Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα στον πάγκο και ο διάδοχός του (Λιονέλ Μέσι) στον αγωνιστικό χώρο. Η Αργεντινή έμοιαζε ανίκητη. Δεν ήταν.

Και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στην Λα Παζ, την Πρωταπριλιά του 2009, όταν η Βολιβία διέλυσε την «Αλμπισελέστε» με 6-1, στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010.

Ο Έρβιν Σάντσες, αρχιτέκτονας εκείνης της ιστορικής νίκης, ξετυλίγει στοSport24.grτο κουβάρι των αναμνήσεών του.

«Στους παίκτες δεν είχα πει κάτι ιδιαίτερο στα αποδυτήρια. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Σε τέτοια παιχνίδια, το κίνητρο είναι μεγάλο. Τους είπα απλά ότι, κόντρα σε μια ομάδα με προπονητή τον Μαραντόνα και παίκτες όπως ο Μέσι, ο Τέβες, ο Ζανέτι ή ο Μασεράνο, είχαν την ευκαιρία να δείξουν στον κόσμο για το τι είναι ικανοί να κάνουν» θυμάται ο επονομαζόμενος «Πλατινί» από την εποχή που ήταν παίκτης, ο κορυφαίος στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Βολιβίας.

«Υπάρχουν μέρες όπου όλα σου βγαίνουν. Και εκείνη ήταν μια τέτοια μέρα. Αν, μάλιστα, δεν ήταν σε καλή μέρα (!) ο τερματοφύλακας της Αργεντινής, το σκορ θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερο» προσθέτει ο 45χρονος τεχνικός, τον οποίο δικαιώνει απόλυτα μια ματιά στο ιστορικό παιχνίδι. Ο Χουάν Πάμπλο Καρίσο «έβγαλε» τουλάχιστον άλλα έξι γκολ (!), στην ενδεχομένως πιο εφιαλτική βραδιά στην ιστορία της «Αλμπισελέστε».

Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, πως πριν από εκείνο το ματς, η Αργεντινή είχε δεχθεί έξι γκολ για τελευταία φορά, το 1958, από την Τσεχοσλοβακία!

«Η Αργεντινή δεν περίμενε ότι θα πιέσουμε όπως το κάναμε. Εμείς ψάχναμε ακόμα την αγωνιστική μας ταυτότητα, αλλά στο συγκεκριμένο ματς παίξαμε όπως έπρεπε να κάνουμε ως γηπεδούχοι. Πιέσαμε ψηλά, είχαμε καλή κυκλοφορία της μπάλας, προσέξαμε στην άμυνα, κάναμε γκολ τις ευκαιρίες μας, σε αντίθεση με την αντίπαλό μας, και όταν… ξέφυγε το σκορ, βρήκαμε χώρους, αφού οι Αργεντινοί ανοίχτηκαν, κάτι που δεν κάνουν συνήθως. Ήταν μια ονειρεμένη βραδιά» συμπληρώνει ο Σάντσες, ο οποίος αποδίδει το… μικρό του σκορ (!) και στο γεγονός ότι η Βολιβία έριξε τον ρυθμό από κάποιο σημείο και μετά.

«Μετά το ματς, δεν μιλήσαμε με τον Ντιέγκο (σ.σ. Αρμάντο Μαραντόνα). Έφυγε αμέσως με τους παίκτες του και το ίδιο έκανα και εγώ. Το καταλαβαίνω απόλυτα. Μετά από τέτοιο αποτέλεσμα, δεν θέλεις να μιλήσεις σε άνθρωπο» λέει για τον διάσημο ομόλογό του ο τότε ομοσπονδιακός προπονητής της Βολιβίας, ο οποίος «γελάει» όταν ρωτάται για το αν το υψόμετρο της Λα Παζ (η ψηλότερη πρωτεύουσα του κόσμου, στα 3.577 μέτρα) έπαιξε ρόλο στην διαμόρφωση του αποτελέσματος.

