Στη μπάλα καμιά φορά, υπάρχουν αγώνες που… σημαδεύουν μια σεζόν. Υπάρχουν 90λεπτα που καταδεικνύουν το μέλλον. Δεν ξέρεις ποτέ τι θα γίνει, αλλά λίγο να ‘χεις «τριφτεί» σε αποδυτήρια, μπορείς να αναγνωρίσεις καταστάσεις που θα δημιουργηθούν. Ο Ολυμπιακός της γκρίνιας. Ο Ολυμπιακός της αμφισβήτησης. Ο Ολυμπιακός της αποδοκιμασίας. Ο Ολυμπιακός των πολλών χαμένων βαθμών, της αλλαγής προπονητή και των περίεργων καταστάσεων.

Αυτός ο Ολυμπιακός, από το πουθενά και κόντρα στις προβλέψεις, έκλεισε πρώτος το μισό του πρωταθλήματος. Σημαίνει κάτι; Όχι βέβαια. Αυτό το πρωταθλητής χειμώνα, ανέκαθεν με αηδίαζε. Μου θυμίζει να είσαι νηστικός, να πας κάπου να φας κι επειδή το ορεκτικό ήταν νόστιμο να λες «χόρτασα, εκπληκτική ποιότητα, να ξανάρθω». Καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχουν οι γιορτές και τα πανηγύρια στο τέλος του πρώτου μισού. Ξέρετε μόνο ποιοι χαίρονται; Οι δημοσιογράφοι για να αραδιάσουν κάνα «ποίημα» και οι στατιστικολόγοι για να ‘χουν τροφή να γεμίσουν σελίδες! Μέσα στα προπονητικά κέντρα, δουλεύουν για να κόψουν το νήμα στο τέλος όλου του πρωταθλήματος.

Προσωπικά και επειδή γνωρίζετε ότι δεν κρύβω τα λόγια μου και τις απόψεις μου, θεωρώ ότι η ομάδα του Πειραιά, ακριβώς στη λήξη του πρώτου γύρου έστειλε ένα γερό μήνυμα: Πολύ δύσκολα θα χάσει και αυτό το πρωτάθλημα. Γιατί πολύ απλά, είναι το μοναδικό σύνολο, που μπορεί να πάρει τους αγώνες που πραγματικά χρειάζεται. Βρέθηκαν και με επτά βαθμούς πίσω οι «ερυθρόλευκοι» τις προηγούμενες εβδομάδες. Μια διαφορά που κάλυψαν με χαρακτηριστική άνεση. Και μπόρεσαν να ανατρέψουν το σκηνικό, με έναν τρόπο ευκολότατο!

Ο Ολυμπιακός πήγε στην Ξάνθη και ήξερε ότι θα βρει μια ομάδα που «άλλαξε τα φώτα» τόσο του ΠΑΟΚ, όσο και του Παναθηναϊκού. Πολλοί δεν έβλεπαν το ματς, αλλά τον Περέιρα. Ο Πορτογάλος, ως άλλος Ρούντι Γκαρσία με μαύρη καμπαρτίνα και μπλοκάκι, δεν έπαψε να κρατάει σημειώσεις. Κατέβασε μια ομάδα που «φώναζε» από το πρώτο λεπτό ότι θα παίξει μπάλα. Μέσα και ο Αφελάι, μέσω και ο Κασάμι(επιτέλους στον άξονα). Μέσα ο Τσόρι, ο Μήτρογλου, αλλά και ο Ντοσεβί. Κόφτης ο Μανιάτης και γενικά ένα σχήμα που όταν γυρίσουν ο Εντιγκά με τον Μιλιβόγεβιτς θα λειτουργήσει ακόμη καλύτερα.

Συν τοις άλλοις, πρέπει να γράψω ότι επιβάλλεται να γίνουν και οι μεταγραφές. Το ότι ο Ολυμπιακός έκανε εμφάνιση πρωταθλητή στα Πηγάδια, δε σημαίνει ότι παραγράφονται τα… παικτικά του αδικήματα. Δε σημαίνει ότι δεν θέλει διόρθωση στο πως παίζει ή πιο σωστά στο πως λειτουργεί και ανασταλτικά. Ενίσχυση στην άμυνα, έναν πλάγιο (παρά το εξαιρετικό τσιμπηματάκι του Ντοσεβί) κι ένα κεντρικό χαφ να βάλει κι αυτό ποιότητα, αφού ο Τσόρι τρώει κλωτσιές και κάποια στιγμή κουράζεται(λογικό).

