Το διαβάσαμε σε μια από τις προ-δημοσιεύεις του αθλητικού νομοσχεδίου, αν και βρίσκεται πλέον σε δημόσια διαβούλευση, οπότε τη σχετική παράγραφο (8) του άρθρου 30, μπορεί κανείς να τη διαβάσει στο www.opengov.gr

Η αλήθεια είναι ότι δεν καταλάβαμε γιατί ο νομοθέτης, μπαίνει στα χωράφια των ομοσπονδιών που έτσι κι αλλιώς κανονισμούς έχουν. Θέλει η Πολιτεία να αυστηροποιήσει τις ποινές για τη μη συμμετοχή στις εθνικές ομάδες, όπως ήδη γράφτηκε με θριαμβικούς και εθνικοπατριωτικούς τόνους στα social media; Και πάλι δεν το εννοήσαμε.

Ίσως να ισχύει το “να' χαμε να λέγαμε” αν και απ' ό,τι φαίνεται, υπάρχει αιτία για τη συγκεκριμένη παράγραφο.

Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή.

Η διάταξη του νομοσχεδίου για τις υποχρεώσεις των αθλητών σε σχέση με τις Εθνικές Ομάδες αναφέρει τα εξής: “Αθλητής που αρνείται να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην οικεία εθνική ομάδα για λόγους άλλους εκτός από ιατρικούς τιμωρείται από το αρμόδιο πειθαρχικό όργανο της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας σύμφωνα με όσα ορίζονται στον σχετικό ειδικό Κανονισμό της με ποινή αποκλεισμού από τους αγώνες της εθνικής ομάδας για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως δέκα (10) έτη και από τους αγώνες πρωταθλήματος και κυπέλλου της οικείας Ομοσπονδίας για χρονικό διάστημα από έξι (6) έως δώδεκα (12) μήνες, η οποία δεν αναστέλλεται για κανένα λόγο. Αθλητής που τιμωρείται για παράβαση της διάταξης της παρούσας παραγράφου παύει να δικαιούται τις κάθε είδους παροχές της Ομοσπονδίας, όπως επίσης και τις κάθε είδους παροχές που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος”.

Κατ' αρχήν να σημειώσουμε ότι ο κανονισμός δεν είναι καινούργιος. Υπάρχει και στον ισχύοντα αθλητικό νόμο, απλά τώρα μπήκαν (άγνωστο γιατί) τα χρονικά όρια των τιμωριών του αθλητή ή της αθλήτριας που αρνείται συμμετοχή στις εθνικές ομάδας

Κανονισμοί υπάρχουν

Το πρώτο ερώτημα είναι, βέβαια, τι προβλέπουν οι οικείες ομοσπονδίες. Ας πάρουμε τις τρεις κορυφαίες:

Στον Κανονισμό Αγώνων Ποδοσφαίρου, το άρθρο 31 αναφέρει ρητά ότι ποδοσφαιριστής, ο οποίος καλείται και αρνείται τη συμμετοχή του, ενώ δεν είναι τραυματίας, τιμωρείται με 3 αγωνιστικές από τις οικείες διοργανώσεις. Επίσης ο τραυματίας παίκτης (ο οποίος εξετάζεται από το ιατρικό επιτελείο των εθνικών ομάδων) δεν μπορεί να αγωνιστεί σε παιχνίδι πρωταθλήματος, πριν περάσουν οκτώ μέρες. Επίσης προβλέπεται ποινή αποκλεισμού από τον επόμενο αγώνα, για τα σωματεία που αρνούνται να στείλουν παίκτη τους στην Εθνική Ομάδα.

Ο κανονισμός πειθαρχικού δικαίου της ΕΟΚ, προβλέπει “αυτοδίκαια και αυτεπάγγελτα, η ποινή αποκλεισμού από τους αγώνες πρωταθλήματος και Κυπέλλου της ομάδας του. Ο αριθμός των αγώνων αποκλεισμού του είναι ίσος με τους αγώνες που θα συμμετάσχει η Εθνική στα πλαίσια των διεθνών αγωνιστικών εκδηλώσεων της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας”. Σημειώνεται, μάλιστα, ότι η ποινή εφόσον έχουν λήξει οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας του, μεταφέρονται την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Η περίπτωση υποτροπής, επισείει πρόσθετη καμπάνα 4 αγωνιστικών, ενώ τα σωματεία που δημιουργούν προσκόμματα στη λειτουργία της Εθνικής, απαγορεύοντας στους παίκτες τους να πάνε στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, τιμωρούνται με αφαίρεση 2 βαθμών από τους βαθμολογικούς πίνακες.

