Ο Σιδηρόπουλος πρόλαβε να τον αποβάλει, πριν –λογικά- αποβληθεί από τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Δείχνει σκληρό και άκομψο έτσι όπως το γράφω, αλλά μιλάμε για τον Ολυμπιακό. Και όταν ο πρωταθλητής βρίσκεται να κερδίζει 0- 2 σε οποιαδήποτε ελληνική έδρα, για να χάσει, πρέπει πέρα από το να οργιάσει ο αντίπαλος, να βάλει και αυτός το… χεράκι του. Η ομάδα του λιμανιού, έκανε το χειρότερο που θα μπορούσε να κάνει.

Πήγε κόντρα στην ιστορία της. Ο Ολυμπιακός παιχνίδια που τα φτάνει στο 0- 2, δε γίνεται να τα χάσει. Κύριε Χάσι… Και για να ‘μαι και ειλικρινής –πέρα από το,,, ρεύμα της εποχής που είναι κόντρα στον προπονητή- θα έγραφα το ίδιο όποιος και να καθόταν στον πάγκο της ομάδας του Πειραιά. Ή το ίδιο ακόμη και για μια άλλη ομάδα με βάσει της συγκεκριμένης εικόνας του παιχνιδιού. Η ΑΕΚ πήρε μια σπουδαία νίκη. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν είχε πολλά στόπερ (ένα!!!), που έφτασε να παίζει με χαφ κεντρικό αμυντικό. Τα αριστερά μπακ εκτός αποστολής και πάει λέγοντας… Για να δούμε κάποια πράγματα όμως ήρεμα και απλά:

Έλυσε τον γρίφο των ρεπόρτερ ο Χάσι, με τη χρησιμοποίηση από την αρχή των Ταχτσίδι- Ζολέ- Οφόε. Ξεκάθαρη η διάθεση με αυτό το 4- 3- 3 να κερδίσει ανασταλτικά το κέντρο και να ψάξει τη δημιουργία χωρίς πολύ "ποίηση". Ο Φορτούνης εκτός , ο Μαρίν στη μια πλευρά και ένας Ολυμπιακός με διάθεση πρώτα να… ζυγίσει την αντίπαλό του και μετά να τη βλάψει. Περισσότερο δηλαδή στα γούστα και τη φιλοσοφία του προπονητή το αρχικό σχήμα. Πιο ήρεμος ο Χάσι με την ΑΕΚ, παρά με την Σπόρτιγκ Λισαβώνας!!! Αρχικά… Επίσης, ορθώς για εμένα ξεκίνησε με τον Εμενίκε. Είναι ο πιο φορμαρισμένος επιθετικός της ομάδας και αυτός δικαιούτο να πάρει φανέλα βασικού.

Η ομάδα είναι αλήθεια, ότι δε μπήκε καλά στο ματς. Γεγονός απαράδεκτο. Γιατί εύκολα θα μπορούσε να ‘χε δεχθεί γκολ σε αυτό το διάστημα και ίσως να ‘χε γλιτώσει και τον εφιαλτικό τρόπο ήττας. Ίσως οι αντίπαλοι να μη πίστευαν αυτό που έβλεπαν. Ο Χριστοδουλόπουλος μπήκε δυο φορές από δεξιά και έχασε και σουτ μέσα από την περιοχή. Ο Χάσι και οι παίκτες του, έπαιξαν «ρώσικη ρουλέτα» αλλά και τις τρεις φορές που πάτησαν τη σκανδάλη, η θαλάμη ήταν άδεια. Ακολούθησε η εμφάνιση της ομάδας και σε αυτό έπαιξαν μεγάλο ρόλο οι Οφόε – Ζιλέ. Ο πρώτος που κυνηγήθηκε από τον Σιδηρόπουλο για να δει από νωρίς κάρτα (μη λέω τα ίδια, δεν αντέχουν τον δυνατό παίκτη οι Έλληνες ρέφερι και ειδικά ο χειρότερος όλων κατά τη γνώμη μου που δε θα αλλάξει ποτέ!). Υπήρξαν φάσεις με κάτι προβολές- καράτε, που ήταν περισσότερο για κάρτα, αλλά μάλλον ο διάσημος διαιτητής φόραγε γυαλιά ηλίου.

Συνεχίζω: Η ΑΕΚ πήγε να «χτυπήσει» από τη δεξιά της πλευρά και τελικά «χτυπήθηκε» η ίδια. Το καταπληκτικό γκολ του Μαρίν ήταν προϊόν της ευφυΐας του Οφόε. Καλύτερα και από τον… Σέρχιο Ροντρίγκεθ, έβγαλε την ασίστ και οΓερμανός έδειξε πως είναι ένας παίκτης να ‘χει μεγαλώσει ποδοσφαιρικά στην Γερμανία και να ‘χει φτάσει ως την Τσέλσι. Τον Ολυμπιακό, μπορείτε όλοι να τον κατηγορήσετε για ό,τι γουστάρετε. Οι οπαδοί του από την πίκρα τους, οι αντίπαλοι από το μίσος και τη ζήλεια. Ένα πράγμα δε μπορεί να πει κανείς: Ότι δεν έχει παίκτες. Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, έχουν μάθει το κανονικό ποδόσφαιρο. Στις ακαδημίες των χωρών που μεγάλωσαν. Και για αυτό αν το παρατηρήσετε, δε κουβαλάνε μυξομάντηλο να κλαίγονται στους διαιτητές και να μιλάνε περισσότερο απ’ όσο παίζουν. Ξαναδείτε τους αγώνες και θα λύσετε και τις απορίες σας, για όσα γράφω.

