Ο σκοπός ήταν ο εξής: να σας συστήσουμε τον Σάσα Τζόρτζεβιτς μέσα... από προσωπικές ιστορίες αυτών που των ξέρουν χρόνια. Εκείνων που υπήρχαν συμπαίκτες, συνοδοιπόροι στα παρκέ και τη ζωή. Με εξαίρεση τον Σάσα Ντανίλοβιτς, ο οποίος αρκέστηκε σε ευχές, διότι... οδηγούσε προς τη Γιαχορίνα -βουνό κοντά στο Σαράγεβο-, όλοι οι άλλοι θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε επακριβώς ποιος είναι ο νέος κόουτς του Παναθηναϊκού.

Αποστολή στη Σερβία: Νίκη Μπάκουλη

Ξεκινά με τον Βλάντε Ντίβατς, ο οποίος βρίσκεται στο Σακραμέντο (είναι πρόεδρος στο μπασκετικό κομμάτι των Kings) και αποδέχθηκε με χαρά την πρόκληση του Sport24.gr να πει δυο λόγια για τον συνοδοιπόρο του στις μεγάλες επιτυχίες της γιουγκοσλαβικής σχολής, ενώ ακολουθούν οι Σάσα Ντανίλοβιτς, Λούκα Παβίσεβιτς, Σάσα Ομπράντοβιτς και Ζάρκο Πάσπαλι.

Βλάντε Ντίβατς

"Στην ομάδα μας, ο Τζόρτζεβιτς ήταν ο προπονητής στο παρκέ. Σε πολλά παιχνίδια, κερδίσαμε γιατί εκείνος είχε δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να σκοράρουμε στις πιο κρίσιμες επιθέσεις. Για εμένα, δεν είναι έκπληξη ότι τώρα έχει και επιτυχία στην προπονητική του καριέρα. Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός βρήκε την καλύτερη δυνατή λύση, γιατί ο Σάλε έχει τις δυνατότητες να γίνει ένας από τους καλύτερους κόουτς στην Ευρώπη. Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι προέρχεται από πολύ επιτυχημένη μπασκετική οικογένεια, οπότε το σπορ ήταν ανέκαθεν στο DNA του".

Σάσα Ντανίλοβιτς

" Ο Σάσα δεν έχει μεγάλη εμπειρία, ως κόουτς, αλλά μολονότι αυτή η καριέρα είναι μικρής διάρκειας, έδειξε με την εθνική Σερβίας ότι ξέρει πώς να φέρνει μεγάλα αποτέλεσμα. Είναι χαρισματικός ως άνθρωπος. Έχει καταφέρει να βγάλει την τεράστια προσωπικότητα που είχε ως παίκτης και στη νέα του αποστολή, όπως και έχει καταφέρει να τη μεταδώσει στους παίκτες του. Και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Λατρεύει αυτή τη δουλειά, έχει αφοσιωθεί σε αυτή και τι άλλο να πω πέραν του ότι του εύχομαι όλα τα καλύτερα... εκτός των ματς που θα δίνει με την Παρτίζαν".

Λούκα Παβίσεβιτς

" Ήμασταν συγκάτοικοι, στην προετοιμασία, αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο Εφήβων, το 1987 στο Μπόρμιο και τότε ήταν που ξεκίνησε να "χτίζεται" η φιλία μας. Ήμασταν τα δυο πόιντ γκαρντ της ομάδας και μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο, ενώ είχαμε στην ομάδα μας τους Κούκοτς, Ντίβατς, Ράτζα, Κοπρίβιτσα, μεταξύ άλλων και νικήσαμε τις ΗΠΑ, των Πρίτσαρντ, Πέιτον κλπ. Αυτό που τον διέκρινε πάντα, από τα 16 του, ήταν μια σπίθα ενέργειας, αισιοδοξίας, λαμπρότητας κάθε μέρα και υπό τις όποιες συνθήκες. Θυμάμαι πόσο δύσκολο ήταν για ένα παιδί στην ηλικία του, να μεγαλώσει σε έναν τεράστιο οργανισμό όπως ήταν αυτός της Παρτίζαν και να βρει το δρόμο του έως την πρώτη ομάδα. Είχε ανέκαθεν τεράστια πνευματική δύναμη και την αποφασιστικότητα να ξεπεράσει κάθε πρόβλημα. Δεν ήταν εύκολο να ζει σε μια μεγάλη πόλη και να διεκδικεί ό,τι τελικά κατέκτησε, όντας επικεντρωμένος στη δουλειά του, προσπαθώντας να γίνει όσο πιο ανταγωνιστικός μπορούσε. Ακόμα και όταν όλα ήταν εναντίον του, εκείνος έβρισκε τον τρόπο. Είναι από τους τύπους που πάντα πιέζει προς το καλύτερο τον εαυτό του και τους γύρω του. Και ανέκαθεν ήθελε να ζήσει μεγάλα πράγματα. Επίσης... πάντα αυτά τα μεγάλα πράγματα πήγαιναν προς το μέρος του!

