Ο ΠΑΟΚ έφυγε από το Ρέθυμνο με το "διπλό" ( 63-74 ), με τον Ουίλιαμ Χάτσερ να είναι στο παρκέ για 32.01'' και να δίνει 21π. (3/3 διπ., 3/5 τριπ., 6/6 βολές), 4 ριμπ., 3 ασίστ, 5 κλεψίματα και 1 λάθος, μαζί με πέντε φάουλ (εξ ου και δεν... έκλεισε 40λεπτο). Όλα αυτά μαζί, "έβγαλαν" τον αριθμό 33 στο ranking που ήταν ο καλύτερος όλων -μακράν του δεύτερου- στην 5η αγωνιστική της Basket League ΣΚΡΑΤΣ. Είναι και ο τύπος που στα πέντε ματς, είναι ο πρώτος σκόρερ της παρέας του .

Είναι ξάδελφος του Charlie Bell (του τρίτου), απόφοιτου του Michigan, με καριέρα στο ΝΒΑ και την Ιταλία. Μεγάλωσαν μαζί στο Flint του Michigan, πόλη δίπλα στον ομώνυμο ποταμό, 106 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Detroit. Στο δεξί μπράτσο έχει σχετικό tattoo, γιατί όπως λέει "δεν πρέπει να ξεχνάς το μέρος από το οποίο ξεκίνησες. Όταν ήμουν μικρός, το Flint ήταν η έδρα της General Motors και υπήρχαν πολλές δουλειές. Υπήρχε ευρωστία, όπως υπήρχε και τεράστια λατρεία για το μπάσκετ. Ναι, προέρχομαι από μπασκετική πόλη" και άρα ακολούθησε το... ρεύμα.

Όπως όμως, επισημαίνει " στο σπίτι ήταν ξεκάθαρες οι προτεραιότητες. Οι γονείς μου, Jimmie και Shirley είχαν ξεκαθαρίσει από νωρίς ότι το κύριο μέλημα μου θα είναι το σχολείο και μετά όλα τα άλλα. Το μπάσκετ ήταν επιλογή, το σχολείο ήταν προτεραιότητα, γιατί κανείς δεν παίζει μπάσκετ για πάντα". Σε αυτό το πνεύμα, όταν πήγε στο University of Miami-Ohio πήρε πτυχίο στο μάρκετινγκ " με προσανατολισμό το αθλητικό μάρκετινγκ, κάτι με το οποίο θα ασχοληθώ όταν τελειώσω την καριέρα μου. Θα ήθελα να εργαστώ σε οργανισμό του ΝΒΑ ή του NFL, γιατί μου αρέσει πολύ και το football. Ακόμα όμως, και αυτό να μη συμβεί το πτυχίο μου, μου δίνει επιλογές". Αλλά ας γυρίσουμε στην αρχή.

Στο Carman Ainsworth High School ανέπτυξε ένα πολυσυλλεκτικό, σε ό,τι αφορά την προσφορά του στα παιχνίδια. Είχε 18.6π., 5 ασίστ και 4 ριμπ. ανά αγώνα, στην τελευταία του χρονιά, έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του σχολείου και οδήγησε τους Cavaliers στο 18-4, πριν φύγει για το κολέγιο. Για την ιστορία, επί τρία χρόνια ήταν και ο αρχηγός της ομάδας, αλλά και letterwinner. Αυτό, σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι η διάκριση του ήταν τέτοια που το σχολείο του έδινε ένα "γράμμα" για να ράψει στο τζάκετ του, ως ένδειξη του γεγονότος πως διέπρεψε σε έναν τομέα (μπορεί να είναι σε σπορ, σε τέχνη ή ακαδημαϊκά).

