Νίκησε, λοιπόν και την ΑΕΚ ο Παναθηναϊκός, 3-1-0 με τους “μεγάλους” ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Πρώτο εφετινό “διπλό” σε όλους τους αγώνες του “Big – 4”, πρώτος ο Παναθηναϊκός στην “ειδική βαθμολογία” των ντέρμπι, ακόμη κι αν ηττηθεί στην Τούμπα. Νίκησε, μάλιστα, παίζοντας επιθετικά, όπως είχε κάνει και στο 1-0 επί του Ολυμπιακού. Κι ας πέτυχε το 2-3 ο Μπεργκ σε αντεπίθεση.

Η Ένωση, βεβαίως, αγωνιζόταν στην έδρα της, οι παίκτες της δεν ήταν “κλαταρισμένοι” και με υπηρεσιακό/άπειρο προπονητή στον πάγκο, όπως ο Ολυμπιακός στη Λεωφόρο την προηγούμενη εβδομάδα. Έχει κάνει τον προγραμματισμό του ο κόουτς για το rotation στα δύο προσεχή παιχνίδια εναντίον του Πανιώνιου (πρώτη φορά με αντιπάλους τα... “παιδιά” του) και του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, έχει κάνει το focus στους δυο ημιτελικούς Κυπέλλου, πατά γερά στα πόδια του, τονώθηκαν και με αυτοπεποίθηση οι παίκτες, οι οποίοι μέχρι προχθές εκτός έδρας είχαν νικήσει μόνο τον Λεβαδειακό, τον Ατρόμητο και τον Αστέρα Τρίπολης.

Αν ο Παναθηναϊκός των 13-14 παικτών καταφέρει να κατακτήσει αυτό το Κύπελλο εναντίον ομάδων με πολύ περισσότερες εναλλακτικές λύσεις – που πάντα παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στην τελική ευθεία της σεζόν – θα έχει κάνει μια τεράστια υπέρβαση. Δείχνει πιο “δεμένος” από όλους, έχει χτίσει την ενδεκάδα με την καλύτερη χημεία και φόρμα από όλους, είναι οπλισμένος πλέον με θετική αύρα σε κερκίδα και αποδυτήρια, καλλιεργήθηκε πίστη στις δυνατότητες της ομάδας, όμως κακά τα ψέματα.

Ο Βούζας έβαλε αλλαγή τον Καμπιάσο και τον Φορτούνη στη Λεωφόρο, η ΑΕΚ έχει σκληρύνει και διαθέτει πολλές αξιόπιστες επιλογές μεσοεπιθετικά, ο ΠΑΟΚ έχει τους διπλάσιους ικανούς μέσους συγκριτικά με τους Πράσινους. Καθένας από το Big – 4 έχει και τα προβλήματά του, ουδεμία αντίρρηση. Ο πρωταθλητής προχωρά ασθμαίνοντας και τσούκου – τσούκου με τον Τάκη Λεμονή για να τερματίσει με αξιοπρέπεια μια θυελλώδη σεζόν. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει Πρίγιοβιτς – Μυστακίδη και δυσκολεύεται (ξανά) πολύ στο γκολ. Η ΑΕΚ μετά την ήττα της στο ΟΑΚΑ δεν έχει ξεμπερδέψει με τα play offs και σε συγκεκριμένες θέσεις (στόπερ, φορ, αμυντικοί μέσοι) εξαρτάται πάρα πολύ από τη διαθεσιμότητα και την απόδοση συγκεκριμένων παικτών.

ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΠΛΑΝΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ

Κι αν υπάρχει ένα βασικό πλεονέκτημα για τον Παναθηναϊκό συγκριτικά με τους υπόλοιπους ενόψει της νέας σεζόν, αυτό είναι η καθαρή σκέψη και ο σαφής προσανατολισμός, βασισμένος σε συγκεκριμένα πρόσωπα και δεδομένο πλάνο λειτουργίας. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να συναγωνιστεί τους αντιπάλους του στο χρήμα. Ειδικά αυτό το καλοκαίρι. Κανέναν από τους τρεις! Θα έχει το μικρότερο μπάτζετ για ενίσχυση μεταξύ του “Big – 4”. Πώς μπορεί να αποκτήσει πλεονέκτημα; Ξεκινώντας βάσει του σχεδίου που ήδη έχουν Ουζουνίδης – Λυμπερόπουλος, πιο γρήγορα από όλους και με πολύ έντονα χαραγμένες τις συντεταγμένες.

Για τον Λεμονή ουδείς βάζει το χέρι του στη φωτιά ως προς την παραμονή του. Το ίδιο και για τον Μανόλο Χιμένεθ και για τον Βλάνταν Ίβιτς. Ο Ουζουνίδης, όμως, ξέρει ότι θα βρίσκεται στον πράσινο πάγκο ακόμη κι αν ο Παναθηναϊκός χάσει το Κύπελλο και τερματίσει στην τελευταία θέση των play offs (απίθανο, αλλά ας προχωρήσουμε με αυτή την υπόθεση εργασίας). Και δεν ξέρει μόνο αυτό μαζί με τον “Λύμπε”. Έχει ήδη πολύ ξεκάθαρη εικόνα και για το τωρινό ρόστερ του και για τις θέσεις που χρειάζεται ενίσχυση ο Παναθηναϊκός και για το μπάτζετ πάνω – κάτω.

