Δεν σε έχει πείσει με το παρουσιαστικό της, έτσι; Είσαι έτοιμος να χλευάσεις. Θα σου πρότεινα να το αποφύγεις. Τουλάχιστον μέχρι να μάθεις ποια είναι η Chantel Osahor και τι μπορεί να κάνει στο παρκέ. Σε διαβεβαιώ ότι είναι πολλά περισσότερα από αυτά που φαντάζεσαι! Για την ακρίβεια, μια από τις δυνατότητες της την έχει ΜΟΝΟ ένας ακόμα μπασκετμπολίστας, ο οποίος είναι γνωστός ως "ο καλύτερος σουτέρ του πλανήτη". Ναι, η ύψους 1.87 forward/center είναι μια κατηγορία μόνη της. Και σταμάτα να σκέφτεσαι κακίες, όπως συνεχίζεις να διαβάζεις για την all around παίκτρια της ευχάριστης έκπληξης στο φετινό NCAA γυναικών, Washington Huskies. Μόνο να σου πω ότι τον τίτλο τον πήρε το UConn για τέταρτη σερί σεζόν, νικώντας 82-51 το Syracuse που απέκλεισε τη Chantel.

Στο άθλημα που λέγεται μπάσκετ, τα πόδια ενός αθλητή προσφέρουν το 30% στην κατακόρυφη ταχύτητα ενός σουτ. Γενικά. Ειδικότερα, η σημερινή μας... καλεσμένη δεν ασχολείται με αυτά τα ζητήματα. Παίρνει την μπάλα, την πετά με τη δύναμη που της δίνει ο κορμός της και τελειώνει. Όταν λέω δε, "τελειώνει" δεν εννοώ πως ξεφορτώνεται την μπάλα. Αυτό που κάνει κατά 54% των περιπτώσεων, είναι να σκοράρει!

Σε όποιο σουτ, η μπάλα έχει αρχική οριζόντια και κάθετη ταχύτητα. Οι έρευνες έχουν δείξει πως πριν φύγει η μπάλα από τα χέρια τα πόδια δίνουν το 30% της κάθετης ταχύτητας. Όχι για την Chantel. Για την ακρίβεια, στην περίπτωση της η επιρροή που έχουν τα πόδια σε ό,τι κάνει είναι κατά 80% μικρότερη όλων των άλλων που ασχολούνται με το σπορ. Πού βρίσκει την απαραίτητη κάθετη ταχύτητα; Στο πάνω μέρος του σώματος της, απ' όπου εξαρτώνται όλα. Δες το και σε εικόνα, πριν πάμε παρακάτω.

Σε ένα τυπικό σουτ, η κλίση του αγκώνα σχηματίζει γωνία 90 μοιρών. Στη δική της περίπτωση, η γωνία σταματά στις 55 μοίρες.

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι έχει γίνει η χαρά των μπλοκέρ. Πως δεν υπάρχει φάση που δεν έχει "φάει" τάπα. Γράψε λάθος. Γιατί η γωνία κλίσης της επιτρέπει να σουτάρει με ταχύτητα 30% πιο γρήγορη από τους... κοινούς θνητούς. Τινάζει τον καρπό της σε 15.000 μοίρες ανά δευτερόλεπτο.

"Μόλις πάρει την μπάλα, χρειάζεται 4 δέκατα του δευτερολέπτου για να εκτελέσει. Στο χρόνο δηλαδή, που χρειάζεται και ο Steph Curry, ευρύτερα γνωστός ως "ο καλύτερος σουτέρ του πλανήτη" διευκρίνισε ο John Brenkus του ESPN, πριν καταλήξει στο ότι "οι αμυντικοί δεν έχουν ουσιαστικά, χρόνο να αντιδράσουν, από την ταχύτητα του πήχη και του καρπού της". Όχι, μέτρα και μόνο σου.

Κάπου εδώ θα ήταν χρήσιμο να ξέρεις ότι η μπάλα προλαβαίνει μια περιστραφεί μόλις μια φορά, στα σουτ αυτών των δυο ανθρώπων που έχουν "ρίξει" αισθητά το μέσο όρο. Για να μη λες όμως, πως γράφω ό,τι θέλω δες το σχετικό απόσπασμα από το επεισόδιο της εκπομπής NBA ESPN Sports Science που αφορούσε τον Curry.

Όπως εξήγησε ο ειδικός, η Osahor δεν αρκείται μόνο στο τρίποντο, για το οποίο παρεμπιπτόντως λέει " είναι αρκετά εντυπωσιακό", χωρίς να είναι σε θέση να εξηγήσει την τεχνική. " Μάλλον είναι δώρο Θεού. Δεν μου το δίδαξε κάποιος. Είμαι αυτοδίδακτη". Ενημέρωσε πως ήταν πολλοί εκείνοι που της είπαν να αλλάξει στιλ, να βρει έναν άλλον τρόπο " αλλά αρνήθηκα. Απαντώ σε όλους "δεν φτιάχνεις κάτι, αν δεν έχει χαλάσει". Πέραν του μοναδικού στιλ, είναι γνωστή και για το μπασκετικό IQ που διαθέτει και μεταφράζεται σε 14.5 πόντους, 15 ριμπ. και 5 ασίστ ανά αγώνα.

