ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Ρωμαίος αυτοκράτορας!

Ρωμαίος αυτοκράτορας!

Το Sport24.gr σας θυμίζει το "ερυθρόλευκο" έπος της Ρώμης με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Ευρώπης από την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού.

Πέρασαν 15 χρόνια (24/4/1997) από την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Ευρώπης από την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού στο Final-4 της Ρώμης, στο οποίο θριάμβευσε πανηγυρικά, έχοντας για MVP τον θρυλικό Ντέιβιντ Ρίβερς και κόουτς τον Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Στις 24 Απριλίου 1997, ημέρα Μεγάλη Πέμπτη, ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης στο Final-4 της Ρώμης επικρατώντας με θριαμβευτικό τρόπο επί της Μπαρτσελόνα με σκορ 73-58.

Ήταν η πραγματοποίηση του ονείρου του τότε προέδρου, Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος είδε με υπερηφάνεια την ομάδα που με κόπο δημιούργησε να φτάνει στο αποκορύφωμα της.

Μπορεί ο χαρισματικός Μαυροβούνιος σκόρερ, Ζάρκο Πάσπαλ (1991-1994) και ο προπονητής των Πρωταθλημάτων, Γιάννης Ιωαννίδης (1991-1996), δύο πολύ σημαντικές προσωπικότητες που αναγέννησαν τον Ολυμπιακό την δεκαετία του '90, να αποτελούσαν, ήδη, παρελθόν από το ερυθρόλευκο ρόστερ, αλλά, κάτω υπό τις οδηγίες του "σοφού" τεχνικού, Ντούσαν Ίβκοβιτς και του τρομερού πλέι-μέικερ, Ντέιβιντ Ρίβερς, ο Θρύλος έκατσε στον θρόνο του.

Μαζί τους, ο γκαρντ "πασπαρτού", Ευθύμης Μπακατσιάς, ο αρχηγός -"ράμπο"- Γιώργος Σιγάλας, ο ταλαντούχος 20χρονος, τότε, Δημήτρης Παπανικολάου, ο "μαχητής" Νάσος Γαλακτερός που αντιμετώπισε αρκετούς τραυματισμούς, ο "εκτελεστής" από την περιφέρεια, Φράνκο Νάκιτς, η "αράχνη" των ευρωπαϊκών γηπέδων, Παναγιώτης Φασούλας, ο "εγκέφαλος" Μίλαν Τόμιτς, ο εντυπωσιακός σέντερ, Ντράγκαν Τάρλατς, που είχε τραβήξει το ενδιαφέρον των σπουδαίων Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν εκείνη την εποχή και η γερμανική εγγύηση κάτω από τα καλάθια, του Κρίστιαν Βελπ.

Η σεζόν 1996-1997, είναι χαραγμένη στις πιο υπερήφανες ερυθρόλευκες μνήμες, λόγω ότι ο Ολυμπιακός εκείνη την χρονιά πραγματοποίησε το θρυλικό "triple-crown", κατακτώντας Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρωπαϊκό, γεγονός το οποίο το κατάφερε για πρώτη φορά στην ιστορία ελληνική ομάδα.

Το Ευρωπαϊκό, όμως, είχε και μία παραπάνω "γλύκα" για τον κόσμο των Πειραιωτών, καθώς στα προημιτελικά της διοργάνωσης, ένα βήμα πριν από την "τετράδα" της Ρώμης, οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον Παναθηναϊκό με μειονέκτημα έδρας και η εξέλιξη της σειράς τους έδωσε ξεχωριστή χαρά.

Ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε στους "8" περισσότερο αποφασισμένος για να πάρει την πρόκριση και το κατάφερε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ισοπεδώνοντας τους πράσινους, πρώτα, στο ΟΑΚΑ με το επιβλητικό 49-69 και "σκουπίζοντας" τους στη συνέχεια στο ΣΕΦ με 65-57, με αλησμόνητη την εικόνα στο τέλος της αναμέτρησης που χιλιάδες ερυθρόλευκα μπαλόνια έπεφταν από τον ουρανό του φαληρικού σταδίου.

