Έπειτα από ένα «δύσκολο» (όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά για ολόκληρο τον μπασκετικό Παναθηναϊκό) καλοκαίρι ο αρχηγός Δημήτρης Διαμαντίδης προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές που τού άφησαν οι διαδοχικές αποχωρήσεις, αλλά ανοίγοντας την καρδιά του στο Sport24.gr εμφανίζεται ρεαλιστής και συνειδητοποιημένος: «Ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής και εμείς ξεκινάμε για να κατακτήσουμε το νέο πρωτάθλημα»...

- Αυτό που λένε «κάθε αρχή και δύσκολη» ισχύει για όλες τις ομάδες. Για τον Παναθηναϊκό είναι και κάπως ιδιαίτερη, δεδομένου ότι...

(μας διακόπτει) «Οχι μόνο δύσκολη, είναι πάρα πολύ δύσκολη, γιατί είμαστε μια καινούργια ομάδα, μια διαφορετική ομάδα. Δύο παίκτες έχουν μείνει από το περυσινό ρόστερ, καινούργιος προπονητής, καινούργια φιλοσοφία. Είναι κάτι διαφορετικό για όλους. Δουλειά! Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Μόνο έτσι μπορούμε να βελτιωθούμε και να κάνουμε πράγματα. Δουλειά και υπομονή»...

-Κάθε καλοκαίρι όλοι οι σπουδαίοι παίκτες επιχειρούν να φρεσκάρουν το κίνητρό τους. Εσύ κάθε χρόνο το έβρισκες, όταν αποχώρησε ο Βασίλης Σπανούλης το 2010, όταν έφυγαν ο Φώτσης και ο Νίκολας το 2011 και σε άλλες περιπτώσεις. Φέτος, το ολοκαίνουργιο ρόστερ και όλα αυτά που περιέγραψες δεν σε οπλίζουν με κίνητρο και μάλιστα ισχυρότατο;

«Κατ’ αρχήν μου αρέσει να παίζω μπάσκετ. Από εκεί ξεκινάμε. Κάνω αυτό που γουστάρω. Είμαι σε μια ομάδα, η οποία έχει απαιτήσεις. Σαφώς, οι απαιτήσεις δεν είναι τόσο μεγάλες όσο τα προηγούμενα χρόνια. Το κίνητρο, όμως, υπάρχει. Είμαστε μια καινούργια ομάδα και αυτό οπωσδήποτε δημιουργεί κίνητρο».

- «Οι απαιτήσεις δεν είναι τόσο μεγάλες όσο τα προηγούμενα χρόνια». Ενας παίκτης με τις δικές σου προσωπικές απαιτήσεις θα πρέπει να αισθάνεται έναν κόμπο στο στομάχι λέγοντας κάτι τέτοιο...

« Οι προσωπικές μου απαιτήσεις είναι μέσα από την ομάδα. Δεν υπάρχουν ούτε προσωπικές απαιτήσεις, ούτε φιλοδοξίες. Πλέον, είμαι στα 32, έχω κατακτήσει τίτλους, χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ και χαίρομαι για αυτό που θα γίνει τώρα. Θα χρειαστεί να γίνει προσπάθεια, αγώνας, θα υπάρχει άγχος, πάντα υπήρχε άγχος. Είμαστε εδώ, γιατί μας αρέσει και θα έχει και δύσκολες διαδρομές, που θα πρέπει να διαβούμε».

- Είσαι πάντα ειλικρινής. Κάθε φορά που άκουγες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ότι φεύγει αυτός ή φεύγει εκείνος, ήταν μαχαιριά στο κορμί σου;

«Σίγουρα, όταν είσαι με κάποια άτομα τόσα πολλά χρόνια και έχεις ζήσει τόσες χαρές, είναι λογικό όταν ακούς ‘φεύγει ο ένας, φεύγει ο άλλος’ να μην νιώθεις και πολύ όμορφα, αλλά τι να κάνουμε; Ετσι είναι ο χώρος, ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται το δικό του συμφέρον. Εγινε αυτό που έγινε, τελείωσε, έκλεισε. Για μένα ήταν χαρά, τιμή να ανήκω σε μια ομάδα, η οποία είχε σχεδόν πάντα χαρές. Ηταν μεγάλη μου τιμή, που συνεργάστηκα με τον κύριο Ομπράντοβιτς και τον κύριο Ιτούδη, επίσης με παίκτες μεγάλης αξίας, τον Μπατίστ, τον Σάρας και πιο παλιά με άλλους ξένους παίκτες, όπως και με συμπαίκτες μου στην Εθνική. Τώρα αυτό έκλεισε, τελείωσε».

