ΑΡΗΣ

Το αλησμόνητο έπος της Προύσας

Το αλησμόνητο έπος της Προύσας

Ο Άρης σαν σήμερα πριν από 20 χρόνια στις 3 Απριλίου του 1997 είχε κατακτήσει στην Προύσα το Κύπελλο Κόρατς κόντρα στην Τόφας πετυχαίνοντας την μεγάλη ανατροπή κάνοντας περήφανους όλους του Έλληνες και ο εκ των πρωταγωνιστών του Μάριο Μπόνι θυμάται στο Sport24.gr εκείνη την αξέχαστη βραδιά.

Κι όμως έχουνε περάσει 20 χρόνια από την 3η Απριλίου του 1997. Εκείνη την πραγματικά αξέχαστη βραδιά όπου ο Άρης με ψυχή και μαγκιά είχε κατακτήσει το Κύπελλο Κόρατς στην Προύσα κόντρα στην Τόφας πετυχαίνοντας να ανατρέψει την εις βάρος του κατάσταση όπως αυτή είχε δημιουργηθεί μία εβδομάδα πριν στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο. Ο Μάριο Μπόνι είχε σημειώσει 20 πόντους, όσα και τα χρόνια που έχουνε περάσει από τότε και μίλησε στο Sport24.gr για εκείνη την βραδιά. Κι όπως παραδέχτηκε από τις δύο πιο σημαντικές και χαραγμένες στιγμές της καριέρας του.

Ο Άρης υπό τις οδηγίες του Λευτέρη Σούμποτιτς κατάφερε να φέρει τα πάνω κάτω και να κάνει την 3η Απριλίου 1997 να μείνει για πάντα χαραγμένη στις μνήμες όχι μόνο όλων των φιλάθλων του αλλά και όλων των Ελλήνων. Κι αυτό γιατί επέστρεψε από το -11 της ήττας του με 66-77 παρά την παρουσία 6.000 διψασμένων φιλάθλων του και να επικρατήσει με 18 πόντους και 70-88 πανηγυρίζοντας μέσα στην Προύσα τον δεύτερο ευρωπαϊκό του τίτλο και πάλι επί τουρκικής ομάδας. Ο πρώτος υπενθυμίζεται πως ήταν πριν από τέσσερα χρόνια το 1993 στο Τορίνο με το 50-48 επί της Εφές Πίλσεν στο Τορίνο. Δύο τίτλοι που κοσμούν μαζί με τους 21 συνολικά την οροφή της Nick Galis Hall.

Ο "Αυτοκράτορας" του ελληνικού μπάσκετ κατάφερε μέσα σε ένα κατάμεστο γήπεδο και παρά την εχθρική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στις κερκίδες του να επιβάλλει τον ρυθμό του, να καλύψει με υπομονή την εις βάρους του διαφορά και να φθάσει στον θρίαμβο που τόσο επιθυμούσε και διψούσε. Μία ομάδα που είχε δημιουργηθεί το περασμένο καλοκαίρι για να φθάσει όσο πιο ψηλά γίνεται και έφθασε στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού θεσμού όπου συμμετείχε. 20 χρόνια μετά εκείνοι που δεν μπορούν να συγκινούνται στην ανάμνηση της Προύσας είναι ο τότε πρόεδρος της ομάδας Ζαφείρης Σαμολαδάς και ο βασικός της Αμερικανός σέντερ Τσαρλς Σάκλφορντ.

Το αλησμόνητο έπος της Προύσας

Μεγάλοι πρωταγωνιστές εκείνης της βραδιάς ήταν οι Χοσέ Ορτίθ και Μάριο Μπόνι με 25 και 20 πόντους έχοντας για άξιους συμπαραστάτες τους στο σκοράρισμα τους Παναγιώτη Λιαδέλη και Γιάννη Σιούτη. Σε μία βραδιά όμως όπου κανένας τους δεν υστέρησε και είχε κάθε λόγο να την απολαύσει μετά το άκουσμα της κόρνας της λήξης ακόμη και αν οι κερκίδες είχανε αδειάσει από ότι είχε προηγηθεί από τους φιλάθλους της Τόφας βλέποντας τη γιορτή τους να χαλάει. Κι όσο για τους υπόλοιπους ήταν οι Σάκλφορντ, Αγγελίδης και Σταυρακόπουλος που επίσης αγωνίστηκαν μαζί με τους Φλώρο, Ναχάρ και Χωλόπουλος που βρέθηκαν στον πάγκο και δεν πήραν χρόνο συμμετοχής. Προπονητής εκείνης της ομάδας ο Λευτέρης Σούμποτιτς, με στενό συνεργάτη του τον Χρήστο Μαγκώτσιο.

