Μίκαελ Σκίμπε ανέλαβε μια διαλυμένη ψυχολογικά και κονιορτοποιημένη ποδοσφαιρικά ομάδα, την επανασχημάτισε ως προς τον βασικό κορμό της, είναι αήττητος στα πέντε πρώτα ματς της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ και απόψε ξεκινά ο δεύτερος γύρος: πέντε ματς. Η πιο σκληρή δοκιμασία στη Ζένιτσα.

Με ισοπαλία, οι Έλληνες εξασφαλίζουν τεράστιο πλεονέκτημα για τη δεύτερη θέση, η οποία οδηγεί σε μπαράζ. Με νίκη σχεδόν εξασφαλίζουν το μπαράζ και διεκδικούν ακόμη και την πρωτιά αν ρίξουμε μια ματιά στο πρόγραμμα του Βελγίου και της Βοσνίας. Με ήττα οι Βόσνιοι κάνουν την προσπέραση, γίνονται φαβορί και όλα μένουν ανοιχτά.

Περίληψη προηγουμένων, διότι με την Εθνική ασχολούμαστε μια φορά το τρίμηνο και με τις σκοτούρες που έχει ο καθένας μας στο κεφάλι του καθημερινά, δεν έχει καμία υποχρέωση να θυμάται ό,τι έχει συμβεί: η Ελλάδα ξεκίνησε ως αουτσάιντερ σ’ αυτόν τον όμιλο. Ξεκίνησε από τον απόπατο του βαρελιού. Έντεκα χρόνια αφού κατέστη η ένατη πρωταθλήτρια Ευρώπης στην ιστορία, έγινε πρόπερσι και μόλις η έβδομη που έχει ηττηθεί περισσότερες από μία φορές από τα Νησιά Φαρόε!

Μαζί με το Σαν Μαρίνο, τη Μάλτα, το Λουξεμβούργο, το Λιχτενστάιν, το Καζακστάν και την Εσθονία! Τερμάτισε τελευταία και καταϊδρωμένη σε όμιλο χωρίς ούτε ένα "μεγαθήριο" (Ρουμανία, Ουγγαρία, Β. Ιρλανδία, Φινλανδία, Ν. Φερόε), ούσα αδύναμη να ανασυνταχθεί στοιχειωδώς μετά τη "λαίλαπα Ρανιέρι". Δεν ευθυνόταν ασφαλώς μόνο ο μετέπειτα πρωταθλητής με τη Λέστερ. Παράγοντες, παίκτες, ο διάδοχός του, Σέρχιο Μαρκαριάν, όλοι ήταν συνυπεύθυνοι για τα εξευτελιστικά αποτελέσματα.

ENA – ENA TA ΣΚΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ

Με τον Σκίμπε έγινε το restart. Σταδιακά. Κούτσου – κούτσου. Ο Γερμανός το πήρε ζεστά. Ήταν εκτός ποδοσφαιρικής σκηνής για αρκετά χρόνια και δεν αντιμετώπισε την καινούρια θέση του ως "πάρεργο". Συντόνισε καλά το δικό του μικρό τιμ με ανθρώπους εμπιστοσύνης, παρακολούθησε δεκάδες ματς της… θεαματικής Σούπερ Λίγκας, ταξίδεψε στο εξωτερικό για τους Έλληνες μετανάστες παίκτες, πίεσε αφόρητα μέχρι και για την "ελληνοποίηση" του Κάρλος Ζέκα, βλέποντας τα προβλήματα (ποιοτικά και ποσοτικά) στη μεσαία γραμμή.

Το πρόγραμμα ήταν "παραγγελιά". Τα δυο πιο εύκολα ματς αρχικά, για ανάκτηση αυτοπεποίθησης. Οι νίκες επί του Γιβραλτάρ και της Κύπρου άναψαν και πάλι τη σπίθα. Το τρίποντο στην Εσθονία έβαλε τις βάσεις για προσδοκίες πρόκρισης. Η τύχη με το γκολ του Τζαβέλλα στο 95’ επί των Βόσνιων έδειξε και ένα σημάδι από… ψηλά. Η εμφάνιση στο Βέλγιο και η ισοπαλία 1-1 με το γκολ του Λουκάκου στο 89’ εναντίον δέκα παικτών και με έναν υπέροχο Στέφανο Καπίνο πιστοποίησε ότι η Εθνική Ελλάδας ξαναβρίσκει το μέταλλό της.