Αλλά και ο κανονισμός λειτουργίας των εθνικών ομάδων στο βόλεϊ, προβλέπει αυστηρές ποινές για τέτοια φαινόμενα: 1 έως 3 αγωνιστικές για τους αθλητές και αθλήτριες, -3 έως -6 βαθμούς, για τα σωματεία.

Κανονισμοί, λοιπόν, υπάρχουν. Και δεν είναι σαν τα λεφτά του Γιώργου Παπανδρέου

Τι έγινε ρε παιδιά;

Τότε, γιατί στο αθλητικό νομοσχέδιο μπαίνουν... ποινές καπέλο; Διαπιστώθηκε κάπου απροθυμία των διεθνών παικτών να παίξουν στην Εθνική Ομάδα; Ή μήπως μπερδεύονται με τις αποφάσεις παικτών, που ανακοινώνουν την αποχώρησή τους από την Εθνική Ομάδα. Προφανώς δεν εννοούν αυτές. Διότι, αν το εννοούν, απλά δεν ... κατανοούν την σχέση των αθλητών με τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα.

Από την άλλη, το να υπάρχει ποινή αποκλεισμού του παίκτη από το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο, για τις εθνικές ομάδες, των οποίων οι παίκτες αγωνίζονται στο εξωτερικό μοιάζει εκτός από παρωχημένο και ολίγον τι κωμικό.

Θα τιμωρήσει, ας πούμε, η ΕΠΟ (παραδείγματος χάριν) τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, ή τον Κώστα Μανωλά, από τους αγώνες της Μπορούσια Ντόρτμουντ και της Ρόμα; Ή ακόμη καλύτερα, να εισηγηθεί η ΕΟΚ τιμωρία του Γιάννη Αντετοκούμπο από τους αγώνες των Μιλγουόκι Μπακς;

Σοβαροί να' μαστε, που δεν είμαστε, αλλά δεν πειράζει. Προφανώς η διάταξη αφορά τους αθλητές που αγωνίζονται εντός συνόρων. Ναι, αλλά έτσι δημιουργεί ο ίδιος ο νομοθέτης, δυο μέτρα και δυο σταθμά. Να τιμωρεί τους αθλητές εντός συνόρων, να μη μπορεί (εκ των πραγμάτων) να το κάνει για τους ευρισκόμενους στο εξωτερικό.

Φαινόμενα άρνησης της συμμετοχής στην Εθνική Ομάδα δεν έχουν παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι παλιότερα, όταν στο ποδόσφαιρο η ομάδα μας έμοιαζε (σχεδόν) ανυπόληπτη, πολλές φορές οι παίκτες, ειδικά όταν ερχόταν ντέρμπι στο πρωτάθλημα, είτε οι ίδιοι, είτε επειδή πιέζονταν από τα σωματεία τους, έφερναν εμπόδια. Μετά το 2004, όμως, η Εθνική Ομάδα έγινε όχημα για τη μετάβαση των Ελλήνων στο εξωτερικό. Κι εδώ που τα λέμε ποιος ποδοσφαιριστής είναι τρελός να αρνηθεί να παίξει σε τελικά Euro, ή Μουντιάλ;

Για το μπάσκετ δεν το συζητάμε. Εδώ και χρόνια η Εθνική είναι, όπως είχε πει κάποτε ο Παναγιώτης Φασούλας το “ευ ζην” των Ελλήνων παικτών. Οι παλιότεροι, βέβαια, θυμούνται κάποιες περιπτώσεις παικτών, που τιμωρήθηκαν (Σιγάλας, Οικονόμου) πρόσφατος είναι ο δίμηνος αποκλεισμός του Μαυροκεφαλίδη (το 2011) ο οποίος αργότερα επανήλθε στην Εθνική, αλλά σε γενικές γραμμές, δεν υφίσταται θέμα. Οι κανονισμοί της ΕΟΚ, πάντως, ήταν μια δικλείδα ασφαλείας, όταν η ΚΑΕ Ολυμπιακός, πριν από μερικά χρόνια, άφηνε να εννοηθεί ότι δεν πρόκειται να δώσει τους παίκτες της στην Εθνική Ομάδα, διαμαρτυρόμενη για την πολιτική της ομοσπονδίας.

