Κάποτε δύο αδέλφια ( Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος ) οραματίστηκαν έναν Παναθηναϊκό πρωταγωνιστή σε όλη την Ευρώπη και αυτό ήταν αρκετό για να ανάψει η σπίθα που θα δημιουργούσε μία από τις καλύτερες ομάδες που είδε ο ελληνικός αθλητισμός σε συλλογικό επίπεδο.

Τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός κατάφερε να χτίσει μία ομάδα που σε όλα τα γήπεδα απολάμβανε το σεβασμό των αντίπαλων κερκίδων κι αποτελούσε τον φόβο των αντίπαλων παικτών. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε μία διοίκηση με μεράκι και παίκτες - σημαίες που θα μπορούσαν να αλλάξουν επίπεδο το "τριφύλλι". Οι "πράσινοι" σήμερα (23/9) σε μία εντυπωσιακή γιορτή θα βραβεύσουν τους 5 πιο σπουδαίους παίκτες της τελευταίας 25ετίας που φρόντισαν να απογειώσουν τον μπασκετικό Παναθηναϊκό και να τον καταστήσουν ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μπασκετικά brand σε διεθνές επίπεδο.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ

Από το 2004 όταν και άφησε την Θεσσαλονίκη προκειμένου να βρεθεί στην Αθήνα και τον Παναθηναϊκό πέρασαν 11 χρόνια, όμως και πάλι μοιάζουν λίγα για να χωρέσουν όσα κατάφερε ο Δημήτρης Διαμαντίδης με την φανέλα των "πρασίνων". Οι εκατομμύρια οπαδοί του "τριφυλλιού" τον έχουν ως τον παίκτη-σημαία αυτής της ομάδας και όλοι οι προπονητές τον υπολόγιζαν ως τον ηγέτη που θα μιλήσει στα δύσκολα και θα τραβήξει τους συμπαίκτες του στα δύσκολα.

Η καριέρα του "3D" είναι συνυφασμένη με το "χρυσό" κι αυτό φανερώνεται από τα 9 πρωταθλήματα Ελλάδας, τα 9 Κύπελλα και τα 3 πρωταθλήματα Ευρώπης που έχει πανηγυρίσει ως μέλος του Παναθηναϊκού. Ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης για το 2007 και μέλος της καλύτερης δεκάδας της Ευρωλίγκα για τη δεκαετία 2001-2010 είναι μία εμβληματική προσωπικότητα που σέβεται κάθε Παναθηναϊκός αλλά και κάθε λάτρης του μπάσκετ ανά τον κόσμο.

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΑΛΒΕΡΤΗΣ

Μία ζωή μέσα στα "πράσινα". Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά 29 ολόκληρα χρόνια φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δεν είναι... μία συνηθισμένη περίπτωση παίκτη αλλά κάλλιστα μπορεί να μπει στη κατηγορία των ρομαντικών που δεν είδαν ποτέ με στεγνό επαγγελματικό βλέμμα τη φανέλα που φόρεσαν. Ο κόσμος του "τριφυλλιού" εκτίμησε την αφοσίωση και το πάθος που έδειχνε σε κάθε του κίνηση και γι αυτό ο "Φράνκι" δεν άργησε να γίνει ο απόλυτος ήρωας της "πράσινης" κερκίδας που ταυτίστηκε και έκλαψε από χαρά μαζί του.

Την 1η Ιουλίου 2009 σε ηλικία 35 χρονών αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση έχοντας κατακτήσει με τον Παναθηναϊκό 11 πρωταθλήματα, 8 Κύπελλα, 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης και 1 διηπειρωτικό. Αν... χάσατε το μέτρημα τότε να σας βοηθήσουμε, καθώς όλα μαζί φτάνουν τα 25 τρόπαια!

Από το 2009 συνεχίζει να βρίσκεται στις τάξεις της αγαπημένης του ομάδας και είτε ως προπονητής (2014) είτε ως team manager συνεχίζει να μετράει κούπες (3 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα, 1 Ευρωλίγκα). Αναμφίβολα η συνύπαρξη του Αλβέρτη με τον Παναθηναϊκό βγάζει άθροισμα από "χρυσάφι".

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΣΗΣ

Από το 1997 όταν και πρωτοάνοιξε η πόρτα του Παναθηναϊκού ο Αντώνης Φώτσης είδε πολλές φορές ένα νέο κύκλο να στην καριέρα του να ανοίγει, όμως πάντα ήξερε ότι η "πράσινη" οικογένεια του ήταν παρούσα για να τον περιμένει. Τρεις φορές έφυγε, όμως το κάρμα του ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με το "τριφύλλι" κι έτσι τέσσερις φορές επέστρεψε. Ο "Batman" αγαπιέται όσο λίγοι από τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, καθώς εκτίμησαν την αγνή αγάπη του προς το σύλλογο που δεν ήταν προσποιητή.

