Αρχίζοντας να ξεκαθαρίσουμε τα αυτονόητα... Μία ισοπαλία στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" δεν συνιστά ξεχωριστή επιτυχία για τον Παναθηναϊκό. Το 1-1 με τον Ολυμπιακό δεν είναι ένα αποτέλεσμα που θα γραφτεί στην ιστορία, αφού δεν έκρινε κάτι, ούτε καθόρισε την έκβαση της σεζόν. Ο Σύλλογος αποτελεί τεράστιο μέγεθος, ώστε να πανηγυρίζει για τον βαθμό, ανεξαρτήτως των συνθηκών που επιτεύχθηκε.

Από εκεί και πέρα, είναι σωστό να αναλογιζόμαστε το εκτόπισμα του Παναθηναϊκού και ταυτόχρονα υποχρεούμαστε να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Το τωρινό ρόστερ δεν ανταποκρίνεται στα στάνταρ του "Τριφυλλιού" και υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν το έμψυχο δυναμικό άλλης ομάδας, που ναι μεν δεν θα κινδύνευε να υποβιβαστεί αλλά θα τερμάτιζε στην δεκάδα.

Η ισοπαλία του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακού στο Φάληρο ήταν μάγκικη. Οι παίκτες του Ουζουνίδη υστερούν σε ποιότητα, αλλά το ήθελαν περισσότερο και αν δεν αποβαλλόταν ο Οικονόμου, θα νικούσαν. Ήταν πιο συγκεντρωμένοι, είχαν μεγαλύτερο πάθος, είχαν ορθολογικό πλάνο από τον προπονητή τους και προσπαθούσαν να το εφαρμόσουν.

Ο Παναθηναϊκός έδειχνε ένα σύνολο που ήξερε τις αδυναμίες του, έπαιζε με τρόπο ώστε να τις καμουφλάρει και επιχειρούσε να εκμεταλλευτεί τα μειονεκτήματα του Ολυμπιακού. Με εξαίρεση τον Οικονόμου, ο οποίος δεν δικαιώνει την επιμονή του και διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος, ο Ουζουνίδης "διάβασε" άψογα το παιχνίδι, κοουτσάρισε εξαιρετικά μετά την αποβολή και πήρε το μίνιμουμ. Επικράτησε του Όσκαρ Γκαρσία στην προπονητική μονομαχία και αν είχε έναν κανονικό επιθετικό, θα έπαιρνε τη νίκη.

Δεν είχαν καλή απόδοση όλοι οι παίκτες. Μερικοί έπαιξαν μέτρια, όπως ο Λουντ ή ο Κάτσε. Άλλοι, όπως ο Τζανδάρης, ο Κουρμπέλης και ο Άλτμαν διακρίθηκαν και συμπαρέσυραν τους υπόλοιπους. Όμως, άπαντες ήταν προσηλωμένοι και έβγαλαν πάθος και κανένας δεν ήταν αρνητικός.

ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΕΙ

Το πιο σημαντικό ήταν η αντίδραση του Παναθηναϊκού μετά το 1-0 και την αποβολή του Οικονόμου. Με βάση τον πρότερο βίο της ομάδας στη φετινή σεζόν, η κατάρρευση έμοιαζε το πιο πιθανό σενάριο. Όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός ατσαλώθηκε, βγήκε στην επίθεση και έψαξε με νηφαλιότητα την ισοφάριση. Έπαιζε σαν να είχε αυτός το αριθμητικό πλεονέκτημα και όχι ο Ολυμπιακός, ο οποίος είχε δύο ευκαιρίες για το 2-0 αλλά δεν έπειθε ότι έλεγχο το ρυθμό.

Τελικά, αποδόθηκε η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη και ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε, με ένα πέναλτι που όντως δεν έπρεπε να υποδειχθεί. Ο Ένχελς ανέτρεψε τον Ινσούα εκτός περιοχής και ο διαιτητής Ευαγγέλου αποφάσισε λανθασμένα. Αντίστοιχα, το τράβηγμα του Οικονόμου στον Ανσαριφάρντ αρχίζει έξω από την περιοχή και ο Ιρανός πέφτει εντός, μετά από παρατεταμένο κράτημα της φανέλα του.

Βέβαια, η αποδοχή ενός λανθασμένου σφυρίγματος δεν σημαίνει ότι την αποδοχή της εικονικής πραγματικότητας που δημιουργούν στον Πειραιά. Ο Ευαγγέλου δεν είχε πρόθεση να ευνοήσει τον Παναθηναϊκό, διότι αν είχε τέτοια διάθεση, θα σφύριζε πριν το γκολ του Ολυμπιακού, το πέναλτι που έκανε ο Ρομάο στον Δώνη στο 51'. Πρόκειται για μία... εύκολη υπόδειξη για έναν ρέφερι που θέλει να βοηθήσει μία ομάδα. Αλλά, ας μην συνεχίσουμε αυτή την κουβέντα, γιατί σε λίγο θα ακούσουμε για την παράγκα του Βασίλη Κωνσταντίνου...

ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΕΣ

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο που ανθεί η παραφιλολογία, ήταν σημαντικό ο Παναθηναϊκός να αποδείξει ότι είναι άμεμπτος. Η σύμπλευση του Βαγγέλη Μαρινάκη και του Γιάννη Αλαφούζου λόγω πολιτικών και επιχειρηματικών επιδιώξεων, επέτρεψε να επικρατήσει η λογική ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει τη νίκη στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συνεννόησης.

Ευτυχώς, ο Ουζουνίδης και οι συνεργάτες του, μαζί τους ποδοσφαιριστές απάντησαν στο γήπεδο σε τέτοιου είδους ανοησίες. Διαχρονικά, ο Παναθηναϊκός απείχε από ανάλογες συνδιαλλαγές και έχει προτιμήσει στο παρελθόν να μην ρίξει εσκεμμένα ακόμα και εχθρικά διακείμενες απέναντι του, ομάδες. Μία τακτική που την έχει πληρώσει πολλές φορές, αλλά που του δίνει το ηθικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους ανταγωνιστές του, που έχουν... παράσημα στο ενεργητικό τους.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε για το κύρος του στο Φάληρο και το διατήρησε υψηλό και δεν προάσπισε τα συμφέροντα της ΑΕΚ ή του ΠΑΟΚ. Τα κεκτημένα τους ας τα φροντίσουν οι ίδιοι και ας μην περιμένουν τίποτα από τον Παναθηναϊκό. Το Τριφύλλι θα διεκδικήσει τη νίκη απέναντι στην Ένωση την 26η αγωνιστική στο ΟΑΚΑ και με τον Δικέφαλο του Βορά στο "Απόστολος Νικολαΐδης" την 29η αγωνιστική. Όποιος πιστεύει κάτι διαφορετικό, πλανάται πλάνη οικτρή...

Δυστυχώς, το "Χ" στο ντέρμπι των αιωνίων δεν είναι αποτέλεσμα που ο Παναθηναϊκός μπορεί να χτίσει πάνω του. Διότι έχει ιδιαιτερότητες και η ΠΑΕ παλεύει καθημερινά για να επιβιώσει. Η ομάδα δεν πρόκειται να αγωνιστεί στο Europa League και απλώς έχει ως στόχο να ξεχρεώσει την ποινή του ευρωπαϊκού αποκλεισμού, ενώ δεν είναι σίγουρο τι θα ξημερώσει μετά το καλοκαίρι. Οπότε, η ισοπαλία έδωσε μία χαρά, αλλά πρέπει να ξεπεραστεί γρήγορα...

Υ.Γ.: Ο Ουζουνίδης μοιάζει να έχει απαλλαγεί από το άγχος των μεταγραφικών υποθέσεων και έχει αφοσιωθεί στα προπονητικά καθήκοντα του. Πλέον, έχει πιο ψύχραιμη θεώρηση των πραγμάτων και κοουτσάρει πιο αποτελεσματικά. Είναι υποχρέωση της διοίκησης να του ανανεώσει το συμβόλαιο, αλλά ως προπονητή και να μην τον μπλέξει ξανά με ένα σωρό αρμοδιότητες, που τον φθείρουν και τον αποπροσανατολίζουν. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να προστατεύσει ένα σημαντικό κεφάλαιο, όπως είναι ο Ουζουνίδης.

Υ.Γ.1: Όταν επί μία 20ετία (με μικρά διαλείμματα) ο Ολυμπιακός ευνοούταν από τη διαιτησία, δεν ήταν αηδία. Όταν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις δεν ασχολούνταν με τα "σημεία και τέρατα" στο ποδόσφαιρο, όλα ήταν καλά. Όσοι φώναζαν για το παρασκήνιο στις ποδοσφαιρικές αρχές, ήταν τρελοί και γραφικοί.

Ξαφνικά, οι άνθρωποι που μας έλεγαν "φτιάξτε ομάδα να κερδίζετε και τη διαιτησία" και "βάλτε λεφτά", ανακάλυψαν ότι οι διαιτητές επηρεάζουν αποτελέσματα. Επιτέλους, συντελέστηκε πρόοδος έστω και αν χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2018. Ποιος ξέρει, ίσως σε λίγο να παραδεχτούν και ότι ευνοήθηκαν.

Υ.Γ.3: Αυτό που συμβαίνει φέτος με τους τραυματισμούς των επιθετικών, δεν έχει προηγούμενο. Περαστικά, Όμρι Άλτμαν.

Photo credits: Eurokinissi