Ο Παναθηναϊκός έχει προπονητή. Από τους καλύτερους της Λίγκας. Έχει και τεχνικό διευθυντή με καλά δείγματα γραφής και στα αποδυτήρια και στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Εχει δεδομένο πλάνο ενίσχυσης από το... Πάσχα! Εχει και κορμό, την καλύτερη ενδεκάδα του πρωταθλήματος. Μόνο ένα του λείπει. Εξίσου σημαντικό με όλα τα υπόλοιπα.

Μην παραξενεύεστε επειδή δεν... βγήκε τίποτα προς εφημερίδες και ιστοσελίδες από τη χθεσινή εφ' όλης της ύλης συζήτηση Αλαφούζου - Ουζουνίδη - Λυμπερόπουλου. Με τα μεταγραφικά του αυτός ο Παναθηναϊκός ούτε θέλει, ούτε έχει τη δυνατότητα να κάνει πολιτική. Ξέρουν αμφότεροι ότι τα περιθώρια ενίσχυσης είναι ελάχιστα. Ο κόουτς ίσως να ήταν πιο αισιόδοξος, αλλά έχει προσγειωθεί στην οικονομικά ζοφερή πραγματικότητα. Ο Παναθηναϊκός τα έχει σχεδόν όλα, εκτός από χρήμα. Και οδεύει ολοταχώς προς ένα αυθεντικό déjà vu του περασμένου Ιανουαρίου. Ήτοι: αν δεν λυθούν συμβόλαια για να εξοικονομηθούν χρήματα, μεταγραφές γιοκ! Θυμάστε τον Ιμπάρμπο και τον Γουακάσο, τον Ιβανόφ, τον Λεντέσμα και τον Σαμπά; Ε, βαλ' τε στη θέση τους τον Ρινάλντι, τον Τελάντερ, τον Βέμερ, τον Ρέις, τον Μπουμάλ... Και τις πωλήσεις του Γουακάσο και του Ατζαγκούν. Τα “εύκολα” του Μέστο, του Κοτσόλη και του Λέτο (που φαινόταν πολύ δύσκολο), τέλειωσαν πολύ γρήγορα. Έχουν υψωθεί τα μεγαλύτερα εμπόδια τώρα...

ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΜΟΛΕΝΤΟ

Δεν έχει χρήματα ο Γιάννης Αλαφούζος; Έχει βεβαίως. Τι να θυμηθούμε, τι να ξεχάσουμε σε επιχειρηματικό πεδίο; Τα εκατομμύρια για την τηλεοπτική άδεια; Την σούπερ επένδυση στον ΣΚΑΪ που εκτίναξε τα ποσοστά θεαματικότητας εφέτος; Την παραγγελία καινούριων πλοίων; Δεν δίνει, όμως, χρήματα πλέον για υπερβάσεις στον Παναθηναϊκό. Τα ξεχωρίζει τα "μαγαζιά", όπως κάνουν όλοι οι επιχειρηματίες του δικού του βεληνεκούς. Και δεδομένη απόφασή του φαίνεται πως είναι η ενίσχυση της ομάδας με τα απολύτως απαραίτητα προς έναν αξιοπρεπή βίο και όχι για μια ζωή πρωταθλητισμού και μεγάλων στόχων.

