Ήταν δυνατόν να αγωνίζεται χειμώνα στο Ρίο και να αστοχήσει ; Η Άννα Κορακάκη είναι συνηθισμένη από τα χιόνια και το κρύο και δεν αναφερόμαστε ούτε στη γιορτή της (Αννούλα του Χιονιά στις 9 του Δεκέμβρη) ούτε στο πατρικό της σπίτι, τη Δράμα, με το πολικό ψύχος.

Πολύ απλά στη ζωή της δεν τα βρήκε εύκολα, αλλά πάλεψε για να αποκτήσει και το παραμικρό της παράσημο, από το πρώτο της πιστόλι μέχρι φυσικά τα δύο Ολυμπιακά μετάλλια.

Μια κοπέλα σαφώς πιο ώριμη από την ηλικία της (20 ετών), ένα κορίτσι που ξέρει τι ζητάει τόσο από τη ζωή της, όσο και από τον αγώνα της. Δεν παρακαλάει, ούτε γκρινιάζει, ζητάει απλά κάποιες φορές τα αυτονόητα και όταν είδε και απόειδε με τον πατέρα και προπονητή της Τάσο απλά το έριξε περισσότερο στην προπόνηση. Σε καλό της βγήκε.

Η Άννα αποτελεί πλέον και με τη βούλα εθνικό κεφάλαιο για τον ελληνικό αθλητισμό και καλό είναι να την προσέξουν όλοι. Δεν είναι μόνο οι φωτογραφίες και τα συγχαρητήρια, από πολιτεία και ομοσπονδία, είναι και οι υποχρεώσεις προς τους αθλητές τουλάχιστον για τα αυτονόητα. Αν μη τι άλλο, παρά το γεγονός ότι ο υφυπουργός αθλητισμού Σταύρος Κοντωνής όσο βρισκόταν στο Ρίο, περισσότερο απ’ όλες ασχολήθηκε με την ομοσπονδία που δεν έχει εκπροσώπηση εδώ (ΕΠΟ), τουλάχιστον είδε από κοντά το βαθμό δυσκολίας που έχουν τα ολυμπιακά σπορ και το τι τραβάνε οι ερασιτέχνες Έλληνες αθλητές.

ΟΧΙ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΛΙΑ

Η καριέρα ενός εκ των κορυφαίων αθλητών τζούντο όλων των εποχών, ολοκληρώθηκε άδοξα στο Ρίο, καθώς έτσι είναι ο αθλητισμός. Απρόβλεπτος, δεν μπαίνει σε καλούπι δεν μπορείς να τον ελέγξεις για αυτό και είναι τόσο συναρπαστικός. Για αυτόν τον υπεραθλητή, τον Ηλία Ηλιάδη που τόσα χρόνια δίδαξε πάνω απ’ όλα ήθος και παράλληλα μας πρόσφερε τόσες συγκινήσεις και μεγάλες στιγμές δεν αξίζουν δάκρυα. Αντίθετα αξίζει πάνω απ’ όλα ο σεβασμός μας και το χειροκρότημα, με την ευχή να παραμείνει στο τζούντο για να συνεχίσει να διδάσκει τα νέα παιδιά και γιατί όχι να βγάλει κάποια στιγμή και τον διάδοχό του, τον νέο Ηλιάδη, κομματάκι δύσκολο πάντως γιατί το καλούπι ενός τέτοιου αθλητή σπάει για να βγαίνει κάθε 100 χρόνια.

Κατά τα άλλα, ο Μίστερ Μπίν θα ένοιωθε άβολα εδώ στο Ρίο, γιατί θα ήταν έξω από τα νερά του, βλέποντας τους διοργανωτές να κάνουν τις γκάφες σε ρυθμό πολυβόλου και να μην μπορούν να τις μαζέψουν. Ουσιαστικά η ΔΟΕ, έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και το ανεπίσημο μήνυμα της προς τους διοργανωτές είναι: «Να βγει πάση θυσία η διοργάνωση όπως όπως και να κερδίσουμε τις τελευταίες εντυπώσεις».

Είχαμε προειδοποιήσει και μέσω της συχνότητας του Sport24Radio103.3 τους ακροατές για το τι εστί στο παγκόσμιο πόλο, ο Σέρβος τεχνικός Ράτκο Ρούντιτς. Ο μάγος της πισίνας, πήρε το μοναδικό ομαδικό άθλημα των διοργανωτών που δεν υπήρχε καν στο χάρτη και έφτασε να νικήσει πριν λίγες ώρες ακόμα και τη Σερβία ! Αναμένουμε τιτανομαχία τα ξημερώματα του Σαββάτου στον Αμαζόνιο. Συγγνώμη εννοούσαμε στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο Μαρία Λένς, που θύμιζε απλά ποτάμι έχοντας γίνει από χθες πράσινο λόγω βακτηριδίων που αναπτύχθηκαν το τελευταίο διάστημα από τις καιρικές συνθήκες.

Στο βασικό κέντρο Τύπου η λέξη που ξεχωρίζει (σε όλες τις γλώσσες πάντως) είναι το «γείτσες».

Το φτέρνισμα πέφτει βροχή (συνδυασμός αλλεργικής ρινίτιδας από το ατελείωτο αντικουνουπικό και…ψυγείου) και σε λίγο θα μοιράζονται σιρόπι για το βήχα, μαντήλια για τη μύτη και αντιγριπικά. Λογικό αφού τα κλιματιστικά λειτουργούν στο φουλ παρά το γεγονός ότι η θερμοκρασία έχει πέσει τις τελευταίες μέρες στους 17 βαθμούς με κρύο και βροχές. Μάλιστα όσοι ακόμα δεν είχαν κολλήσει κάποια γρίπη ή ίωση ακόμα, θα είναι πλέον υποψήφιοι από χθες, αφού έσπασε ο κεντρικός αγωγός του νερού που τροφοδοτούσε έναν τεράστιο ψύκτη και ένα μεγάλο μέρος του κέντρου Τύπου μετατράπηκε σε λίμνη.

Απλά έχει τόσο ψεκαστεί το μέρος με τα αντικουνουπικά, που δύσκολα θα μαζέψει κουνούπι η περιοχή και ας θυμίζει λίγο βαλτώδη περιοχή.

«Οι αγώνες της Αθήνας, μας έχουν μείνει αξέχαστοι, δεν έχει υπάρξει καλύτερη διοργάνωση» μας είπε στο λεωφορείο στο δρόμο προς το σκοπευτήριο ο 75χρονος συνάδελφος, της τηλεόρασης της Νέας Ζηλανδίας, που έχει έρθει εδώ να καλύψει τους 13Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας του. Και όμως την Αθήνα θυμάται περισσότερο.

Ωραία τα λέει αλλά οι Αγγλοσάξωνες όταν γράφουν για μας, συνήθως μας περιμένουν στη γωνία και την τρίχα, την κάνουν τριχιά.

PHOTO CREDITS: ACTION IMAGES