Πρώτα η Ευρώπη
Ο Αντώνης Καρπετόπουλος επιχειρεί να ερμηνεύσει τις κληρώσεις των ελληνικών ομάδων σε Champions League και Europa League. Διαβάστε για το “κλειδί”, το άγιο άγχος, το στόχο και τον μεγάλο πειρασμό...
Να δούμε τις προτεραιότητες
Στο διήμερο των κληρώσεων είχαμε καλά και λιγότερο καλά νέα. Ο Ολυμπιακός θα χει δυο πολύ δυνατούς αντιπάλους στον όμιλο, την πρωταθλήτρια Ισπανίας και φιναλίστ του Champions League Ατλέτικο Μαδρίτης, την πρωταθλήτρια Ιταλίας Γιουβέντους, αλλά θα 'χει και τη Μάλμε, που λογικά δεν θα τον πονοκεφαλιάσει στην προσπάθειά του να τερματίσει τουλάχιστον τρίτος.
Ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός δεν έχουν στον όμιλό τους κάποια ομάδα από αυτές που λογίζονται ως μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ, (η φιλόδοξη Φιορεντίνα και η νεανική Αϊντχόβεν δεν τρομάζουν), αλλά από την άλλη δεν έχουν και καμία ομάδα πανεύκολη, σαν τη Μίντιλαντ και τη Ζίμπρου που βρήκαν στα προκριματικά – τόσο η Ντιναμό Μίνσκ όσο και η Ντιναμό Μόσχας, πόσο μάλλον η Εστορίλ και η Γκινγκάμπ, απαιτούν προσοχή. Ο Αστέρας βρήκε μπροστά του δυο πολύ δυνατούς αντιπάλους, όπως η σούπερ φορμαρισμένη Τότεναμ και η Μπεσίκτας, που στα play off του Τσάμπιονς λιγκ τρόμαξε την Αρσεναλ, αλλά με την Παρτιζάν μπορεί να βρει βαθμούς που θα τον βοηθήσουν να βελτιώσει τη βαθμολογία του. Το ζήτημα, ας μην κοροϊδεύομαστε, είναι πρώτα από όλα πως θα παρουσιαστούν οι ομάδες μας τη στιγμή της δοκιμασίας.
Κλειδί οι δυο πρώτες
Ο Ολυμπιακός, μέχρι να φτάσει να μπει στα ματς των ομίλων, χρειάζεται να διορθώσει κάποια πράγματα. Ο Μίτσελ, που ακόμα δεν έχει δει επί τω έργω τον Ντουρμάζ και τον Μπενίτες και που περιμένει τον Σιόβα, δηλώνει σίγουρος ότι η ομάδα θα αποκτήσει ομοιογένεια: στην πραγματικότητα ελπίζει ότι η δυσκολία των αγώνων θα έχει ως αποτέλεσμα μια μεγάλη συγκέντρωση των ποδοσφαιριστών του – τα ίδια τα ματς αποτελούν κίνητρο. Κόντρα σε Ατλέτικο και Γιουβέντους κυρίως, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να είναι πολύ σφικτός και πολύ προσεχτικός στην άμυνα, αφού και οι δυο αγωνίζονται με πολύ δυνατά και ογκώδη φορ, όπως ο Μάτζουκιτς και ο βασικός φέτος Λιορέντε. Και στα εντός έδρας ματς με αντιπάλους τους δυο δυνατούς, αλλά πολύ περισσότερο στα δυο ματς κόντρα στη Μάλμε, ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα φορ πρωταγωνιστή: δεν αποκλείω μετά την κλήρωση ο Μίτσελ να καλοβλέπει την επιστροφή του Μήτρογλου. Η δική μου εντύπωση είναι ότι ειδικά φέτος, πολλά θα κριθούν από την έκβαση των δυο πρώτων ματς: με 4 βαθμούς σε αυτά ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει όνειρα πρόκρισης, αλλιώς θα χρειαστεί στραβοπατήματα της Ατλέτικο και της Γιούβε.
To άγιο άγχος
Η συζήτηση είναι διαφορετική για τους άλλους τρεις. Στον Ολυμπιακό μιλάνε για δυο μεταγραφές της τελευταίας στιγμής (που μπορεί να γίνουν και τρεις αν υπάρξει μια πώληση ακόμα, π.χ του Χολέμπας), οι άλλες τρεις ομάδες είναι σε γενικές γραμμές σχηματισμένες και μόνο στον ΠΑΟΚ θα γίνουν προσθήκες, που δύσκολα ωστόσο θα μεταβάλουν την φυσιογνωμία της ομάδας, αφού όσα κυκλοφορούν αφορούν μεταγραφές παικτών, που ναι μεν θα βοηθήσουν, δύσκολα όμως θα είναι καλύτεροι από τους υπάρχοντες ηγέτες. Και στον ΠΑΟΚ και στον Παναθηναϊκό το ζήτημα είναι ο στόχος και οι προτεραιότητες: για να είμαι ειλικρινής, μέχρι τώρα, έχω διακρίνει κυρίως το άγχος των υπευθύνων τους να προκριθούν οι ομάδες στους ομίλους ώστε να βάλουν κάποια χρήματα στο ταμείο τους. Οσο κι αν αυτά θα είναι φέτος λιγότερα, καθώς το market pool των τηλεοπτικών θα μοιραστεί στα τρία, το άγχος αυτό είναι άγιο και κατανοητό. Οι ομάδες βελτιώνονται όταν μπορούν να ξοδέψουν και έξτρα χρήματα στο ταμείο φέρνουν μόνο οι καλές πωλήσεις και οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις: τίποτα άλλο.