«Το υψόμετρο «υπάρχει» ανάλογα με το αποτέλεσμα. Όταν αυτό είναι αρνητικό για τους φιλοξενούμενους, τότε υπάρχει υψόμετρο. Αν πάρουν καλό αποτέλεσμα, όμως, δεν υπάρχει υψόμετρο. Η αναφορά στο υψόμετρο υποβαθμίζει την δουλειά των παικτών. Και εκείνη την ημέρα, οι παίκτες μου ήταν εξαιρετικοί» καταλήγει ο «αρχιτέκτονας» ενός θριάμβου που, λόγω ημέρας (Πρωταπριλιά), έμοιαζε με ψέμα. Αλλάδενήταν.

Τρία χιλιάρικα για το «Τσακάλι»

Ήταν μόλις το δεύτερο επίσημο παιχνίδι του «Ντιεγκίτο» στον πάγκο της Αργεντινής και η ευφορία είχε κάνει κατάληψη σε φιλάθλους και Τύπο της χώρας. Η τεσσάρα επί της Βενεζουέλας στην πρεμιέρα είχε βοηθήσει σε αυτό το κλίμα, αλλά η προσγείωση ήταν απότομη. Για την ακρίβεια, ήταν ανώμαλη, παρ’ ότι ο Μαραντόνα άφησε στην άκρη το 3-4-3, «θυσίασε» τον τότε γαμπρό του, Σέρχιο Αγουέρο, και έπαιξε με τέσσερις αμυντικούς. Ε και;

Η Βολιβία μπήκε αποφασισμένη να «δαγκώσει» μια αντίπαλο που δεν κατάφερε να βρει δικαιολογία ούτε στο υψόμετρο. Ο Μαρσέλο Μάρτινς άνοιξε πολύ νωρίς (11’) τον δρόμο για τον ιστορικό θρίαμβο της ομάδας του Ρόναλντ Γκαρσία, «Έλληνας» αυτόπτης μάρτυρας της αναμέτρησης, αφού εκείνη την εποχή αγωνίζονταν στον Άρη.

Το γκολ του «Λούτσο» Γκονσάλες (24’) δεν ήταν παρά μια αναλαμπή, αφού ο Χοακίν Μποτέρο, ένας αυθεντικός γκολτζής που έπαιξε σε Βολιβία, Μεξικό, Αργεντινή, Βενεζουέλα, Κουβέιτ και Κίνα (!), αλλά ποτέ στην Ευρώπη, βίωσε την μεγαλύτερη βραδιά της καριέρας του.

Χατ – τρικ (και μια ασίστ στον Άλεξ Ντα Ρόσα), το οποίο του απέφερε τρεις χιλιάδες δολάρια, αφού η ομοσπονδία είχε τάξει πριμ χιλίων δολαρίων για κάθε γκολ. Λίγες εβδομάδες αργότερα, εντελώς ξαφνικά και στα 32 του χρόνια, το «Τσακάλι» ανακοίνωνε ότι αποχωρεί από την εθνική ομάδα, επειδή δεν είχε κίνητρο και ένιωθε ότι ο κύκλος του ως διεθνής είχε κλείσει.

Προφανώς η Πρωταπριλιά του 2009 σημάδεψε για πάντα τον Μποτέρο, για μια βραδιά που ο Λιονέλ Μέσι, κατά κύριο λόγο, αλλά και ο Άνχελ Ντι Μαρία, φρόντισαν να ξεχάσουν γρήγορα. Ο σταρ της Μπαρτσελόνα έχασε δύο μεγάλες ευκαιρίες απέναντι στον Κάρλος Άριας όταν μπορούσε ακόμα και να φέρει μπροστά στο σκορ την Αργεντινή, ενώ ο άσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (της Μπενφίκα τότε), αποβλήθηκε μόλις εφτά λεπτά μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο. Αιτία μια ανόητη κλωτσιά στον Ρόναλντ Γκαρσία. Αυτή η ενέργεια, μάλιστα, του στοίχισε και μια «καμπάνα» τεσσάρων αγώνων από την ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ.

