Η ενίσχυση του Ολυμπιακού φαίνεται να ολοκληρώθηκε με την απόκτηση του Μπενίτες, αλλά οι συζητήσεις γύρω από την λογική των μεταγραφών του Ολυμπιακού φουντώνει αντί να καταλαγιάζει. Διοίκηση και προπονητής επέλεξαν να ποντάρουν σε νεαρούς παίκτες με προοπτική αφήνοντας τα μεγάλα ονόματα, τις ακριβές κινήσεις και τις μεταγραφές αεροδρομίου στην άκρη.

Όσα είπε ο Μίτσελ στους δημοσιογράφους που ήταν στην Κωνσταντινούπολη, έδωσαν νέο αέρα στην στην κουβέντα και η φωτιά... φούντωσε. Που πας με τον γέρο-Αμπιντάλ (θα πέσει φωτιά να μας κάψει), τα 22χρονα (Κασάμι, Μπενίτες, Πουλίδο;) που δεν ξέρουμε τι είναι και τον Αφελάι με τα γυάλινα πόδια. Αν θες να παίξεις τον δικηγόρο του διαβόλου όλα τα παραπάνω είναι βαριές κουβέντες αλλά είναι χρησιμοποιήσιμες και αποδεκτές για να χλευάσεις τις κινήσεις του Ολυμπιακού. Στο τέλος μάλιστα μπορεί να δικαιωθείς. Το θέμα όμως είναι πως οι ερυθρόλευκοι έχουν ένα πλάνο στο μυαλό τους, που εμπεριέχει αρκετό ρίσκο, αλλά είναι σε θέση να το πάρουν χωρίς να σκέφτονται πως θα "ματώσουν".

Ναι, ο Ολυμπιακός ποντάρει στο ταλέντο του Αφελάι και εύχεται να μην σταθεί ξανά άτυχος στην καριέρα του ο Ολλανδός. Βάζει τα λεφτά του στην μεγάλη καριέρα-εμπερία του Αμπιντάλ. Ρισκάρει (με καλά οdds) με νεαρούς παίκτες από τους οποίους μπορεί να κερδίσει πολλά και χάσει λίγα. Όλα αυτά όμως τα κάνει εκ του ασφαλούς.

Στην Ελλάδα, ο Ολυμπιακός, θα ήθελε έναν δεύτερο για να παίξει το παιχνίδι, αλλά δεν υπάρχει ούτε σε απόσταση, με αποτέλεσμα να μην κινδυνεύει να πληρώσει, αν δεν του "βγουν" οι κινήσεις του. Στην Ευρώπη από την άλλη πλευρά, έχει καταφέρει να φτιάξει το όνομά του με ό,τι συνεπάγεται αυτό, σημειώνοντας επιτυχημένες πορείες, αλλά επειδή εποχές Ζιοβάνι δεν υπάρχουν, έγινε στροφή σε πιο οικονομικές λύσεις.

Επέλεξε να πάρει νεαρούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που δεν είναι ακριβοί αλλά θέλουν να φτιάξουν την καριέρα τους. Αν όλα πάνε όπως τα θέλει ο Ολυμπιακός, τότε τα οφέλη για τους ερυθρόλευκους θα είναι εκτός από αγωνιστικά και οικονομικά. Αν όχι, η ομάδα θα έχει χάσει κάποια λίγα εκατομμύρια αλλά δεν θα μπει "μέσα", βάζοντας σε ρίσκο το αύριο. Αν είναι σωστή ή όχι η τακτική, θα το κρίνει ο χρόνος αλλά τουλάχιστον οι άνθρωποι του πρωταθλητή τη ακολουθούν.

Η ομάδα φώναζε πως θέλει χαφ, ακραίο επιθετικό και φορ. Οι επιλογές; Κασάμι, Αφελάι και Μπενίτες. Όλοι σε μικρή ηλικία, με δυνατότητα μεταπώλησης (δυστυχώς οι ομάδες είναι εταιρίες, εκτός από ελάχιστες) και διάθεση να προσφέρουν. Όχι απαραίτητα στον Ολυμπιακό, αλλά σίγουρα στον εαυτό τους.

