Η μέχρι πρότινος «ομάδα για κλάματα» απειλεί να πετύχει το φαινομενικά ακατόρθωτο. Μετά το ισχυρό ηλεκτροσόκ, οι ποδοσφαιριστές κατάλαβαν ποιοι «πρέπει να είναι» και τι «πρέπει να ζητάνε» στο γήπεδο. Αξίζουν, επομένως, συγχαρητήρια σε όλους όσους αγωνίστηκαν εκτός από έναν. Αυτόν που λειτούργησε με ποδοσφαιρική αφέλεια και έθεσε εαυτό εκτός ομάδας για πάντα…

Αποδείχθηκε «λίγος» στα…δύσκολα

Ο Αγκάνθο ήταν όαση στον φετινό Άρη, καθώς ξεχώριζε «σαν τη μύγα μες το γάλα». Η ατομική ποιότητα και το killer instinct χάρισαν πολύτιμους βαθμούς, κατατάσσοντας τον σε περίοπτη θέση στις καρδιές των φιλάθλων.

Η φάση της αποβολής του Αγκάνθο

Μέχρι πριν λίγες αγωνιστικές, το επιθετικό πλάνο των κιτρινόμαυρων συνοψιζόταν ως εξής: «Αγκάνθο και μετά το…χάος». Όταν, όμως, η φανέλα έγινε βαριά. ο πρώτος σκόρερ δεν είχε την προσδοκόμενη απόδοση. Στα παιχνίδια που «έκαιγαν», ο Ισπανός ήταν αγωνιστικά απών (είτε έπαιζε είτε ήταν τιμωρημένος). Μια ματιά στη στατιστική θα σας πείσει.

Το κύκνειο άσμα...

έμελλε να διαδραματιστεί στο Περιστέρι. Δεν έχει σημασία αν η πρώτη κίτρινη κάρτα ήταν «φάντασμα». Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν η δεύτερη κίτρινη δόθηκε πολύ γρήγορα και ήταν…τραβηγμένη.

"Κατά συρροή εγκλήματα από τον Στυλιάρα"

Όταν βρίσκεσαι σε «πόλεμο», δε μετράει ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Με οποιοδήποτε κόστος, οι «στρατιώτες» είναι υποχρεωμένοι να υποτάξουν το «εγώ» στο «εμείς» και να κερδίσουν τη «μάχη». Ο Αγκάνθο λειτούργησε απερίσκεπτα και άφησε απροστάτευτο το στράτευμα. Γιατί, λοιπόν, να επανενταχθεί στον κίτρινο λόχο για τη «μάχη της επόμενης χρονιάς»;

Ευτυχώς, δεν υπήρχαν «άλλοι Αγκάνθο»

Οι υπόλοιποι έκλαιγαν από τα νεύρα και την αδικία, αλλά πείσμωσαν να αποδείξουν ότι δεν είναι «τελειωμένοι». Δεν έχει σημασία εάν οι εναπομείναντες ποδοσφαιριστές είναι ποιοτικά «χειρότεροι από τον Αγκάνθο». Αυτό που μετράει είναι πως οι «χειρότεροι ποδοσφαιριστές» αφουγκράστηκαν την αγωνία των «χειρότερων οπαδών» και σεβάστηκαν την επιθυμία του «χειρότερου προέδρου».

Τελικά, αποδείχτηκε ότι οι «χειρότεροι» αρκούν για να πετύχουν το αυτονόητο. Δεν αντέχουμε άλλους «καλύτερους»…

Μάτια που κλαίνε…μην τα πιστεύεις

Το κλάμα ορισμένων ποδοσφαιριστών είναι ένδειξη θέλησης για σωτηρία. Τα δάκρυα χαράς των φιλάθλων αποτελούν παρακαταθήκη για ένα δύσκολο, αλλά περήφανο μέλλον. Αυτές οι στιγμές θα παραμείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στο πάνθεον της κιτρινόμαυρης ιστορίας.

Ατρόμητος-Άρης 0-1

Υπήρχαν, όμως, κάποιοι που δεν έκλαιγαν από συγκίνηση. Το διπλό καθυστερεί προσωρινά τα φερόμενα σχέδια υποβιβασμού, πτώχευσης και απόκτησης καινούριου ΑΦΜ. Όσοι βιάστηκαν να…παπαγαλίσουν ότι η διάλυση αποτελεί μονόδρομο για αναβίωσή υπό διαφορετικό νομικό καθεστώς έχουν κάθε λόγο να δυσαρεστούνται.

Παπαδόπουλος: "Νίκη και στα επόμενα ματς"

Μη παραπλανήστε από κροκοδείλια δάκρυα. Δεν είναι ίδια όλα τα κλάματα. Κάποιοι συνεχίζουν να προτάσσουν τον εγωισμό τους πάνω από το συμφέρον του συλλόγου. Κανένα ψεύτικο δάκρυ δεν αρκεί για να διαγράψει τις αμαρτίες του παρελθόντος.

«Λουκέτο» στα αποδυτήρια

Οι ποδοσφαιριστές πρέπει να «κλείσουν τα αυτιά τους» στις καφενειακές σειρήνες. Απαγορεύεται να επηρεαστούν από…«περίεργες φωνές» που ίσως επιδιώξουν να προκαλέσουν εφησυχασμό, προεξοφλώντας μυστηριωδώς τα γεγονότα.

Το πάθημα στα παιχνίδια με Βέροια, Γιάννενα, Πανθρακικό πρέπει να γίνει μάθημα. Απαιτείται ωριμότητα και κατάθεση ψυχής στον αγωνιστικό χώρο για να υποσκελιστεί η ποιοτική διαφορά με τους προσεχείς αντιπάλους.

Συγχαρητήρια από Σκόρδα

Δε χρειάζονται δηλώσεις. Καθρέφτης είναι το χορτάρι. Κανένας δε δικαιούται να φλυαρεί, πριν εξασφαλιστεί η σωτηρία. Όταν λέμε κανένας, εννοούμε κανένας…

O Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.grκαι αρθρογραφεί στο overlap.gr