Παρεμπιπτόντως, είχε ήδη αποκτήσει για παρατσούκλι το "bean". Πώς; "Ο πατέρας του καλύτερου φίλου μου, μου το "έβγαλε". Όταν ήμουν 5 χρόνων, ήμουν μικρόσωμος και πολύ αδύνατος, με μεγάλα χέρια και... πολλά μαλλιά. Ήταν μεγαλύτερα από το σώμα μου (γελάει). Μου είπε λοιπόν, πως το σχήμα του κεφαλιού μου είναι σαν φασόλι. Αμέσως το υιοθέτησαν όλοι στη γειτονιά. Παραδέχομαι πως στην αρχή το μισούσα, σιγά σιγά όμως, το συνήθισα. Τόσο που από ένα σημείο και έπειτα προτιμούσα να με φωνάζουν bean, από William"! Το Flint θα τον ακολουθούσε σε όλη του τη ζωή. " Υπάρχουν τόσα παιδιά που ξεκινήσαμε από την ίδια βάση, που είμαστε... αδελφότητα. Μιλάμε μεταξύ μας, συμβουλευόμαστε ο ένας τον άλλον. Δεν υπάρχει σενάριο ή κατάσταση, στην οποία δεν έχει βρεθεί κάποιος από εμάς. Για αυτό και είναι σημαντικό ότι μπορούμε και ανταλλάσσουμε πληροφορίες και εμπειρίες, για τις ομάδες, τις χώρες. Χρησιμοποιούμε ένας τις οδηγίες του άλλου για να βοηθηθούμε".

είναι καλός all around παίκτης, ο οποίος μπορεί να παίξει ως πόιντ γκαρντ, ως "δυάρι", αλλά και ως "τριάρι". Περιμένουμε ότι θα έχει άμεση προσαρμογή στο πρόγραμμα μας". Ως τελειόφοιτος ηγήθηκε της λίστας των σκόρερ, αυτής των ασίστ, των κλεψιμάτων, των τρίποντων και των λεπτών συμμετοχής στους RedHawks. Μάλιστα, το 2010 (τέσσερα χρόνια μετά την αποφοίτηση του) επελέγη για "την καλύτερη ομάδα της δεκαετίας". Στην τετραετία στο κολέγιο, είχε δώσει 102 ματς στο NCAA, ήταν ηγέτης στη διαδρομή για τις back to back συμμετοχές στο ΝΙΤ και ως senior είχε αγωνιστεί σε 29 παιχνίδια, με μέσους όρους 14.3π., 4.3 ασίστ, 1.2 κλεψ. και ποσοστά της τάξεως του 42.2% στα σουτ, 34.9% στα τρίποντα και 81.3% στις βολές.

" Δεν είναι εύκολο να παίζεις στο κορυφαίο επίπεδο. Οφείλεις να δουλεύεις κάθε μέρα και να μπορείς να ξεπερνάς τα όποια προβλήματα εμφανίζονται στο δρόμο σου" είχε εξηγήσει όταν πια είχε μετακομίσει στην Ευρώπη, "ομολογώ ότι έζησα ουκ ολίγες απογοητεύσεις, αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να προσπαθώ. Ήθελα να είμαι καλός, οπότε ό,τι και αν συνέβαινε το έβλεπα ως πρόκληση για να αποδείξω στον κόσμο ότι είμαι αρκετά καλός για να παίξω. Για να πω "hey, δεν είμαι πια στο Flint, αλλά παραμένω καλός". Η συνέπεια και η επιμονή στη δουλειά, το να "χτίσεις" καλές συνήθειες και να σπρώχνεις διαρκώς τον εαυτό σου στο όριο, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για όποιον θέλει να επιτύχει κάτι. Δεν αρκεί να πηγαίνεις στο γήπεδο και να κάνεις αυτά που πρέπει να κάνεις. Οφείλεις να δίνεις το μάξιμουμ και αυτό σε βάθος χρόνου θα αποδώσει".