Κι όσο για το τι ακολούθησε στον Λευκό Πύργο; Ήταν κάτι το ξεχωριστό όπως και το επόμενο μεσημέρι στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" στην επιστροφή της αποστολής από την Προύσα με αυτό να είχε κατακλειστεί από χιλιάδες φιλάθλους της ομάδας της Θεσσαλονίκης με το... πάρτι να συνεχίστηκε εκ νέου στον Λευκό Πύργο.

Σε μία πορεία του Κυπέλλου Κόρατς που μπορεί να ολοκληρώθηκε στην Προύσα την 3η Απριλίου του 1997 με μειονέκτημα έδρας στη διαδικασία του διπλού τελικού αλλά και νωρίτερα ο Άρης είχε καταφέρει να φθάσει με μειονέκτημα ως εκεί πριν την κατάκτησή του. Να αποκλείσει τόσο το Περιστέρι στον ελληνικό εμφύλιο της προημιτελικής φάσης υπερασπιζόμενος τη νίκη του στη Θεσσαλονίκη όσο και στον διπλό ημιτελικό με τη Μπένετον Τρεβίζο αν και χρειάστηκε την παράταση στο Παλαβέρντε.

Κάπως έτσι φθάσαμε στις 26 Μαρτίου όπου ο Άρης μία μέρα μετά τα 83α γενέθλιά του γνώρισε την ήττα με 66-77 μπροστά σε 6.000 φιλάθλους του που ωστόσο δεν αποδείχθηκε οδυνηρή. Μπορεί να υπήρξε δικαιολογημένος προβληματισμός κι παγωμάρα αλλά παρόλα αυτά ο Λευτέρης Σούμποτιτς με τους συνεργάτες τους βρήκανε το τρόπο ώστε παρά το μειονέκτημα της έδρας να πετύχουν το στόχο τους την 3η του Απρίλη στην Προύσα κόντρα στη Τόφας και να πανηγυρίσουν αυτό για το είχανε δώσει το καλύτερό τους εαυτό στο γήπεδο.

Το αλησμόνητο έπος της Προύσας

Τόφας Μπούρσα - Άρης 70-88

Ημίχρονο: 34-37

Διαιτητές: Κατσάρο (Ιταλία), Βιρόβνικ (Ισραήλ)

ΤΟΦΑΣ: Ερντέν, Αλάνοβιτς 7(1), Μπας 18(2), Ρότζερς 26(2), Κονούκ 2, Τοπσακάλ 8(2), Άβντιτς 2, Γκρίφιθ 7.

ΑΡΗΣ: Ορτίθ 25(9/11β., 8/10δίπ., 0/1τρ., 7ριμπ., 2ασ.), Λιαδέλης 15(3/5β., 6/8δίπ., 0/1τρ.), Σταυρακόπουλος 5 (2/3β., 0/2δίπ., 1/6τρ.), Σιούτης 12 (6/8β., 3/3δίπ., 0/4τρ., 8ριμπ., 3ασ, 3κλ.), Αγγελίδης 6 (2/2β., 2/3δίπ.), Σάκλφορντ 5 (1/5δίπ., 1/2τρ., 10ριμπ.), Μπόνι 20 (2/2β., 6/9δπ., 2/2τρ., 2ριμπ.).

Μπόνι: "Δεν το χάναμε με τίποτα"

Ο Μάριο Μπόνι είχε αποτελέσει έναν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της πορείας του Άρη στο δρόμο της κατάκτησης του Κυπέλλου Κόρατς στην Προύσα. Από τους βασικούς του σκόρερ όπως φάνηκε και στο δεύτερο τελικό στην έδρα της Τόφας με τους 20 πόντους που σημείωσε. Όσα και τα χρόνια που πέρασαν από τότε και το Sport24.gr τον εντόπισε στη Μοντεγκατίνι ζητώντας του να θυμηθεί εκείνη την βραδιά της Προύσας στον επαναληπτικό τελικό κόντρα στην Τόφας.

" Ήταν ο πρώτος μου ευρωπαϊκός τίτλος και μου έχει μείνει αξέχαστος", ήταν το πρώτο σχόλιο του Ιταλού γκαρντ που μέσα από τις εμφανίσεις του είχε φροντίσει όχι απλά να αγαπηθεί από τους φιλάθλους του Άρη αλλά και να γίνει σύνθημα που έμεινε στην ιστορία το: "Είναι τρελός ο Ιταλός".

