Η εμφάνιση του Ολυμπιακού στην Πυλαία ήταν προβληματική, καθώς η ομάδα εμφανώς κουρασμένη (από τα ταξίδια σε Μιλάνο και Θεσσαλονίκη) παρουσίασε αδυναμίες και έλλειψη ενέργειας, αλλά το θετικό που κρατάνε οι Πειραιώτες από το ματς είναι το ένστικτο της επιβίωσης που έδειξαν στο τέλος της αναμέτρησης, στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση όπου και πήραν ακολούθως τη νίκη (99-104).

Είναι στον χαρακτήρα της ομάδας, άλλωστε, το να παλεύει μέχρι το τέλος όλα τα παιχνίδια, το να καταφέρνει να τα γυρίζει, σημειώνοντας ανατροπές, "ξεχειλίζοντας" από αυταπάρνηση, φτάνοντας στο τέλος στο θετικό αποτέλεσμα, ακόμη και στην κακή της βραδιά.

Από αυτό το ματς, πάντως, οι ερυθρόλευκοι θα θέλουν σίγουρα να ξεχάσουν την αμυντική τους συμπεριφορά, η οποία σε κάποια σημεία της αναμέτρησης ήταν απαράδεκτη. Όταν σαν ομάδα έχεις σαν βασική σου αρχή πως "το παιχνίδι μας ξεκινάει από την άμυνα", όταν στόχος είναι ο Ολυμπιακός να κρατάει τον αντίπαλο κάτω από τους 68 με 70 πόντους, όταν διαθέτεις ένα ρόστερ με παίκτες που έχουν έφεση στα ανασταλτικά τους καθήκοντα (κάποιοι παίκτες αποκτήθηκαν κυρίως για να παίζουν άμυνα), είναι αδιανόητο να κάνεις τόσα λάθη, να παρουσιάζεις τέτοιες ασυνεννοησίες, αλλά και να εμφανίζεις σημάδια... χαλάρωσης στα μετόπισθεν. Η άμυνα είναι κυρίως θέμα διάθεσης.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Ο ΠΑΟΚ είχε μέσο όρο 64 πόντους στην επίθεση, μέχρι και πριν το ματς κόντρα στον Ολυμπιακό. Τι κατάφεραν οι Θεσσαλονικείς; Πέρασαν τον μέσο όρο τους από την τρίτη περίοδο, έχοντας πετύχει 67 πόντους, τελειώνοντας τη κανονική διάρκεια της αναμέτρησης με 87. Σε δεύτερη και τρίτη περίοδο πέτυχαν συνολικά (28-24) 52 (!) πόντους, ενώ στα τελευταία πέντε λεπτά του πρώτου ημιχρόνου η ερυθρόλευκη άμυνα δέχτηκε 17 πόντους, εμφανίζοντας κενά στα μετόπισθεν.

Οι γηπεδούχοι, ελλείψει σέντερ, κατόρθωσαν να πάρουν μπόλικο σκορ μέσα στη ρακέτα, αξιοποιώντας τους Μάρκοβιτς (17π), Κακαρούδη (18π) και Μαργαρίτη (9π). Σίγουρα ήταν απώλεια ο Χάντερ , καθώς πρόλαβε να παίξει μόλις ενάμιση λεπτό αφού τραυματίστηκε, αλλά ο Γιανγκ (ο οποίος ξεκίνησε δυναμικά στην επίθεση, 12π, 5/6δ), και κυρίως οι Μιλουτίνοφ και Αγραβάνης, δεν έκαναν καλή δουλειά στην άμυνα, μη έχοντας απέναντι τους και πρωτοκλασάτους παίκτες επιπέδου Euroleague. Ο Κακαρούδης σημείωνε συνεχώς πόντους με τον ίδιο τρόπο και οι "ψηλοί" των ερυθρολεύκων αδυνατούσαν να τον σταματήσουν.

