OPINIONS

Ανακωχή, για να σωθεί ο Άρης

Ανακωχή, για να σωθεί ο Άρης

Το αποτέλεσμα, αναμφισβήτητα, απογοητευτικό. Η κατάταξη στον βαθμολογικό πίνακα, τρομακτική. Τίποτα, όμως, δεν είναι πιο επικίνδυνο από τον εμφύλιο πόλεμο. Ο Γιάννης Ιωαννίδης αναζητά τους ηθικούς αυτουργούς…

Όταν ο θυμός κατευθύνει τη συμπεριφορά, τότε οι πράξεις μπορούν να αποβούν μοιραίες. Το μίσος οδηγεί, δυστυχώς, σε αδιέξοδα.

Είναι μάταιο να αναζητήσουμε, στην παρούσα φάση, τους ‘θύτες’ και τα ‘θύματα’. Ποιος έχει, άλλωστε, καθαρό μυαλό; Και τι σημασία έχει «ποιος έχει δίκιο», αν τελικά ο Άρης υποβιβαστεί;

Πως τα φέρνει η… ζωή

Αγωνιστική περίοδος 2008-2009. Πρόεδρος Λάμπρος Σκόρδας. Αδιάφορο εντός έδρας παιχνίδι απέναντι στον Ηρακλή (5η αγωνιστική). Ο ‘περαστικός’ αργεντίνος επιθετικός Ντελόρτε αντικαθίσταται στο 48 λεπτό και ο κόσμος τον αποδοκιμάζει. Το χλιαρό γιουχάρισμα δίνει την αφορμή στους opinion makers να εξαπολύσουν ‘πόλεμο’ εναντίον όσων μεταδίδουν αρνητική ενέργεια. Τότε, έβαζαν πάνω απ’ όλα την ηρεμία στο αγωνιστικό τμήμα.

Σήμερα, οι ίδιοι opinion makers που τότε στήριζαν τον Σκόρδα διογκώνουν τη λαϊκή κατακραυγή εναντίον των ποδοσφαιριστών. Αντί να συσπειρώσουν τους φιλάθλους, ρίχνουν (καθημερινά) οινόπνευμα στη μπαρουτιασμένη τους ψυχή και μετά τους αφήνουν να…εκφραστούν ελεύθερα στο γήπεδο. Τώρα, η ηρεμία στο αγωνιστικό τμήμα δεν είναι πάνω απ’ όλα γιατί ορισμένοι δε γουστάρουν τα μούτρα του Σκόρδα.

Αυτοκριτική

Είναι τραγικό λάθος του Σκόρδα να πυροδοτεί το κλίμα, στοχοποιώντας δημοσίως τους οργανωμένους οπαδούς. Αντίστοιχα απαράδεκτη είναι η συμπεριφορά όσων καθυβρίζουν τον μοναδικό διαχειριστή που ‘δήλωσε παρών’, αναλαμβάνοντας μία χρεοκοπημένη ομάδα που βρίσκεται με το ένα πόδι στη ΄Γ Εθνική. Η λογική των ‘δύο άκρων’ είναι καταστροφική.

Αν υπήρχε ίχνος αυτοκριτικής, θα έπρεπε άπαντες να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να σκεφτούμε κατά πόσο η συμπεριφορά μας (στο παρελθόν και το παρόν) οδηγεί σε ένα καλύτερο μέλλον. Σε ένα ‘μοντέλο λαϊκής δημοκρατίας’, καθένας οφείλει να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί για τις επιλογές του. Δεν υπονοώ σε καμία περίπτωση ότι «μαζί τα φάγαμε». Σιχαίνομαι, όμως, και τη λογική του «πάντα φταίνε οι άλλοι».

Η ανακωχή μέχρι το καλοκαίρι είναι μονόδρομος. Μετά τη σωτηρία, θα υπάρξει χρόνος για ψύχραιμη αξιολόγηση προσώπων και καταστάσεων. Όλοι πρέπει να τα πληρώσουν όλα. Όχι, όμως, τώρα. Προέχει η μάχη για επιβίωση.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανόητο…

από το να απαξιώνεις τους ποδοσφαιριστές που θα προσπαθήσουν να σε σώσουν. Υποτίθεται ότι το Χαριλάου θα γινόταν η ‘κόλαση’ που θα καταπιεί τους αντίπαλους στο δεύτερο γύρο. Αν η ‘ηχητική βία’ στρέφεται εναντίον της ίδιας της ομάδας στην πρώτη στραβή, τότε ποια η συμβολή των παραβρισκόμενων στην ανατροπή των αρνητικών αποτελεσμάτων.

Κανένας παίκτης δε φταίει που βρίσκεται στον Άρη. Ο Άρης φταίει που έχει αυτούς τους παίκτες. Και μ’ αυτούς θα πορευτεί, αναγκαστικά, μέχρι το τέλος. Επιβάλλεται, επομένως, να στηριχθούν ώστε να αποδώσουν στο maximum των δυνατοτήτων. Διαφορετικά, θα τους πλακώσει το βάρος της φανέλας και η σεμνή τελετή θα λάβει τέλος.

Ο Άρης δεν έπεσε ακόμα

Επιμένω ότι ο Άρης είναι ‘μεγάλο μέγεθος’ για τη Super League και θα πέσει μόνο αν συναινέσουν κάποιοι ‘εκ των έσω’. Εφόσον θωρακιστεί σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο, τότε υπάρχει χρόνος για το come back. Πιστέψτε με, πολλά μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο σε 16 αγωνιστικές.

Χρειάζεται, όμως, προσοχή για να μη στραγγαλιστεί η ομάδα από την υπέρμετρη αγάπη ή τον…υπέρμετρο εγωισμό. Δεν ενδιαφέρει κανέναν ποιος μπορεί να τραβήξει περισσότερο το σχοινί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί που χαίρονται για την κατάντια του Άρη είναι «κοινοί εχθροί» και των δύο στρατοπέδων. Μήπως, τελικά, αυτοί οι «κοινοί εχθροί» είναι ηθικοί αυτουργοί της σημερινής κατάστασής;

O Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.grκαι αρθρογραφεί στο overlap.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