Πλέον, το μυαλό όλων ήταν στο Final-4, το οποίο θα διεξαγόταν στην ιταλική πρωτεύουσα, την Μεγάλη εβδομάδα (22 με 24 Απριλίου), με τον Γιώργο Σιγάλα και τους συμπαίκτες του να ταξιδεύουν στην "αιώνια" πόλη με τεράστια αυτοπεποίθηση και συν 8.000 (!) φιλάθλους τους.

Ο Ολυμπιακός πήγε στο Final-4 της Ρώμης έχοντας μαζί του τις Μπαρτσελόνα, Ολίμπια Λουμπλιάνας και Βιλερμπάν. Αντίπαλος των ερυθρολεύκων στα ημιτελικά ήταν η σλοβενική ομάδα που είχε στις τάξεις της τον δυναμικό και ταλαντούχο φόργουορντ, τότε, Μάρκο Μίλιτς, τον οποίο ο Ντούσαν Ίβκοβιτς φοβόταν, αλλά την υπόθεση την έβγαλε εις πέρας με απόλυτη επιτυχία ο Γιώργος Σιγάλας.

Ο αργηγός ήταν πραγματικός "ράμπο" στην άμυνα, ανέλαβε το μαρκάρισμα του Σλοβένου και του πέρασε... χειροπέδες, κρατώντας τον, μόλις, στους 5 πόντους (ένα δίποντο και τρεις βολές). Όσον αφορά στην επίθεση, ο Ντέιβιντ Ρίβερς ξεκίνησε, όπως και ολοκλήρωσε, "αφηνιασμένος" το τουρνουά.

Ο Αμερικανός πλέι-μέικερ ήταν σε εκπληκτική κατάσταση, έτρεχε ασταμάτητα πάνω-κάτω στο γήπεδο, όντας "οδοστρωτήρας" σε κάθε αιφνιδιασμό, "πυροβολώντας" συνεχώς από την περιφέρεια. Ο 32χρονος (20/1/1965), τότε, γκαρντ, ήταν πάντα μία σκέψη μπροστά από τους πράσινους, των οποίων τα καλάθια φόρτωσε με 28 πόντους, οδηγώντας τους Πειραιώτες πανηγυρικά στον μεγάλο τελικό της Πέμπτης (24/4), έχοντας για συμπαραστάτη στο σκοράρισμα τον Φράνκο Νάκιτς (10π), ο οποίος είχε σημειώσει κρίσιμα σουτ. Οι ερυθρόλευκοι νίκησαν με σκορ 74-65 την Ολίμπια Λουμπλιάνας και τελευταίος τους αντίπαλος πριν την στέψη ήταν η Μπαρτσελόνα, η οποία είχε επικρατήσει επί της Βιλερμπάν, στο άλλο ματς, με 77-70.

Ολυμπιακός-Ολίμπια 74-65

Ολυμπιακός: Ρίβερς 28, Νάκιτς 10, Τάρλατς 10, Τόμιτς 8, Σιγάλας 7, Φασούλας 6, Παπανικολάου 5, Βελπ, Γαλακτερός, Μπακατσιάς.

Ολίμπια: Στεπάνια 12, Ντανέου 11, Χάουπτμαν 10, Τούσεκ 7, Μακ Ντόναλντ 7, Χένρι 6, Μίλιτς 5, Χόρβατ 4, Νεστέροβιτς 3, Κράλιεβιτς.

Μία από τις αποφάσεις που έκαναν αίσθηση σε εκείνο το Final-4, ήταν η επιλογή του Ντούσαν Ίβκοβιτς, ανήμερα του αγώνα, να πάρει τους παίκτες του για βόλτα στην παραλία της Όστια, αντί για προπόνηση στο γήπεδο "Παλαέουρ", στο οποίο και θα διεξαγόταν ο μεγάλος τελικός.

Ήταν μία κίνηση ψυχολογίας από τον "Ντούντα", ο οποίος ήθελε να ηρεμήσει τους αθλητές του ενόψει της κρίσιμης αναμέτρησης, αποβάλλοντας από πάνω τους το άγχος και το στρες, λίγες ώρες πριν το σπουδαίο ματς.