Ο Ντάνιελ Χάκετ πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση και το χρειαζόταν αυτό το καλό παιχνίδι, τόσο ώστε να τονωθεί το ηθικό του, παίρνοντας αυτοπεποίθηση, όσο και για να αρχίσει σιγά-σιγά να ξεδιπλώνει το ταλέντο του μέσα στο παρκέ με την φανέλα του Ολυμπιακού. Τέλειωσε το ματς με 19 πόντους, όντας ιδιαίτερα εύστοχος (6/7δ, 1/2τρ), μάζεψε 10 ριμπάουντ, μοίρασε 3 ασίστ, κέρδισε 6 φάουλ, έκανε καλή δουλειά στην άμυνα, ενώ φυσικά απέδειξε πως ξέρει να βάζει και μεγάλα καλάθια όταν η μπάλα... καίει. Με δική του ατομική ενέργεια, ύστερα από την χαμένη βολή του Βασιλειάδη, έκανε το coast-to-coast και με εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του τέλειωσε την φάση με ντράιβ, στέλνοντας το ματς στη παράταση.

Ο Ιταλός δείχνει να "ξυπνάει", γιατί στα προηγούμενα παιχνίδια ήταν υποτονικός, διστακτικός, συγκρατημένος και δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες στην επίθεση. Ήταν αγνώριστος, καμία σχέση με τον παίκτη που ξέραμε σε Σιένα και Μιλάνο. Λες και... φοβόταν μη χαρακτηριστεί ατομιστής, προσπαθώντας να παρουσιάζεται όσο πιο ομαδικός γίνεται. Καλώς πράττει και θέλει να εμφανίζεται συνεπής στον ρόλο του, αλλά αν συνέχιζε έτσι θα κινδύνευε να περάσει στο... άλλο άκρο.

Ο Ντάνιελ Χάκετ δεν είναι κλασικός σουτέρ, δεν έχει αξιοζήλευτο ποσοστό από την περιφέρεια (θα τα βάλει όμως και τα σουτάκια του), αλλά στην επίθεση είναι ικανότατος στο "ένας εναντίον ενός", του αρέσει να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο, ξέρει να "τρυπάει" την αντίπαλη άμυνα με τις διεισδύσεις του και μπορεί να προσφέρει σκορ παίζοντας με πλάτη (post-up παιχνίδι) στο καλάθι, αξιοποιώντας το ύψος του (1.98) στο "ζωγραφιστό" απέναντι σε συνήθως κοντύτερους αντιπάλους.

Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη αυτή την περίοδο τον καλό Ντάνιελ Χάκετ ώστε να βοηθήσει την ομάδα τόσο στο σκοράρισμα, όσο και στη δημιουργία, αποφορτίζοντας τον Βασίλη Σπανούλη, σε ένα χρονικό διάστημα που ο αρχηγός χρειάζεται περισσότερες ανάσες. Η εξαιρετική του εμφάνιση στην Πυλαία είναι κέρδος για τους Πειραιώτες ενόψει της συνέχειας.

Ο Ολυμπιακός σε 45 λεπτά αγώνα (συν δηλαδή την παράταση) μοίρασε μόλις 14 ασίστ απέναντι στον ΠΑΟΚ και μόλις 12 τελικές πάσες στο Μιλάνο κόντρα στην Αρμάνι. Από τις 14 ασίστ στην Πυλαία οι 6 ήταν του Βασίλη Σπανούλη (3 Χάκετ, 3 Πρίντεζης) και από τις 12 τελικές πάσες στην Ιταλία (3 Λοτζέσκι, 2 Πρίντεζης) οι 4 ήταν από τον αρχηγό των ερυθρολεύκων. Οι Πειραιώτες έχουν ρίξει τον μέσο όρο τους στις ασίστ. Πέρα από το γεγονός πως ακόμη δεν μπορούν να βρουν ρυθμό, βγάζοντας σε διάρκεια τους αυτοματισμούς που θέλουν, αυτό ως ένα βαθμό οφείλεται και στο γεγονός πως περνάνε τα... πάντα σχεδόν από τα χέρια του 33χρονου γκαρντ. Χρειάζεται και οι υπόλοιπο περιφερειακοί των Πρωταθλητών Ελλάδας να δραστηριοποιηθούν περισσότερο στο δημιουργικό κομμάτι, παίρνοντας και εκείνοι πρωτοβουλίες.