Τα πρώτα εικοσιτετράωρα του NCAA Tournament έχουν εξελιχθεί στη χαρά της έκπληξης και πέραν εκείνων που έχουν συγχυστεί, γιατί υποχρεώθηκαν να σκίσουν τα brackets που είχαν συμπληρώσει, υπάρχουν και οι άλλοι που απολαμβάνουν τις εξελίξεις.

Παρεμπιπτόντως, προκύπτουν και κάποιες ενδιαφέρουσες ιστορίες που υπό άλλες συνθήκες δεν θα διαβάζαμε ποτέ. Μια είναι του Jared Johnson, του τύπου που διασφάλισε τη νίκη του Stephen F. Austin State University επί του West Virginia, με τρίποντο, στο τέλος. Αλλά πρώτα να σου τι είναι αυτό το Stephen F. Austin State University, γιατί υποθέτω ότι το West Virginia το ξέρεις.

Ο Stephen F. Austin ήταν εκ των ιδρυτών του Texas και το συγκεκριμένο σχολείο είναι ένα από τα τέσσερα ανεξάρτητα, δημόσια πανεπιστήμια της πολιτείας. Το 2014 δέχθηκε το 55.6% των αιτήσεων που έκαναν φοιτητές. Αριθμός που ήταν ο τρίτος μικρότερος σε ό,τι αφορά τα δημόσια ιδρύματα του Texas. Η έδρα του είναι στην πόλη των Nacogdoches, των 32.996 κατοίκων, στα ανατολικά της πολιτείας.

Η ομάδα μπάσκετ είχε πάει πρώτη φορά στο ΝCAA Tournament το 2009 και αποκλείστηκε από το Syracuse. Επέστρεψε το 2014, οπότε πέρασε το Virginia Commonweath, στην παράταση, αλλά δεν πήγε πολύ πιο μακριά. Φέτος, οι Lumberjacks ανέβασαν κάπως περισσότερο το... συντελεστή του σοκ, όταν άφησαν εκτός το Νο3, αφού πρώτα το υποχρέωσε σε 22 λάθη, θυμίζοντας πως έχει την καλύτερη turnover άμυνα του έθνους. Ο Johnson δεν είναι ο καλύτερος παίκτης των Lumberjacks.

Αυτός είναι ο Thomas Walkup, ο οποίος τελείωσε και με 33π., 9 ριμπ., 4 ασίστ και 4 κλεψίματα και όπως εξήγησε... έχει να ξυριστεί από τον Νοέμβριο. Σημειωτέον, η παρέα του, δεν έχει χάσει από τις 29/12. Όπως πιθανόν να παρατήρησες, έχει κουρευτεί. Το έταξε στη μητέρα του -δεν είχε επιλογή. Αλλά ας γυρίσω στον Johnson, για να σου μεταφέρω τι ανακάλυψε και τον αφορά η USA Today.

Πριν επτά μήνες, ο νεαρός οδηγούσε για ώρες μόνος, με προορισμό την Αtlanta. Ένιωσε κουρασμένος, αλλά δεν σταμάτησε κάπου. Είχε αποφασίσει να φτάσει σπίτι του. Κοιμήθηκε στο τιμόνι. Δεν φορούσε ζώνη.

Η επόμενη "εικόνα" που έχει είναι των τραυματιοφορέων που ήταν έτοιμοι να τον βοηθήσουν. Μετά έμαθε πως το σώμα του είχε "πεταχτεί" από το παρμπρίζ και προσγειώθηκε 15 μέτρα πιο μακριά, σε ένα χαντάκι. Το αυτοκίνητο του ήταν αναποδογυρισμένο και εκείνος αναίσθητος, όταν έφτασε στο σημείο το ασθενοφόρο.

Τις δυο πρώτες ημέρες της νοσηλείας του, δεν μπορούσε να περπατήσει. Γενικά, δεν ένιωθε το σώμα του. Οι γιατροί τον ενημέρωσαν πως έχει κατάγματα στον αυχένα, στην σπονδυλική στήλη, στα πλευρά. Η κατάσταση του ήταν τέτοια που ούτε καν σκέφτηκε αν θα ξαναπαίξει μπάσκετ. Είχε επικεντρώσει στο αν θα μπορέσει να περπατήσει ξανά. " Είναι από τα γεγονότα που σε αλλάζουν. Νιώθω ευγνώμων και μόνο που είμαι στο NCAA Tournament. Πόσω μάλλον που παίζω".

Εκείνο το βράδυ του Αυγούστου, ο δεύτερος που του τηλεφώνησε ήταν ο προπονητής του, Brad Underwood. Ο Jared δεν θυμάται ακριβώς τι του έλεγε. Θυμάται όμως, ότι ήταν ενθαρρυντικά τα λόγια του κόουτς. " Από την τρίτη ημέρα ήξερα πως θα γίνω καλά. Δεν αμφέβαλα. Το μόνο που με ενδιέφερε είναι πόσο καιρό θα χρειαστώ για να επιστρέψω στα παρκέ. Η αλήθεια είναι ότι τα κατάφερα γρήγορα".

Έπειτα από λίγες ημέρες στο νοσοκομείο, οι γιατροί του συνέστησαν να ξαπλώσει σε ένα κρεβάτι και να μείνει εκεί για το υπόλοιπο του μήνα.Του είπαν πως θα είναι χρήσιμο να μείνει εκτός, όλη τη σεζόν " αλλά ένιωθα πως το σώμα μου είναι καλά. Επιπροσθέτως, ποιος καλύτερος τρόπος θα υπήρχε να εμπνεύσω τα νέα παιδιά, αυτά που ενδεχομένως με έχουν ως πρότυπο, να τα δίνουν όλα στο παρκέ; Εφόσον εγώ πέρασα ό,τι πέρασα και ακόμα κάνω αυτό που αγαπώ, εκείνα δεν είχαν δικαιολογία"!

Τον Σεπτέμβριο επέστρεψε στο campus και σιγά σιγά άρχισε να γυμνάζεται. Για τρεις μήνες φορούσε κολάρο που προστάτευε τον αυχένα του. Τα πλευρά του ακόμα δεν έχουν "δέσει". Παρ' όλα αυτά, ο τελειόφοιτος shooting guard δεν έχασε ούτε ένα ματς, από τα 30 της ομάδας του φέτος.

Στο ματς με το West Virginia σηκώθηκε από τον πάγκο, για να δώσει δυο τρίποντα στο 70-56. Στις εξέδρες ήταν ο πατέρας του και ο αδελφός του. " Διαπίστωσα πόσο ευλογημένος και τυχερός είμαι, που έχω τη δυνατότητα να είμαι εδώ", εξήγησε για μια ιστορία που ακόμα δεν έχει τελειώσει. Μάλλον τώρα αρχίζει.