Η ήττα από τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ στην πρεμιέρα του ελληνικού πρωταθλήματος, ύστερα μάλιστα από τον χαμό του περσινού τίτλου με break στο ΣΕΦ στο πέμπτο ματς, είναι λογικό και αναμενόμενο να φέρνει δυσφορία και... μουρμούρα στον κόσμο. Έτσι όμως όπως κρίνονται οι τίτλοι τα τελευταία χρόνια στην Stoiximan.gr Basket League, σημασία δεν έχει τι κάνεις στο ξεκίνημα της αγωνιστικής χρονιάς, αλλά κυρίως στο πως τελειώνεις την σεζόν, σε τι κατάσταση παρουσιάζεσαι σε εκείνη την περίοδο.

Ακόμη και το πλεονέκτημα έδρας δεν έχει πλέον ιδιαίτερη σημασία. Αν ανατρέξετε στο πρόσφατο παρελθόν, από το 2012 και μετά (όταν και ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα με 3-2 νίκες, με τις έδρες να κυριαρχούν) κάθε χρόνο σημειώνεται break στο ελληνικό πρωτάθλημα, είτε στο ΣΕΦ, είτε στο ΟΑΚΑ. Μπορεί η συγκεκριμένη ήττα να "ενοχλεί", αλλά όποιος στέκεται σε αυτή βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος.

Άλλωστε, είναι πάρα πολύ νωρίς να βγουν συμπεράσματα για τους "ερυθρόλευκους", οι οποίοι από την αρχή της προετοιμασίας τους δεν έχουν κατορθώσει να αγωνιστούν υγείς και πλήρεις. Πρόβλημα στην μέση ο Πρίντεζης, γόνατο ο Σπανούλης, αστράγαλο ο Παπανικολάου, θλάση ο Ρόμπερτς (είναι ένα θέμα οι τραυματισμοί), συνεχόμενες οι απουσίες με τους διεθνείς νωρίτερα στα φιλικά, με τους Πειραιώτες, οι οποίοι παρουσιάζονται ανανεωμένοι φέτος (έχοντας αλλάξει σχεδόν όλους τους ξένους παίκτες τους) να μην έχουν προλάβει να δουλέψουν όλοι μαζί. Λογικό, λοιπόν, να εμφανίζονται σημάδια ανομοιογένειας και έλλειψη συνοχής, παρά το γεγονός πως διαθέτουν έναν βασικό γηγενή κορμό επί σειρά ετών. Πρέπει και αυτός να "δέσει" με τους ξένους και αυτό ακόμη δεν έχει γίνει. Για να γίνει πράξη, χρειάζονται παιχνίδια στα πόδια τους.

Ταχύτητα, δημιουργία, επίθεση: τομείς που θέλει να γίνει καλύτερος ο Ολυμπιακός

Το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό, αλλά και αυτό που περιμένουμε να δούμε από τους "ερυθρόλευκους" φέτος, είναι να κάνουν τα λόγια τους πράξεις. Ακούσαμε προσεκτικά τις δηλώσεις και τα σχόλια των προπονητών και των παικτών ενόψει της νέας σεζόν. Έβαλαν στόχους για το στυλ μπάσκετ που θέλουν να παρουσιάσουν (πιο γρήγορο, πιο δημιουργικό, πιο επιθετικό), αναγνώρισαν τους τομείς που θέλουν να παρουσιαστούν καλύτεροι και το θέμα είναι όλα αυτά που είπαν να τα βγάλουν στο παρκέ.

Οι Πειραιώτες τονίζουν πως φέτος θέλουν να τρέξουν περισσότερο, να σκοράρουν πιο συχνά στο ανοιχτό γήπεδο σε καταστάσεις πρωτεύοντα και δευτερεύοντα, να λειτουργήσουν με υψηλότερη ταχύτητα όχι μόνο στο τρανζίσιον, αλλά ακόμη και στο παιχνίδι του μισού γηπέδου, εκδηλώνοντας επιθέσεις και κάτω από τα 12''. Μέχρι στιγμής, από τα φιλικά και τα επίσημα ματς, οι φιναλίστ της EuroLeague όλα αυτά τα έχουν κάνει πράξη σποραδικά. Η ομάδα, μέχρι στιγμής, έχει τρέξει ελάχιστες φορές και δεν κινείται γρήγορα σύμφωνα με τα "θέλω" της. Αυτό είναι ένα θέμα.