Το τελευταίο σφύριγμα του Μαρτίν Βάσκες βρήκε τους οικοδεσπότες να πανηγυρίζουν έξαλλα και τους απογοητευμένους φιλοξενούμενους να ευχαριστούν κιόλας τον Καρίσο. Τον τερματοφύλακα που, ειδικά στα τελευταία λεπτά των δύο ημιχρόνων, απέτρεψε και άλλα γκολ των «δαιμονισμένων» Βολιβιανών, οι οποίοι έτρεχαν πάνω – κάτω, με τους Αργεντινούς να αδυνατούν να τους προλάβουν.

«Κάθε γκολ, μια μαχαιριά στην καρδιά μου»

Ο Μαραντόνα, ο οποίος μοίραζε χαμόγελα δεξιά και αριστερά μέχρι να αρχίσει το ματς, δεν είχε κουράγιο ούτε να μιλήσει μετά από αυτό. «Υπέφερα με τους παίκτες μου. Κάθε γκολ της Βολιβίας ήταν μια μαχαιρά στην καρδιά μου» έλεγε, με την υπερβολή (;) που πάντα τον χαρακτηρίζει, ο τότε ομοσπονδιακός προπονητής της Αργεντινής.

«Αν πριν από τον αγώνα είχαμε ονειρευτεί ότι αυτό επρόκειτο να συμβεί, θα πιστεύαμε πως ήταν αδύνατο» παραδέχονταν ο «Πίμπε ντε Όρο», αναφερόμενος στην βαρύτερη ήττα της Αργεντινής μετά από 16 χρόνια, από το (εξίσου ταπεινωτικό) 0-5 από την Κολομβία μέσα στο «Μονουμεντάλ» του Μπουένος Άιρες, τον Ιούλιο του 1993.

Ο Λιονέλ Μέσι, ο οποίος χρόνια αργότερα χαρακτήρισε αυτή την εμπειρία ως «μια από τις χειρότερες της καριέρας μου», χρησιμοποιούσε το υψόμετρο ως δικαιολογία. «Είναι αδύνατο να παίξεις στην Λα Παζ, αν και υπάρχουν άλλοι ποδοσφαιριστές που έρχονται και παίζουν. Έκανες ένα σπριντ και δεν μπορούσες να επανέλθεις» έλεγε χαρακτηριστικά, με τον Χαβιέρ Ζανέτι να επισημαίνει πως «δεν θέλω να ακουστεί ως δικαιολογία, αλλά κάποιοι παίκτες ένιωθαν ότι θα εκραγεί το κεφάλι τους από τον πόνο».

Ο Γκαμπριέλ Χάιντσε, αντίθετα, δεν ακολούθησε την ίδια τακτική. «Το υψόμετρο δεν έχει καμία σχέση με αυτό που συνέβη. Η Βολιβία έπαιξε τέλεια, ενώ εμείς δυσκολευόμασταν να αλλάξουμε δύο – τρεις πάσες. Η Βολιβία έδειχνε σαν να παίζει σε άλλο επίπεδο. Ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο» παραδέχθηκε.

Ο προπονητής, από την πλευρά του, δεν αναφέρθηκε στον αγωνιστικό χώρο που έμοιαζε με χωράφι, αλλά ούτε και στο υψόμετρο, για να δικαιολογηθεί. Και να ήθελε, δεν μπορούσε, αφού έναν χρόνο νωρίτερα, είχε πάρει μέρος σε φιλανθρωπικό αγώνα στην Λα Παζ, στο πλευρό του προέδρου της χώρας, Έβο Μοράλες, ώστε να διαμαρτυρηθεί για την απόφαση της ΦΙΦΑ να απαγορεύσει τους αγώνες στο υψόμετρο. Μια απόφαση που, βεβαίως, υποχρεώθηκε να πάρει πίσω, ύστερα από λαϊκή κατακραυγή.

