Να είσαι, λέει, στη θέση του Μισέλ Πρεντόμ. Και να χάνεις αυτό το ματς. Βρες μέρος να κρυφτείς! Γιατί αυτό που έπαθε χθες ο πρώην σπουδαίος κίπερ από τον Παναθηναϊκό θα το θυμάται για πολλά χρόνια!

Μετρήστε…

·0-1 στο 10’, στην πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια και ευκαιρία της Μπριζ.

·Χαμένο πέναλτι του Μπεργκ στο 33’

·Αποβολή του Σάντσεθ στο 43’, όταν έχει γυρίσει το ματς.

·Εκτός ο Εσιέν, εκτός ο Σάντσεθ, άμυνα με Κοτσόλη – Βέμερ, Πράνιτς, «Τριάντα» και Ταυλαρίδη για 47 λεπτά με δέκα παίκτες!

Ε, είναι ή δεν είναι θαύμα αυτό το 2-1; Θαύμα, το οποίο εδράζεται σε συγκεκριμένους λόγους και δεν έπεσε εξ ουρανού στην αγκαλιά του Παναθηναϊκού. Αποτέλεσμα το οποίο οφείλεται…

1.Στο πάθος και το φιλότιμο όλων των παικτών, ανεξάρτητα από τα ατομικά σφάλματα και τις γκάφες του καθενός με ή δίχως τη μπάλα (τακτικά)

2.Στη σπουδαία απόδοση Καρέλη –Μπεργκ και των Πράνιτς – Ζέκα – Ταυλαρίδη στο β΄ μέρος, όταν ο ΠΑΟ βοηθήθηκε και από τους Λαγό – Λουντ.

3.Στις αλλαγές του Αναστασίου στο 46’, παρότι όλοι στραβομουτσουνιάσαμε επειδή αντικαταστάθηκε ο (κορυφαίος του α΄ μέρους) Σωτήρης Νίνης.

4.Στην αστοχία των Βέλγων και την αποτελεσματικότητα του Στέφανου Κοτσόλη σε δύο τετ – α – τετ (φέρει μερική ευθύνη στο γκολ, μαζί με Σάντσεθ – Βέμερ).

5.Στην ατολμία του Πρεντόμ, ο οποίος ένιωσε «σίγουρος» στο β’ μέρος, υποτίμησε τον ΠΑΟ και έβαλε τον βασικό και γκολτζή σέντερ φορ του, Ντε Σούτερ, στο 71’!

Κάπως έτσι, ο Παναθηναϊκός τα κατάφερε. Εκανε το πρώτο βήμα. Ο μοναδικός από τους 9 σημερινούς γηπεδούχους στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ! Αποχώρησε με τρομερό χειροκρότημα και ολόκληρη τη Λεωφόρο να τραγουδά «οε – οε – οε, την πρόκριση στο Βέλγιο Παναθηναϊκέ». Παρά τις δυσκολίες, τις στραβοτιμονιές στο ματς, τα απίστευτα ατομικά λάθη στο πρώτο μέρος. Όταν όλα άλλαξαν μετά τοtimeoutστο 25’. Μέχρι τότε, οι Πράσινοι βρίσκονταν πίσω στο σκορ, είχαν γλιτώσει το 0-2 στο 13’ από το άστοχο πλασέ του ανενόχλητου Βανάκεν, έμοιαζαν απόλυτα εγκλωβισμένοι στο 3-6-1 των Βέλγων που είχαν κατανείμει σωστά τους χώρους, είχε δημιουργήσει… μισή φάση με το μακρινό σουτ του Νίνη στο 23’.

Τον έσπρωξε πολύ τον Παναθηναϊκό η ισοφάριση, τον πείσμωσε ο Ρώσος Βεζμπορόντοφ που έπρεπε να αποβάλει στο 74’ τον Ντε Σούτερ στο «κεφαλοκλείδωμα» του Ταυλαρίδη (για μένα μοναδικό σφάλμα του, μαζί με μια κίτρινη που «χάρισε» στο 31’ στον Ντιαμπί), τον εκτόξευσε η κερκίδα. Μια κερκίδα που δεν έδειξε να συμβιβάζεται ποτέ με την ήττα! Ούτε μετά το 0-1, ούτε μετά το χαμένο πέναλτι του Μπεργκ, ούτε μετά την αποβολή του Σάντσεθ! Μια κερκίδα που «έπαιξε» σήμερα μαζί με τους ποδοσφαιριστές και στην οποία ανήκει μεγάλο μερίδιο της ανατροπής.Xωρίς έντονη γκρίνια, παρά μόνο στιγμιαία. Με σταθερή πίστη και ενίσχυση και συνθήματα και τραγούδι!

Στο Βέλγιο δεν θα έχει τέτοια εξέδρα ο Παναθηναϊκός. Εκεί, θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσοχή και σίγουρα γκολ, διότι η εστία του πολύ δύσκολα θα μείνει ανέπαφη. Μακάρι για τον ίδιο να μην έχει και τέτοια διαιτησία.

Follow me on Twitter: Seretinio