Και ξαφνικά οι Ολυμπιακοί έχουν ήδη πάρει 8 χιλιάδες διαρκείας. Ναι κι αυτό πέρασε στα ψιλά, αλλά από ‘δω και πέρα ότι πάει να περάσει στα ψιλά (όπως η ιστορία του Γεωργάτου πχ), έχω αποφασίσει να το "τσιμπάω" και να το κάνω εγώ θέμα.

Πάντα η ομάδα του Πειραιά ήταν ένα φαινόμενο. Στα καλά της και στα άσχημά της. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Πάντα ήταν κάτι ξεχωριστό, γεγονός που παραδέχονται και οι αντίπαλοί της. Αλλιώς δεν είναι τυχαίο που όλοι με τον Ολυμπιακό ασχολούνται.

Πηγαίνετε σε μια καφετέρια. Οποιαδήποτε. Ακούστε ποδοσφαιρική συζήτηση. Αν δεν πουν έστω μια φορά τη λέξη "Ολυμπιακός", πάρτε ό,τι θέλετε και στείλτε μου το λογαριασμό. Τέτοιο στοίχημα σας βάζω. Φαινόμενο λοιπόν, που ετοιμάζει νέο ρεκόρ στα διαρκείας. Και όλα αυτά σε μια εποχή που:

• Ο άμεσος συνεργάτης του προπονητή και άνθρωπος που ‘χει συνδέσει το όνομά του με την ομάδα, βρέθηκε ξαφνικά εκτός!
• Λίγα 24ωρα μετά την άφιξη στο Λάνγκεφελντ, παραιτήθηκε ο προπονητής.
• Αμέσως μετά την παραίτηση του προπονητή, ανακοινώθηκε ο αντικαταστάτης του!
• Έφυγε ο βασικός τερματοφύλακας.
• Έφυγε ένας από τους πιο αγαπημένους ποδοσφαιριστές του κόσμου.
• Έχει αποκτηθεί μόνο ένα δεξί μπακ!
• Η ομάδα είναι στο εξωτερικό με πολλές εκκρεμότητες!

Θα μπορούσα να προσθέσω κι άλλα, όμως δεν είναι αυτό το θέμα. Ούτως ή άλλως το συγκεκριμένο άρθρο δεν έχει να κάνει με τον Ολυμπιακό, αλλά με τον κόσμο του. Δε τη διαλέγεις την ομάδα από το όνομα του προπονητή της, ούτε από τους παίκτες που έχει.

Όταν διαλέγεις ομάδα, αν είσαι φυσιολογικός και όχι κωλοτούμπας να αλλάξεις ξαφνικά από ένα κασκόλ κάποιου βαλτού θείου, λες με το ζόρι το όνομά της. Είσαι πολύ μικρός για να ξέρεις τον πρόεδρο, τους πρωταγωνιστές και όλα τα υπόλοιπα.

Επιλέγεις για κάποιο λόγο και μεγαλώνεις με αυτό. Οι Ολυμπιακοί λοιπόν, τιμώντας αυτό που αποφάσισαν από μικροί να αγαπάνε, επέλεξαν να αγοράσουν και πάλι τα εισιτήρια διαρκείας τους. Μια επιμονή καταπληκτική.

Κανείς δε μπορεί αυτή τη στιγμή να εγγυηθεί σε κάποιον Ολυμπιακό ποιους παίκτες θα δει ή τι θα γίνει ανήμερα του Αγίου Παντελεήμονα στο ματς των προκριματικών. Κανείς δε γνωρίζει. Αλλά και τι τους νοιάζει; Αυτοί πήραν το διαρκείας γιατί γουστάρουν να φτιάχνουν τα απογεύματά τους τις Κυριακές.

Ή πιο σωστά, να ‘χουν να περιμένουν κάτι μέσα στην εβδομάδα. Αυτός ο παίκτης δε θα φύγει ποτέ από το γήπεδο, δε θα προτιμήσει άλλη ομάδα, δε γίνεται να δεχθεί προτάσεις από άλλη ομάδα! Ο κόσμος (όλων των ομάδων) είναι ταγμένος στην αγάπη του. Και για αυτό πολλές φορές… σαλτάρουν και ψάχνονται και θυμώνουν και θέλουν να δουν ποια θα είναι η επόμενη κίνηση!

Ομολογουμένως, αυτό το καλοκαίρι έχει κυλήσει περίεργα στο ξεκίνημά του. Αλλά τον φίλαθλο των πρωταθλητών, δε θα τον εμποδίσει καμία "περιέργεια" να πάρει το εισιτηριάκι του και να πάει στο γήπεδο. Γιατί πάει να δει δυο πράγματα: Το σήμα και τα χρώματα. Αυτό να θυμάστε…

ΥΓ. Με αφορμή το προηγούμενο άρθρο μου για τον Σίλβα, να ξεκαθαρίσω πως το δικαίωμα της γνώμης μου, δε θα μου το στερήσει κανείς. Θα γράφω ό,τι γουστάρω και ό,τι πιστεύω, όπως το κάνω πολλά χρόνια τώρα!