Κάθε μεγάλος παίκτης κρύβει μία περίεργη ιστορία πίσω του. Ή, αν προτιμάτε, κάτι που να τον καθιστά ξεχωριστό. Δεν ξέρουμε αν ο Φουρκάν Κορκμάζ θα εξελιχθεί σε σούπερ σταρ, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά δεδομένο είναι πως δεν τον λες και... βαρετή περίπτωση παίκτη.

Για αρχή, θα σας πούμε ότι ασχολήθηκε με το μπάσκετ κατά τύχη. Αλλιώς, χάρη στην οξυδέρκεια του δασκάλου του στο δημοτικό. "Δεν μου άρεσε το μπάσκετ", παραδέχθηκε αρχικά ο 18χρονος γκαρντ/φόργουορντ, για να επισημάνει ότι " στην Τουρκία, όταν είσαι μικρός παίζεις μόνο ποδόσφαιρο. Τίποτε άλλο. Στο σχολείο, όταν πήγαινα δημοτικό ήρθε ο δάσκαλος στην τάξη και μας ρώτησε ποιος θέλει να παίξει μπάσκετ με τη σχολική ομάδα. Εκεί είδε ότι είμαι ψηλότερος από τα παιδιά της ηλικίας μου και με πήρε μαζί του για να παίξω στην ομάδα. Δεν είχα ποτέ προσδοκίες να γίνω μεγάλος παίκτης. Όταν έγινα 15 ετών όμως, τότε άρχισα να σκέφτομαι έντονα πως αυτό θέλω να γίνω. Ο καλύτερος στην Ευρώπη".

Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, του προσθέτει πίεση. Κάτι που βέβαια δημιουργείται κι από τις προσδοκίες του κόσμου να τον δουν να ξεχωρίζει στα παρκέ: " Έχω πίεση όταν παίζω γιατί ο κόσμος περιμένει πολλά από μένα. Πρέπει να αποδεικνύω κάθε φορά τι μπορώ να καταφέρω. Κάποιες φορές είναι εύκολο, κάποιες άλλες δύσκολο. Ειδικά όταν δεν παίζω καλά, ο κόσμος λέει πολλά".

το πρώτο πράγμα που πρέπει να φτιάξω είναι το κορμί μου. Είμαι πολύ λεπτός. Δεν είναι αρκετό αυτό για το υψηλότερο επίπεδο. Πρέπει να βελτιώσω το σουτ μου μετά από ντρίμπλα και... να παίξω άμυνα, πάνω απ όλα", για να προσθέσει λίγο αργότερα πως " πιστεύω πως έχω τη διαίσθηση του σκόρερ. Πιστεύω ότι μπορώ να σκοράρω σε κάθε κατοχή". Καλά τα λέει, θα προσθέταμε...

Το Πανευρωπαϊκό του Βόλου αποτελεί για τον ίδιο και τους συμπαίκτες του μία μεγάλη πρόκληση. Αυτή του three peat για τα τουρκικά χρώματα. " Αυτό το καλοκαίρι έχω να παίξω τόσο στην Εφήβων όσο και στην Ανδρών. Στη γενιά μου (τους 97) είμαστε πολύ δεμένοι. Είμαστε πολλά χρόνια μαζί. Όλοι σεβόμαστε και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Όλοι ξέρουν ότι η Τουρκία έχει πολύ ταλέντο. Οι 95άρηδες και οι 96άρηδες έχουν πάρει τον τίτλο. Τώρα τον θέλουμε κι εμείς. Θέλουμε να αναδειχθούμε Πρωταθλητές Ευρώπης", σχολίασε επί των στόχων που υπάρχουν στην ομάδα του.

Πλην όμως, αυτός και οι συμπαίκτες του θέλουν να αποκαταστήσουν μία τύποις αδικία. Αυτή του αποκλεισμού από τα προημιτελικά στο Πανευρωπαϊκό Παίδων της Ουκρανίας, δύο χρόνια νωρίτερα. " Πριν από δύο χρόνια, χάσαμε στον προημιτελικό από την Ιταλία. Κανείς δεν έπαιξε καλά τότε. Ουδείς ήταν συγκεντρωμένος. Όλοι πιστεύαμε ότι θα κερδίσουμε. Γι αυτό πιστεύω ότι στο τέλος χάσαμε. Το συζητούσαμε διαρκώς μεταξύ μας ότι θα κερδίσουμε", δήλωσε χαρακτηριστικά, για να κλείσει μιλώντας για το μεγαλύτερο όνειρό του:

" Θέλω να παίξω στο ΝΒΑ. Θέλω να δείξω τι μπορώ να καταφέρω εκεί και πιστεύω ότι θα τα καταφέρω, αν βελτιώσω το σώμα και τις αδυναμίες μου".