Το… μεγάλο πρωτάθλημα της σεζόν 2013 -14, με τις 18 ομάδες, αρχίζει σιγά σιγά και μικραίνει. Μετά και τη 2αγωνιστική του β΄ γύρου, καθώς οι βαθμοί γίνονται όλο και πολυτιμότεροι, καθώς λιγοστεύουν οι ευκαιρίες να διορθωθούν τα λάθη, οι ομάδες καλούνται να δείξουν το χαρακτήρα τους στο μάξιμουμ.

Αφήνουμε «εκτός θέματος» Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Ούτως η άλλως, γι’ αυτούς γράφονται χιλιάδες λέξεις κάθε μέρα για σημαντικές ή ασήμαντες αφορμές.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις της Λίγκας είναι ο Ατρόμητος. Ομάδα που «τιμάει» τα λεφτά της, αξιόπιστη και ίσως η πιο πειθαρχημένη στο κομμάτι της τακτικής. Το έδειξε με τον Ολυμπιακό και στα δύο ματς -και ας έχασε το εκτός έδρας-, το έδειξε με τον ΠΑΟΚ στο Περιστέρι που της ξέφυγε το «τρίποντο» από μια αδράνεια στο φινάλε, το απέδειξε και στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό. Προφανώς δουλεύει σοβαρά στο γήπεδο, επειδή δουλεύει πολύ καλά στις προπονήσεις, με τον Παράσχο. Αν καταφέρει να παρουσιάσει αυτό το πρόσωπο και στα playoff, θα μπορέσει να πάρει το εισιτήριο που θέλει για τα ευρωπαϊκά κύπελλα, εκεί που θα δοκιμάσει την τύχη του και το ερχόμενο καλοκαίρι, καθώς εκτός πεντάδας δεν θα είναι και πρόβλημα αδειοδότησης δεν θα έχει.

Ο Αστέρας Τρίπολης είναι μια άλλη περίπτωση για διερεύνηση. Δεν παρουσιάζει την περσινή εικόνα, αλλά καταφέρνει να παίρνει αποτελέσματα κυρίως στην έδρα του. Κάπως έχει βελτιωθεί τελευταία, αλλά το παιχνίδι του δεν πείθει ακόμα σε ισορροπία και συνοχή. Έχει την άνεση που του δίνει το γεγονός ότι οι ομάδες που είναι κάτω από αυτόν στη βαθμολογία δεν δείχνουν ικανές να τον απειλήσουν. Αν αυτή η ασφάλεια, του δώσει την ψυχολογία να γίνει καλύτερος, τότε θα τερματίσει με άνεση στην πεντάδα και έχει ο Θεός.

Στην 5θέση και στον Αστέρα τελειώνει το… πάνω ενδιαφέρον κομμάτι. Αρχίζει το… κάτω, με κοινό δόγμα «μακριά από μένα ο υποβιβασμός και όπου θέλει ας πάει» . Η Σούπερ Λιγκ έχει εγγυημένα λεφτά. Η Β κατηγορία έχει ψίχουλα, με ό,τι και όσα αυτά συνεπάγονται.

Ο 6ος Πανθρακικός έχει αυτή την εποχή το πιο καλό μαξιλάρι βαθμών (27), από τις ομάδες που ψάχνουν να εξασφαλίσουν την παραμονή τους όσο το δυνατόν νωρίτερα. Δείχνει πως θα το πετύχει με άνεση, διότι είναι σοβαρή ομάδα και έχει προπονητή που ξέρει τί ζητάει. Το γεγονός και μόνο πως είναι ψηλά στη βαθμολογία έχοντας αλλάξει όλο τον κορμό της περασμένης σεζόν, δείχνει πως ξέρει να απλώνει τα πόδια της ως εκεί που φτάνει το πάπλωμα. Και το εξαργυρώνει.

Η Ξάνθη των 24 πόντων, είναι καλή ομάδα, όχι… σκληρή και θα μπορούσε να έχει 2-3 βαθμούς παραπάνω και μάλιστα από ματς εκτός έδρας. Τους δικαιούνταν στην Τρίπολη, στη Νέα Σμύρνη και στην Κομοτηνή. Ίσως πήρε παραπάνω από όσα άξιζε στο εντός έδρας ματς με τον ΟΦΗ. Δεν είναι ομάδα για να μπει σε περιπέτειες και αν κάτι τέτοιο το υποστεί, θα έχει αδικήσει τον εαυτό της.

Δεμένη ομάδα είναι ο Παναιτωλικός. Το γεγονός και μόνον πως 7 από τους 24 πόντους τους πήρε από Ολυμπιακό (1), ΠΑΟΚ (3) και Παναθηναϊκό (3), λέει πολλά. Ότι έχει έδρα «φρούριο» λέει περισσότερα. Ότι παίκτες 36 και 37 ετών, όπως ο Καμαρά, ο Σφακιανάκης και ο Ζούνιορ παραμένουν αξιόπιστοι και με την πείρα τους διασφαλίζουν τη λειτουργία της ομάδας σε συγκεκριμένη τακτική, σημαίνει πως γίνεται σοβαρή δουλειά από τον Χάβο.