- Με το χέρι στην καρδιά ποιος από τους αποχωρήσαντες θα σού λείψει περισσότερο;

«Όλοι θα μου λείψουν. Με τον Μάικ ήμασταν μαζί οκτώ χρόνια. Δεν γίνεται να μην μου λείψει αυτός ο άνθρωπος. Με τον Σάρας ήμασταν τέσσερα χρόνια. Δεν γίνεται να μην μου λείψει. Είναι παιδιά, με τα οποία μοιραστήκαμε άπειρες αναμνήσεις και τραβήξαμε το κουπί μαζί. Λογικό είναι»...

-Αγωνίζεσαι φέτος για ένατο χρόνο στον Παναθηναϊκό. Μην το πάρεις στραβά, αλλά εντελώς ανθρώπινα. Θα έμπαινες στη λογική να δώσεις μια συμβουλή, αν μπορούσες, στον κόουτς Αργύρη Πεδουλάκη; Μια φιλική συμβουλή, μια οδηγία.

«Όχι, δεν είμαι κατάλληλος για να δώσω εγώ συμβουλή στον κόουτς. Είναι ο προπονητής της ομάδας και ξέρει καλύτερα από όλους τι πρέπει να κάνουμε. Αυτός θα μας δώσει συμβουλές και είμαστε εδώ για να ακούσουμε τις οδηγίες του και να τις εφαρμόσουμε στο γήπεδο».

-Τι είναι αυτό που σε κάνει αισιόδοξο στον εφετινό Παναθηναϊκό; Προφανώς, οι σαρωτικές αλλαγές δεν έχουν αποβάλει τη νοοτροπία νικητή που έχει αυτή η ομάδα.

« Σίγουρα η νοοτροπία που έχουμε είναι νοοτροπία ότι θέλουμε να κερδίσουμε, αλλά για να κερδίσεις πρέπει να είσαι καλή ομάδα και αυτό πρέπει να το δείξεις στο γήπεδο. Εμείς είμαστε αυτοί που θα πρέπει να προσπαθήσουμε αυτό το πράγμα, να γίνουμε μια καλή ομάδα».

- Πώς είναι να ξεκινάς στην αφετηρία ως δεύτερος; Είναι η πρώτη φορά που σού συμβαίνει από την ημέρα που ντύθηκες στα πράσινα. Το έχεις σκεφτεί;

« Η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα σκεφτεί. Τώρα που μου το είπες, το σκέφτομαι και το επεξεργάζομαι για πρώτη φορά. Πέρυσι χάσαμε το πρωτάθλημα. Ετσι είναι ο αθλητισμός, δεν μπορεί να έχει μόνο χαρές. Ξεκινάς ως δεύτερος για να πας πρώτος Και δεν είναι καθόλου περίεργο. Είμαι ρεαλιστής, ξέρω ότι δεν μπορώ να είμαι πάντα πρώτος. Αυτό έγινε, ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής και εμείς ξεκινάμε για να κατακτήσουμε το νέο πρωτάθλημα. Δεν είναι εύκολο, ίσα – ίσα θα είναι πολύ δύσκολο, αλλά θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο».

-Με τον ίδιο τρόπο θα σκέφτεται λογικά και ο Κώστας Τσαρτσαρής. Αλήθεια, τι λέτε στις μεταξύ σας συζητήσεις για τον εφετινό, μεταλλαγμένο Παναθηναϊκό;

« Όταν είσαι με έναν άνθρωπο τόσα χρόνια, δεν χρειάζεται να πεις κάτι. Συνεννοούμαστε με τα μάτια και αμέσως καταλαβαινόμαστε. Τόσα χρόνια μαζί, μοιραζόμαστε το ίδιο δωμάτιο. Είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε. Και για μας είναι κάτι καινούργιο. Το μπάσκετ είναι ομαδικό και μια ομάδα κερδίζει γιατί καθένας πρέπει να έχει τον ρόλο του στο γήπεδο. Έτσι κι εμείς πρέπει να βάλουμε τη δικιά μας πινελιά, να κάνουμε τη δική μας προσπάθεια για να κερδίσουμε»...