Υπήρξε ένας από τους καλύτερους παίκτες -όχι μόνο της γενιάς του αλλά γενικότερα- του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Από εκείνους που έκαναν κάθε φάση να μοιάζει με... ποίηση, ή κάποιας άλλης μορφής τέχνη. Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσους "ζωγράφιζε" στο παρκέ κι αυτό τον βοήθησε αφενός να κατακτήσει ουκ ολίγους τίτλους, αφετέρου να δημιουργήσει τον δικό του αθλητικό μύθο.

Κυρίως όμως δημιούργησε την υστεροφημία του, που τον κατατάσσει ακόμη μέσα στους κορυφαίους που έπαιξαν επαγγελματικά σε αυτή την ήπειρο. Όχι άδικα, αφού ήξερε όσο λίγοι να συνδυάζει το τερπνόν (πόντοι) μετά του ωφελίμου (θέαμα). Ο "Σάρας", όπως τον αποκαλούν οι φίλοι και οι θαυμαστές του, κλείνει σήμερα (5/3) τα 40 και το Sport24.gr ζήτησε από τρεις ανθρώπους τον έχουν ζήσει από (πολύ) κοντά να περιγράψουν τι εστί Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.

Μην περιμένετε να διαβάσετε ιστορίες για βεντετισμούς, χαϊλίκια και... ύφος. Το κάθε άλλο, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν τόσο προσιτός εκτός παρκέ και ταυτόχρονα ακομπλεξάριστος, που σε έκανε να απορείς. Δεν το λέμε εμείς, αλλά ο προπονητής που τον έζησε καθημερινά για μία διετία (2003-'05) στο Ισραήλ.

Ο Πίνι Γκέρσον, προπονητής του στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, ήταν από εκείνους που τον σημάδεψαν όσο λίγοι. Σημαδεύτηκε όμως, την ίδια ώρα από τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του. Πως να γινόταν διαφορετικά άλλωστε; Μιλώντας στο Sport24.gr θα θυμηθεί πως " τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια, από τότε ακόμη που έπαιζε στις μικρές εθνικές ομάδες της Λιθουανίας", για να σκιαγραφήσει το αγωνιστικό του προφίλ που τον έκανε να ξεχωρίσει από πολύ νωρίς:

" Ήταν ένας "άγριος" πλεϊμέικερ, από κάθε άποψη. Εντάξει, μπορεί να μην ήταν πολύ αθλητικός, αλλά όταν ήταν στο παρκέ... τρόμαζε τον αντίπαλο. Φαινόταν όλο αυτό, ξεχώριζε από τότε που ήταν πιτσιρικάς και έπαιζε ακόμη στη Λιθουανία. Δεν υπήρχαν πολλοί σαν αυτόν".

"Ήθελα έξυπνους παίκτες, σαν εκείνον"

Θα εξηγήσει βέβαια τους λόγους που τον έκαναν να τον κρατήσει στο Τελ Αβίβ για μία διετία. Όλα έγιναν γιατί " ήθελα έναν τύπο σαν τον "Σάρας", έξυπνο, να στροφάρει διαρκώς το μυαλό του", όπως παραδέχεται πριν επισημάνει ότι " υπάρχουν προπονητές που αρέσκονται στους γρήγορους, τους αθλητικούς γκαρντ, εγώ πάλι προτιμώ τους... έξυπνους παίκτες, αυτούς που θα κάνουν τους υπόλοιπους να φανούν καλύτεροι. Κάθε φορά που ήταν στο γήπεδο, ένιωθα ασφάλεια, ήξερα ότι θα κάνει αυτό που πρέπει. Ήταν απίστευτο να τον βλέπεις να βρίσκεται πάντα εκεί που πρέπει, ήξερε και ανέλυε τα πάντα. Σκεφτόταν την παραμικρή λεπτομέρεια, από το πως είναι το παρκέ μέχρι το πως πέφτει το φως από τους προβολείς. Δεν του ξέφευγε τίποτα".