Και απόψε στη Ζένιτσα ήρθε ή ώρα για τον Έλληνα παίκτη να δείξει αν μπορεί να κάνει την ολοκληρωτική ανατροπή μέσα σε έναν χρόνο. Να δείξει αν έχει την ικανότητα, το ταλέντο, το σθένος και τα ποδοσφαιρικά cojones να διεκδικήσει μέχρι το τέλος την παρουσία του σε μια ποδοσφαιρική γιορτή που δεν είχαν την τύχη να γευτούν παικταράδες όπως ο Γκιγκς και ο Γουεά, ο Ντι Στέφανο και ο Μπεστ, ο Μπρέιντι, ο Λιτμάνεν, ο Ρας, ο Καντονά και τόσοι άλλοι παλαιότερων γενεών. Ξένοι και αμέτρητοι Έλληνες, πολλοί εκ των οποίων πιο ταλαντούχοι από τη σημερινή γενιά. Να βρεθούν έστω σε ένα Μουντιάλ κατά τη διάρκεια της καριέρας τους!

Αν καταφέρουν να πάρουν έστω και την ισοπαλία, θα έχουν βάσιμες προσδοκίες μέχρι το τέλος της προκριματικής φάσης για να ταξιδέψουν του χρόνου στη Ρωσία. Η Ελλαδίτσα που ποδοσφαιρικά έγινε για την ποδοσφαιρική κοινότητα "Ελλάδα" μόλις το 2004 να πάει σε τρίτο διαδοχικό Moυντιάλ, ενώ μέχρι το 2010 είχε παραστεί μόνο μία φορά, στην "katastropha" των ΗΠΑ το 1994; Θαύμα! Και για να τα καταφέρουν απόψε εναντίον της παρέας του Τζέκο, του Πιάνιτς, του Ιμπίσεβιτς, του Κολάσινατς, του Λούλιτς, του Μπέγκοβιτς και των δύο "δικών" μας Βράνιες – Τσίμιροτ, θα χρειαστούν πολλά. Και ικανότητα, και συγκέντρωση, και φιλότιμο και πάθος και τύχη.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ

"Οδηγός" η εμφάνιση στο Βέλγιο, λένε πολλοί. "Οδηγός" μόνο ως προς τη συνοχή, την πίστη και την αυτοπεποίθηση του στρατεύματος, η δική μας εκτίμηση. Οι Βόσνιοι δεν θα είναι τόσο "χαλαροί" όσο οι Βέλγοι. Ούτε είναι του "γύρω – γύρω όλοι". Ξέρουν ότι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, φωτιά και ατσάλι στο γήπεδο! Εκείνοι, οι αθλητές, στο χορτάρι για τη νίκη τους και την πιθανή πρόκριση. Οι άλλοι, οι οπαδοί στην κερκίδα, για τους ανόητους που σήκωσαν ή επέτρεψαν να αναρτηθεί το πανό για τη σφαγή άμαχου πληθυσμού στη Σρεμπρένιτσα.

Χωρίς Σάμαρη και Ταχτσίδη υπάρχει ένα problem στη μεσαία γραμμή. Όχι ταλέντου. Χημείας. Να’ ναι το Ζέκα – Τζιόλης; Να’ ναι το Τζιόλης – Μανιάτης; Απίθανο να εμπιστευτεί ο Σκίμπε κάποιον εκ των νέων Σιώπη – Κουρμπέλη. Ότι και να’ ναι, ο κίνδυνος θα ελλοχεύει. Χωρίς Τζαβέλλα, problem μικρότερο και στο μαχητικό πνεύμα. Το’ χει αυτό ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ. Είχε βάλει και ηγετικά στοιχεία στη συμπεριφορά του, είχε ενσωματωθεί πλήρως (αγκαλιές και φιλιά με Μανιάτη…) στο πνεύμα ενότητας της καινούριας προσπάθειας, είναι και από τους πιο έμπειρους πλέον…

Με 4-2-3-1, λέει, η εθνική. Μικρή σημασία έχει. Μεγαλύτερη; Η αξιοποίηση των (αναμενόμενα λιγοστών) ευκαιριών, η "ξεψάρωτη" εκκίνηση χωρίς ψευτοτσαμπουκάδες αλλά με μαχητικό πνεύμα και αυτοσυγκέντρωση σε κάθε φάση, η εξυπνάδα και η ποδοσφαιρική ευστροφία, οι αλληλοκαλύψεις στις πτέρυγες και στη μεσαία γραμμή ώστε να μένει "ψηλά" ο Φορτούνης για υποστήριξη στον Μήτρογλου (και να μην χρειάζεται να γίνεται Δομάζος ή Καραγκούνης γυρίζοντας κάτω από τη σέντρα για να πάρει μπάλα και να χτίσει επιθέσεις).