Ο Ολυμπιακός φέτος έχει βάλει στόχο να βελτιώσει την δημιουργική του ικανότητα και να ανεβάσει τον μέσο όρο του στις ασίστ, καθώς πέρσι στην EuroLeague (αν και έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης) είχε την 14η (!) συγκομιδή. Ένας από τους λόγους που προστέθηκαν στο ρόστερ οι Γιάνις Στρέλνιεκς και Μπράιαν Ρόμπερτς, αντικαθιστώντας τους Ντάνιελ Χάκετ και Έρικ Γκριν. Ζητούμενο, λοιπόν, να βελτιωθεί η κυκλοφορία της μπάλας (περισσότερες πάσες, λιγότερες ντρίμπλες), να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή απ' όλους και να μην περιορίζονται οι Πειραιώτες (σχεδόν αποκλειστικά) στις οργανωτικές αρετές του Βασίλη Σπανούλη (και στα πικ-εν-ρολ), ώστε να μην παρουσιάζονται στατικοί και προβλέψιμοι. Στα φιλικά παρατηρήθηκε βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα, υπήρξε διάθεση για γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, βγήκαν φάσεις και οι ασίστ θα μπορούσαν να ήταν περισσότερες αν έμπαιναν τα σουτ, αλλά και πάλι η ομάδα χρειάζεται δουλειά και εξέλιξη στον συγκεκριμένο (σημαντικό) τομέα ώστε να βγάλει αυτοματισμούς.

Οι "ερυθρόλευκοι" φέτος (σε συνδυασμό με την ταχύτητα που θα φέρει παραπάνω κατοχές μέσα στα ματς) θέλουν να παίξουν ένα περισσότερο επιθετικό μπάσκετ, ανεβάζοντας τον μέσο όρο τους στο σκοράρισμα, στοχεύοντας στους +80 πόντους. Φαίνεται άλλωστε και από την διαμόρφωση του ρόστερ, καθώς οι παίκτες που αποκτήθηκαν έχουν πρώτα έφεση στο να βάζουν την μπάλα στο καλάθι και ύστερα στην άμυνα. Το μπάσκετ αλλάζει, εξελίσσεται, πηγαίνει περισσότερο στην ταχύτητα και ταυτόχρονα στις παραπάνω κατοχές. Οι περισσότερες ομάδες αρχίζουν να σκοράρουν περισσότερο και οι Πειραιώτες δεν μπορούν να μείνουν στάσιμοι. Ο Ολυμπιακός είναι μία διαφορετική ομάδα σε σχέση με τα τελευταία χρόνια, κάνει (σωστά) μία μικρή στροφή προς την επίθεση (δίχως να αλλάζει η φιλοσοφία του στην άμυνα), αλλά χρειάζεται χρόνο και παιχνίδια για να βρει ρυθμό και να δείξει το ταλέντο που έχει στο σκοράρισμα. Και όταν βάζεις μόλις 28 (14+14) πόντους στο δεύτερο ημίχρονο απέναντι στον Παναθηναϊκό, είναι δείγμα πως δεν μπορείς ακόμη να παρουσιάσεις αυτό που θες.

Ένα θέμα για τον Ολυμπιακό είναι και το περιφερειακό σουτ, ένα πολύτιμο στοιχείο στο σύγχρονο μπάσκετ, στο οποίο θέλει επίσης να παρουσιάσει βελτίωση. Πέρσι ήταν από τις χειρότερες (14ος) ομάδες της EuroLeague στον συγκεκριμένο τομέα. Οι "ερυθρόλευκοι" ενίσχυσαν το ρόστερ τους με δύο "καυτούς" σουτέρ όπως τους Γιάνις Στρέλνιεκς και Χόλις Τόμπσον και αποκτήθηκε ένα "4άρι" με ικανότητα στα τρίποντα όπως ο Κιμ Τιλί, για να παρουσιαστούν καλύτεροι. Ο Αμερικανός φόργουορντ, μέχρι στιγμής, ναι μεν έχει καλή επαφή με το αντίπαλο καλάθι όταν πλησιάζει στην ρακέτα, αλλά πίσω από τα 6.75 μέτρα (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) τα έχει... σπάσει. Δεν είναι μόνο το 1/5 απέναντι στο "τριφύλλι", γιατί ακόμη και στα φιλικά έχανε πολλά σουτ. Σίγουρα θέλει τον χρόνο του, καθώς είναι και η πρώτη του σεζόν στην Ευρώπη. Γενικότερα, όμως, από τα φιλικά έως και σήμερα, οι Πειραιώτες έχουν χαμηλά ποσοστά ευστοχίας στα τρίποντα (παρά τα ελεύθερα σουτ που βγάζουν) και αυτό είναι κάτι που προβληματίζει.