Για να αντιληφθείτε καλύτερα το τι εστί λεπτομέρεια, θα σας παραπέμψουμε στον Κώστα Τσαρτσαρή, με τον οποίο συνυπήρξαν στον Παναθηναϊκό για μία τετραετία (2007-'10 και 2011-'12), κατακτώντας μία φορά την Euroleague (2009). Ο άλλοτε υπαρχηγός του "τριφυλλιού" τονίζει πως " σκεφτόταν σαν προπονητής καιρό τώρα. Το είχε πάντα στο μυαλό του, από τότε ακόμη που ήταν παίκτης".

Σκεφτόταν πάντοτε τι θα γίνει μετά από ένα ματς, στην επόμενη προπόνηση, στην επόμενη συζήτηση με το τεχνικό επιτελείο", θα προσθέσει, για να σχολιάσει πως σε ό,τι αφορά τη δική του προετοιμασία για τους αγώνες " έκανε συγκεκριμένες ασκήσεις, από διάφορες θέσεις ώστε να είναι έτοιμος να εκπλήξει και τον αντίπαλο. Συνεργαζόταν πολύ με τους προπονητές, περνούσε ώρες μόνο του στο βίντεο. Όλοι είμαστε επαγγελματίες, έκανε το παραπάνω. Έξτρα από αυτά που έκανε με την ομάδα".

Παρεμπιπτόντως, έκανε ό,τι μπορούσε για να κρύψει τις αμυντικές του αδυναμίες. Σε σημείο που " πολλές φορές μελετούσε τις κινήσεις του αντίπαλου παίκτη για να κρύψει τις αδυναμίες του. Εκεί φαίνεται το IQ του καθενός", προσθέτει ο Κώστας Τσαρτσαρής μέσω του Sport24.gr. Πριν από αυτό βέβαια, υπήρχε η ρουτίνα που ακολουθούσε για να μπει στο παρκέ για την προθέρμανση όντας απόλυτα έτοιμος -από ψυχολογικής άποψης. Ε, σε τέτοιες περιπτώσεις " είχε μία ρουτίνα, όπως όλοι μας. Μόνο που εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους, εκείνος δεν σήκωνε αστειάκια ούτε γι α πλάκα. Προσπαθούσαμε να σπάσουμε τον πάγο για να είμαστε πιο ήρεμοι, αλλά δεν έκανε κάτι από αυτά".

Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η κουβέντα του Πίνι Γκέρσον πως " δεν ήταν ένας συνηθισμένος παίκτης, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Μπορεί κάποιοι να τον χαρακτήριζαν κάπως... τρελό, αλλά ήταν μανιακός με την προπόνηση και τη δουλειά κάθε λεπτομέρειας. Το θέμα τότε ήταν η διαχείρισή του, όπως και σε κάθε άλλη σπουδαία προσωπικότητα. Αν έβρισκες τα κουμπιά του, ήταν το πιο... εύκολο άτομο που θα συναντούσες εκεί έξω". Τώρα καταλαβαίνετε ενδεχομένως γιατί έμοιαζε να είναι πάντα έτοιμος γι αυτό που ερχόταν, αυτό που θα έκρινε μεγάλα παιχνίδια, τελικούς.

"Μεγάλη καρδιά και ανοιχτοχέρης"

Επειδή όμως Σαρούνας Γιασικεβίτσιους δεν είναι μόνο ο παίκτης που έβλεπε ο κόσμος μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, ο πρώην προπονητής του στη Μακάμπι Τελ Αβίβ επεσήμανε γιατί ήταν ιδιαίτερα αγαπητός μεταξύ των παικτών του. Ανοιχτοχέρης. Αυτή η λέξη τον χαρακτήριζε όσο καμία άλλη σε ό,τι γινόταν μακριά από το παρκέ του γηπέδου κι αφορούσε τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία εκείνου και των συμπαικτών του -ή δικών του ανθρώπων.

