Ο Αχιλλέας Μπέος κατηγορεί τον αντεισαγγελέα εφετών Παναγιώτη Πούλιο για τον Βαγγέλη Μαρινάκη (17/05/15, « Τη μόνη αιτία που μπορώ να διαπιστώσω είναι η πρεμούρα στο πώς να προτείνει την απαλλαγή του κ. Μαρινάκη, κάτι που γνώριζε και περίμενε όλος ο κόσμος εδώ και καιρό»). Η ΕΠΟ έχει 12 νυν και πρώην στελέχη και δικαστές της μεταξύ των 26 που έχουν παραλάβει κατηγορητήρια από τον ειδικό ανακριτή διαφθοράς, Γιώργο Ανδρεάδη. Μα δεν ακούγεται «κιχ». Σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων που δεν διαψεύστηκαν από τους πρωταγωνιστές, ο Νίκος Γεωργέας και ο κόουτς Δημήτρης Καλαϊτζίδης ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ (όχι καταγγέλουν ή… λένε καφενειακά) ότι στο ημίχρονο του Ολυμπιακός – Βέροια 3-0 της 6/1/2002 ο γενικός αρχηγός της πρώην ομάδας τους πήγε στα αποδυτήρια και τους έδωσε εντολή να χάσουν με over, όπως και συνέβη (τελικό αποτέλεσμα 3-0). Ούτε ο κύριος Λαναρής, όμως, ούτε ο τότε μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Βέροια, κύριος Αρβανιτίδης, έχουν δηλώσει κάτι.

Για το ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος βάσει των στοιχείων στα πορίσματα Πούλιου και Ανδρεάδη, θα αποφασίσουν πρωτίστως τα δικαστικά συμβούλια (θα εκδώσει παραπεμπτικά ή απαλλακτικά βουλεύματα) και εν συνεχεία το δικαστήριο. Το δεδομένο είναι ένα όμως: σφίγγουν τα γάλατα! Ειδικά με τις αποφάσεις Ανδρεάδη για επιβολή περιοριστικών όρων.

Μόνο τέσσερις έχουν παραδώσει τις απολογίες τους ( Κομπότης και οι δικαστές Ζυγογιάννης, Αναστασάκη, Βλάσσης) και οι τέσσερις είναι υποχρεωμένοι μέχρι τη λήξη της υπόθεσης, βάσει κοινής απόφασης εισαγγελέα και ανακριτή, να απέχουν από οποιαδήποτε άσκηση δραστηριότητας σχετίζεται με το ποδόσφαιρο! Θεωρείται «πρόκριμα» αυτή η πρωτοβουλία και για τους υπόλοιπους 22 της σχετικής λίστας. Αλλά ας κρατούμε μικρό καλάθι.

Το απευκταίο ενδεχόμενο είναι ένα: ο «σεισμός» να είναι πρόσκαιρος. Να γίνει ένα μεγάλο «μπαμ», να παραπεμφθούν κάποιοι σε δίκες, άλλοι να καταδικαστούν/άλλοι να αθωωθούν και εν συνεχεία να επανέλθουμε στα ίδια. Το ισχυρίζονται όσοι θεωρούν πως μετά απ’ ότι είχε συμβεί το 2011 με τις πρωτοβουλίες και την έρευνα της εισαγγελέως Πρωτοδικών Αθηνών Ελένης Ράικου και της αντεισαγγελέως Πόπης Παπανδρέου, η διαφθορά – όπως αποδεικνύεται από τα νέα πορίσματα – δεν πατάχθηκε.

Εχουν ένα δίκιο: ο χώρος όντως δεν «καθάρισε» τελείως. Εχουν ένα άδικο: το έργο των δύο κυριών (που είχαν χαρακτηριστεί ως και «οι Ράμπο με τις γόβες») δεν πήγε στράφι. Από τότε μπήκε η ΕΥΠ στο χορό με τις εισαγγελικές παραγγελίες για τις παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνομιλιών. Και από τότε «καθάρισε» η πολύπαθη Football League. Ενα αχούρι ποτέ δεν γίνεται παλάτι εν μία νυκτί. Αν θυμηθούμε, ωστόσο, ποιες ήταν οι υποθέσεις τότε, ποιες ομάδες και ποια πρόσωπα είχαν εμπλακεί στις περισσότερες, πόσες αναφορές είχαν σταλεί από την UEFA για το συγκεκριμένο πρωτάθλημα και δούμε τι συμβαίνει τώρα, θα αντιληφθούμε πως η επιμονή και δουλειά τους κάθε άλλο παρά στο βρόντο πήγε.

