Σαράντα μέρες στο βρόντο, μια πρόκριση και δυο προπονητές χωρίς δουλειά, ήταν ο απολογισμός του Ολυμπιακού, που πέρασε ένα καλοκαίρι γεμάτο αναταράξεις και κραδασμούς. Θα "ισιώσει" το αεροπλάνο; Η επιλογή του Μπέντο, απλά έβαλε τέλος στην αναταραχή που είχε προκαλέσει η αρχική επιλογή του Μαρίνου Ουζουνίδη.

Οι αντιδράσεις των οπαδών κρίθηκαν τέτοιες, που ματαίωσαν το σχέδιο με τον Ουζουνίδη. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα, που παίρνει σοβαρά τη στάση του κόσμου της. Σωστή, ή λάθος, δεν έχει σημασία. Η γνώμη του κόσμου, μετράει πολύ, ειδικά σε δύσκολες καταστάσεις, με την ομάδα στριμωγμένη στη γωνία, να έχει ουσιαστικά παραδεχθεί τα λάθη της.

Σε μια εποχή, όμως, που η ΠΑΕ Ολυμπιακός δήλωνε υπερήφανη για το ότι πούλησε 15.000 εισιτήρια διαρκείας (με τα χρήματα, βεβαίως, να μη περισσεύουν από τα μπατζάκια των οπαδών της) δεν μπορεί να μην δώσει βάση σε αυτά που ο κόσμος της πίστευε. Δεν είναι και η μόνη ομάδα στον κόσμο, που αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Συχνά-πυκνά, οι οπαδοί κάθε ομάδας με τον δικό τους τρόπο, διατρανώνουν τη γνώμη τους και οι διοικήσεις αναγκάζονται να υποχωρήσουν.

Η Λίβερπουλ, πέρσι, αναγκάστηκε να μην προχωρήσει στην αύξηση των τιμών των εισιτηρίων, όταν οι οπαδοί της με δυναμικές όσο και έξυπνες αντιδράσεις, έστειλαν βροντερό μήνυμα στη διοίκηση. Το ίδιο συνέβη με τους προπονητές της Γιουνάιτεντ, αφού ο Μόγιες μετά το αρχικό θερμό καλωσόρισμα μετατράπησε σε αποδιοπομπαίο τράγο, ενώ τον Φαν Γκααλ, οι οπαδοί της Μάντσεστερ δεν ήθελαν να τον βλέπουν στα μάτια τους.

Έχει πάντοτε δίκιο όμως ο λαός; Προφανώς, όχι. Και στην υπόθεση Ουζουνίδη, κατά τη γνώμη μας, διεπράχθη μια διπλή αδικία. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν τον θεώρησαν ικανό να σηκώσει το βάρος του προπονητή των "ερυθρολεύκων" και οι αντίστοιχοι του Πανιωνίου αποφάσισαν ότι έπρεπε -μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων με τον Ολυμπιακό- να τον "προγκήξουν" και ουσιαστικά να επιβάλουν την απομάκρυνσή του.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως, δεν έχει "ναι μεν αλλά". Αφού είχε πάρει απόφαση να πάρει τον Ουζουνίδη, θα έπρεπε να το κάνει μέσα σε μια νύχτα, χωρίς να αφήσει το όνομά του να αιωρείται και στο τέλος να το "κάψει". Ο αντίλογος, βέβαια, λέει ότι σε περίπτωση πρόσληψης του Έλληνα προπονητή, ο Ολυμπιακός θα αντιμετώπιζε ένα ακόμη πιο σφοδρό κύμα αντιδράσεων με απρόβλεπτες εξελίξεις. Να ήταν πολύ δυναμικές (και εκτός ελέγχου) οι αντιδράσεις στο πρώτο επίσημο παιχνίδι, που το αποτέλεσμα δεν θα βοηθούσε. Μπορεί να' ναι κι έτσι.