Ο Κασάμι με παρουσία σε Ιταλία και Αγγλία θέλει να κάνει το επόμενο βήμα και να διακριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Μπενίτες ψάχνει το Ευρωπαϊκό όνειρο εξαργυρώνοντάς μία καλή χρονιά στην Παραγουάη. Ο Αφελάι θέλει να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια και να δείξει σε όλους πως τα πόδια του αντέχουν ακόμα. Ένας από τους τρεις να βγει στην διοίκηση θα έχει βγάλει τα λεφτά της. Αν, ο αριθμός αυτός ανέβει στους δύο, τότε τα οφέλη θα είναι αρκετά και στο χορτάρι. Αν βγουν και οι τρεις αυτές επιλογές τότε ο Ολυμπιακός θα μπορέσει να δει ακόμα πιο ψηλά.

Τα "αν" είναι πολλά, αλλά αυτή είναι η επιλογή της διοίκησης και του Μίτσελ. Αυτοί έχουν το καρπούζι, αυτοί και το μαχαίρι. Στο τέλος, αυτοί θα χρεωθούν την επιτυχία ή την αποτυχία. Ο τρόπος που κινήθηκαν στο μεταγραφικό παζάρι μπορεί να έχει αρκετά ρίσκα, αλλά όπως είπαμε, μπορούν να τα πάρουν γιατί είναι... value for money και δεν θα πληγωθούν αγωνιστικά.

Πέρσι δεν ήρθε ένας Καρεμπέ για τα χαφ αλλά ο Σάμαρης και τους "βγήκε". Ο Μέλμπεργκ δεν αντικαταστάθηκε με τον Κολοτσίνι, αλλά ο Μανωλάς ετοιμάζεται για το μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Ο άγνωστος, πριν έρθει, Μιραλάς, έδωσε τη θέση του στον επίσης άγνωστο στο ευρύ κοινό, Τζοέλ Κάμπελ. Γι αυτό το λόγο στον Πειραιά συνεχίζουν στην ίδια τακτική. Διότι μέχρι τώρα δεν χάνουν, αλλά μόνο κερδίζουν. Τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά. Κι ας είναι το δεύτερο κέρδος μεγαλύτερο από το πρώτο με ψυχρη λογική.

Το κέρμα θ' αρχίσει να στρίβει το Σάββατο και θα προσγειωθεί στο έδαφος τον Μάη. Τότε που θα γίνει το ταμείο θα αποδειχθεί αν ο Ολυμπιακός έκανε καλά που δεν επέλεξε πιο σίγουρες αλλά ακριβές λύσεις. Διότι σίγουρος 100% δεν μπορείς να είσαι ποτέ με τις μεταγραφές, είτε αυτές είναι ακριβές, είτε φτηνές. Για την ώρα η τακτική αποδίδει (Τουρέ, Μιραλάς, Μανωλάς, Σάμαρης, Μήτρογλου, Βάις) και όσο αυτή, αφήνει θετικό πρόσημο, τότε στον Πειραιά θα συνεχίσουν να την ακολουθούν.

Κανείς όμως δεν μπορεί να τους καταλογίσει πως παίζουν λάθος το παιχνίδι... Αντίθετα μέχρι τώρα, το παίζουν αρκετά καλά. Με πρωταθλήματα, καλές παρουσίες στην Ευρώπη, πωλήσεις ποδοσφαιριστών και το όνομα του συλλόγου να μεγαλώνει. Το σημαντικό είναι πως ο Ολυμπιακός έχει πλάνο, έχει στόχους να πάει πιο ψηλά και αυτό δεν μπορεί να μην το βλέπει κάποιος, όσα λεφτά κι αν ξοδεύονται. Ακόμα κι αν δεν έρχονται ονόματα και φεύγουν 10.000.000 για ένα παίκτη.