Η Football League βελτιώθηκε σε πολλά από τότε. Τα τρία τελευταία πρωταθλήματα, συμπεριλαμβανομένου του εφετινού, είναι από τα καλύτερα και πιο ανταγωνιστικά (λόγω και των πλέι οφ και της βαριάς φανέλας πολλών ομάδων που βρέθηκαν στην κατηγορία) όλων των εποχών. Σταδιακά αποχώρησαν άνθρωποι οι οποίοι μπλέχτηκαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε κατηγορίες και δικαστικές αίθουσες. Όχι όλοι – οι περισσότεροι: μην επαναλαμβανόμαστε, αθώα περιστερά δεν υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Από τότε, επίσης, πήραν θάρρος οι εισαγγελείς και πέρασε το πρώτο μήνυμα στην πιάτσα: κάποιοι προφανώς δεν το ερμήνευσαν σωστά και συνέχισαν. Φτάσαμε όμως σε μια άκρη, σε μια πρόοδο: χαρακτηριστικό είναι ότι η τελευταία υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» ανατέθηκε σε «εισαγγελέα διαφθοράς», με στόχο τη μεγαλύτερη ταχύτητα στις διαδικασίες. Ενδεικτικό είναι ότι ο κύριος Πούλιος ανέλαβε την υπόθεση του «Koriopolis» από τρεις προκατόχους του (οι δυο επρόκειτο να βγουν στη σύνταξη, τυχαίο;) και παρότι είχε άλλες δύο βαριές υποθέσεις να ασχολείται παράλληλα, έφερε εις πέρας το δικό του έργο.

Υπήρχαν και τότε πολλοί – δυστυχώς και από το χώρο της «δημοσιογραφίας» - που θεωρούσαν και ήλπιζαν πως η υπόθεση θα καταχωνιαστεί στα συρτάρια. Ισως και να απογοητεύτηκαν από τις εξελίξεις. Μακάρι να απογοητευτούν και από τις επόμενες. Μαζί τους και όσοι αντιμετωπίζουν την οποιαδήποτε ενασχόλησή τους με το ελληνικό ποδόσφαιρο, ΜΟΝΟ ως πεδίο δόξας, αποκόμισης εύκολου κέρδους και ισχύος σε όλα τα επίπεδα. Είναι όσοι ζουν και δρουν παρασιτικά σε ένα χώρο με πάρα πολύ χρήμα και απίστευτη αναγνωρισιμότητα.

Υ.Γ. Με χαρά περιμένω σήμερα – αύριο την απόφαση των διαιτητών να απέχουν των καθηκόντων τους στην προσεχή αγωνιστική. Η συσπείρωση των εργαζομένων είναι κάτι καλό. Αργά τη θυμήθηκαν βεβαίως την εργατική αλληλεγγύη. Και μάλιστα, μετά από πιέσεις της ΕΠΟ. Λογικά, πρόκειται για την πρώτη φορά στην ιστορία του παγκόσμιου… συνδικαλιστικού κινήματος, που ο «εργοδότης» παρακινεί τον εργαζόμενο να συσπειρωθεί!

Δεν το έκαναν οι διαιτητές όταν κάηκε ο φούρνος του Κωνσταντινέα δυο φορές. Δεν το έκαναν όταν έγινε το “πέσιμο” στον Κύρο Βασάρα, μετά το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 2-1, της σεζόν 2010-2011. Δεν το έκαναν όταν την ίδια σεζόν άγνωστοι με μηχανάκια είχαν επιτεθεί στον Τάσο Σιδηρόπουλο, μετά από αγωνιστικά τεστ των διαιτητών στον Αγιο Κοσμά. Δεν το έκαναν μετά την επίθεση εναντίον του Αμπάρκιολη, μετά από τα «χτυπήματα» στο βουλκανιζατέρ του Καλόπουλου και την απόπειρα στο μαγαζί του Σπάθα. Δεν αναφέρομαι καν στις επιθέσεις εναντίον Καλύβα και Ζωγράφου, οι οποίοι κατά κάποιον τρόπο είναι προϊστάμενοί τους.

Δεν πειράζει. Το κάνουν τώρα, θεωρώντας ότι «ποινικοποιείται το οφσάιντ». Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Για ό,τι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, άλλωστε, η βασική ευθύνη βαραίνει άλλους, όχι εκείνους. Μερικοί γίνονται «γρανάζια» των παραγόντων και των κατά καιρούς ΚΕΔ και δικαστικών επιτροπών που θεωρούνται ευάλωτες στα κελεύσματα του εκάστοτε ισχυρού. Ολοι, ειδικά όσοι έχουν οικογένειες, φοβούνται τα δίμετρα παλικάρια δίχως σβέρκους. Καιρός να λογικευτούν και εκείνοι, να σφυρίζουν ό,τι βλέπουν και να προσέχουν στα τηλέφωνα. Α, και να μην ξεχνούν τον Δαλούκα, έτσι;

Follow me on Twitter: Seretinio