" Είχε μεγάλη καρδιά και ήταν ανοιχτοχέρης. Αυτό δεν το συναντάς συχνά. Εκτός παρκέ ήταν πολύ ανοιχτός σε όλους, δεν πούλαγε σταριλίκι, ούτε είχε ύφος. Κι όταν έβγαινε έξω με παρέα, ήταν ο πρώτος που έβαζε το χέρι στην τσέπη για να πληρώσει. Σε κάτι τέτοια ήταν πάντα πρώτος", λέει ο Πίνι Γκέρσον για να παρουσιάσει μία ακόμη πλευρά του εαυτού του 40χρονου πλέον προπονητή.

Sport24.gr πως " ο Σάρας" να πάρα πολύ απλό παιδί. Παρότι ήταν σταρ, ποτέ δεν συμπεριφερόταν έτσι. Πολύ απλό παιδί, ήξερε από που ξεκίνησε. Δεν σκεφτόταν πως ήταν παιχταράς. Όχι, βέβαια. Και γι αυτό έφτασε τόσο ψηλά. Ένα από τα συστατικά της επιτυχίας του ήταν ο χαρακτήρας του. Θεωρώ ότι τα καλύτερα έρχονται γι τον Σάρας. Το τι έκανε σαν παίκτης, μπορεί να το κάνει και ως προπονητής".

Με βάση αυτά αλλά και το γεγονός πως " ήξερε πως να συμπεριφερθεί σε κάθε περίπτωση και περίσταση. Υπήρχαν εποχές που είχα προβλήματα μαζί του και άλλες που ήμασταν... μες στα μέλια", τον ρωτήσαμε αν θα τον πάντρευε με μία από τις πέντε κόρες του. Αν θα μπορούσε να γίνει ο κατάλληλος γαμπρός για εκείνον. Κι αφού γέλασε με αυτό που άκουσε, ο "Πίνχας" απάντησε πως " αν έκανε κίνηση να κεράσει το πρώτο ποτό, μπορεί (ξαναγελάει)".

Οι στιγμές που τον πόνεσαν

Η συζήτηση επέστρεψε στον Κώστα Τσαρτσαρή, από τον οποίο ζητήσαμε να μας πει μερικά πράγματα για το ποιον και τον χαρακτήρα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στην τετραετία που συνυπήρξαν στον Παναθηναϊκό. " Γνωριζόμασταν από τις εθνικές, είχαμε πάντα καλές σχέσεις. Γνωρίζαμε το ταπεραμέντο του. Δεν δυσκολευτήκαμε να τον εντάξουμε στην ομάδα. Πολύ γρήγορα μπήκε στο κλίμα", είπε αρχικά για να προσθέσει πως "στις αποστολές ήταν πάντα μόνος του. Για να είναι και ήρεμος. Δεν τον λες μη κοινωνικό πάντως. Δεν μπορούσε να κάτσει και πολλή ώρα μόνος του", θα πει γελώντας.

Η παρουσία του στο "τριφύλλι" δεν είχε βέβαια μόνο χαρές. Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε το βράδυ που ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε εκτός έδρας από το Μαρούσι, κατά τη διάρκεια της δεύτερης χρονιάς του στην ομάδα (2008-'09); " Εκείνη η χρονιά είχε ξεκινήσει πολύ άσχημα για όλους, και για εκείνον. Έγινε ένα περιστατικό στα αποδυτήρια του Αμαρουσίου, με παρουσία των προέδρων με σκληρά λόγια. Εκεί ξεκίνησαν όλα. Ο Σάρας ήταν από αυτούς που μεταμορφώθηκε εκείνο το βράδυ".

Μπήκε ο κύριος Θανάσης στα αποδυτήρια, μίλησε όπως έπρεπε να μιλήσει. Δεν χαμπαριάζε από ονόματα έτσι κι αλλιώς. Όπως αποδείχθηκε, μας έκανε καλό, μας ξύπνησε. Μπορεί να πόνεσε εκείνη τη στιγμή, γι αυτό", πρόσθεσε και εξήγησε ότι " θίχτηκε ο εγωισμός μας. Μας έκανε να νιώσουμε ποιοι είμαστε και που παίζουμε. Απλά πράγματα". Κι από τη στιγμή που θίχτηκε ο εγωισμός του "Σάρας", καταλαβαίνετε γιατί άλλαξαν πολλά στην πορεία εκείνης της χρονιάς. Μιας χρονιάς που ολοκληρώθηκε με το δεύτερο Triple Crown στην ιστορία του Παναθηναϊκού.