Και μπορεί ο Μαραντόνα να λατρεύεται σαν θεός (χωρίς εισαγωγικά) στην Αργεντινή, αλλά δεν γλίτωσε από τις σκληρές κριτικές του Τύπου. «Η ομάδα του Ντιέγκο Μαραντόνα έδειξε χάος στην άμυνα και «ανάλαφρη» στην επίθεση» ανέφερε η εφημερίδα «Clarín», προσθέτοντας πως «ο Μαραντόνα πρέπει να έχει πολλά ερωτηματικά και το πιο σημαντικό είναι: Η ήττα ήρθε μόνο από το υψόμετρο ή υπήρχαν παίκτες που δεν στάθηκαν στο ύψος που πρέπει να βρίσκεται ένας ποδοσφαιριστής της εθνικής ομάδας;».

Λεζάντα: Την ώρα που στην Αργεντινή «έκλαιγαν», στην Βολιβία χαρακτήριζαν «αξέχαστο» και «ιστορική σφαλιάρα» το 6-1

Η «Nación» έκανε λόγο για «ιστορικό χτύπημα», υπενθύμισε ότι ο τερματοφύλακας Καρίσο ήταν ο καλύτερος της Αργεντινής, ενώ η αθλητική «Olé» το χαρακτήρισε «ιστορική ταπείνωση», κυκλοφορώντας με χαρακτηριστική φωτογραφία του Μαραντόνα στο πρωτοσέλιδο. Ήταν η πρώτη ήττα του στην τεχνική ηγεσία της Αργεντινής, αλλά του ασκήθηκε κριτική γιατί δεν προετοίμασε όπως έπρεπε το ματς, κυρίως σε ότι έχει να κάνει με το υψόμετρο.

Και την ώρα που στην Αργεντινή έκλαιγαν και οδύρονταν, στην Βολιβία όλα ήταν χαρές και πανηγύρια. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους των κυριότερων πόλεων για να γιορτάσει την ιστορική νίκη, κάνοντας όνειρα για συμμετοχή σε Παγκόσμιο Κύπελλο, για πρώτη φορά μετά το 1994, όταν ο Έρβιν Σάντσες ήταν το αστέρι της ομάδας. Τα όνειρα παρέμειναν τέτοια, αλλά κανείς δεν θα τους πάρει εκείνη την αξέχαστη Πρωταπριλιά…

Λεζάντα: Όταν η Αργεντινή επέστρεψε στην Βολιβία, τον Μάρτιο του 2013, το «καλωσόρισμα» στον Λιονέλ Μέσι έγινε με… έξι δάχτυλα!

ΒΟΛΙΒΙΑ – ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ 6-1

ΒΟΛΙΒΙΑ:Άριας, Ριμπέιρο, Πένια, Ριβέρο, Α. Ρέγες (53’ Ι. Γκαρσία), Ρ. Γκαρσία (78’ Φλόρες), Λ. Ρέγες, Τορίκο, Ντα Ρόσα (68’ Σαουσέδο), Μποτέρο, Μάρτινς.

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ:Καρίσο, Ζανέτι, Ντεμικέλις, Χάιντσε, Πάπα, Μάξι Ροντρίγκες (56’ Ντι Μαρία), Μασεράνο, Γκάγο, «Λούτσο» Γκονσάλες (68’ Ανχελέρι), Μέσι, Τέβες (75’ Μοντενέγκρο).

ΓΚΟΛ: 1-0Μάρτινς (11’) / 1-1 «Λούτσο» Γκονσάλες (24’) / 2-1Μποτέρο (33’ πέν.) / 3-1Ντα Ρόσα (45’) / 4-1Μποτέρο (54’) / 5-1Μποτέρο (65’) / 6-1Τορίκο (86’)

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ:Ο Ουρουγουανός Μαρτίν Βάσκες. Απέβαλε τον Άνχελ Ντι Μαρία στο 63’.

ΓΗΠΕΔΟ:«Ερνάντο Σίλες» (38.000 θεατές)

Τα γκολ του αγώνα

ΤαπανηγύριατωνΒολιβιανών

Βίντεο – αφιέρωμα στον θρίαμβο

Η συνέντευξη Τύπου του Μαραντόνα

Οιδηλώσειςτωνπρωταγωνιστών

«Μπόνους»: Ο Έρβιν Σάντσες εν δράσει