Την αλήθεια θα την διαβάζετε. Και αυτή είναι, ασχέτως αποτελεσμάτων. Κάθε παιχνίδι είναι μια άλλη ιστορία και έχει διαφορετική κριτική. Λογικό, αναμενόμενο, επιβεβλημένο. Ο Χάσι στο πρώτο μέρος, είχε κερδίσει όλα αυτά που ήθελε. Που να ‘ξερε… Και κατάφερε ο ίδιος αυτούς τους παίκτες που μόλις εξύμνησα, από «αετούς» να τους μεταμορφώσει σε σπουργίτια. Βέβαια η ευθύνη πάει και στους ίδιους. Ο Αλβανός έβλεπε την ομάδα του να παίζει το αγαπημένο του παιχνίδι. Αφήστε που αν ο Καρσελά σε δυο φάσεις, είχε κάνει γκολ έστω τη μια, το ματς θα ‘χε κριθεί (κατά 99%) από νωρίς.

Και ακόμη ιδανικότερα έγιναν όλα με το γκολ του Οφόε. Μαντέψτε όμως. Μια φανέλα που δε ξέρει τι λέξη «τρόμος» πλέον την έχει «κορνίζα» στα αποδυτήριά της! Η τακτική «προκριματικά Τσάμπιονς Λίγκ» εμφανίστηκε στον χειρότερο βαθμό. «Παγώνεις» το ΟΑΚΑ με την έναρξη του δευτέρου μέρους και αντί να αποτελειώσεις τον αντίπαλο, αποφασίζεις να πας μπροστά από τον τερματοφύλακα. Και να κλειστείς. Ποιος; Ο Ολυμπιακός. Του Πειραιά. Που κατάντησε Ολυμπιακός… Γυθείου! Από έναν προπονητή που δε καταλαβαίνει ότι με τους παίκτες που ‘χει επιλέξει, δεν φτάνουν τα πνευμόνια και οι ανάσες να κυνηγάς τη μπάλα. Πρέπει να την έχεις εσύ τη κωλόμπαλα. Τους βάζει λοιπόν να τρέχουν, την ώρα που η μπάλα πάει πιο γρήγορα από τον άνθρωπο! Νόμος της φυσικής αυτό. Και τι να πρωτοκάνουν οι ομολογουμένως αξιόλογοι (μη γράφω τα ίδια) ποδοσφαιριστές; Αδυνατούσαν να κρατήσουν τη μπάλα. Ο μοναδικός που μπορεί ήταν στον πάγκο (άλλη συζήτηση αυτή γιατί εδώ δε φταίει ο προπονητής).

Η ΑΕΚ τα απλά έκανε. Το είδαν και οι οπαδοί της. Ο Ένγκελς με τον Φιγκέιρας άφησαν τον Αραούχο να γυρίσει για πλάκα και να πασάρει. 1- 2. Γκολάρα από φάουλ 2- 2 και το 3- 2 ήταν σε στιγμή «κόκκινης τρικυμίας». Δε θέλω να μειώσω τη νίκη του «δικεφάλου». Η δόξα πάει πάντα στον νικητή (θα τα διαβάσετε αλλού). Όμως οφείλοντας να γράψω για τον χαμένο του αγώνα, θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι ο Χάσι θα φύγει από τον Ολυμπιακό, όχι τόσο για τις ποδοσφαιρικές του γνώσεις, ούτε για το αν «κερδίζει» ή όχι τους παίκτες. Θα φύγει για την διαφημισμένη (από κάποιους) ξεροκεφαλιά του , τα «πειράματά του» και γιατί πολύ απλά, η συγκεκριμένη ομάδα έχει άλλο DNA το οποίο καλώς ή κακώς ο άνθρωπος αυτός δε μπορεί να το αναλύσει.

Ούτε το… τάιμ- αόυτ από τα δακρυγόνα δε κατάφερε να εκμεταλλευτεί σε ένα διάστημα που ‘χε γίνει το 1- 2 και η αντίπαλός του είχε ρυθμό. Όσα και να γραφτούν, όσα και να ειπωθούν, το ποδόσφαιρο είναι πάρα πολύ απλό. Δεν έχεις κανέναν λόγο να κυνηγάς σαν κακομοίρης τη μπάλα όταν κερδίζεις 0- 2. Πρέπει να την κάνεις δική σου, για να κρατήσεις και δυνάμεις, να τσαντίσεις και τον αντίπαλο. Από το 50’ και μετά είδαμε μια ομάδα- φάντασμα και αυτή είναι η αλήθεια…

πηγή φωτογραφίας: Eurokinissi