Το διαφορετικό δίδυμο στην θέση "5"

Ο Ολυμπιακός φέτος παρουσιάζεται με ένα διαφορετικό δίδυμο σέντερ σε σύγκριση με εκείνα που είχε από την σεζόν 2011/12 και μετά. Πλέον, στο ρόστερ δεν υπάρχουν undersized σέντερ τύπου Χάινς, Ντόρσεϊ, Ντάνστον, Χάντερ, Γιανγκ, Μπιρτς. Ο Τζαμέλ Μακλίν δεν είναι τέτοιου στυλ παίκτης. Υστερεί από όλους τους προκατόχους του σε άμυνα και ριμπάουντ, υπερτερεί στο να βάζει την μπάλα στο καλάθι καθώς έχει ξεκάθαρα μεγαλύτερη έφεση στο σκορ (λειτουργικός στο πικ-εν-ρολ, ικανός στο "ένας με έναν"), αλλά παράλληλα δεν έχει την ίδια σκληράδα και αθλητικότητα με τους προαναφερόμενους. Είναι ένας ψηλός που παίζει περισσότερο στο έδαφος και λιγότερο στον αέρα (above the rim). Έχει ενδιαφέρον, λοιπόν, να δούμε το πόσο καλό ή κακό θα κάνει αυτή η αλλαγή πλεύσης στην συγκεκριμένη θέση. Είναι ένα από τα στοιχήματα για φέτος. Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ δείχνει πως είναι έτοιμος να κάνει την κορυφαία σεζόν της καριέρας του, αξιοποιώντας τα ταλέντα του και το κορμί του, δείχνοντας βελτιωμένος σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού του, αλλά ακόμη δείχνει να δυσκολεύεται απέναντι σε γρήγορα γκαρντ και αθλητικούς ψηλούς. Γενικότερα, δεν υπάρχει ο παίκτης-φόβητρο στο "5" στην άμυνα.

Οι παίκτες που πρέπει να βγουν μπροστά

Πέρα από τα αγωνιστικά στοιχεία, ο Ολυμπιακός περιμένει όχι μόνο από τους νεοαποκτηθέντες, αλλά και από τους παλαιότερους παίκτες του να βγουν μπροστά. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης πρέπει να τρέξει περισσότερο την ομάδα στο ανοιχτό γήπεδο και να πάρει πρωτοβουλίες στην επίθεση. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου, ο οποίος διανύει σεζόν συμβολαίου, επέστρεψε φέτος στην θέση του, στο "3", και επιβάλλεται να βγει μπροστά και να δώσει το κάτι παραπάνω, γιατί ανέκαθεν υπήρξαν για εκείνον υψηλές προσδοκίες λόγω της ποιότητας και του ταλέντου του. Το ίδιο ισχύει και για τον Κώστα Παπανικολάου. Ο Ολυμπιακός έχει για ηγέτες του, αλλά και για σταθερές του, τους Βασίλη Σπανούλη και Γιώργο Πρίντεζη, αλλά τα χρόνια περνούν και χρειάζονται βοήθεια και στήριξη, τόσο για να διατηρηθούν φρέσκοι και ξεκούραστοι έως και το τέλος της σεζόν, όσο και για το καλό της ομάδας, ώστε να μην παρουσιάζεται στατική και προβλέψιμη. Άλλωστε, ένας από τους στόχους φέτος, είναι ναι μεν η ομάδα να συνεχίσει να στηρίζεται σε εκείνους, αλλά να σταματήσει να ζει και να πεθαίνει αποκλειστικά με εκείνους.