Ο ένας (Μήτογλου) έγιναν τέσσερις (Μήτογλου, Καλάθης, Βουγιούκας, Αντετοκούνμπο), ο Παναθηναϊκός έκανε την έκπληξη και η Εθνική ομάδα πορεύεται με άλλη σύνθεση από το πρώτο έως το δεύτερο ματς.

Είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός στέλνει πολλαπλά μηνύματα με την κίνηση να στείλει όλους τους Ελληνες διεθνείς στην Εθνική ομάδα για το δεύτερο παιχνίδι των προκριματικών. Το πρώτο είναι και αυτονόητο: Σέβεται την Εθνική ομάδα και προσπαθεί στο μέτρο του δυνατού να την προστατεύσει. Το δεύτερο έχει παραλήπτη την Ευρωλίγκα και καθιστά σαφές πως το σωστό δεν είναι πάντα αυτό που θέλει η διοργανώτρια αρχή. Στο βαθμό που μπορούσε ο Παναθηναϊκός έκανε τον συμβιβασμό που δεν έκανε η Ευρωλίγκα.

Στο βαθμό που δεν δημιουργούσε πρόβλημα στους δικούς του στόχους, αποφάσισε να στηρίξει τη διαδικασία των «παραθύρων» περισσότερο για να στείλει μηνύματα και πολύ λιγότερο για να μην απειληθούν οι παίκτες του με τιμωρία. Τι θα κερδίσει; Αγωνιστικά τίποτα, επικοινωνιακά πολλά...

Από τη μία οι παίκτες του θα δώσουν το «παρών» στη σπουδαία αναμέτρηση με τη Ρεάλ, από την επομένη θα είναι στη διάθεση του Θανάση Σκουρτόπουλου, αλλά το σημαντικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό το... κάτι παραπάνω για την Εθνική ομάδα που ανάγκασε τους περισσότερους να πουν «μπράβο, καλή κίνηση».

Τι γίνεται από 'δω και πέρα; Σιγά – σιγά και αφού γίνουν τα παιχνίδια θα ξεκινήσουμε τη νέα... αστειότητα που αφορά στις τιμωρίες. Θα φύγουμε από το μπάχαλο του πού θα παίξουν οι παίκτες και θα πάμε στον άλυτο γρίφο του ποιος πρέπει να τιμωρήσει, με ποιο πειθαρχικό κώδικα, αν οι αντίπαλοι πρέπει να κάνουν ένσταση στα ματς των δύο ομάδων και πολλά-πολλά ακόμη.

Το ζήτημα είναι ότι ο Σκουρτόπουλος έχει στα χέρια του τρεις επιπλέον παίκτες να διαχειριστεί για το δεύτερο παιχνίδι. Βασική προϋπόθεση να βρίσκονται στην ώρα τους, να κάνουν μια – δύο προπονήσεις και να γνωρίσουν την υπόλοιπη ομάδα. Οποιος κι αν είναι ο Καλάθης, θα πρέπει αν μη τι άλλο να μάθει τους συμπαίκτες του, θα πρέπει να έχει μια στοιχειώδη εικόνα για το μοντέλο που σκέφτεται ο ομοσπονδιακός τεχνικός. Το πρόβλημα δεν είναι οι τρεις που θα μπουν και οι τρεις που θα βγουν από το πρώτο στο δεύτερο παιχνίδι. Αλλωστε το ίδιο θα συμβεί και σε άλλα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, είναι το λιγότερο που μπορεί να μας τύχει σε μια περίπλοκη κατάσταση που δεν έχει αρχή και τέλος.

Μακάρι αυτό να ήταν και το μοναδικό πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σ΄αυτή τη τραγωδία που ζει το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αν οι συνθήκες ήταν ομαλές και γενικότερα σοβαρές θα είχε νόημα να την κάνουμε αυτή τη συζήτηση, αλλά σε μια πρωτόγνωρη συνθήκη σαν κι αυτή το τελευταίο ζήτημα είναι το ποιοι θα μπουν και πώς θα το πάρουν αυτοί που θα αποκλειστούν από το δεύτερο ματς...