OPINIONS

Ο Ολυμπιακός με τα λευκά

Ο Ολυμπιακός με τα λευκά

Ο Γιάννης Ντεντόπουλος αναλύει την εικόνα των τεσσάρων ομάδων, των δυο ημιτελικών των play offs και εξηγεί γιατί ο Ολυμπιακός πείθει ότι έχει εικόνα επίδοξου πρωταθλητή.

Δεν είναι μόνο το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας που εξασφάλισε με σχετική άνεση στην κανονική περίοδο. Είναι κυρίως η εύρωστη εικόνα ενός παρατεταμένου φορμαρίσματος, σε συνδυασμό με τα συσσωρευμένα προβλήματα του «αιώνιου» αντιπάλου του, που δίνουν –μέχρι αυτή τη στιγμή- στον Ολυμπιακό την εικόνα μιας ομάδας που έχει το πάνω χέρι στην διεκδίκηση του φετινού πρωταθλήματος. Η πρώτη αγωνιστική της ημιτελικής φάσης των play offs, χωρίς να αποτελεί και το ασφαλέστερο κριτήριο, απλά ενίσχυσε αυτή την εντύπωση.

Είναι πολύ σημαντικό για τους «ερυθρόλευκους» ότι επέστρεψαν από το final four της Euroleague με ισορροπημένη ψυχολογία. Πάντα η συμμετοχή και το αποτέλεσμα σε ένα τέτοιο τουρνουά, αποτελεί σημαντικό σταθμό, για όσα ακολουθούν. Μπορεί , αυτή τη φορά, να μην κατέκτησαν τον τίτλο, όπως έκαναν το 2012 και το 2013, αλλά ειδικά με την νίκη επί της πανάκριβης ΤΣΣΚΑ και τον τρόπο που την πήραν , επιβεβαίωσαν την ισχύ τους και το χαρακτήρα τους. Παράλληλα, δεν έδειξαν να κλονίζονται μετά την ήττα από την Ρεάλ Μ. στον τελικό, η οποία –πάνω-κάτω- εμφανίστηκε ως φυσιολογική με δεδομένο ότι έπαιζε στην έδρα της. Έτσι, για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του, έμεινε η άσβεστη η δίψα για την κατάκτηση ενός τίτλου, του τελευταίου της χρονιάς, τον οποίο έχουν να πανηγυρίσουν από το 2012.

Θεωρείται συνηθισμένο ως φυσιολογικό φαινόμενο, οι ομάδες που φεύγουν από ένα final four με την κούπα, να εμφανίζονται στην συνέχεια εξουθενωμένες και «άδειες» (η Ρεάλ Μ. έχασε στην ACB από την Μανρέσα που με τη νίκη αυτή σώθηκε) , ενώ αυτές που δεν τα καταφέρνουν να μπαίνουν σε φάσεις περίοδο κρίσης, όπως συμβαίνει αυτές τις μέρες με την «ρώσικη αρκούδα» του Δημήτρη Ιτούδη.

Ένα επιπλέον αβαντάζ που έχουν οι Πειραιώτες, είναι ότι ο βασικός αντίπαλός τους, ο Παναθηναϊκός, βράζει στο ζουμί του, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα. Προβλήματα τα οποία αντί να μειώνονται, αυξάνονται. Μπορεί η νίκη επί του ΠΑΟΚ την περασμένη Τρίτη να φάνηκε εύκολη, αλλά δεν ήταν. Ειδικά για 30 λεπτά, οι «πράσινοι» έδειξαν να αντιμετωπίζουν σοβαρά αμυντικά προβλήματα που επέτρεπαν στους αντιπάλους τους να τελειώνουν φάσεις με ένα απλό lay up. Το σοκ της τιμωρίας του Γκιστ και ο σοβαρός τραυματισμός του Παππά, συνιστούν ένα χάντικαπ το οποίο στο μεγαλύτερο ποσοστό του είναι απίθανο να καλυφθεί. Μιλάμε για έναν παίκτη (Γκιστ) ο οποίος μεταμόρφωσε το «τριφύλλι» όταν προστέθηκε στο δυναμικό του πριν δυο χρόνια γιατί με τα αθλητικά του προσόντα και την ενέργεια που έβγαζε στο παρκέ κάλυπτε ένα μεγάλο ποσοστό της μπασκετικής ύλης σε άμυνα (κυρίως) και επίθεση και για έναν άλλο (Παππά) ο οποίος έτρεχε μια καταπληκτική σεζόν και είχε πρωταγωνιστήσει σε όλες τις μεγάλες φετινές ευρωπαϊκές νίκες της ομάδας του κόντρα σε ομάδες που έφτασαν με ασφάλεια μέχρι την Μαδρίτη.

Για να είμαστε ακριβείς, ο Παναθηναϊκός, προσπαθεί να φτιάξει, μέσα στα ασφυκτικά περιθώρια που του παρέχουν τα πλέι οφ μια νέα ομάδα, με νέο προπονητικό σχήμα (Μανωλόπουλος- Λυκογιάννης) με δυο νέους παίκτες (Κούπερ, Μόργκαν) που θέλουν χρόνο για να προσαρμοστούν. Κι όλα αυτά με πολλούς μπελάδες από τις συνεχείς θλάσεις που απέμειναν ως σουβενίρ από τις εξαντλητικές προπονητικές μεθόδους που παραμένουν σήμα κατατεθέν του Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Όσο κι αν θεωρούμε δεδομένο ότι πάντα τα ντέρμπι μεταξύ των δυο ομάδων είναι διαφορετικά παιχνίδια από όλα τα άλλα και ότι οι «πράσινοι» έχουν την παράδοση υπέρ τους, κάτω από αυτές τις συνθήκες , το να καλύψουν την διαφορά ετοιμότητας, η οποία- ούτως ή άλλως- υπήρχε, σε σχέση με τον πλήρη Ολυμπιακό, μοιάζει τολμηρό ακόμη και να το σκεφτεί κανείς.

Εννοείται πως η σειρά του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ (μπορεί να έχει) ακόμη έχει ψωμί, ειδικά αν ο «Δικέφαλος» εμφανιστεί στα επόμενα ματς όπως στα πρώτα 30 λεπτά του πρώτου αγώνα. Γιατί από εκείνο το παιχνίδι , περισσότερο τον «πόνεσε» η καθίζηση της τελευταίας περιόδου, παρά το γεγονός ότι δεν αξιοποίησε την ευκαιρία που του δημιουργήθηκε με τις επιπλέον απουσίες του Διαμαντίδη, του Μπατίστα αλλά και του κόσμου από τις κερκίδες.

Για τον Άρη τα πράγματα είναι μάλλον πιο ξεκάθαρα, ειδικά μετά την τιμωρία της έδρας του με τέσσερις αγωνιστικές. Δείχνει αποκαμωμένος σωματικά και πνευματικά μετά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλε για να αποκλείσει την ΑΕΚ και να φτάσει στο κάτι παραπάνω, σε σχέση με αυτά που υπολόγιζε όταν ξεκίναγε το πρωτάθλημα. Το ζητούμενο γι αυτόν είναι να ανασυνταχθεί και να κλείσει μια ήδη πετυχημένη σεζόν με χαμόγελο και όχι με το βάρος αποτελεσμάτων που θα αδικήσουν την συνολική του εικόνα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