Ο Μπόνι συνέχισε για τη σημασία της κατάκτησής του λέγοντας: " Ήταν ένας πολύ σπουδαίος τίτλος για όλους εμάς που εκείνη τη χρονιά ήμασταν στον Άρη πολύ περισσότερο για τον τρόπο που κατακτήθηκε. Κι αυτό γιατί είχε προηγηθεί η ήττα στην έδρα μας στο Αλεξάνδρειο μπροστά στους φιλάθλους μας που τους στεναχωρήσαμε όπως και τους εαυτούς μας.

Ωστόσο όπως αποδείξαμε δεν το βάλαμε κάτω. Φροντίσαμε να δουλέψουμε σκληρά στην εβδομάδα που ακολούθησε και πήγαμε αποφασισμένοι στη Τουρκία ώστε να πάρουμε το κύπελλο που τόσο πολύ θέλαμε και το αξίζαμε να το φέρουμε στη Θεσσαλονίκη και στον Λευκό Πύργο και σκορπίζοντας χαρά στους εαυτούς μας και στους χιλιάδες φιλάθλους του Άρη".

Το αλησμόνητο έπος της Προύσας

Ο Μπόνι αναφερόμενος τόσο στη βραδιά της 3ης Απριλίου του 1997 όσο και στην επομένη στην άφιξη της αποστολής στην επιστροφή της στη Θεσσαλονίκη επισήμανε: " Ήταν μία συγκλονιστική, μία αξέχαστη βραδιά που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου όσο θα ζω όπως και την άφιξή μας στη Θεσσαλονίκη με την απίστευτη υποδοχή που τύχαμε από τους φιλάθλους μας. Για αυτό και θα παραμείνει για πάντα κάθε στιγμή εκείνου του διημέρου χαραγμένη στο μυαλό μου όπως και όλων που ήταν σε εκείνη την ομάδα του Άρη και τους φιλάθλους του. Για εμένα εξάλλου αποτελεί και τη μία από τις δύο πιο σημαντικές στιγμές όλης της μπασκετικής μου καριέρας μαζί με την άνοδο της Μοντεγκατίνι στη πρώτη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος".

Για την ανατροπή του -11 της Θεσσαλονίκης είχε να πει: " Θυμάμαι ακόμη και το μαύρο πρωτοσέλιδο που ακολούθησε της ήττας μας στον πρώτο τελικό με την Τόφας στη Θεσσαλονίκη. Μία ήττα και εμφάνιση που μας πείσμωσε εν όψει του επαναληπτικού όπως και η προτροπή των φιλάθλων μας να επιστρέψουμε μόνο με την κατάκτηση του Κυπέλλου. Όπως και έγινε με μας που ήμασταν στην ομάδα να μη σταματήσαμε να πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε και το αποδείξαμε μένοντας ενωμένοι και πετύχαμε να ανατρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση αφού ήμασταν μία δυνατή και πολύ καλή και δεμένη ομάδα. Ξέραμε άλλωστε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να επαναλάβουμε ένα δεύτερο συνεχόμενο κακό παιχνίδι όπως το πρώτο στην έδρα μας απέναντι στην ίδια ομάδα που γνωρίζαμε ότι ήμασταν καλύτερή της. Σημαντικό ρόλο ωστόσο έπαιξε και ο ρόλος του προπονητή μας Σούμποτιτς στο να τα καταφέρουμε λέγοντάς μας χαρακτηριστικά στα αποδυτήρια πριν βγούμε στο παρκέ στην Προύσα να βγούμε και να κατακτήσουμε το Κύπελλο. Κι όπως αποδείχθηκε ήταν αρκετό αφού το θέλαμε πάρα πολύ μιας και δεν σου δίνεται η ευκαιρία κάθε μέρα στην καριέρα σου να κερδίζεις έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Εν ολίγοις αυτό το Κύπελλο δεν το χάναμε με τίποτα".

Πάντως τι κι αν έχουνε περάσει 20 χρόνια και ο Μπόνι να έχει φθάσει στα 54 του δεν ξεχνά τις δύο αγωνιστικές χρονιές της μπασκετικής του καριέρας που έζησε στον Άρη και δεν το κρύβει. " Ο Άρης θα έχει για πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου σε όλη μου τη ζωή. Ξέρω ότι αγαπήθηκα από τους φιλάθλους του όπως και εγώ τους αγάπησα αλλά και την ομάδα από την πρώτη στιγμή που ενσωμάτώθηκα σε αυτήν το καλοκαίρι του 1996 και όσο περνούσε ο καιρός το δέσιμο αυτό γινόταν ολοένα και πιο δυνατό".

TAGS ΑΡΗΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