Στα περίπου 10 χρόνια που φοράει το "τριφύλλι" στο στήθος ο Αντώνης Φώτσης έχει πανηγυρίσει 3 πρωταθλήματα Ευρώπης, 9 πρωταθλήματα Ελλάδας και 4 Κύπελλα. Το... κοντέρ, όμως δεν σταματάει εδώ, καθώς ο 34χρονος φόργουορντ φιλοδοξεί να αυξήσει τη λίστα των ξεχωριστών Παναθηναϊκών στιγμών.

ΣΤΟΓΙΑΝ ΒΡΑΝΚΟΒΙΤΣ

Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς έμαθε τα βασικά του μπάσκετ στην KK Zadar και μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τον Άρη και τους Μπόστον Σέλτικς κατέληξε στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1992. Όπως και ο Μποντιρόγκα έμεινε στην Αθήνα για τέσσερα χρόνια.

Ο Δαλματός γίγαντας σε αυτό το διάστημα κατέκτησε τρεις τίτλους (δύο Κύπελλα Ελλάδας 1993,96 και μία Ευρωλίγκα 1996), ωστόσο οι δύο από αυτούς ήταν ξεχωριστοί. Το Κύπελλο του 1993 έβαλε τέλος σε οκτώ χρόνια ανομβρίας, ενώ το 1996 έβαλε το χεράκι του για να φτάσει ο Παναθηναϊκός στην κατάκτηση του πρώτου του Ευρωπαϊκού τίτλου.

Μια δική του τάπα επί του Ζέλικο Ρέμπρατσα και της Μπενετόν Τρεβίζο σφράγισε την παρουσία του "τριφυλλιού" στο φάιναλ φορ του Παλέ ντε Μπερσί. Μια δική του τάπα πάνω στον Χουάν Αντόνιο Μοντέρο σφράγισε τη νίκη στον τελικό της διοργάνωσης και την κατάκτηση του τίτλου επί της Μπαρτσελόνα στο Παρίσι. Ποιος άλλωστε δεν θυμάται τη συγκεκριμένη φάση η οποία κυριαρχεί μέχρι και σήμερα στα αθλητικά στιγμιότυπα.

Η σχέση που δημιούργησε με τον κόσμο του Παναθηναϊκού σε αυτή την τετραετία ήταν μοναδική και κρατάει μέχρι σήμερα.

ΝΤΕΓΙΑΝ ΜΠΟΝΤΙΡΟΓΚΑ

Το καλοκαίρι του 1992 ΑΕΚ και Ολυμπιακός του έστρωσαν χαλί για να έρθει στη χώρα μας. Τελικά εκείνος θα έρθει έξι χρόνια αργότερα και θα φορέσει άλλη φανέλα. Μετά από το πέρασμά του από τις Στεφανέλ Τριέστε, Στεφανέλα Μιλάνο (Ιταλία) και Ρεάλ Μαδρίτης ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα έρχεται στη χώρα μας για χάρη του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι του 1998.

Μία μοναδική τετραετία ξεκινά για τον "Ντέκι" που έμελλε να γίνει ο αγαπημένος των φίλων των πρασίνων σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος στο ΣΕΦ ήταν το αποκορύφωμα της πρώτης του σεζόν στην Αθήνα, αλλά αυτά που ακολούθησαν ήταν σαφέστατα καλύτερα.

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κατέφθασε το καλοκαίρι του 1999 και με ηγέτη τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην κορυφή της Ευρώπης. Η πρώτη φορά ήταν το 2000 στη Θεσσαλονίκη κόντρα στην Μακάμπι, ενώ δύο χρόνια αργότερα ο “Ντέκι” πήρε από τον χέρι τον Παναθηναϊκό μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου στην Μπολόνια απέναντι στην πανίσχυρη Κίντερ.

Με την πράσινη φανέλα πανηγύρισε το πρωτάθλημα Ελλάδας τρεις φορές (1999, 2000, 2001), αλλά και την Ευρωλίγκα δύο φορές: Το 2000 και το 2002, όταν ήταν και MVP του φάιναλ φορ. Το μόνο που του ξέφυγε ήταν το Κύπελλο Ελλάδας.