Σ' αυτό το πλαίσιο, ουδείς μπορεί να αποκλείσει μικρές υπερβάσεις από την πλευρά του μεγαλομετόχου. Όπως ήταν του Κουρμπέλη τον Ιανουάριο, επί παραδείγματι. Έκανε ήδη μια... μικρή με την πρόταση ανανέωσης συμβολαίου στον Ροδρίγκο Μολέντο. Μπορεί να κάνει άλλες μια - δύο. Ας μην περιμένουν κάτι... φοβερό, όμως, οι φίλοι του Παναθηναϊκού. Δεν μπορεί να κλείσει γρήγορα ούτε καν τον Βίκτωρα Κλωναρίδη! Η σκληρή για τους Ουζουνίδη - Λυμπερόπουλο πραγματικότητα είναι ότι η παρουσία τους στο Τριφύλλι συμπίπτει με τη απόφαση του χρηματοδότη για το "Μνημόνιο Νο 3". Οι Φύσσας - Βόκολος και ο Αντρέα Στραματσόνι απόλαυσαν περίοδο παχέων αγελάδων. Και είναι η αλήθεια πως – για να αποφεύγουμε αφορισμούς και ηλίθιες υπερβολές – σ' αυτή την περίοδο που ο Αλαφούζος είχε ορθάνοιχτο το πορτοφόλι του ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πάρει παίκτες με τους οποίους έχτισε έναν πολύ αξιόλογο κορμό: τον Μολέντο και τον Χουλτ, τον Κουλιμπαλί και τον Κουρμπέλη, τον Εμποκού και τον Βιγιαφάνιες. Και ο Γουακάσο και ο Ιμπάρμπο θα μπορούσαν να ήταν στελέχη αυτού του κορμού. Μια χαρά επιλογές ήταν για το επίπεδο του Παναθηναϊκού και του ελληνικού πρωταθλήματος, αν αξιολογούνταν μόνο με ποδοσφαιρικά κριτήρια. Όμως στο όλο πακέτο των κριτηρίων, το οικονομικό και η νοοτροπία παίζουν τον δικό τους τεράστιο ρόλο...

Εδώ που τα λέμε, βέβαια, ουδείς μπορεί να γνωρίζει αν οι δυο τους θα είχαν συμπεριφορά "αλανιάρικη" αν η διοίκηση ήταν συνεπής στις πληρωμές της τον προηγούμενο χειμώνα και μπορούσε να υποστηρίξει με σταθερή ροή χρήματος την καλοκαιρινή επένδυσή της. Δεν είχαν φανερώσει δείγματα... αδιαφορίας ή ποδοσφαιρικού τυχοδιωκτισμού οι δυο τους μέχρι τον Νοέμβριο. Η φτώχεια φέρνει γκρίνια, οι ήττες έφεραν ταξί στη Μεσογείων και "ντου" στο Κορωπί, οι κρίκοι της αλυσίδας άρχισαν να σπάνε. Επανενώθηκαν από τον Δεκέμβριο ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, παιχνίδι με παιχνίδι από τον Ουζουνίδη και τον "Λύμπε". Μέσα από χαστούκια, ήττες, αποτυχίες, τραυματισμούς, αναποδιές... Όμως - τουλάχιστον προσώρας - ο Αλαφούζος δεν φαίνεται να “ψήνεται” για το “κάτι παραπάνω”, όπως ψηνόταν από τις σαγηνευτικές συζητήσεις του με τον Γιάννη Αναστασίου και τον Αντρέα Στραματσόνι. Μπορεί πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού να μην τους έχουν στην καρδιά τους, όμως αυτό το "μπλα – μπλα" των προπονητών προς τον Αλαφούζο είχε παίξει κομβικό ρόλο στο “ψήσιμο” του μεγαλομετόχου για την ενίσχυση της ομάδας, μετά την επιτυχημένη σεζόν 2013-2014.

ΟΙ 3 ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ "ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ" ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ο Αλαφούζος έχει ουκ ολίγες οικονομικής φύσης προκλήσεις μπροστά του. Να βάλει χρήματα για τις υπογραφές που απαιτούνται στον φάκελο που θα κατατεθεί στην UEFA μέχρι τις 30 Ιουνίου. Να βάλει χρήματα για να είναι απόλυτα συνεπής η ΠΑΕ στις δόσεις προς τους παίκτες όταν επιστρέψουν από τις διακοπές, ώστε να μην ξεκινήσει η σεζόν με μουρμούρα ή κάποια προσφυγή βασικού μεσούσης της μεταγραφικής περιόδου.

