Σιγάλας: "Καλύτερος ο Ιωαννίδης από τον Ομπράντοβιτς"
Ένας από τους πέντε-έξι Έλληνες που αποτελούν "το μπάσκετ που μας μεγάλωσε", o Γιώργος Σιγάλας θυμάται σε συνέντευξή του στο oneman.gr, πολλές ανέκδοτες ιστορίες.
O κατά κόσμον Ράμπο, όπως τον αποκαλούσαν για την άμυνα που έπαιζε όταν αγωνιζόταν, μίλησε για τον Γιάννη Ιωαννίδη, το ξύλο από τον Ρέτζι Μίλερ, τις μπουνιές με τον Αλβέρτη και άλλα πολλά, άγνωστα και ενδιαφέροντα...
Την καλύτερη 5άδα, για τον Γιώργο Σιγάλα, την αποτελούσαν οι: “Καλύτερη πεντάδα παικτών όπως τους έζησα. Στον άσο ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Τον έζησα στα τελευταία του στην εθνική. Στο δύο θα έβαζα τον Φορντ. Τρομερά εγωιστής, αλλά αναγνώριζε τις αξίες και είχε πολύ χιούμορ. Στο τρία, τον Φάνη. Ο Πάσπαλι στο τέσσερα και ο Φασούλας στο πέντε”.
Ποιος ήταν το κόκκινο πανί για τον ίδιο; “Κόκκινο πανί για μένα ήταν ο Λυπηρίδης, μέχρι που τον γνώρισα πραγματικά. Πρώτα απ' όλα τον φοβόμουν. Ήταν σκληρός παίκτης και επειδή μου είχε κάνει μια ζημιά, τον είχα πάρει λίγο περίεργα. Όταν τον γνώρισα, κατάλαβα ότι είναι ένα εκπληκτικό παιδί . Δεν φοβήθηκα κανέναν άλλον”.
Για το ξύλο από τον Ρέτζι Μίλερ: “Είχα την τύχη να μαρκάρω τον Ρέτζι Μίλερ. Το τι ξύλο έφαγα δε λέγεται. Πρώτη φορά έφαγα ξύλο από επιθετικό. Ήταν τόσο σκληρός παίκτης γιατί έπρεπε να πάει στο σημείο που ήθελε. Ξύλο, αγκωνιές, κλωτσιές, γονατιές, σπρώξιμο για να βγει από τα σκριν και να σουτάρει”.
Οι πιο δύσκολοι επιθετικοί που αντιμετώπισε: “Άγχος είχα με πολλούς επιθετικούς, αλλά φόβο με κανέναν. Δύσκολος ήταν ο Γιανγκ της Λιμόζ. Και ο Πρέλεβιτς. Τον Φάνη δεν μπορούσες να τον μαρκάρεις, έκανε εκατό χιλιάδες πράγματα μέσα στο γήπεδο και ανά πάσα στιγμή σου έβαζε καλάθι. Με τον Γκάλη έπρεπε να είσαι τυχερός. Εγώ προσπαθούσα να μην πάρει την μπάλα”.
Για το "σκηνικό" με τον Γκαγκαλούδη: "Επί μία βδομάδα πριν το ντέρμπι, ο Γκαγκαλούδης έβγαινε στα ραδιόφωνα και προκαλούσε. Το ματς ήταν πράγματι ντέρμπι και όλη η ένταση βγήκε σ' εκείνη τη στιγμή”.
Για τις μπουνιές με τον Αλβέρτη: “Οι μπουνιές με τον Αλβέρτη ήταν της στιγμής. Παίζαμε στη Γλυφάδα, έγινε ένα σπρώξιμο και αρχίσαμε να βαράμε ο ένας τον άλλον σαν τα κοκόρια. Βλακείες. Το απόγευμα ήμασταν μαζί, θα μπορούσαμε να το 'χουμε αποφύγει”.
Για τον Γιάννη Ιωαννίδη: “Τον θεωρώ καλύτερο από τον Ομπράντοβιτς. Αν ο Ομπράντοβιτς δεν είχε και λίγη τύχη, πιθανόν να μην ήταν αυτός που είναι. Μην ξεχνάς ότι τα δύο πρώτα ευρωπαϊκά τα πήρε με ένα τυχαίο σουτ συν ότι απ' όπου έφυγε άφησε διαλυμένο τοπίο πίσω. Ο Ιωαννίδης δεν άφησε ποτέ διαλυμένο τοπίο”.