Πέρυσι, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων επέμενε πως δεν είναι έτοιμος να αναλάβει τη Σερβία. Σε συζητήσεις που έκανα με φίλους, έλεγα ότι επειδή τον ξέρω, ουδέποτε απ' όταν ήταν παιδί έως ότου μεγάλωσε, πήγε κάπου και δεν έφερε κάτι στη χώρα. Πρότεινα λοιπόν, να του δώσουμε λίγο χρόνο... τουλάχιστον μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο, να δούμε τι μπορεί να κάνει. Και έγινε ό,τι έγινε. Να είσαι σίγουρη πως δεν μιλούσαν τα συναισθήματα ή η φιλία μας, αλλά οι προσωπικές εμπειρίες μετά τα όσα περάσαμε μαζί. Και τα είπα, όταν όλοι οι άλλοι ήταν πεσιμιστές. Είμαι χαρούμενος που θα έλθει στην Ελλάδα. Και να σου πω την αλήθεια, στο μυαλό μου είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων να αναλάβει ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό. Πιστεύω ότι αυτή η συνεργασία θα έχει θετικά αποτελέσματα, για όλες τις πλευρές".

Σάσα Ομπράντοβιτς

"Είναι πολύ χαρισματικός τύπος. Είναι από αυτούς που και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, θα βρουν τον τρόπο να ανταπεξέλθουν. Αν μου ζητάς να θυμηθώ μια ιστορία, από την περίοδο που παίζαμε μαζί, ήταν η περίοδος των Ολυμπιακών Αγώνων, το 1996. Η προετοιμασία διήρκεσε δυο μήνες και εκείνος δεν μετείχε, γιατί ήταν τραυματίας. Δεν έκανε ούτε καν μια προπόνηση. Δέκα ημέρες πριν ξεκινήσουν οι Αγώνες, ενημέρωσαν οι γιατροί πως μπορεί να παίξει. Αυτό ήταν κάτι που αδυνατούσα να καταλάβω, γιατί ήμουν τελείως διαφορετικός παίκτης. Η απόδοση μου ήταν σε απόλυτη εξάρτηση από την προετοιμασία. Τελικά, ήλθε κοντά μας και φτάσαμε στο ασημένιο μετάλλιο -χάσαμε μόνο από τις ΗΠΑ, στον τελικό. Το ίδιο έκανε και δυο χρόνια μετά. Δεν ήταν έτοιμος, αλλά βρήκε τον τρόπο να είναι αποτελεσματικός, χάρη στην προσωπικότητα του. Είναι πολύ έξυπνος. Κάθε φορά οι προπονήσεις μας ή τα παιχνίδια που ήμασταν αντίπαλοι, είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Έχει γνώσεις (φευ), είναι γρήγορος στις αποφάσεις του, έχει αντανακλαστικά και δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις".

Zάρκο Πάσπαλι

" Αν κάποιος δεν τον είχε δει να παίζει, είναι πολύ εύκολο να βρει τις ιστορίες με όσα έχει επιτύχει και να καταλάβεις τι παίκτης ήταν. Ήταν από τα καλύτερα υλικά που είε "βγάλει" η Γιουγκοσλαβία και όταν διαλύθηκε η χώρα, έγινε ένας από εκείνους που πρόσφεραν πάρα πολλά στη Σερβία. Γεννήθηκε για να είναι νικητής. Μέχρι πέρυσι, για εμάς ήταν ένα πολύ νέο γεγονός ότι ο Τζόρτζεβιτς ήταν προπονητής. Με τις δυο ομάδες που είχε αναλάβει την Ιταλία, δεν προλάβαμε να δούμε τι μπορούσε να κάνει, γιατί δεν υπήρχε διάρκεια. Οπότε, όταν έγινε ο διάδοχος του Ντούσαν Ίβκοβιτς στην εθνική, υπήρχε προβληματισμός. Επρόκειτο να αναλάβει ομάδα που για πολλά χρόνια δεν είχε κάποια διάκριση και δεν είχαμε την παραμικρή ιδέα για το τι μπορεί να κάνει. Εν τέλει, έφτασε στη δεύτερη θέση του κόσμου, με την ομάδα να παίζει φανταστικό μπάσκετ την κρισιμότερη ώρα.

Δεν πρέπει ωστόσο, να προσπερνάμε τον τρόπο που διαχειρίστηκε τις μουρμούρες που προέκυψαν στην αρχή του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κατάφερε να αλλάξει την εικόνα και τη ψυχολογία παιδιών που προέρχονταν από αποτυχίες και που είχαν ένα τεράστιο "πρέπει" στις πλάτες τους. Αυτό είναι πολύ μεγάλο θέμα. Κυρίως, απέδειξε ότι μπορεί να μεταδώσει το δικό του mentality, αυτό που είχε ως παίκτης, στους παίκτες του και ως εκ τούτου να γίνει επιτυχημένος. Πρώτα βέβαια, κέρδισε το σεβασμό τους. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις κάποιον που έχει αποδείξει ως παίκτης, ότι έχει χαρακτήρα και νοοτροπία νικητή. Για αυτό και δεν ήταν τυχαίο ότι τον ήθελαν μεγάλες ομάδες. Επέλεξε τον Παναθηναϊκό, όπου όπως όλοι ξέρουμε η επιτυχία κρίνεται από το αν νικάς τον Ολυμπιακό. Και το αντίθετο. Ό,τι και αν κάνεις στην Ευρώπη, ακόμα και αν διαγράψεις την καλύτερη πορεία, στο τέλος πρέπει να νικήσεις τον "αιώνιο" αντίπαλο".