Μολονότι έχουν περάσει κάποιες μέρες από την ιστορική κλωτσοπατινάδα της Τούμπας κανείς δεν τολμά να αντιμετωπίσει το βασικό ερώτημα μετά από αυτή την απερίγραπτη βραδιά, δηλαδή το αν η φασαρία αυτή θα έχει κάποια επίπτωση και στην Εθνική ομάδα.

Κάποιος θα πίστευε πως οι υπεύθυνοι της Εθνικής άφησαν το χρόνο να θεραπεύσει τα πάντα – ελπίζουν δηλαδή ότι τα περιστατικά θα ξεχατούν ως δια μαγείας και ότι όταν οι παίκτες βρεθούν για να ξεκινήσουν την προετοιμασία για το μουντιάλ όλα θα έχουν ξεχαστεί. Δεν είναι έτσι. Υποθέτω ότι ο Φερνάντο Σάντος αυτό το εύχεται, πιστεύοντας ότι δεν είναι σε θέση να κάνει και πολλά, συνεργάτες του όμως όπως ο Τάκης Φύσσας π.χ κάποιες «πυροσβεστικές» ενέργειες προσπάθησαν να τις κάνουν. Και από όσα δύναμαι να γνωρίζω δεν βρήκαν κατανόηση: διάθεση για αμοιβαίες εξηγήσεις μεταξύ των διεθνών – έστω και μακριά από τα ενοχλητικά φώτα της δημοσιότητας – δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Είναι μεγάλο πρόβλημα για την Εθνική ομάδα οι καυγάδες των παικτών στην Τούμπα και όχι μόνο;

Είναι, και πρόκειται για πρόβλημα πολύ περισσότερο σύνθετο από αυτό που φαίνεται. Η παρουσίαση της Εθνικής ως «μια ωραία παρέα όπου όλοι είναι μεταξύ τους αγαπημένοι αρκεί να φορούν το εθνόσημο», είναι ένας ωραίος δημοσιογραφικός μύθος από τους πολλούς που έχουμε δημιουργήσει. Στην πραγματικότητα δεν είναι όλοι οι διεθνείς φίλοι μεταξύ τους και ποτέ δεν ήτανε: απλά οι αποστολές της Εθνικής ήταν τέτοιες, ώστε όλοι άφηναν στην άκρη προσωπικές διαφορές και φρόντιζαν να λύνουν ταόποια ζητήματα σε στιγμές που αυτό επιτρέπονταν. Η τετραετία Σάντος, ας μην το ξεχνάμε, ξεκίνησε με κάποιους ιστορικούς καυγάδες, όπως του Κατσουράνη με το Τζόρβα που τότε ήταν συμπαίκτες (!) στον ΠΑΟ, αλλά και κάποια μεγάλα αντίο, όπως του Σωτήρη Κυργιάκου, του Γιάννη Αμανατίδη και του Φάνη Γκέκα, που στη συνέχεια πείστηκε να συνεχίσει.

Οι παίκτες του εξωτερικού

Υπήρξαν διάφορες στιγμές εντάσεων στην Εθνική. Το 2008 π.χ οι κακές εμφανίσεις στα τελικά του πανευρωπαϊκού της Αυστρίας οφείλονταν και στη βαριά ατμόσφαιρα που υπήρχε στα αποδυτήρια μεταξύ των παικτών της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού – αποτέλεσμα της έκβασης του πρωταθλήματος με την γνωστή απόφαση Βάλνερ. Εγώ τότε, πριν η εθνική φύγει για την Αυστρία, τα έγραφα και μου έλεγαν ότι είμαι καταστροφολόγος. Όταν γύρισαν από την Αυστρία παραδέχτηκε ότι οι κακές σχέσεις χάλασαν το κλίμα πρώτος ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ Βασίλης Γκαγκάτσης. Δεν ήταν ο μόνος. Το καλό για την Εθνική είναι ότι πολλοί παίκτες που την απαρτίζουν αγωνίζονται στο εξωτερικό και είναι δεδομένο ότι η παρουσία τους θα βοηθήσει να καλμάρουν τα πράγματα. Ο Παπασταθόπουλος, ο Σαμαράς, ο Καρνέζης, ο Τοροσίδης, φυσικά ο Καραγκούνης είναι ηγετικές φυσιογνωμίες και ο λόγος τους μετράει: αυτή είναι και η ελπίδα μου διότι σημαντικές παρεμβάσεις από άλλους δεν περιμένω.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα; Ότι μετά τη Βραζιλία ολοκληρώνεται στην Εθνική η παρουσία του Σάντος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το χειρότερο για την ομάδα θα είναι να μπει όλη αυτή η ιστορία κάτω από ένα μεγάλο χαλί και να σκάσει σαν ωρολογιακή βόμβα στα χέρια του επόμενου προπονητή. Ένας μήνας συνύπαρξης των παικτών στις ΗΠΑ αρχικά και στη Βραζιλία στη συνέχεια μπορεί να μεγαλώσει τις αντιπάθειες – ειδικά αν τα αποτελέσματα δεν είναι τα καλύτερα.