Στις 16 Αυγούστου του 2006, με το Bachelor στο μάρκετινγκ ανά χείρας, δέχθηκε την πρόταση της Rhoendorf Dragons, ομάδα της... Α2 στη Γερμανία, με έδρα στη Βόννη. " Θα είναι τεράστια ευκαιρία για τον William", προέβλεψε ο κόουτς Coles, "είναι πολύ ταλαντούχος παίκτης, ο οποίος δουλεύει πάρα πολύ σκληρά για να μπορεί να εξελίσσεται. Ήταν πολύ σημαντικός για το πρόγραμμα μας. Μας έδινε μεγάλα σουτ, όποτε τα χρειαζόμασταν και κέρδισε όλες τις τιμές της First Team στην Αll Μid American Conference". Σε 30 παιχνίδια, στη rookie χρονιά στην Ευρώπη, πρόσφερε 18.5π., 2.6 ριμπ., 5 ασίστ, 1.5 κλεψ. ανά ματς. " Όταν πήγα στη Γερμανία, έπαιξα κατ' ευθείαν σε τουρνουά προετοιμασίας (Rhine Main Cup), εναντίον ομάδων της πρώτης τη τάξει κατηγορίας. Θυμάμαι να έχω μπροστά μου τον Demond Mallet, τον Marcin Gortat, ο οποίος στις αλλαγές έπεφτε επάνω μου. Ξέρετε τι θυμάμαι περισσότερο από όλα; Προσπαθούσα να τον περάσω και με έκλεινε. Πήγαινα για floater και έτρωγα τάπα. Μετά... ανταλλάσσαμε κάποιες κουβέντες και μου έλεγε "δεν θα σκοράρεις ποτέ μπροστά μου". Τότε ήξερα πως έγινα επαγγελματίας".

Συνέχισε στη Ρουμανία (2007-08) και την CSU Atlassib Sibiu. Εκεί, έπαιξε σε 20 αγώνες και οι μέσοι όροι ήταν 16.3π., 2.2 ριμπ., 2.1 ασίστ, 1.5 κλεψ. Η επόμενη αγωνιστική περίοδος του πρόσφερε μια τρίτη εμπειρία: της BK Decin στην Τσεχία. Εκεί έμεινε έως το 2011 και σε κάθε χρονιά, είχε διψήφιο αριθμό πόντων (16.4, 16.3 και 14.5 αντίστοιχα). Εκείνο το καλοκαίρι, σε συνέντευξη που είχε δώσει στην ιστοσελίδα της Mitchigan Live, είχε πει ότι " νιώθω πως βρήκα ένα σπίτι στην Τσεχία. Τα πάω αρκετά καλά, ήμουν all star και πραγματικά τους άρεσε ό,τι έκανα. Επίσης, με φρόντιζαν πολύ. Έως τώρα, έχω μια καλή καριέρα, απολαμβάνω τα ταξίδια. Τι να πω; Το μπάσκετ με έχει πάει σε πολλά διαφορετικά μέρη. Έχω την ευκαιρία να δω τον κόσμο, ενώ παίζω το σπορ που αγαπώ".

Τον είχαν ρωτήσει πόσο διαφορετικό είναι το NCAA με την Ευρώπη. Εξήγησε " όταν πατάς το πόδι σου στο γήπεδο, μολονότι υπάρχουν κάποιοι διαφορετικοί κανονισμοί, διαπιστώνεις πως και πάλι μπάσκετ παίζουν. Εκτός αγωνιστικών χώρων, η πρώτη μου χρονιά ήταν δύσκολη, γιατί μου έλειπε το σπίτι μου. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί, αν είσαι δεμένος με την οικογένεια σου. Βοήθησε βέβαια, το γεγονός ότι το κολέγιο που παρακολούθησα δεν ήταν... δίπλα. Εν πάση περιπτώσει, η καριέρα στην Ευρώπη μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά οι άνθρωποι των ομάδων κάνουν ό,τι μπορούν για να νιώθεις άνετα. ΟΚ, δεν μπορείς να δεις τους φίλους σου όποτε θες, αλλά να 'ναι καλά η τεχνολογία! Πλέον έχω προσαρμοστεί και νιώθω μια χαρά".

Στα τρία χρόνια του στην Τσεχία " έγινα πιο ολοκληρωμένος γκαρντ. Το κύριο μέλημα μου, την πρώτη σεζόν ήταν να σκοράρω. Ο προπονητής μου έκανε πολύ καλή δουλειά, ζητώντας μου να εμπλέκομαι στο παιχνίδι και να προσπαθώ να προσφέρω σε όλους τους τομείς. Με βοήθησε πολύ να βελτιωθώ στην άμυνα και να γίνω πιο ομαδικός, χωρίς να ξεχνώ το σκοράρισμα. Ειλικρινά πιστεύω πως αυτή η τριετία καθόρισε τον τρόπο που εξελίχθηκε η καριέρα μου, με έμαθε να χρησιμοποιώ το ταλέντο μου και στις δυο άκρες του γηπέδου".