Δεν έχει θέση, είναι all around

Μάλιστα, είναι μόνο μια από τις πέντε παίκτριες του έθνους που έχουν αυτούς τους αριθμούς, στις συγκεκριμένες κατηγορίες. Είναι η μόνη που έχει τουλάχιστον δυο εύστοχα τρίποντα, σε κάθε αγώνα, όλη τη χρονιά. " Έχω παρακολουθήσει... τόνους μπάσκετ, πολλές φορές μαζί με το βοηθό προπονητή της ομάδας μου, Fred Castro". Ο τελευταίος συμπλήρωσε ότι ' είναι απίστευτες οι ώρες που περνά στην αίθουσα με το video. Έχει διαρκώς νέες ιδέες για τον τρόπο που λειτουργεί η ομάδα. Πολλές τις έχει μόλις δει στο tablet της". Ο Castro ήταν εξ αυτών που της είχε πει να αλλάξει το σουτ της " ώσπου κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται. Αυτό που χρειαζόταν ήταν να στήσουμε το παιχνίδι μας, πάνω της".

Ο head coach των Huskies, Μike Neighbors ομολόγησε ότι " δεν θα είναι υπερβολή να πω ότι δεν μπορείτε να βρείτε εύκολα άλλον παίκτη -όχι μόνο παίκτρια- που να δίνει 15 ριμπάουντ, 5 με δέκα ασίστ και να βάζει οκτώ τρίποντα σε κάθε ματς του κορυφαίου επιπέδου στο κολεγιακό. Δεν υπάρχει άλλο παιδί στην Αμερική για το οποίο να μπορείς να πεις πως είναι το αναπληρωματικό point guard, shooting guard και power forward που να παίρνει τα μισά αμυντικά ριμπάουντ της ομάδας, εναντίον του Kentucky (στο Sweet 16). Επιπροσθέτως, με βοηθά στο κοουτσάρισμα. Για να μην σας πω ότι εκείνη με κοουτσάρει. Με κρατά συνέχεια σε εγρήγορση, γιατί θέλει να γίνει προπονήτρια και σκέφτεται από τώρα ως τέτοια". Για να μη σου πω για τα screens της, έτσι;

Στην τέταρτη περίοδο του ματς με το Stanford, όταν η αντίπαλη ομάδα άρχισε να σκοράρει τρίποντα, ήταν εκείνη που πρότεινε στον κόουτς να αλλάξουν την άμυνα τους σε man to man. Αυτό και έγινε και ο οίστρος των Cardinal τελείωσε, για να βρεθεί το σχολείο της στο Final Four.

Για να μη λες, δες πώς συνηθίζουν να την τακτοποιούν οι αντίπαλοι και πιο συγκεκριμένα η Joseta Fatuesi της Utah. Η γεννημένη στο Phoenix, Chantel έχει χάσει 25 κιλά τον τελευταίο χρόνο, μέσω δίαιτας που συνδύασε με την κολύμβηση. Ήταν υποχρεωμένη να κάνει κάτι, αν ήθελε να συνεχίσει να παίζει μπάσκετ, μετά το ατύχημα που είχε ως πρωτοετής. Τότε που τη χτύπησε αυτοκίνητο, ενώ οδηγούσε το ποδήλατο της. Από την πτώση διέλυσε τον αριστερό ώμο. Μια εβδομάδα μετά την επιστροφή της, έπαθε κάταγμα στο πόδι. Στις εξετάσεις για αυτόν τον τραυματισμό οι γιατροί διαπίστωσαν πως είχε καλοήθη όγκο στο γόνατο που έπρεπε να αφαιρεθεί. Όχι μόνο γύρισε στα παρκέ, αλλά κατάφερε να γίνει και πρωταγωνίστρια της πρόκρισης στο Final Four, για πρώτη φορά στην ιστορία του κολεγίου.

"Οι συζητήσεις με τη μητέρα μου και η πίστη μου ήταν αυτά που με βοήθησαν να ξεπεράσω τις δυσκολίες που είχα. Μαζί βέβαια, με την αγάπη που για το μπάσκετ" ενημέρωσε η φαν των Spurs, η οποία πρόσθεσε ότι "α πολαμβάνω περισσότερο το να πασάρω από το να σουτάρω. Λατρεύω να βλέπω τις συμπαίκτριες μου να πανηγυρίζουν". Σημειωτέον, οι συμπαίκτριες της ξέρουν πως εφόσον εκείνη πέρασε ό,τι πέρασε και παρ' όλα αυτά βρήκε τον τρόπο να τις οδηγεί από νίκη σε νίκη, αυτές δεν μπορούν να παραπονιούνται για χαζούς τραυματισμούς. " Ήταν ο αρχιτέκτονας αυτού που ζήσαμε φέτος, κατά 99%. Το υπόλοιπο 1% ήταν... τα ναι που έλεγα στις προτάσεις της", παραδέχθηκε ο Neighbors.

" Έχω κουραστεί λίγο να απαντώ σε ερωτήσεις για τον τρόπο που σουτάρω. Και για να σας πω την αλήθεια, βρίσκω τον τρόπο μου αρκετά ωραίο. Επειδή δεν κάνω άλμα, δεν σημαίνει ότι δεν έχω καλή φυσική κατάσταση. Είμαι μια χαρά. Ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι που εξακολουθούν να με αμφισβητούν. Δεν με ενδιαφέρει. Επικεντρώνομαι στο να περνάμε καλά με την ομάδα μου, στο παρκέ", κατέληξε η "MVP" της Lexington regional, με ένα μεγάλο χαμόγελο να "γεμίζει' το πρόσωπο της.