Το αβαντάζ της όμορφης αναμονής
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την κιτρινόμαυρη χρονιά της ευκαιρίας. Η δυνατότητα να χτίσει ομάδα και παράλληλα να διαγνώσει τις αδυναμίες της για το σύνολο που θα πρωταγωνιστήσει αμέσως στη Σούπερ Λίγκα.
Όντως, δεν είναι να τρελαίνεσαι από το αποτέλεσμα ενός φιλικού αγώνα, ούτε η απόδοση σε αυτό συνιστά κάτι χειροπιαστό, δεν πρόκειται απαραίτητα για μία κατάσταση που έχει παγιωθεί. Κάποια πράγματα όμως, μπορείς να τα διακρίνεις και να τα αναγνώσεις.
Στοιχεία που σε πείθουν ότι μία ομάδα βρίσκεται σε σωστό (ή αντιστρόφως σε εκτός πορείας) μονοπάτι, πεπραγμένα που σε προδιαθέτουν για μια κατάσταση που ισχυροποιείται και ακουμπάει σε διαδικασία βελτίωσης ή σε πείθουν ότι κάτι δεν πάει καλά.
Η περυσινή σεζόν ήταν ενοχλητική. Αφενός επειδή η Γ’ Εθνική είναι πολύ μακριά από την πρώτη, ενώ η παρουσία σε αυτή ισοδυναμούσε με μίζερο παρόν (και πλέον παρελθόν). Η εφετινή ωστόσο, έστω κι έτσι όπως εξελίσσεται, αργά και βαρετά λόγω της έλλειψης σταθερής αγωνιστικής δράσης, ισοδυναμεί με σπουδαία ευκαιρία για την ΑΕΚ. Μέσα από αυτή «οικοδομεί» την ομάδα του μέλλοντος πετυχαίνοντας νίκες (άρα συνάμα ικανοποιώντας και το οπαδικό αίσθημα), ενώ παράλληλα έχει την πολυτέλεια του χρόνου να διαγνώσει τις αδυναμίες της, δίχως να φοβάται ότι η χρονιά μπορεί να πάει χαμένη.
Ασφαλώς τίποτα δεν θα της χαριστεί. Ούτε η άνοδος στη Σούπερ Λίγκα η οποία για τους περισσότερους αντιμετωπίζεται ως δεδομένη, όμως πρέπει και να εξασφαλιστεί εντός των γηπέδων. Η σοβαρή ΑΕΚ των τελευταίων μηνών θα τα καταφέρει, εύκολα ή δύσκολα, θα επιτύχει την πολυσυζητημένη πια επιστροφή της. Αν μάλιστα εκμεταλλευτεί την περίσταση και κοιτάξει την αλήθεια στα μάτια, πάντοτε με διάθεση να ανέβει περισσότερα ποιοτικά σκαλοπάτια, τότε η χρονιά της επανεγκατάστασης στη Σούπερ Λίγκα, θα είναι χρονιά πορείας προς την κορυφή.
Ο ένας και αδιαπραγμάτευτος στόχος
Αδυναμίες πάντοτε θα υπάρχουν, εχθρός του καλού είναι μόνιμα το καλύτερο. Στην παρούσα φάση η Ένωση διαθέτει ρόστερ επιπέδου Α’ Εθνικής, το οποίο μάλιστα (ειδικά αν στηριζόταν από το αβαντάζ ιδιόκτητης ποδοσφαιρικής έδρας) θα μπορούσε να βρεθεί εντός της πρώτης πεντάδας του πρωταθλήματος. Δύσκολα όμως θα προσδοκούσε σε κάτι περισσότερο δίχως την απαραίτητη ενίσχυση από τουλάχιστον 4-5 επιπλέον ποδοσφαιριστές επιπέδου Μάνταλου, Κολοβέτσιου ή Μπαρμπόσα. Και καλύτερους αν γίνεται!
Ο στόχος είναι ένας και αδιαπραγμάτευτος, ως τέτοιος άλλωστε έχει αναγνωριστεί και προωθηθεί στην κοινή γνώμη από τον επικεφαλής της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ: Στην επιστροφή της στη Σούπερ Λίγκα, η Ένωση έχει το χρέος να παρουσιάσει σύνολο που θα κάνει πρωταθλητισμό.
Για τον Δημήτρη Μελισσανίδη δεν υπάρχει σεζόν για χάσιμο, ούτε διάθεση να χαρακτηριστούν τα ημίμετρα ως μία κατάσταση βολική. Ο πρωταθλητισμός περιμένει ήδη αρκετά χρόνια την ΑΕΚ και η ομάδα που θα αναλάβει το φορτίο από την πρώτη σεζόν θα πρέπει να είναι τόσο καλή που στην ανάγκη θα κερδίζει και τους εξωγενείς παράγοντες. Όπως τότε...