Καθένας πρέπει να είναι "ηγέτης" στη θέση του. Να καταθέσει την προσωπικότητα έναντι του προσωπικού αντιπάλου του και να πάρει ίσως πρωτοβουλίες που δεν έχει πάρει ως σήμερα. Διότι – κακά τα ψέματα και οι διεθνείς το γνωρίζουν- ούτε επί της Βοσνίας στο "Γ. Καραϊσκάκης", ούτε στο Βέλγιο ήταν καλύτερη ομάδα η Ελλάδα. Τα κατάφερε, όμως, αναδεικνύοντας χαρίσματα ψυχικά (στο Φάληρο) και οργανωτικά ως προς την υλοποίηση ενός εφικτού για τα μέτρα της πλάνου (στο Βέλγιο).

Αυτή η σημερινή δεν είναι… μια μέρα στη δουλειά. Είναι μια μέρα για υπέρβαση! Τεράστια η δυσκολία, τεράστιος ο στόχος. Κι αν δεν τα καταφέρουν ως προς το αποτέλεσμα, ας είναι τουλάχιστον οι περισσότεροι ικανοποιημένοι με την κατάθεση της μεγαλύτερης δυνατής προσπάθειας...

Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

1. Βέλγιο 13 4-1-0 22-2

2. Ελλάδα 11 3-2-0 10-3

3. Βοσνία 10 3-1-1 13-5

4. Κύπρος 4 1-1-3 3-8

5. Εσθονία 4 1-1-3 5-15

6. Γιβραλτάρ 0 0-0-5 2-22

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

ΒΕΛΓΙΟ: Εσθονία (Ε), Γιβραλτάρ (Μ), Ελλάδα (Ε), Βοσνία (Ε), Εσθονία (Μ)

ΕΛΛΑΔΑ: Βοσνία (Ε), Εσθονία (Μ), Βέλγιο (Μ), Κύπρος (Ε), Γιβραλτάρ (Μ)

ΒΟΣΝΙΑ: Ελλάδα (Μ), Κύπρος (Ε), Γιβραλτάρ (Ε), Βέλγιο (Μ), Εσθονία (Ε).

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΑΝΤΟΣ ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ

Τερματοφύλακες: Ορέστης Καρνέζης (Γρανάδα), Παναγιώτης Γλύκος (ΠΑΟΚ), Στέφανος Καπίνο (Παναθηναϊκός).

Αμυντικοί: Κώστας Μανωλάς, Χοσέ Χολέμπας (Ολυμπιακός), Σωκράτης Παπασταθόπουλος (Ντόρτμουντ), Βαγγέλης Μόρας (Βερόνα), Γιώργος Τζαβέλλας (ΠΑΟΚ), Λουκάς Βύντρα (Λεβάντε), Βασίλης Τοροσίδης (Ρόμα).

Μέσοι: Αλέξανδρος Τζιόλης (Καϊσερίσπορ), Ανδρέας Σάμαρης, Γιάννης Μανιάτης (Ολυμπιακός), Κώστας Κατσουράνης (ΠΑΟΚ), Γιώργος Καραγκούνης (Φούλαμ), Παναγιώτης Ταχτσίδης (Τορίνο), Γιάννης Φετφατζίδης (Τζένοα), Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος (Μπολόνια), Παναγιώτης Κονέ (Μπολόνια).

Επιθετικοί: Δημήτρης Σαλπιγγίδης (ΠΑΟΚ), Γιώργος Σαμαράς (Σέλτικ), Κώστας Μήτρογλου (Φούλαμ), Φάνης Γκέκας (Κόνιασπορ).

Από την προεπιλογή των 30 παικτών που είχε καλέσει στο πρώτο στάδιο προετοιμασίας ο πρωταθλητής Ευρώπης με την Πορτογαλία, είχαν "κοπεί" οι: Αλέξανδρος Τζόρβας, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Νίκος Καράμπελας, Κώστας Φορτούνης, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Νίκος Καρέλης και Στέφανος Αθανασιάδης.

Follow me on Twitter: Seretinio

Photo Credits: Eurokinissi