Από τους 23 βαθμούς και κάτω αρχίζουν τα δύσκολα και πρώτα απ’ όλα για τον ΠΑΣ Γιάννινα που… δεν! Δεν έχει καμία σχέση η ομάδα που βλέπουμε σ’ αυτή τη σεζόν, με την περσινή. Είναι σαν να μην μπορεί να παίξει με ρυθμό και στιλ, ούτε εντός ούτε εκτός έδρας. Τα πράγματα δυσκολεύουν χωρίς τον Ντε Βινσέντι και τον Τσάβες. Έχει πολύ δουλειά ο Τσιώλης για να δώσει στην ομάδα του ταυτότητα, καθώς τώρα δεν διαθέτει… Αν το καταφέρει σε 2-3 εβδομάδες, έχει καλώς. Διαφορετικά θα «καεί το λίπος» και θα αρχίσουν τα ζόρια.

Ο ΟΦΗ έχει βελτιωθεί με τον Σα Πίντο, αλλά δεν έχει βρει παίκτη ή παίκτες που θα τον βοηθήσουν να παράγει παιχνίδι, θα βαδίσει αγκομαχώντας. Δεν αρκούν μόνον η καλή αμυντική λειτουργία και ο Παπάζογλου.

Ο Πανιώνιος είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Χρησιμοποιεί τους περισσότερους Έλληνες παίκτες, οι οποίοι αν και απλήρωτοι κάνουν μια πολύ καλή προσπάθεια, τόσο για να κρατήσουν την ομάδα τους στην κατηγορία, όσο και για να φτιάξουν το όνομά τους και την επόμενη μέρα τους, ο καθένας ξεχωριστά. Αν μάθουν να ευστοχούν και στα πέναλτι, θα πάνε καλύτερα.

Απόλλων και Λόρι Σάντσεθ! Κάτι καλό συμβαίνει εδώ. Ο προπονητής δείχνει να ανταποκρίνεται στους λόγους που τον προσέλαβαν και οι παίκτες στις απαιτήσεις του. Ο Απόλλων έχει αλλάξει πρόσωπο και φαίνεται. Στο ξεκίνημα εθεωρείτο από τους υποψήφιους για φούντο και μέσα σε δύο μήνες έβαλε 6 ομάδες από κάτω.

Ο Εργοτέλης έχει ποιότητα αλλά όχι αποτελέσματα. Έμεινε στο καλό ξεκίνημα. Επειδή είναι «λάιτ» ομάδα, με καλή αλλά όχι δυναμική εικόνα στα παιχνίδια της οι 20 πόντοι δεν είναι και η καλύτερη συγκομιδή για 18 αγωνιστικές, όταν η Βέροια, για παράδειγμα, έφτασε τους 18.

Ο Λεβαδειακός ήταν και παραμένει μια ασταθής ομάδα, που ακόμα ψάχνει να βρει ποια φόρμα της ταιριάζει για να παίζει. Δεν έχει και πολύ χρόνο για να τα καταφέρει. Αν δεν βιαστεί…

Η Καλλονή είναι ειδική κατηγορία. Οι άνθρωποι παίζουν πλέον μεjetlag. Είναι ντροπή αυτό που γίνεται με το γήπεδό της. Όσο αντέξει. Διότι θέμα αντοχής είναι η πορεία της από δω και πέρα.

Οι 4 νίκες που έχει ως τώρα ο Πλατανιάς (όσες και ο Εργοτέλης), δεν είναι το καλύτερο δείγμα γραφής. Με τις ισοπαλίες δεν γίνεται δουλειά. Έχει υλικό να παλέψει για καλύτερα πράγματα.

Το ίδιο και η Βέροια. Έχει λιγότερες νίκες (4), από τις αλλαγές προπονητών που έκανε. Το «διπλό» στο Ηράκλειο τάραξε τα νερά στην ουρά. Αν δεν ήταν φωτοβολίδα μπορεί να το παλέψει. Έχει κάποιους αξιόλογους παίκτες και από ό,τι φαίνεται έχει και προπονητή… διαρκείας – μεγάλη κουβέντα μην λέμε…

Όσο για τον Άρη, καλό είναι να πιστεύει στα θαύματα, αλλά πρέπει και να μπορέσει να κάνει 6-7 νίκες και μερικές ισοπαλίες σε 15 ματς.

Επειδή όπως πάει το πράγμα το μεγάλο πανηγύρι θα γίνει στην προσπάθεια της σωτηρίας, καλό θα ήταν να μάθουμε επιτέλους πόσες ομάδες θα υποβιβαστούν, για να ξέρουμε και τί… βλέπουμε.