Δημοσιοποιούνται πολύ λιγότερα απ' όσα γίνονται, όχι μόνο στους Πράσινους, σε όλες τις ομάδες. Επειδή, όμως, ειδικά ο Παναθηναϊκός βρήκε μεσούσης της σεζόν (σχεδόν ταυτόχρονα) και προπονητή και τεχνικό διευθυντή (που... δεν είχε λόγω Στραματσόνι) που ανταποκρίνονται ως τώρα στις απαιτήσεις, επειδή αυτό το δίδυμο βρήκε γρήγορα κοινή ρότα, παρόμοια ποδοσφαιρική αντίληψη και ίδια χνώτα και εφόσον ούτως ή άλλως είναι απόλυτα συνειδητοποιημένοι για τα οικονομικά δεδομένα της εταιρείας όπου εργάζονται, ο Παναθηναϊκός έχει έτοιμο τον μπούσουλα. Και να είστε σίγουροι πως “πίσω” από κάθε “Χριστοφή” και “Μασούντ”, πίσω από κάθε όνομα ξένου προτεινόμενου παίκτη που γράφεται στις ιστοσελίδες, υπάρχουν ακόμη 2-3 υποψήφιοι.

TO ΡΟΣΤΕΡ KAI ΤΟ RESTART

Τον έχουν κάνει ήδη τον προγραμματισμό τους, ως προϊόν συζητήσεων και αξιολόγησης του ρόστερ. Προγραμματισμό, ο οποίος δεν περιορίζεται στο πεδίο της αναζήτησης παικτών, αλλά και συνολικά για τις δομές του club. Είναι απείρως πιο σημαντικό από μια κούπα για τον Παναθηναϊκό αυτό το restart. Να μην πάει στράφι όπως το πρώτο επί Νταμπίζα – Αναστασίου, αλλά να εδραιωθεί ως λογική και νοοτροπία, να ριζώσει και να αναπτυχθεί. Με το βλέμμα στραμμένο όχι μόνο στο εξορθολογισμό των δαπανών και στην ομαλοποίηση της σχέσης εσόδων-εξόδων με το “Μνημόνιο 3” που τρέχει αυτή την περίοδο στον Παναθηναϊκό. Αλλά με πολλά από όσα προσπάθησε και εν μέρει κατάφερε να περάσει – έστω και για μόλις 1,5 χρόνο ουσιαστικά ο Νταμπίζας.

Ήτοι: αξιοκρατία στα συμβόλαια των παικτών, προσεκτικές και εύστοχες μεταγραφές, το πολύ 1-2 μετρημένες οικονομικές “υπερβάσεις” για να ανέβει το επίπεδο του ρόστερ, πωλήσεις, ανάδειξη νέων παικτών, υποστήριξη του προπονητικού τιμ στους τομείς της αποκατάστασης και της εκγύμνασης (σε έμψυχο δυναμικό και εξοπλισμό), εμπρόθεσμες πληρωμές και συνέπεια λόγων – πράξεων, κοινή πορεία απ' όλους σε διοίκηση – αγωνιστικό τμήμα.

"ΜΑΘΗΜΑ" Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΖΟΝ ΝΤΑΜΠΙΖΑ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Σε κάποιους τομείς, ο “Λύμπε” τα έχει ήδη καταφέρει καλύτερα από τον Νταμπίζα, όπως επί παραδείγματι στο θέμα της πρόσληψης των Καρβουνίδη – Κωτσή. Λέτε να μην... ήξερε το πρόβλημα που είχε ο Παναθηναϊκός με το ιατρικό τιμ του; Πολύ καλή επίσης είναι μέχρι τώρα η σχέση του διδύμου Ουζουνίδη - “Λύμπε”, κάτι κομβικό για το club, για να μην συμβεί ό,τι είχε γίνει με Αναστασίου – Νταμπίζα τη δεύτερη σεζόν.

Το σημαντικότερο; ο Γιάννης Αλαφούζος παραμένει... μακριά. Είναι τόσο κοντά στους δυο τους, όσο... πρέπει. Δεν ανακατεύεται για μεταγραφές, ανανεώσεις συμβολαίων, επιλογές προπονητή τερματοφυλάκων και ιατρικού τιμ. Δεν μιλά πέντε φορές κάθε μέρα με τον προπονητή και 3-4 φορές την εβδομάδα με τον αρχηγό. Ακόμη πιο ουσιώδες; Δείχνει να έχει αντιληφθεί ο πρόεδρος της ΠΑΕ τα “πώς” και τα “γιατί” της σχέσης του με τον προπονητή και τον τεχνικό διευθυντή, τους λόγους της απόστασης που πρέπει να έχει από το αγωνιστικό τμήμα.

Το μέλλον θα δείξει αν θα συνεχίσει συνολικά ο Παναθηναϊκός σ' αυτόν τον καινούριο προσανατολισμό. Εξαρτάται από όλους! Η εκκίνηση του διδύμου Ουζουνίδη - Λυμπερόπουλου είχε άλλου είδους δυσκολίες από των Αναστασίου - Νταμπίζα, μα ο Παναθηναϊκός έχει τώρα καλύτερο κορμό 13 - 14 παικτών και έχει... κόψει δρόμο. Εφόσον – τουλάχιστον προς το παρόν – δεν μπορεί να βρει το θαύμα από τα χρήματα ενός ζάπλουτου αγοραστή των μετοχών, αυτός ο δρόμος είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ για να βγει σταδιακά από την φουρτούνα και να βρει τουλάχιστον σταθερό μοντέλο λειτουργίας σε ομαλή νέα εποχή.

* Follow me on Twitter: Seretinio