Ο θρύλος... αναφέρει πως οι παίκτες του Ολυμπιακού έκατσαν στην συγκεκριμένη παραλία και έκαναν διαγωνισμό για το ποιος θα ρίξει πιο μακριά βότσαλα, κάνοντας προσπάθειες ώστε να ρίξουν στην θάλασσα τον, τότε, πιτσιρικά Δημήτρη Παπανικολάου.

Το κλίμα στην ομάδα του Ολυμπιακού, έτσι και αλλιώς, ήταν εξαιρετικό, οι παίκτες ήταν "δεμένοι" μεταξύ τους, είχαν όλοι τους πολύ καλές σχέσεις ενώ δεν έλειπε το χιούμορ, οι πλάκες, τα αστεία, αλλά και φυσικά οι μεγάλος τους στόχος: η κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Τελικά, όπως αποδείχτηκε, εκείνος ο περίπατος τους έκανε καλό...

Το βράδυ της 24ης Απριλίου 1997, ημέρα Μεγάλη Πέμπτη, ο Ολυμπιακός ήταν πανέτοιμος να αντιμετωπίσει στον μεγάλο τελικό του Final-4 την Μπαρτσελόνα. Αν και οι ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν, ολίγον, "μουδιασμένα" στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, κατάφεραν και πήραν στη συνέχεια το προβάδισμα στο σκορ, με τους ερυθρόλευκους να προηγούνται στο ημίχρονο με 31-29.

Στην επανάληψη, όμως, οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς ήταν καταιγιστικοί, το μάτι τους... γυάλιζε, έβγαλαν περισσότερο πάθος στο παρκέ και με ηγέτη τον συγκλονιστικό Ντέιβιντ Ρίβερς, ο οποίος έκανε ό,τι ήθελε στο παρκέ, ολοκληρώνοντας τον αγώνα με 26 πόντους, οι Πειραιώτες νίκησαν την Μπαρτσελόνα με σκορ 73-58, με το +15 να αποτελεί, τότε, ρεκόρ διαφοράς πόντων σε τελικό της διοργάνωσης, κατακτώντας με πανηγυρικό τρόπο τον πολυπόθητο τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης.

Ο Αμερικανός γκαρντ των Πειραιωτών αναδείχθηκε δικαίως στον MVP του τουρνουά, σε ένα αλησμόνητο "one man show", που όμοιο του δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί σε επίπεδο Final-4 στην Ευρωλίγκα. Ο Ντέιβιντ Ρίβερς σημείωσε συνολικά και στους δύο αγώνες 54 (!) πόντους, αφήνοντας για "χάι-λάιτ" στις μνήμες του κοινού, τους αστραπιαίους αιφνιδιασμούς του, τα σήμα κατατεθέν του "coast to coast" με την χαρακτηριστική περιστροφή της μπάλας γύρω από την μέση του, τις ταχύτατες διεισδύσεις του, τις απολαυστικές σταυρωτές ντρίμπλες του που... ζάλισαν τον άμοιρο Γιοφρέσα, τα εντυπωσιακά "σπασίματα" μέσης που έκανε κάθε φορά που σηκωνόταν με ορμή προς το καλάθι, αλλά και τα "καυτά" του σουτ από την περιφέρεια.

Ήταν η δική του αποστομωτική απάντηση προς τους αμφισβητίες του. Άξιοι συμπαραστάτες του στον τελικό οι Ντράγκαν Τάρλας (11π, 14ρ) και Δημήτρης Παπανικολάου (11π) ενώ από την ισπανική ομάδα "εξαφανίστηκε" ο πολύς Σάσα Τζόρτζεβιτς (6π), παλεύοντας μόνος του ο Αρτούρας Καρνισόβας (14π).

Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Ρίβερς 26 (6/9δ., 1/3τρ., 11/14β., 4ρ., 3ασ., 3κλ., 5λ.), Σιγάλας 7 (5ρ., 2ασ.), Νάκιτς, Τάρλατς 11 (1/8δ., 9/14β., 11ρ.), Φασούλας 6 (7ρ., 2τ.), Μπακατσιάς 1, Παπανικολάου 11 (3/6δ., 1/2τρ., 2/4β., 3ρ.), Γαλακτερός, Τόμιτς 9 , Βελπ 2.