Το πόδι του Αργεντίνου, έδωσε το πρώτο γκολ της ομάδας του λιμανιού, με τον Μήτρογλου να πιάνει μια από τις πιο άνετες κεφαλιές στην καριέρα του. Δε στέκομαι όμως στο πως επιτέθηκε και στο πως σκόραρε ο Ολυμπιακός. Μου άρεσε η γενική του εικόνα. Βοήθησε 100% και η αλλαγή προπονητή. Μη βιάζεστε. Δεν εννοώ, ότι έφυγε ο κακός Ισπανός και ήρθε ο καλός Πορτογάλος. Απλά είναι νόμος άγραφος, μόλις ο όρθιος κύριος στον πάγκο αλλάζει, τα παλικάρια με τα σορτσάκια ξέρουν ότι θα πρέπει να πιεστούν και να «γκαζώσουν» για να μη μπουν στη μαύρη λίστα του.

Επίσης, μην ξεχνιόμαστε: Ο Μίτσελ το… πλήρωσε το μάρμαρο των εμφανίσεων. Οπότε από ‘δω και πέρα, ο τελευταίος που θα φταίει, θα είναι ο Περέιρα. Οι παίκτες είναι έξυπνοι, ξέρουν τι γίνεται και επειδή έχουν ποιότητα και όρεξη, απλά χρειάζεται να παίξουν και λίγο μπάλα. Καθήλωσαν την Ξάνθη σε ένα εφιαλτικό ημίχρονο. Η ομάδα που έκανε επίθεση για πλάκα σε ΠΑΟ και ΠΑΟΚ, δε μπορούσε καν να πλησιάσει τον Ρομπέρτο. Μηδέν τελικές προσπάθειες, με έναν Κασάμι, να κλέβει από πίσω τρεις φορές τη μπάλα. Ο Ολυμπιακός λειτουργούσε πολύ καλά πάνω στο χορτάρι. Δε γίνεται να γράφουμε όταν αντίθετο όταν πραγματικά συμβαίνει και να μη λέμε κι αυτό, όταν παρουσιάζεται

Για πρώτο ματς επίσημο, ο Περέιρα μόνο ευχαριστημένος θα πρέπει να είναι! Ωστόσο, επειδή πάντα πρέπει να υπάρχει και ένα διάστημα για να «χαλάσει» το μενού, ο Ολυμπιακός του τελευταίου 20λεπτου ήταν κακός. Ο ίδιος έβγαλε τη λαμπρή του φορεσιά και… φόρεσε παλιόρουχα. Ο ρυθμός έπεσε, μετά το 3- 0, η ομάδα λειτούργησε σε δυο «κλικ» ταχύτητας πιο κάτω και παραχώρησε δικαιώματα. Η Ξάνθη μείωσε, αλλά πάνω απ’ όλα οι πρωταθλητές έπαψαν να το ευχαριστιούνται. Όλο αυτό δε χαλάει τη γενική εικόνα, ο Ολυμπιακός έπαιξε όπως έπρεπε για να «καθαρίσει» μια δύσκολη έδρα που ήταν αήττητη. Αφήστε που πιστεύω ότι κάτι «παιδικές ασθένειες» εμφανίστηκαν και στα μάτια του Περέιρα, οπότε θα μπορέσει να διορθώσει πράγματα και να ασχοληθεί και με την μεταγραφική ενίσχυση τις ημέρες που απομένουν.

Ο Ολυμπιακός έχει και το Γιουρόπα Λίγκ μπροστά του, αλλά πιστεύω ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του, θα είναι πλέον να πάει «κεφάλι και τέρμα» ως το φινάλε του πρωταθλήματος. Οι γραμμές της ομάδας του Πειραιά λειτούργησαν εξαιρετικά στο μεγαλύτερο βαθμό και μέχρι το 70’ – 75’. Κυριότερος αντίπαλος είναι πάντα ο εαυτός σου. Οπότε στου Ρέντη ως πρωτοπόροι πλέον έχουν την άνεση να εργαστούν. Άλλωστε αυτή η ομάδα εδώ και χρόνια έχει τον τρόπο της, να προηγείται στη βαθμολογία και να το κρατάει…