Ο Ολυμπιακός έκανε πίσω, όπως αποδείχθηκε, γιατί δεν είχε διαισθανθεί το μέγεθος των αντιδράσεων. Η απόφαση για πρόσληψη του Ουζουνίδη, σε συνδυασμό με την ενεργοποίηση του Αριέλ Ιμπαγάσα, ήταν η πρώτη επιλογή. Αλλά καθώς ο κόσμος αντέδρασε με ένταση, έγινε ελιγμός και ο Ολυμπιακός ξαναπήγε σε πορτογαλικά χέρια. Χρειαζόταν, λοιπόν, να γίνει όλος αυτός ο σαματάς, να αποκλειστεί η ομάδα από το Τσάμπιονς Λιγκ, να αποχωρήσουν δυο προπονητές, να μην έρθει ένας τρίτος, να φύγει ο γενικός διευθυντής της ΠΑΕ ώστε να ... καταλήξει η ομάδα σε κόουτς από την ίδια ποδοσφαιρική σχολή;

Τα συμπεράσματα απ' όλη αυτή τη διαδικασία, που πέρασε ο Ολυμπιακός είναι δύο:

1. Αν πρόκειται ποτέ να πάρει Έλληνα προπονητή, οι οπαδοί του Ολυμπιακού, δέχονται μόνο τον Τάκη Λεμονή. Κανέναν άλλο. Ας το έχει υπόψη του, για την επόμενη φορά, ο Μαρινάκης...

2. Ό,τι κι αν γίνει, ξένος προπονητής για τον Ολυμπιακό, μόνο μια αγορά υπάρχει: Πορτογαλία. Μετά τον Φερέιρα και τον Σίλβα, με ένα διάλειμμα από Βίκτορ, ο Μπέντο επί της ουσίας είναι ο τρίτος σερί κόουτς από την ίδια χώρα. Βάλτε μέσα και τον Ζαρντίμ που προϋπήρξε, σε λίγο οι μόνοι που δεν θα έρχουν έρθει στον Ολυμπιακό θα είναι ο Σάντος και ο Ζοζέ Μουρίνιο! Για τον Ζόρζ Ζεσούς, μην προτρέχετε. Κάποια στιγμή μπορεί να' ρθει κι αυτός.

Μεταγραφές και καλό σενάριο...

Εφόσον οριστικοποιηθεί η πρόσληψη Μπέντο, όπως αναμένεται, τουλάχιστον, να συμβεί η εποχή ενός ακόμη Πορτογάλου (ο οποίος μάλιστα, θα αναλάβει τον Ολυμπιακό με 4 συνεργάτες του στο πλευρό του) ξημερώνει στον Ολυμπιακό.

Ο Μπέντο πάει στου Ρέντη, μαζί με τον Μαρτίνς. Πορτογάλος κι αυτός, που θα καλύψει το κενό του Κασάμι, ο οποίος μετακόμισε στη Νότιγχαμ. Το καλό σενάριο λέει ότι η διοίκηση θα φροντίσει να καλύψει και τα υπόλοιπα κενά (στόπερ, ένας ή δυο ακραίοι παίκτες και επιθετικός), ο Ολυμπιακός θα περάσει το εμπόδιο της Αρούκα (αυτο ίσως να είναι το πιο εύκολο, μέχρι αποδείξεως του εναντίου) και θα προκριθεί στους ομίλους του Europa League ενώ θα ξεκινήσει με το δεξί και τις υποχρεώσεις του στο πρωτάθλημα.

Προλαβαίνουν όλα αυτά να γίνουν αυτά; "Παιδάκι μου, μόνο του σπανού τα γένια δεν βγαίνουν" έλεγε η γιαγιά μου καλή της ώρα. Αν είναι όμως να το ρίξει ο Ολυμπιακός στη λαϊκή θυμοσοφία, θα έπρεπε να θυμηθεί και το "πριν πεινάσεις, μαγειρεύεις".

Με τον χρόνο να πιέζει και να μετράει αντίστροφα, με τα παιχνίδια να τρέχουν (και οι βαθμοί να μετράνε), τους αντιπάλους φανερά ενισχυμένους, ο Μπέντο πρέπει εκτός από καλός προπονητής να αποδειχθεί και ένας μικρός θαυματοποιός. Να μάθει την ομάδα, να διαλέξει καλούς παίκτες, να πάρει σωστές αποφάσεις και να ... κερδίσει όλα τα παιχνίδια του, με ουσιαστική πίστωση χρόνου το απόλυτο μηδέν.

Καταλαβαίνετε, βέβαια, ότι η πορεία του Ολυμπιακού μέχρι το "καλό σενάριο" να ευοδωθεί θα συνεχίσει πάνω σε τεντωμένο σχοινί. Πιθανές τούμπες, δεν αποκλείονται...