Ο Πάτρικ Γιανγκ εμφανίστηκε στη Euroleague, όταν στις 3/12 η Γαλατασαράι αποφάσισε πως θα ήθελε έναν ψηλό. Καλύτερη επιλογή από αυτή, δύσκολα θα μπορούσε να κάνει. Ας όψεται η ανάγκη που είχε ο Αμερικανός σέντερ, να παίξει μπάσκετ, μετά την ατυχή έκβαση της συνεργασίας του με τους Pelicans.

Σε 15 στη Euroleague, έχει κατά μ.ο. 8.7 πόντους, 6.7 ριμπ., 1 κλεψ., 1.5 λάθη και 0.5 τάπες (σε 24.19'' συμμετοχής). Και αν αυτοί οι αριθμοί δεν σας μάγεψαν, προφανώς και δεν τον έχετε δει εν δράσει. Είναι ένας δυνατός και γρήγορος σέντερ, καλός στο pick and roll, στα ριμπάουντ και στις τάπες, με το ταλέντο του να μην είναι μοναδικό, αλλά τα όσα προσφέρει να τον κατατάσσουν στην κατηγορία των Χάινς και Λάσμε. Στο πιο φθηνό.

Οι πληροφορίες του Sport24.gr αναφέρουν πως ρωσικές ομάδες (για παράδειγμα, οι Χίμκι και Νίζνι -ενώ υπάρχουν και άλλοι στη λίστα) έχουν ήδη ασχοληθεί με την περίπτωση του (εκπροσωπείται από την εταιρία Lotsos & Associates) και έχουν καταθέσει το ενδιαφέρον τους, ενώ μια ματιά του έριξε και η Μπαρτσελόνα που μετά τον Ντόρσεϊ... αναζητά μια τέτοια περίπτωση παίκτη. Εκείνος έχει ξεκαθαρίσει πως κατ' αρχάς θέλει να διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες έχει να βρει συμβόλαιο στο ΝΒΑ και μετά θα κινηθεί αναλόγως. Δουλειά μια φορά, θα βρει. Μένει να δούμε το πού. Σε αυτήν τη μεριά του Ατλαντικού ή την άλλη. Πάντως, μην εκπλαγείτε αν ακούσετε περί ελληνικής ομάδας να 'χει κάνει τις ερωτήσεις της.

Πέταξε το μπαστούνι και έπιασε την μπάλα

Κάποια πράγματα, είναι θέμα DNA. Αυτό του Patrick Young ήταν υψίστης ποιότητας, αν σκεφτείτε ότι ο πατέρας του, ήταν αμυντικός στο NFL -ενώ είχε πάρει πτυχίο ας πούμε, γυμναστικής ακαδημίας. Εν τούτοις, ο νεότερος γιος της Bennita και του Robert δεν ασχολήθηκε ποτέ με το football. Στα 5 του (" όταν ήταν ένα ατσούμπαλο παιδί, που δεν μπορούσε να μασά τσίχλα και να περπατά ταυτόχρονα", όπως ενημέρωσε η μητέρα του), όταν τον κάλεσαν οι γονείς του να επιλέξει το σπορ της αρεσκείας του, έβαλε μια φανέλα των Gators, πήρε το μπαστούνι του baseball και εξήγησε πως εκεί βλέπει το μέλλον του. Τέσσερα χρόνια αργότερα, θα ασχολείτο και με το μπάσκετ -γιατί δεν είχε τι να κάνει, όταν τελείωνε η σεζόν της... αγάπης του-, αλλά δεν τρελαινόταν.

Το μόνο που... έπιασε από το αρχικό όραμα, ήταν το κολέγιο στο οποίο θα φοιτούσε και θα αγωνιζόταν: το Florida. Στα 12 του, ως pitcher των Highlands Cardinals έφτασε στο 21-0 και στους back to back τίτλους, έγινε και All Star. Ακόμα δεν είχε καν σκεφτεί πως μέσω του μπάσκετ, όχι μόνο θα πήγαινε στο αγαπημένο του κολέγιο, αλλά δεν θα πλήρωνε και σεντ (καθώς του πρόσφεραν πλήρη υποτροφία).

" Ήταν πραγματικά δύσκολο να εγκαταλείψω το baseball. Ήταν το πρώτο μου άθλημα, η πρώτη μου αγάπη. Έπαιζα κάθε μέρα απ' όταν θυμόμουν τον εαυτό μου", αποκάλυψε σε συνέντευξη που έδωσε ως φοιτητής. Ο πατέρας του, θα πρόσθετε πως "ό ταν τον ρωτούσαμε ποιο σπορ του αρέσει περισσότερο, αρνείτο να απαντήσει. Ειλικρινά, τότε δεν φανταζόμουν πως το επαγγελματικό μπάσκετ ήταν προοπτική ή έστω κάτι που θα ήθελε να κάνει στη ζωή του. Οπότε του είπα "συνέχισε να παίζεις και τα δύο και θα δούμε τι θα γίνει". Η μητέρα του ακόμα θυμάται το πρώτο παιχνίδι του κανακάρη της, στο Florida. " Γύρισα και είπα στον σύζυγο μου πως πραγματικά δεν κατάλαβα πώς βρέθηκε εκεί. Ότι δεν είχα καν διαβλέψει πως μπορεί να γίνει μπασκετμπολίστας. Ήταν σουρεαλιστική η στιγμή".

