Οι απλήρωτοι παίκτες του Άρη αντιμετωπίζουν τους stars του Ολυμπιακού και οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Οι φιλοξενούμενοι είναι αήττητοι μετά από 14 αγωνιστικές, έχουν φιλοδωρήσει τους αντιπάλους με 43 γκολ ενώ δέχτηκαν μόλις…4.

Η μάχη του Χαριλάου θυμίζει Δαυίδ και Γολιάθ, καθώς το ποιοτικό χάσμα των ομάδων μοιάζει αγεφύρωτο. Ποιος, όμως, μπορεί να προκαταβάλλει την έκβασή της αναμέτρησης αψηφώντας τους αστάθμητους παράγοντες; Ως γνωστό, ‘άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου’.

Ο Θεός του ποδοσφαίρου

Ο Άρης δυσκολεύεται να ‘δημιουργήσει’. Το ποδόσφαιρο κατοχής είναι ‘εκτός δυνατοτήτων’ και η υποχρέωση οργανωμένης επίθεσης γεμίζει άγχος τους ποδοσφαιριστές. Για καλή τύχη των κιτρινόμαυρων, το βεληνεκές του Ολυμπιακού προσφέρει μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για απενοχοποιημένο catenaccio: μία ‘παρεξηγημένη’ τακτική που κουράζει τους φιλάθλους, αλλά αυξάνει τις πιθανότητες επίτευξης θετικού αποτελέσματος.

Ο Μιλίνκοβιτς θα επιλέξει οπισθοχωρημένο 4-2-3-1, που θα μετατρέπεται σε αμυντικογενές 4-5-1 όταν οι ερυθρόλευκοι επιτίθενται. Περιμένοντας στο μισό γήπεδο και περιορίζοντας τις αποστάσεις μεταξύ της μεσοαμυντικής γραμμής, θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις προσαρμοσμένων μαρκαρισμάτων και αλληλοκαλύψεων. Δηλαδή, ο κάτοχος της μπάλας θα αντιμετωπίζει καταστάσεις 1 vs 2, ενώ ταυτόχρονα η υπεραριθμία στον άξονα θα προσφέρει δυνατότητα ‘βοηθειών’ (σε περίπτωση που η ατομική ικανότητα διασπάσει την ομαδική συνοχή του Άρη).

Ελαχιστοποιώντας τα παιδαριώδη λάθη, κερδίζοντας την πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών, διανύοντας περισσότερα χιλιόμετρα και επιδεικνύοντας αποτελεσματικότητα στα ‘στημένα’, οι γηπεδούχοι θα διεκδικήσουν με αξιώσεις τη νίκη. Πρέπει, βέβαια, να κάνουν το ‘τέλειο ανασταλτικά’ παιχνίδι και να τους χαμογελάσει η τύχη. Κανένας, ωστόσο, δε μπορεί να τους αφαιρέσει το δικαίωμα να εκπλήξουν ακόμα και τον…εαυτό τους.

Όσο κυλάει ο χρόνος, τόσο θα ‘ανεβάζει’ τις γραμμές του ο Ολυμπιακός και θα μένει εκτεθειμένος στα μετόπισθεν. Αν διαφυλαχθεί το μηδέν στην άμυνα, impossible is nothing.

Ο Θεός του πολέμου

Ο Ολυμπιακός έχει, συνήθως, καλύτερο roster από τον Άρη. Κι όμως, η προϊστορία των αναμετρήσεων στο Χαριλάου είναι ισορροπημένη (15 νίκες Άρη – 16 νίκες Ολυμπιακού – 21 ισοπαλίες). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ερυθρόλευκοι δυσκολεύτηκαν ακόμα και τις χρονιές που ο Άρης υποβιβάστηκε (1996-1997: 0-0, 2004-2005: 0-1), ενώ την τελευταία 7ετία ο νικητής κρίνεται ‘στο γκολ’. Αποδεικνύεται, επομένως, ότι ο παράγοντας έδρα έχει τη ‘δύναμη’ να μετατρέψει ‘παιχνίδια ρουτίνας’ σε ντέρμπι.

Αυτό, ακριβώς, θα επιδιώξουν και φέτος οι φίλαθλοι του Άρη. Η καυτή ατμόσφαιρα θα μετουσιωθεί σε αγωνιστικό πάθος, την ίδια στιγμή που η ‘ηχητική βία’ θα απορυθμίσει την αυτοσυγκέντρωση των ερυθρόλευκων. Ίσως μοιάζει ρομαντικό, αλλά μόνο κατ’ αυτό τον τρόπο θα αναδειχθεί η ‘ποδοσφαιρική πείνα’ απέναντι στον ‘κορεσμό’ των…αιώνιων πρωταθλητών. Είναι μία συνταγή που δοκιμάστηκε με επιτυχία στο παρελθόν και μπορεί να επαναληφθεί, εφόσον ο αγωνιστικός ρυθμός της ομάδας ακολουθήσει τον παλμό της κερκίδας.

Έτσι μ’ έμαθε να κάνω ο Θεός…

Οποιαδήποτε ομάδα βρισκόταν στην ίδια κατάσταση, θα είχε υποβιβαστεί από…πέρυσι. Οι δομές του συλλόγου είναι τόσο σάπιες και τα χρέη τόσο ασφυκτικά που το restart ‘τύπου ΑΕΚ’ θα έμοιαζε λογικοφανές. Κι όμως, οι αντιστάσεις που ‘ξυπνάνε’ όταν πλησιάζει το ‘μοιραίο’ αποδεικνύουν ότι το DNA του Άρη είναι διαφορετικό. Δεν αποκλείεται, επομένως, αυτό το ένστικτο αυτοσυντήρησης να εμφανιστεί στο Χαριλάου.

Παρά τις απουσίες, παρά την κακή ψυχολογία, παρά την ελλιπή εκγύμναση των ποδοσφαιριστών, παρά τα προβλήματα βιοπορισμού που αντιμετωπίζουν ορισμένοι εξ’ αυτών (πιστέψτε με, δεν είναι υπερβολή), παρά την ανωτερότητα του Ολυμπιακού σε όλα τα επίπεδα υπάρχει τρόπος να σημειωθεί η μεγαλύτερη έκπληξη του πρώτου γύρου. Και για να ευθυμήσουμε λιγάκι, δεν υπάρχει ιδανικότερο σενάριο αποχώρησης για ένα πρόεδρο από το να χαιρετήσει μετά από μία επικράτηση απέναντι στην καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος.

Όσο δύσκολο κι αν μοιάζει, κανένας δε μπορεί να μου στερήσει την ελπίδα εκτός από τον ίδιο μου τον εαυτό. Έτσι μ’ έμαθε να σκέφτομαι ο Θεός…Dum spiro spero.

O Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.grκαι αρθρογραφεί στο overlap.gr