Να πληρώσει τα οφειλόμενα τριών και τεσσάρων μηνών στους εργαζόμενους. Συνολικά, "χοντρό" το πακέτο! Και πιθανότατα ως προς τις δυο πρώτες υποχρεώσεις του θα είναι συνεπής. Άλλο πράγμα ωστόσο η “επιβίωση” - στην οποία βεβαίως συμπεριλαμβάνεται η ευρωπαϊκή συμμετοχή – άλλο ο πρωταθλητισμός εναντίον τριών αντιπάλων, με σεζόν 60 αγώνων! Και ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ φαίνεται απ' όλες τις ενδείξεις και τις κινήσεις του ότι πλέον έχει χάσει τη φλόγα των προηγούμενων ετών. Την έχει χάσει για λόγους που έχουν αναλυθεί πολλάκις και δεν αφορούν μόνο ή κυρίως στην πορεία της ομάδας του ή στα κατά καιρούς επεισόδια των οπαδών της.

Ακόμη και οι πρόσφατες δηλώσεις του - οι πρώτες μετά από μήνες - τη βραδιά του 2-3 στην Τούμπα, μάλλον δεν ερμηνεύτηκαν σωστά από τους περισσότερους εξ ημών. Οι δηλώσεις είχαν πολύ πιο έντονη πολιτική χροιά εναντίον του Ιβάν Σαββίδη με “όχημα” τον Παναθηναϊκό και πολύ λιγότερο "αθλητική", με επίκεντρο το Τριφύλλι.

Χαρακτηριστικό το απόσπασμα: “Συγχαίρω τον Ουζουνίδη για την εκπληκτική δουλειά που έκανε, όπως και ο Λυμπερόπουλος, δύο άνθρωποι που πιστεύουν στις αρχές τους και μαζί θα κάνουμε προσπάθεια να πετύχουμε. Εγώ σαν Γιάννης Αλαφούζος, πάντως, δηλώνω ότι απέτυχα. Θα συμμετέχω στη χάραξη της στρατηγικής του συλλόγου και θα βοηθήσω ώστε να επιβιώσει οικονομικά, αλλά δεν θέλω να ασχολούμαι άλλο με το ποδόσφαιρο, μόνο με τη διαφθορά και τη σαπίλα που επικρατεί σε αυτό. Υπάρχει ένας ξενόφερτος κίνδυνος, διαφορετικά και επικίνδυνα ήθη και τρόποι που δεν έχουμε ξαναδεί”.

Μέχρι να αποχωρήσει από το τιμόνι του Παναθηναϊκού ο Γιάννης Αλαφούζος, οι φίλοι της ομάδας θα πρέπει να συμβιβαστούν με αυτές τις συνθήκες, αναγνωρίζοντας ότι είναι ο μοναδικός χρηματοδότης. Απίθανο φαίνεται το ενδεχόμενο αλλαγής στα οικονομικά, αλλά ουδέποτε θα πρέπει να αποκλείουμε τα πάντα στο 100%, δεδομένης της ιδιοσυγκρασίας και των δυνατοτήτων επιχειρηματιών αυτού του μεγέθους. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός είχε ζήσει πολύ καλύτερες εποχές. Υπάρχουν, όμως και χειρότερα, όπως η Γ΄ Εθνική της ΑΕΚ. Η' όπως αυτό που βιώνει τώρα ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός, που πρέπει μέχρι τέλος Ιουνίου να βρει 250.000 ευρώ για το πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα της ανδρικής ομάδας βόλεϊ, την ίδια στιγμή που ο Ολυμπιακός προσλαμβάνει τον κόουτς της Εθνικής Ισπανίας για να ξαναπάρει τα ηνία από τον τρις πρωταθλητή ΠΑΟΚ...

* Follow me on Twitter: Seretinio