Επαναλαμβάνουμε είναι τελείως διαφορετικό να αποχωρεί κάποιος παίκτης από την Εθνική Ομάδα, έστω και πρόωρα, όπως συνέβη -ας πούμε- με το Δημήτρη Διαμαντίδη το 2010. Και δε νομίζουμε ότι η σχετική προσθήκη του χρονικού προσδιορισμού, έγινε για τέτοιες περιπτώσεις.

Να φανταστούμε ανταρσία στην Εθνική πόλο, που στο κάτω-κάτω ήταν σχεδόν ολόκληρη η ομάδα του Ολυμπιακού, μας φαίνεται απίθανο.

Ανθή εσύ;

Αλλά επειδή, όλα έχουν μια εξήγηση, αν δεν κάνουμε λάθος όλα αυτά ξεκίνησαν από τα συμβάντα του καλοκαιριού στις εθνικές ομάδες βόλεϊ. Η Ανθή Βασιλαντωνάκη, που στέφθηκε Πρωταθλήτρια Ιταλίας, απείχε από τις υποχρεώσεις της Εθνικής Ομάδας, επικαλούμενη τραυματισμό. Κι ενώ το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έδινε τη μάχη της πρόκρισης για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, η πανύψηλη Ανθή έπαιζε ... φιλικά με την ομάδα της! Αποτέλεσμα να κληθεί σε απολογία και η ίδια και ο γιατρός της Εθνικής, που συμφώνησε ότι ήταν τραυματισμένη.

Κάτι ανάλογο έγινε και με τον Ντίμα Φιλίποφ, ο οποίος ναι μεν είχε αρχικά πρόβλημα στη μέση, άρα δεν μπορούσε να πάρει μέρος στην προετοιμασία της Εθνικής, ωστόσο, ήταν σε θέση να αγωνιστεί στα μπαράζ με την Ισπανία. Ο πασαδόρος του Ολυμπιακού προτίμησε τα φιλικά προετοιμασίας με τους “ερυθρόλευκους”. Λεπτομέρεια. Το βόλεϊ δεν είναι επαγγελματικό όπως το μπάσκετ και για να παίξει κάποιος αθλητής ή αθλήτρια στο εξωτερικό, απαιτείται η ετήσια έγκριση

Αν δεν κάνουμε λάθος στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή για το νέο νομοσχέδιο συμμετείχε ο Αχιλλέας Μαυρομμάτης, πρώην πρόεδρος της ΕΟΠΕ.

Με το ζόρι παντρειά;

Σε κάθε δουλειά, έτσι και στον αθλητισμό υψηλού επιπέδου, με το... ζόρι δε γίνεται τίποτε. Όσες ποινές κι αν προβλέπονται, αν ο αθλητής δεν την βρίσκει στην Εθνική Ομάδα, ό,τι κι αν λέει ο νομοθέτης, κανείς και καμιά δεν θα παίξουν.

Κι αν η Εθνική είναι σκορποχώρι δεν μπορεί να εμπνεύσει κανέναν. Η κάθε ομοσπονδία πρέπει να φροντίσει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες, ώστε να αισθάνονται όλοι ικανοποιημένοι, γιατί ειδικά σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, μιλάμε για πολύ υψηλά αμειβόμενους αθλητές.

Είμαστε, άλλωστε, στο 2016 και όχι στο 1976 που ενδεχομένως να νομίζουν οι συντάκτες της συγκεκριμένης διάταξης...

ΥΓ: Το να προβλέπονται τέτοιες ποινές εντός συνόρων, για τις εθνικές ομάδες, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να βάζει διαβόλια και τριβόλια σε διεστραμμένα μυαλά. Και απ' αυτά στην Ελλάδα, έχουμε περίσσευμα...