Βέβαια, στο... αθώο μάτι του όποιου φαν, άλλο ήταν το εντυπωσιακό: ο Γιανγκ υπήρξε ένας από τους καλύτερους φοιτητές-αθλητές, στην ιστορία του Florida. Έγινε ο πρώτος που πήρε τον τίτλο τον τίτλο "Scholar Athlete of the year" τρεις φορές. Στο πατρικό του, ο Πάτρικ και η 28χρονη αδελφή του, Sara, που φοίτησε με υποτροφία στο γκολφ στο ίδιο πανεπιστήμιο, γνώριζαν πως για τους γονείς του, πάντα οι βαθμοί υπερίσχυαν της όποιας αθλητικής διάκρισης. Και αυτός ήταν εν μέρει, ο λόγος που ο γιος τους εγκατέλειψε το baseball.

Η Bennita ήταν η πρώτη Αφροαμερικανή γυναίκα που αποφοίτησε από το The Bolles School (το 1976), με πτυχίο χημικού. Εργάστηκε μόνο ένα χρόνο σε αυτόν τον τομέα "γιατί βαρέθηκα, μέχρι θανάτου" και για μια δεκαετία δίδαξε την επιστήμη της σε γυμνάσια, πριν επιστρέψει στα θρανία για να πάρει δίπλωμα νοσοκόμας, με ειδίκευση στα παιδιά.

Εν πάση περιπτώσει, οι γονείς του Γιανγκ (που έχουν στο σαλόνι, σε κάδρο, τη φράση "πίστευε πως δεν υπάρχουν όρια, αλλά ο ουρανός") είχαν τους λόγους τους να πιστεύουν στη σημασία της παιδείας και συνήθιζαν να λένε στα παιδιά τους πως "δεν γίνεται να παίρνεις "Γ", όταν μπορείς να πάρεις "Α"". Βέβαια, όπως είπε " δεν είχαμε ποτέ θέμα με τον Πάτρικ. Ήταν πάντα μελετηρός". Εξαιρουμένης της τρίτης χρονιάς του στο Paxon, πριν μεταφερθεί στο Providence.

" Ο πραγματικός λόγος που εγκατέλειψα το baseball ήταν ότι πήγα στο σπίτι με τρία "Γ" στον έλεγχο, όλα στα ανώτερα μαθήματα που είχα πάρει. Ήταν τόσο δύσκολα. Όταν το είδε η μαμά μου, μου είπε πως θα έπρεπε να αποφασίσω ποιο σπορ θα ακολουθήσω, διότι δεν επρόκειτο να συνεχίσω και με τα δυο". Επίσης, του είπε πως δεν υπήρχε περίπτωση να ξαναπαίξει σε τουρνουά, αν δεν βελτίωνε τους βαθμούς του.

Είχε φτάσει στα 203 εκατοστά, οπότε δεν είχε και πολλά να αποφασίσει, ως προς το σπορ που θα επέλεγε για το μέλλον του. Είχε γίνει ήδη εξαιρετικός ριμπάουντερ, με έφεση και στις τάπες και διάφορα κολέγια ήταν στο κατόπι του. " Ακόμα μου λείπει το baseball, αλλά νιώθω ευλογημένος που μπορώ και κάνω αυτό που κάνω τώρα", κατέληξε.

Ο κύβος ερρίφθη, όταν το 2008 πήγε στο All American Reebok Camp, στη Φιλαδέλφεια και εναντίον των Jared Sullinger και Deshaun Thomas... ξεσπάθωσε στην τάπα. Κάπως έτσι, από τα 150 καλύτερα prospect, μπήκε στο ΤΟΡ30.

Ως τελειόφοιτος, δεσμεύτηκε με το Florida και τον Billy Donovan και... βλακωδώς στο τέλος της σεζόν, είπε να παίξει και λίγο baseball. Όταν του θύμισαν τι διακυβεύεται (π.χ. θα μπορούσε να τραυματιστεί και να χάσει την ευκαιρία), αποσύρθηκε.

Στο University of Florida έμεινε τέσσερα χρόνια (2010-14) και σκόραρε 2.000 πόντους, ενώ αναδείχθηκε "καλύτερος αμυντικός" της περιφέρειας, το 2014. Συνολικά, πανηγύρισε 120 νίκες, έζησε την εμπειρία του Final Four, όπως και εκείνη της αήττητης ομάδας στη SEC (Southearn Conference). Ήταν και ο 11ος της ιστορίας του πανεπιστημίου, που έφτασε τους 1.300 πόντους και τα 800 ριμπάουντ. Δεν πήρε ούτε μια απουσία και αυτό δεν το είχε κάνει παρά άλλος ένας -πάντα από καταβολής Gators. Αν δεν ήταν το μπάσκετ, θα διάλεγε να γίνει ψυχοθεραπευτής. Ή γιατρός. Αλλά πλέον, δεν είχε χρόνο.

Σαφέστατα και δήλωσε συμμετοχή στο ΝΒΑ draft, όπου ωστόσο δεν επελέγη. Οι Pelicans τον κάλεσαν στο Summer League και στις 24/7 του έδωσαν συμβόλαιο, το οποίο... πήραν πίσω στις 30/11. Πήρε την αμέσως επόμενη επιλογή: αυτή της Ευρώπης, με τη Γαλατασαράι να του τάζει 350.000 δολ. -τα οποία δεν έχει λάβει ακόμα, αλλά μικρή σημασία έχει. Γιατί αν μη τι άλλο, το "άνοιγμα" στην αγορά το έκανε και μάλιστα με θεαματικό τρόπο.