Μπαρτσελόνα (Ρενέσες): Τζόρτζεβιτς 6 (2/9δ., 0/2τρ., 2/2, 3ρ., 7ασ., 2κλ., 4λ.), Φερνάντεθ, Καρνισόβας 14 (1/3δ., 3/4τρ., 3/3β., 3ρ.), Χιμένεθ 16 (7/11δ., 0/1τρ., 2/4β., 8ρ., 2ασ., 2κλ.), Ρίβας 6, Ρ. Τζοφρέσα 9, Μπος, Εστεγέρ 3, Αντρέου 2, Ντουένιας 2.

Αμέσως μετά το τέλος του τελικού στο γήπεδο "Παλαέουρ" της Ρώμης, στο οποίο ο Ολυμπιακός αναδείχτηκε σε... Αυτοκράτορα της Ευρώπης, η ερυθρόλευκη αποστολή επέστρεψε στην Αθήνα τα ξημερώματα της Μεγάλης Παρασκευής (25/4/97). Στο, τότε, Δυτικό αεροδρόμιο της πρωτεύουσας, χιλιάδες φίλαθλοι της ομάδας, είχαν στήσει, ήδη, το δικό τους... πάρτι στον περιβάλλοντα χώρο, αναμένοντας με υπομονή τους θριαμβευτές. Το αεροπλάνο προσγειώθηκε στις 05.10 με τον κόσμο να έχει μετατρέψει τη νύχτα σε... μέρα.

Με την άφιξη των Πειραιωτών, οι Σωκράτης Κόκκαλης, Γιώργος Σιγάλας, Παναγιώτης Φασούλας και Ντέιβιντ Ρίβερς έκαναν δηλώσεις, όπως θα δείτε και στο παρακάτω βίντεο, για αυτή την μεγάλη επιτυχία, με τον αρχηγό, μάλιστα, να παρακαλάει στη συνέχεια ευγενικά τους οπαδούς να τους αφήσουν να πάνε στα σπίτια τους, καθώς η ώρα είχε πάει 07:00 (!) ενώ αποθεώθηκε ο προπονητής Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Αναλυτικά το ρόστερ του Ολυμπιακού την σεζόν 1996-1997:

4. Eυθύμης Μπακατσιάς, γκαρντ, (14/1/1968), 1.96μ, Έλληνας.

5. Γιώργος Σιγάλας, γκαρντ-φόργουορντ, (31/7/1971), 2.00μ, Έλληνας.

6. Ουίλι Άντερσον, φόργουορντ, (8/1/1967), 2.04μ, Η.Π.Α, έφυγε στα μέσα της σεζόν.

7. Δημήτρης Παπανικολάου, φόργουορντ, (7/2/1977), 2.00μ, Έλληνας.

8. Νάσος Γαλακτερός, φόργουορντ, (10/3/1969) 2.01μ, Έλληνας

9. Φράνκο Νάκιτς, φόργουορντ, (8/6/1972), 2.01μ, Κροάτης.

10. Παναγιώτης Φασούλας, σέντερ (12/5/1963), 2.13μ, Έλληνας.

11. Μίλαν Τόμιτς, γκαρντ, (24/7/1973), 1.90μ, Σέρβος.

12. Ντράγκαν Τάρλατς, σέντερ, (9/5/1972), 2.10μ, Σέρβος.

13. Κρίστιαν Βελπ, σέντερ, (2/1/1964), 2.13μ, Γερμανός.

14. Βασίλης Σούλης, φόργουορντ (24/9/1976), 2.06μ, Έλληνας.

15. Ντέιβιντ Ρίβερς, γκαρντ (20/1/1965), 1.83μ, Η.Π.Α.

Προπονητής: Ντούσαν Ίβκοβιτς, (29/10/1943), Σέρβος.

Επίσης στην ομάδα ήταν οι...

Έρβιν Γκρέι, φόργουορντ, (13/12/1969), 2.01μ, Η.Π.Α, αντικατέστησε τον Ουίλι Άντερσον.

Αλέξης Αμανατίδης -Σεβρεσένκο- σέντερ, (20/2/1978), 2.15μ, Ρώσος

Ανατόλι Ζουρπένκο, σέντερ, (6/5/1975), 2.10μ, Ρώσος

TAGS ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