Ο Άρης είναι quiz για δυνατούς λύτες. Ακόμα και στην παρακμή του, συνεχίζει να προσελκύει «ελεγχόμενους» καθώς απ’ ότι φαίνεται το μέλι της κουτάλας δε στερεύει ούτε την εποχή του μνημονίου.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από εκεί που τα αφήσαμε. Το άρθρο είναι σχετικά μακροσκελές, αλλά αξίζει να το διαβάσετε με προσοχή.

Στο προηγούμενο άρθρο…

έγραφα αυτολεξεί: «θεωρώ βέβαιο ότι οι opinion makers θα απαξιώσουν τον Σκόρδα, εξυψώνοντας παράλληλα τον Ηλιάδη.» Υπογράμμιζα, επίσης, πως οι θυασώτες του «βουνού επενδυτή» θα στηρίξουν Ηλιάδη, προκειμένου να κερδίσουν χρόνο και να εμφανίσουν το μεγιστάνα σε δεύτερο χρόνο.

Λίγες μέρες μετά, όλα αυτά αποτελούν γεγονός….

Ζούμε «εποχές Aris FM»

Το αρνητικό κλίμα εναντίον του Σκόρδα θυμίζει τις πρακτικές των opinion makers που στήριζαν λυσσαλέα τον «μουγκό» και τον «καπετάνιο». Η συστράτευση των «παλιόφιλων» παραπέμπει σε κακόγουστο θρίλερ με προδιαγεγραμμένο τέλος.

Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά διαπιστώνω τα εξής;

-Ορισμένοι δημοσιογράφοι αποφάσισαν να κάνουν…«μαχητική δημοσιογραφία». Υπονοούν εμμέσως ότι έφαγαν παπά από τον καπετάνιο, αλλά δεν παραδέχονται ευθέως ότι πουλούσαν παπά στους φιλάθλους. Χαρακτηρίζουν το Σκόρδα …Πάπα, ενώ γνωρίζουν ότι ο πραγματικός…Πάπας έδινε χρησμούς από το καφενείο που τους είχε δώσει το χρίσμα της «αποκλειστικής προπαγάνδας». Χαρακτηρίζουν τον Ηλιάδη ελπίδα για τον Άρη (αλλά δηλώνουν ότι δεν τον ξέρουν) και προτρέπουν τους φιλάθλους να ψηφίσουν ό,τι θέλουν (ενώ τους έχουν τονίσει ότι θεωρούν πως ο Σκόρδας δε μπορεί να προσφέρει τίποτα στον Άρη).

-Ξύπνησαν οι εξοστρακισμένοι πρώην δικτάτορες. Περιφέρονται στους καφενέδες και trollaρουν ανώνυμα στα blogs, κατηγορώντας τον Σκόρδα για μαζική εγγραφή μελών στη Λέσχη. Ξεχνούν, φυσικά, τις πολλαπλάσιες μαζικές εγγραφές μελών στο παρελθόν χωρίς να πληρωθεί ούτε το τίμημα της συμμετοχής. Δηλαδή, αυτοί, που εξευτέλισαν το θεσμό δημιουργώντας ταμειακό και δημοκρατικό έλλειμμα στρέφονται εναντίον μίας σταγόνας μπροστά στον δικό τους ωκεανό.

-Αναστήθηκαν οι mediaρχες που βρισκόταν σε χειμερία νάρκη και «σταυρώνουν» συστηματικά τον Σκόρδα από τα ερτζιανά.

Είναι τυχαία η ξαφνική ταύτιση απόψεων μεταξύ ανθρώπων που θεωρούνται…ταυτισμένοι με το παρελθόν; Πόση αξιοπιστία έχει απομείνει στα ξεθυμασμένα μελάνια και τα σκουριασμένα μικρόφωνά που «έπνιγαν» το πάρτι κακοδιαχείρισης; Μήπως υπάρχει κάποιο κοινό συμφέρον, το οποίο οδήγησε στη συνένωση των δημοσιογραφικών κολοσσών που υπνώτιζαν τον κόσμο του Άρη και «χάιδευαν» τους πρώην διοικούντες;

Φυσικά, η απέχθειά μου για το «γκεμπελιστικό τόξο» δε σημαίνει πως ο Σκόρδας θα οδηγήσει τον Άρη στην ανάσταση. Το αντίθετο μάλιστα…

Δε γουστάρω τον Σκόρδα

Ανήκω στην κατηγορία των φιλάθλων που έχουν, κυριολεκτικά, αγανακτήσει μαζί του. Μολονότι του δόθηκε «δεύτερη ευκαιρία», είναι αθεράπευτα εγωπαθής και εκθέτει όσους τον εμπιστεύτηκαν ρίχνοντας τα μούτρα τους πριν λίγους μήνες…

Τονίζω, επίσης, ότι δεν ξεχνώ τη Sportvision και το Λάκκωμα. Τον αντιμετωπίζω ως «ελεγχόμενο», καθώς διοικούσε την περίοδο των παχέων αγελάδων. Δεν είναι τυχαίο πως μία μεγάλη μερίδα φιλάθλων τον έχει συνδέσει με το αυταρχικό παρελθοντικό καθεστώς, τη διχόνοια και την αλαζονεία. Το απίστευτο είναι πως όχι μόνο δεν κάνει τίποτα για να τους αλλάξει τη γνώμη, αλλά αντίθετα τραβάει το σκοινί στα άκρα με την απολυτότητα των απόψεών του.