Ακούω ότι ο Σάντος πρέπει να πετάξει εκτός ομάδας τον Κατσουράνη, τον Μανιάτη και τον Τζαβέλα και το πρόβλημα θα λυθεί αυτόματα. Η εκτίμηση είναι πολύ επιπόλαιη και για αυτό εντελώς λανθασμένη. Πρώτον γιατί οι παίκτες αυτοί έχουν στο εσωτερικό της ομάδας πολλούς φίλους που δεν θα δουν τυχόν αποκλεισμό τους με το καλύτερο μάτι: η πιθανότητα να υπάρξει ένα γενικό ξενέρωμα είναι πολύ μεγάλη. Δεύτερον γιατί, αν οι συγκεκριμένοι ήταν τα «κοκοράκια» της ιστορίας, δεν ήταν άγιοι οι υπόλοιποι. Εγώ δεν είδα καμία προσπάθεια να μπει τάξη στο χάος από τον Μανωλά, ή το Σάμαρη, ή τον Αθανασιάδη ή ακόμα και από τον Σαλπιγγίδη που μίλησε μόνο στο τέλος: είδα ότι όλοι είχαν όρεξη για καυγά.

Οι ήρωες της κλωτσοπατινάδας

Ακόμα χειρότερα δεν είδα τις ομάδες τους να δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον για το θέμα της Εθνικής: θυμίζω ότι όταν τσακώθηκαν κάποτε ο Κατσουράνης και ο Τζόρβας την πρώτη και τη μεγαλύτερη προσπάθεια να τους συνετίσει την έκανε ο τότε τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟ Κώστας Αντωνίου. Τώρα οι ομάδες αντιμετώπισαν τους λοχαγούς της κλωτσοπατινάδας ως ήρωες. Ο Μαρινάκης τους υποδέχτηκε με ανθοδέσμες και ο Σαββίδης δήλωσε ότι θέλει όλοι οι παίκτες που κέρδιζαν αυτό το ματς κάνοντας τον κόσμο ευτυχισμένο να μείνουν και του χρόνου στην Τούμπα. Ο Σάντος δεν έχει μπροστά του κάποιους απείθαρχους: έχει πολλούς που νοιώθουν ότι στην Τούμπα απέδειξαν τη μαγκιά τους κι αυτοί δεν είναι μόνο ο Μανιάτης, ο Τζαβέλας και ο Κατσουράνης. Οι εθνικές ομάδες πολλές φορές απέκτησαν συνοχή και δύναμη εξαιτίας κάποιων αποκλεισμών.

Ο Ρεχάγκελ άφηνε εκτός Εθνικής παίκτες όπως ο Ελευθερόπουλος, ο Ζήκος, ο Στολτίδης για να δείχνει εμπράκτως πόσο στηρίζει παίκτες που αγωνίζονταν στη θέση τους. Ποτέ όμως δεν απέκλειε παίκτες γιατί είχαν πρωταγωνιστήσει σε καυγάδες: θυμίζω ότι μια από τις πρώτες του κινήσεις ήταν να μεταπείσει το Νικολαϊδη που είχε αποφάσίσει ότι δεν θα ξαναπάει στην Εθνική. Το ίδιο και ο Σάντος: δέχτηκε τη συγνώμη και την επιστροφή του Γκέκα για να δείξει ότι κατάλαβε τη μεταμέλεια του. Ο ομοσπονδιακός προπονητής δεν μπορεί να τιμωρεί τα κρίματα των παικτών στο πρωτάθλημα – αλλίμονο αν μπει σε μια τέτοια λογική.

Ομολογώ ότι δεν βλέπω λύση: πολύ φοβάμαι ότι με τα μυαλά που κουβαλάνε οι διοικήσεις των ομάδων προσεχώς τέτοια θα έχουμε χειρότερα. Η υποψία που έχω είναι ότι οι παίκτες θεωρούν αυτές τις ψευτομαγκιές μέρος της δουλειάς τους: κάτι σαν ιερό καθήκον. Η μόνη λύση για να μην τα βρίσκει μπροστά της αυτά η Εθνική είναι ο επόμενος προπονητής να κάνει σαφές στους ποδοσφαιριστές ότι υπάρχει ένας κώδικας τιμής και συμπεριφοράς που πρέπει να σέβονται, αν θέλουν να είναι μέλη της ομάδας: αν δεν θέλουν να τον σέβονται, δικάιωμά τους. Ωστόσο, πολύ φοβάμαι πως ο επόμενος, όποιος κι αν είναι, θα χει πραγματικά μια καυτή πατάτα στα χέρια του και θα ναι αυτός που θα χρειαστεί να λύσει προβλήματα που τώρα θα μπουν κάτω από το χαλί, αφού όλοι θέλουν να πανε στη Βραζιλία. Και σκεφτείτε ότι ο επόμενος δεν θα έχει τη δυνατότητα το καλοκαίρι να κάνει ούτε ένα φιλικό πριν ξεκινήσουν τα προκριματικά τουEuro! Aς του ευχηθούμε να μην έχει την τύχη να κάνει τις πρώτες κλήσεις διεθνών μετά από ένα ντέρμπι ελληνικού πρωταθλήματος πρώτη αγωνιστική…