Ο επόμενος στόχος
Αφού ο στόχος της συμμετοχής στους ομίλους επετεύχθη, μένει να δούμε τον επόμενο. Το να λες «θέλω να προκριθώ» δεν σημαίνει τίποτα, καθώς άλλο είναι η ευχή και η θέληση κι άλλο η προτεραιότητα. Η διαδικασία θα δείξει αν οι συγκεκριμένες ομάδες έχουν ως προτεραιότητα την πρόκριση στην επόμενη φάση. Κακά τα ψέματα, τα ρόστερ του ΠΑΟ και του ΠΑΟΚ, όπως έχουν διαμορφωθεί, δύσκολα θα επιστρέψουν στους προπονητές των δυο ομάδων να πορευτούν χωρίς πονοκεφάλους σε Ευρώπη και Ελλάδα. Πριν τα ματς με τη Μίντιλαντ και τη Ζίμπρου, τόσο ο Αναστασίου όσο και ο Αναστασιάδης, έκαναν ροτέισον ήδη από την πρώτη κιόλας αγωνιστική της Σούπερλίγκας κι αυτό με τον Λεβαδειακό και την Καλλονή πληρώθηκε – ωστόσο, πριν τις ευρωπαϊκές ρεβάνς, έμοιαζε υποχρεωτικό. Θα χει μεγάλο ενδιαφέρον, όταν αρχίσουν οι υποχρεώσεις, να δούμε που θα ρίξουν οι ομάδες το βάρος. Ο ΠΑΟΚ και κυρίως ο Παναθηναϊκός θα είχαν μπροστά τους την ίδια σπαζοκεφαλιά ακόμα κι αν έκαναν 2-3 μεταγραφές ακόμα. Και οι δυο έχουν μια 16αδα παικτών που επιτρέπει στον προπονητή να κατεβάσει μια δυνατή ενδεκάδα, αλλά το πλήθος των αγώνων που αναμένεται, σε αυτή τη μια ενδεκάδα μπορεί να προκαλέσει φθορές: στον ΠΑΟΚ π.χ πέρυσι που οι λύσεις ήταν περισσότερες ο Στέφενς σχεδόν ποτέ δεν είδε την ομάδα του να αγωνίζεται ικανοποιητικά σε τρία σερί ματς (δυο για το πρωτάθλημα κι ένα στην Ευρώπη).
Ο μεγάλος πειρασμός
Έχω την υποψία ότι η κλήρωση δημιουργεί ένα πειρασμό στους προπονητές να ρίξουν το βάρος στο Γιουρόπα λιγκ. Για τον Αναστασίου η Ολλανδία είναι παλκοσένικο και ο ανταγωνισμός με την PSV μπορεί να τον επαναφέρει ως πρωταγωνιστή στην ολλανδική επικαιρότητα. Ο Αναστασιάδης ζει για ματς, όπως αυτά με τη Φιορεντίνα ή την Γκινγκάμπ και περιμένει πως και πως να πωρώσει την ομάδα για να τα δώσει όλα κόντρα στους δυτικοευρωπαίους αλλόθρησκους. Πιστεύω ότι οι Πέμπτες φέτος θα έχουν πολύ ενδιαφέρον.
Το μόνο για το οποίο ορκίζομαι, πάντως, είναι για τις προτεραιότητες του Αστέρα. Η πρόκριση επί της Μάιντς επέτρεψε στους Γερμανούς να ανακαλύψουν τον Ντε Μπλάσις και στον Αστέρα να βάλει 2,5 εκατ στο ταμείο του. Με καλές εμφανίσεις κόντρα στην Τότεναμ και στην Μπεσίκτας μπορεί να τραβήξει τα βλέμματα Αγγλων και Τούρκων, που σημειωτέον είναι και καλοπληρωτές και ψάχνουν και παίκτες. Κι ο Αστέρας, που δεινοπάθησε στην Κύπρο κόντρα στη Μακάμπι κυρίως από τη ζέστη, καλούς παίκτες προς πώληση έχει κάμποσους…
