Όταν ο Ραϊτσεβιτς "έραψε" το δεύτερο αστέρι του Άρη
Δεκατρία χρόνια πέρασαν κιόλας από την κατάκτηση του Champions Cup από τον Άρη. Οι "κίτρινοι" επικράτησαν της Πρόκομ στον τελικό χάρη στο καλάθι του Μίροσλαβ Ραΐτσεβιτς, μετά την άστοχη βολή του Ουίλι Σόλομον. Το Sport24.gr θυμάται εκείνη τη βραδιά.
Δεκατρία χρόνια που μοιάζουν σαν να ήταν χθες. Στις 4 Μαΐου 2003 ο Άρης κατέκτησε το τελευταίο -χρονικά- ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του, το Champions Cup, επικρατώντας στον τελικό του Final Four του Αλεξανδρείου της Πρόκομ με 84-83. Μία διοργάνωση που έγινε για μία μόλις χρονιά. Αρκούσε όμως για να δούμε μία ελληνική ομάδα στο υψηλότερο σημείο του βάθρου. Οι "κίτρινοι", με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή στην άκρη του πάγκου τους, έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης απέναντι στην πολωνική ομάδα.
Η ιστορία θα μπορούσε βέβαια να είχε γραφτεί διαφορετικά, αν δεν υπήρχε ο Μίροσλαβ Ραΐτσεβιτς. Βλέπετε ο νυν ασίσταντ κόουτς του Ηρακλή (στο πλευρό του "Τίγρη") ανέλαβε να... σώσει την παρτίδα για τον Άρη. Με τους "κίτρινους" στο -2 και 3.6'' να μένουν στο παιχνίδι, ο Ουίλι Σόλομον (των 32 πόντων στον τελικό) αναλαμβάνει να εκτελέσει τις δύο πιο κρίσιμες βολές του τελικού, με σκοπό να οδηγήσει το παιχνίδι στο έξτρα πεντάλεπτο. Η πρώτη βρίσκει τον στόχο. Η δεύτερη όμως, όχι. Ε και; Ο Μίροσλαβ Ραΐτσεβιτς είναι "εκεί", παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ και με σουτ από τα δύο μέτρα, θα "γράψει" το τελικό σκορ (84-83), που θα δώσει στον Άρη το τελευταίο -χρονικά- ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του.
Το Αλεξάνδρειο, το οποίο είναι κατάμεστο από τους φίλους των "κιτρίνων", ζει μοναδικές στιγμές. Ο κόσμος απολαμβάνει το νέκταρ της επιτυχίας, γίνεται ένα με τους παίκτες και τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, ο οποίος δίνει συνέχεια στην παράδοση των... ευρωπαϊκών κατακτήσεων, που είχε δημιουργήσει.
Παρεμπιπτόντως, ο "Τίγρης" δεν ήταν αυτός που "έχτισε" την ομάδα εκείνη τη χρονιά. Για την ακρίβεια, ήταν ο άνθρωπος που κλήθηκε να την βγάλει από το αγωνιστικό αδιέξοδο. Η ήττα, στη φάση των ομίλων, από το Μαρούσι οδηγεί τη διοίκηση της ΚΑΕ Άρης στη λύση της συνεργασίας με τον Μίλαν Μίνιτς. Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής αποδέχεται το κάλεσμα και φροντίζει προκειμένου η ομάδα της Θεσσαλονίκης να κατακτήσει το 20ο τρόπαιο της ιστορίας της. Το βράδυ της 4ης Μαΐου 2003 είναι αυτό στο οποίο "ράβεται" το δεύτερο αστέρι στη φανέλα του Άρη. Δια χειρός Μίροσλαβ Ραΐσεβιτς.
Εκείνη η χρονιά ήταν, εν γένει, αρκετά περίεργη για τον Άρη. Από τη μία η απόλυση του Μίλαν Μίνιτς, από την άλλη η απώλεια του Κυπέλλου Ελλάδος περίπου ένα μήνα πριν το Final Four του Champions Cup. Το ευρωπαϊκό τρόπαιο έμοιαζε με εξιλέωση για όλους στο "στρατόπεδο" των "κιτρίνων". Όπως κι έγινε. Ο Ουίλι Σόλομον, ο Μίροσλαβ Ραΐσεβιτς, ο Ράιαν Στακ, ο Γιάννης Γκαγκαλούδης και τα άλλα παιδιά οδηγούν τον Άρη στην κορυφή της Ευρώπης, εκπληρώνοντας την... προφητεία του Γιώργου Μαζωνάκη. Ο γνωστός τραγουδιστής διέμενε στο ίδιο ξενοδοχείο με την αποστολή της ομάδας τις παραμονές των αγώνων, δηλώνοντας στους παίκτες και το τεχνικό επιτελείο την πεποίθηση του πως ο Άρης θα τα καταφέρει. Όπως κι έγινε!
Τα δεκάλεπτα: 18-20, 36-40, 57-63, 84-83.
ΑΡΗΣ: Σόλομον 32 (7/11 δίπ., 4/14 τρίπ.), Ραΐτσεβιτς 9 (8 ριμπ.), Λάππας 5, Νικολαΐδης 1, Γκαγκαλούδης 12 (1), Αγγέλοφ 2, Λικχολίτοφ 6 (7ρ.), Στακ 14 (17 ριμπ.), Γκργκατ 3.
ΠΡΟΚΟΜ: Ζίντεκ 5 (1), Βράνκοβιτς 10, Κρζίκαλα 3 (1), Μασιούλις 3 (1), Φούλερ 1, Μάρκοβιτς 25 (3), Μπάρι 7 (1), Γιαγκόντνικ 10 (2), Μασκολιούνας 6 (2), ΜακΝολ 13.