Σα να μην έφτανε αυτό, οι αυλικοί του είναι περιορισμένης αντιληπτικής ικανότητας. Εγκαλούνται για το γεγονός ότι ‘κομίζουν μαζικά έγγραφα’ στη Λέσχη με στόχο την ψηφοθηρία και μιμούνται τις πρακτικές της χούντας του παρελθόντος, παρότι αυτοί οι ίδιοι ήταν θύτες. Μιλάμε για ένα επικίνδυνο μείγμα αφέλειας, κενοδοξίας και παντελούς έλλειψης σοβαρότητας.

Άλλο αντι-Σκόρδας, άλλο...Ηλιάδης

Για όλους τους παραπάνω λόγους και για ακόμα χίλια πράγματα, συντάσσομαι στο πλευρό των αντι-Σκορδικών. Ο κόσμος τον έμαθε απ’ έξω κι ανακατωτά και τον κρίνει ανάξιο.

Τον Ηλιάδη, όμως, ποιος τον γνωρίζει πραγματικά; Πόσοι έζησαν την περίοδο που διοικούσε για να αξιολογήσουν τα πεπραγμένα του; Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που αποχώρησε από την Ελλάδα; Ποιος τον έφερε πριν αρκετούς μήνες στον Άρη και ποιος έλεγξε την οικονομική του κατάσταση; Όντως μεγαλουργεί στην Αμερική;

Μην ξεχνάτε ότι κι ο Ζαχουδάνης από την Αμερική ήρθε. Δε συγκρίνω τις δύο περιπτώσεις. Τονίζω, απλώς, ότι δεν παίζει ρόλο η χώρα επιχειρηματικής δραστηριότητας αλλά η επιχειρηματική δραστηριότητα αυτή καθεαυτή…Έχει γίνει κάποιος επίσημος έλεγχος στον υποψήφιο πρόεδρο; Είναι βιώσιμη η εταιρία του;

Ποιος πείστηκε από τις εξαγγελίες του στη Λέσχη; Έχει πραγματικό πλάνο ή αοριστολογεί; Πιστεύει κανένας ότι ο Ηλιάδης έχει καλύτερη γνώση σε θέματα Άρη από τον Σκόρδα; Θα μπορέσει να διοικήσει αποτελεσματικά, ενώ θα έχει επαγγελματικές υποχρεώσεις στην Αμερική; Σε μία περίοδο που ο χρόνος είναι χρήμα, θα προλάβει να πετύχει ευνοϊκούς διακανονισμούς με ποδοσφαιριστές, τη στιγμή που δε γνωρίζει λεπτομέρειες για τις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης;

Το γελοίο επικοινωνιακό δίλλημα

Υπάρχει μία ανεξήγητη πρεμούρα από τα Μέσα που στήριζαν τις διοικήσεις του παρελθόντος, ώστε να πείσουν τον κόσμο να ψηφίσει τον Ηλιάδη. Όχι επειδή ο Ηλιάδης είναι «καλός», αλλά επειδή ο Σκόρδας είναι «κακός». Αυτή η λογική είναι απαράδεκτη.

Κάπως έτσι οδηγήθηκε η χώρα στη χρεοκοπία. Με επικοινωνιακά διλλήματα αναφορικά με το αν είναι «λιγότερο χειρότερο» το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ. Μιλάμε για αστεία πράγματα που, μοιραία, οδηγούν σε λανθασμένες επιλογές.

Ο κόσμος πρέπει να ξυπνήσει...

και να ψαχτεί μόνος του, χωρίς τι βοήθεια κανενός. Τα επικοινωνιακά δεκανίκια ανήκουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κανένας δε μπορεί να σας υποδείξει ποιος είναι «καλός» ή ποιος είναι «κακός». Μην παρασύρεστε από τις «κατευθυνόμενες σειρήνες», που απαξιώνουν τον έναν από τους δύο υποψηφίους και…μετά σας λένε «ψηφίστε ό,τι θέλετε».

Ξεκινήστε από το θέσφατο ότι «και οι δύο είναι χάλια» και αρχίστε να μετράτε θετικά, αρχής γενομένης από το σημείο μηδέν. Μη λειτουργείτε με τη λογική του «λιγότερο χειρότερου», αλλά σκεφτείτε υπό το πρίσμα του «περισσότερο καλύτερου». Ψάξτε, δηλαδή, πλεονεκτήματα διότι μόνο με θετική σκέψη μπορεί να πάει μπροστά ο Άρης. Το ζητούμενο είναι να «χτίσουμε», όχι να «γκρεμίσουμε».

Σε περίοδο εκλογών…

-Όλοι επιδιώκουν να ‘νοθεύσουν’ το αποτέλεσμα. Άλλος το κάνει άμεσα κι άλλος προσπαθεί να ‘νοθεύσει’ το μυαλό του κόσμου. Η στρατηγική εξαρτάται από τη νοητική ικανότητα του καθενός. Κοινώς…καθένας πράττει ανάλογα με το «πόσο του κόβει».

Η λύση είναι μία. Παραμερίστε τον φανατισμό, τη συναισθηματική φόρτιση και την πόλωση που δημιουργείται εντέχνως. Λειτουργείστε ελεύθερα, ανεξάρτητα και μακριά από «γραμμές». Μιλάμε για το μέλλον του Άρη…ας επιδείξουμε, λοιπόν, τη δέουσα σοβαρότητα.

O Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.grκαι αρθρογραφεί στο overlap.gr