Καταλαβαίνω ότι μετά από κάθε αγώνα στη σειρά των τελικών, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, θέλετε να πείτε πολλά. Βρε όλα θέλετε να τα πείτε, ανάλογα το σκορ και αναλόγως τι έχει πράξει η ομάδα σας. Αυτό μπορεί να γίνει φυσικά, όταν τελειώσει η σειρά. Γιατί άλλο οι μάχες και άλλο ο πόλεμος. Ειδικά στους φετινούς τελικούς, που απέκτησαν πλέον και διαφορετική μορφή. Τι εννοώ; Η ψυχολογία πλέον άλλαξε στρατόπεδο .

Αλήθεια όμως, υπήρχε σίγουρα ψυχολογία στον Ολυμπιακό; Γιατί ρε παιδιά, δε την είδα! Αντιθέτως παρατήρησα παίκτες που άφησαν τους αντιπάλους τους να σουλατσάρουν στη ρακέτα, αθλητές που διαφημίζουν την άμυνά τους να τρώνε 47 πόντους ημίχρονο μέσα στο δικό τους σπίτι και τελικά να βλέπουν τους αντιπάλους τους, που στο Αλεξάνδρειο έκαναν… αίτηση για πόντο, να σημειώνουν 83 πόντους. Φυσικά και ο Πεδουλάκης έχει αλλάξει τον Παναθηναϊκό. Φυσικά και η στατιστική των «πράσινων» είναι εξαιρετική. Εννοείται ότι ο Αργύρης εργάζεται στο να τονώνει το ηθικό των παικτών του και το έκανε περίφημα και χθες μετά το τέλος του παιχνιδιού. Το «τριφύλλι» έκανε για εμένα το τέλειο ματς στην κατάσταση που βρισκόταν. Με προπονητή που μόλις ανέλαβε. Με τον ημιτελικό στο 3- 2 και με έναν αντίπαλο, που θεωρείτο μακράν ακλόνητο φαβορί; Και τι είδαν οι Ολυμπιακοί που πήγαν στο ΣΕΦ;

Ένα παιδί που πριν λίγες ώρες είχε «χάσει» τον πατέρα του, να μπαίνει στο γήπεδο και να είναι ο μόνος που καταλαβαίνει ότι παίζει τελικό. Κι όμως. Θα ήταν ο μοναδικός που δε θα του έλεγες κάτι ακόμη και να ‘ριχνε κλωτσιές στη μπάλα και να νόμιζε ότι παίζει ποδόσφαιρο. Τον «πέτυχε» ανήμερα τέτοιου αγώνα, το μεγαλύτερο κακό. Κι όμως με τη βοήθεια του κόσμου, μπήκε κι έπαιξε. Όλοι οι άλλοι για να «πάρουν μπροστά», χρειάστηκε πρώτα να παραχωρήσουν δικαιώματα. Ο Παναθηναϊκός, εννοείται ότι τα πήρε. Στην τελική, τι είναι ο Παναθηναϊκός για να τους αφήνεις να «κόβουν βόλτες» στη ρακέτα σου και να σου αρπάζουν σα «φιστικάκια» τα ριμπάουντ; Καμιά ομαδούλα, που θα σε συγχωρέσει; Οι «πράσινοι» έκαναν τέλειο πρώτο μέρος εκμεταλλευόμενοι την αδράνεια. Και όταν ο Σφαιρόπουλος αποφάσισε να «σφίξει» την άμυνα, είχαν ήδη χαρίσει καντάρια κουράγιου στο «τριφύλλι». Είχαν ξεπεράσει την έδρα, είχαν βολευτεί και σούταραν απ’ όπου ήθελαν σα να ρίχνουν πετραδάκια στη θάλασσα. Ο Ολυμπιακός δεν έχασε στο τέλος, ούτε στην επίθεση- γιαούρτι, όπου σε δέκα δευτερόλεπτα ο Παπανικολάου δεν ήξερε τι να κάνει τη μπάλα και οι συμπαίκτες του αναζητούνταν. Όλη η ζημιά έγινε στην αρχή. Με το «καλημέρα». Όταν ο Πεδουλάκης μπορούσε να πει στους παίκτες του «το βλέπετε; Μπορείτε!» Και αυτό συνέβη