Όταν ήλθε η πρόταση από τον Κεραυνό Στροβόλου, στην Κύπρο δεν είχε κανένα θέμα να κάνει άλλη μια μετακόμιση. Έπαιξε σε 14 ματς της εθνικής λίγκας και είχε 12.6π.,. ενώ στο Eurochallenge, σε 6 παιχνίδια μέτρησε 13.5π., 1.2 ριμπ., 2.5 ασίστ, 1.2 κλεψ. και αναδείχθηκε "ο γκαρντ της χρονιάς" από το Eurobasket.com. Τον Απρίλιο δέχθηκε πρόταση από την Galil Gilboa, στο Ισραήλ και στο πρώτο του παιχνίδι, με τη Maccabi Rishon είχε 14π. και 5 ασίστ, σε 36'. Θα λέγατε ότι είχε άμεση επιρροή. Παρεμπιπτόντως, με αυτή τη νίκη (74-67), η παρέα του διασφάλισε τη δεύτερη θέση της κανονικής διάρκειας. "Α πό τη στιγμή που έρχομαι στην ομάδα, προς το τέλος της σεζόν και δεδομένου ότι έχει διαγράψει μια χαρά πορεία, αυτό που θέλω είναι να βοηθήσω όπου χρειάζεται η βοήθεια μου. Δεν θα προσπαθήσω να γίνω ο πρώτος σκόρερ ή ο ηγέτης, γιατί δεν είναι αυτό που χρειάζεται η Galil Gilboa", είχε πει. Σε έξι ματς που έδωσε πριν αναζητήσει τον επόμενο σταθμό, είχε 10π., 2.5 ριμπ. 3.2 ασίστ και 1 κλεψ. κατά μ.ο. Και μετά... ήλθε ο ΠΑΟΚ.

Πριν προσθέσει την Ελλάδα στο βιογραφικό του, πήγε στην πατρίδα του και μετείχε με άλλους παίκτες της πόλης του, σε τουρνουά (Desmond Ferguson's Moneyball Pro Am). Κάθε ομάδα έδινε 800 δολάρια για τη συμμετοχή και είχε ως στόχο " να εμπλακεί περισσότερο η κοινότητα. Ζητούμενο είναι μέσω του μπάσκετ, να φέρουμε στο γήπεδο περισσότερα παιδιά, να κινήσουμε το ενδιαφέρον τους, να μιλήσουμε μαζί τους για ό,τι τα απασχολεί. Να μάθουν ότι ξεκινήσαμε από εδώ και να καταλήξουμε στο ότι μπορούν να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με εμάς".

Με το "Δικέφαλο του Βορρά" μετείχε σε 20 παιχνίδια και έδωσε 10.2π., 2 ριμπ. και 2.1 ασίστ, για να μείνει και πάλι ελεύθερος το καλοκαίρι του 2013, οπότε τον πλησίασε ο Ηλυσιακός. Και η αλήθεια είναι πως οι "κιτρινόμαυροι" είχαν εκδώσει ανακοίνωση Τύπου, στην οποία αναφερόταν η συμφωνία. Μετά, εξέδωσε άλλη που ειδοποιούσε ότι δεν τελεσφόρησε η συνεργασία, διότι η ομάδα δεν μπορούσε να καλύψει τις απαιτήσεις του παίκτη. Έμεινε μόνο για λίγες ημέρες στην αγορά, καθώς στις 23/9 τον πήρε η γαλλική Havre. Eκεί, τη σεζόν 2013-14, αγωνίστηκε σε 30 ματς του πρωταθλήματος (12.2 πόντους, 1.9 ριμπάουντ και 4.8 ασίστ). Αλλά υπήρχαν θέματα.