Το γιατί αντέδρασε με σωστό τρόπο και βελτιώθηκε από εκείνο το βράδυ κι έπειτα, μπορείτε να το καταλάβετε μόνοι σας. Έχοντας ήδη αγωνιστεί σε Μπαρτσελόνα και Μακάμπι Τελ Αβίβ, ήξερε όσο κανείς άλλος τι θα πει πίεση και άγχος για τη νίκη. Αυτό που πάντως φάνηκε να μην... χωνεύει, ήταν η ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στα ημιτελικά του Final Four της Κωνσταντινούπολης.

Όπως επισημαίνει ο Κώστας Τσαρτσαρής, " η πίκρα που υπήρχε ήταν τεράστια. Θυμάμαι ο "Σάρας" ότι αδικήθηκε σε δύο σημαντικές φάσεις, κι ήταν ιδιαίτερα τσαντισμένος γι αυτό. Δεν μπορούσε να το αντέξει. Ακούγονταν οι φωνές του σε όλους τους διαδρόμους στο γήπεδο. Δύσκολες στιγμές. δεν μπορούμε να πούμε ότι το ξεπεράσαμε εύκολα. Μας πήρε καιρό για να το ξεπεράσουμε, γιατί όντως πιστεύαμε ότι είμαστε καλύτερη ομάδα. Αυτόματα το κουβαλάμε μέχρι και τώρα".

Η προσωποποίηση της προσαρμοστικότητας

Έχοντας φορέσει τρεις διαφορετικές φανέλες, δεν δυσκολεύτηκε πάντως να κατακτήσει την Euroleague σε ισάριθμες περιπτώσεις. Κάτι που σύμφωνα με όσα είπε ο Πίνι Γκέρσον στο Sport24.gr " λέει πολλά. Ξέρεις, μπορεί ένας παίκτης να πάει σε μια ομάδα και να ταιριάξει απόλυτα, μετά να πάει σε άλλη και να μην μπορέσει να εγκλιματιστεί. Αυτός όμως ήταν... ίδιος σε κάθε ομάδα που αγωνίστηκε. Αυτό λέει πολλά για τον χαρακτήρα και την ποιότητά του. Όλη η... μαγκιά είναι να τα καταφέρνεις παντού, ανεξαρτήτως ομάδας, προπονητή και άλλων τέτοιων λεπτομερειών. Κι ο Σάρας ήταν ο πρώτος μάγκας".

Δεν έμεινε όμως σε αυτά, αφού αποκρίθηκε " ξέρεις τι δείχνει αυτό; Ότι πολλά εξαρτιόνταν από τον ίδιο, από το τι έκανε στο γήπεδο. Μπορούσε να προσαρμόζεται σε κάθε ομάδα, σε κάθε κατάσταση και να ξεχωρίζει. Κάθε φορά τα ίδια. Έκανε τα πάντα στο παρκέ κι αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς". Αντιλαμβάνεστε λοιπόν για τι παίκτη μιλάμε, για τι προσαρμοστικότητα και άνεση να "μπει" στη λογική του εκάστοτε προπονητή και ομάδας την οποία υπηρετούσε.

Για το φινάλε, αφήσαμε τις τελευταίες ατάκες του Πίνι Γκέρσον. Αυτές που αντικατοπτρίζουν πλήρως την αλήθεια. Ο άλλοτε προπονητής του στη Μακάμπι Τελ Αβίβ είπε με πάσα ειλικρίνεια πως " να έχεις στο νου σου πως ό,τι γράψεις, θα διαβαστεί παντού. Στη Λιθουανία, στην Ισπανία, το Ισραήλ, παντού. Γιατί όλοι θέλουν να ξέρουν ιστορίες για τον Σάρας".

Δείτε τι ευχήθηκαν οι Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Δημήτρης Ιτούδης στον εορτάζοντα