Παίζεις λοιπόν, στο σπίτι σου και ξεκινάς πιο… κοιμισμένος και από την ποδοσφαιρική ομάδα στον τελικό κυπέλλου. Και καλά, αυτοί είχαν να παίξουν έναν μήνα επίσημο παιχνίδι, στο μπάσκετ το δεκαήμερο προετοιμασίας, τους είχε ενοχλήσει τόσο; Αν ο Πεδουλάκης έκανε… παραγγελία το πρώτο μέρος, θα ‘χε ζητήσει να του φέρουν κατά 90% , όλα αυτά που έγιναν. Τόσα καρφώματα στο πρώτο 5λεπτο, αντίπαλος του Ολυμπιακού, δε πρέπει ποτέ να έχει κάνει. Έμπαιναν όπως ήθελαν, σκόραραν όπως γούσταραν και άρπαζαν τα ριμπάουντ στα φιστίκια. Τα «αχ- βαχ» της εξέδρας, δε βοηθούσαν, την ώρα που επιθετικά μέχρι να μπει ο Λοτζέσκι δεν υπήρχε η παραμικρή απειλή. Και όταν ο Σφαιρόπουλος αποφάσισε όπως είπα πιο πάνω, να βάλει δυο… στόπερ, Χάκετ και Στρόμπερι, έγινε αυτό που περιμένεις: Η άμυνα του Ολυμπιακού «έσφιξε», αλλά πλέον είχαν πάρει ψυχολογία οι «πράσινοι» και έβαζαν τα τριποντάκια τους. Κάποια στιγμή θα ‘βρισκαν και ωφέλιμα πράγματα στο παρκέ οι πρωταθλητές. Αυτά λοιπόν ήρθαν, μόλις βάρυνε το σχήμα του αντιπάλου τους. Εκεί λοιπόν, οι δυο αρχηγοί της ομάδας αποτέλεσαν την βάση για να μαζευτεί η διαφορά. Ο Πρίντεζης στην πιο δύσκολη μέρα της ζωής του, έδινε ρεσιτάλ και ο Σπανούλης μόλις βρήκε τον Ραντούλιτσα μπροστά του, «ξεκόλλησε». Ο Πεδουλάκης τα ίδια με πρόπερσι έκανε, απλά έδινε χώρο και χρόνο σε παίκτες που με τον Τζόρτζεβιτς δεν έπαιζαν ούτε… ρολόι στην προπόνηση. Να είσαι ο Ολυμπιακός, να παίζεις πρώτο τελικό σπίτι σου και να ‘χεις «φάει» 47 πόντους στο ημίχρονο, είναι κάτι που μιλάει από μόνο του. Το να ξυπνήσουν παίκτες όπως ο Χάντερ και να ασχοληθούν με την άμυνα ή να ακολουθήσουν όλοι επιδόσεις όπως του Παπαπέτρου που ήταν εξαιρετικός, αποτελούσε τη μέγιστη ανάγκη των Ολυμπιακών.

Τελικά ο Ιωάννης συνέχισε να δίνει τα πάντα, ο Πρίντεζης όσα μπορούσε και ο Λοτζέσκι να αναλαμβάνει να κερδίσει. Α, επειδή το ξέχασα. Κι αυτός πριν το ματς, έμαθε από τη γυναίκα του, ότι ο μικρός τους γιος χτύπησε άσχημα και θα χειρουργηθεί. Μιλάμε για απίστευτα πράγματα ε; Ο Σπανούλης έπαιζε με ξεσπάσματα και όσο τον άφηνε ο εξαιρετικός Καλάθης. Το δεύτερο μέρος είχε βελτιωμένο τον Ολυμπιακό, άλλωστε κέρδισε σε επιμέρους σκορ. Οι τελικοί όμως κερδίζονται με το «καλημέρα». Με το τι… μήνυμα στέλνεις στον άλλο. Και έτσι ήρθε απλά το φινάλε για να χαρίσει το ροζ φύλλο στους φιλοξενούμενους.

Τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός την Κυριακή; Βασικά να δουν το χαρτί της στατιστικής. Κυρίως τις 29 ασίστ του Παναθηναϊκού. Να αναρωτηθούν λοιπόν προπονητές και παίκτες, αν είναι ο Ολυμπιακός ή καμιά άλλη ομάδα που διαφημίζει την άμυνά της και στην πράξη είναι χειρότερη και από εφηβικής ομάδας. Μόλις λύσουν τα της άμυνας, να περάσουν και σε πιο… προσωπικό επίπεδο. Παράδειγμα; Αν ο φίλος μας ο Οθέλο έχει αποφασίσει να φύγει(δικαίωμά του), θα πρέπει να παίξει λίγο καλύτερα και ας πάει στο καλό. Ο Μάντζαρης να συνεχίσει να σουτάρει χωρίς δεύτερη σκέψη και να μην ακούει τις εξέδρες. Οι μεν θα συνεχίσουν τα «αχ», οι δε θα τον «δουλεύουν». Ο αντίπαλος όμως, θα επιμένει να του δίνει τα σουτ. Οπότε κάν’ τα Βαγγέλη χωρίς να σκεφτείς ότι δε θα μπουν. Και τότε θα μπουν...

Ο Σφαιρόπουλος τόσους μήνες, λόγω και των τραυματισμών, πορεύτηκε με διάφορες πατέντες. Πλέον είναι υγιείς όλοι και μπορεί να γίνουν πιο συγκεκριμένα τα πράγματα πάνω στο παρκέ. Θεωρώ ότι σε μια σειρά που θα συνεχίσει να ‘χει τακτική, θα δούμε κι άλλα πράγματα. Γι’ αυτό και συμπαθάτε με, αρνούμαι να γράψω πιο αναλυτικά για τους μονομάχους, γιατί πολύ απλά πιστεύω ότι έχουμε κι άλλα να δούμε. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα που μπορεί να πάει εκτός έδρας και να χάσει εύκολα. Οπότε η σειρά συνεχίζεται και το γνωρίζουν και οι δυο…

ΥΓ. Κούζμιτς τέλος, Πάβλοβιτς τέλος, Ραντούλιτσα έξω λόγω άμυνας, Ουίλιαμς έξω λόγω επίθεσης (κρατάει μπάλα και χωρίς αυτόν οι ασίστ έπεσαν βροχή), ε, η ομάδα είναι του Πεδουλάκη σίγουρα…