Για την ακρίβεια, οι έξι ήττες στη γαλλική λίγκα είχαν φέρει την παρέα του στη ζώνη του υποβιβασμού, τον Δεκέμβριο. Είχε πει ότι " αρχίσαμε καλά αλλά δυστυχώς έχουμε έξι σερί ήττες και τα πράγματα δυσκόλεψαν. Η ομάδα μας είναι νεαρή και έχει ελλείψεις. Πρέπει να μείνουμε θετικοί. Είναι εύκολο να παραδοθούμε όταν όλα πάνε άσχημα αλλά δεν είναι αυτός ο χαρακτήρας μου. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση, αφού χάσαμε ματς που θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει". Είχαν ακουστεί φήμες που τον ήθελαν στην έξοδο. Είχε σχολιάσει " δεν φοβάμαι να με διώξουν. Αν συμβεί, θα το δεχθώ. Αν ο κόουτς πιστεύει ότι αυτό είναι το καλύτερο για την ομάδα, το σέβομαι, αλλά δεν βάζω το μυαλό μου να το σκέφτεται και να με επηρεάζει. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προπονούμαι σκληρά και να είμαι επαγγελματίας μέχρι το τέλος".

Δεν έφυγε. Έμεινε μέχρι το καλοκαίρι, οπότε συμφώνησε με τη Spirou Charleroi πήγε (2014-15) για να καλύψει το κενό του Zabian Dowdell, ο οποίος είχε τραυματιστεί. Υπέγραψε έως τον Δεκέμβριο του 2014. Τελικά, έμεινε έως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, με το συμβόλαιο του να ανανεώνεται τον Φλεβάρη του 2015. Προφανώς, γιατί κάτι είχε κάνει καλά. Σε 26 αγώνες, είχε 7π., 1.1 ριμπ. και 1.3 ασίστ κατά μ.ο. Ήταν συμπαίκτης του Rasmus Larsen, του 20χρονου Δανού που βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του . Για να τιμήσει τη μνήμη του, φορούσε τη φανέλα του πάνω από την εμφάνιση του, στις ημέρες που ακολούθησαν.

Είχε ήδη περάσει αρκετά χρόνια στην Ευρώπη, όταν του ζήτησαν να εξηγήσει πόσο έχει αλλάξει. "Είμαι πολύ διαφορετικός παίκτης, από αυτός που ήμουν όταν πήγα στη Γερμανία. Είμαι σε μια τελείως διαφορετική θέση και έχω εξελιχθεί πολύ. Εξαιρουμένων των τριών χρόνων που πέρασα στην Τσεχία, γενικά... μετακινούμαι. Αυτό το κάνω γιατί θέλω να γίνω καλύτερος παίκτης και ξέρω πως πάντα μπορώ να αγωνιστώ σε ένα καλύτερο επίπεδο. Θέλω πάντα να κάνω ένα βήμα προς τα εμπρός και δεν είμαι ποτέ ικανοποιημένος. Κατά κύριο λόγο, οι ομάδες στις οποίες έπαιξα μου είχαν ζητήσει να μείνω, εγώ όμως ήθελα να συνεχίσω να εξελίσσομαι και διάλεγα άλλες λίγκες".

Από όλες τις χώρες που είχε παίξει, ποιο στιλ απήλαυσε περισσότερο; "Πάντα μου άρεσε το στιλ της Γαλλίας περισσότερο από όλα. Παίζουν γρήγορα, με πολλά pick and roll. Υπάρχουν αθλητικοί φόργουορντ και πάουερ φόργουορντ που μπορούν να σκοράρουν από παντού. Επίσης, απήλαυσα την ελληνική λίγκα. Εκεί επικρατούν οι τακτικές, το στιλ είναι πιο αργό. Το πρωτάθλημα της Ελλάδας είναι διαφορετικό από όλα τα άλλα που έχω παίξει, γιατί αντιμετωπίζεις καλά δομημένες ομάδες, όπως είναι ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός. Μπορώ να πω ότι έμαθα τα περισσότερα στην Ελλάδα". Για αυτό και επέστρεψε φέτος, ενημερώνοντας μέσω όλων των λογαριασμών που έχει σε social networks ότι " νιώθω καλά που επέτρεψα". Γενικά, είναι ενεργός χρηστής. Τελευταία, ενημέρωσε πως... έχει υιοθετήσει τις ελληνικές συνήθειες.

Αυτό που δεν παραλείπει να κάνει ποτέ, είναι να ευχαριστεί το Θεό για τις ευκαιρίες που είχε στη ζωή του. Εσχάτως, έγραψε " πάντα με ευλογεί, για πάντα ευγνώμων".