Όταν πριν από τρία χρόνια άρχισε να μαθαίνεται στο ευρύ κοινό το όνομα του Γιώργου Τσαλμπούρη, λόγω του φερόμενου ενδιαφέροντος του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, πολύς κόσμος έμοιαζε ενθουσιασμένος. Δεν γινόταν διαφορετικά εξάλλου.

Βλέποντας ένα παιδί (γιατί παιδί ήταν) 16-17 χρονών με ύψος 2.16 μέτρα, αριστερόχειρα και με καλή επαφή με το καλάθι να αγωνίζεται με τον Πιερικό/Αρχέλαο στο Πρωτάθλημα της Β΄Εθνικής, δεν άργησαν τα διθυραμβικά σχόλια, με πολύ κόσμο να τον συγκρίνει με παίκτες-Θρύλους όπως ο Τόνι Κούκοτς και ο Γκρεγκό Φούτσκα. Μετά όμως ήρθε μία (μικρή) προσγείωση όταν ο νεαρός φόργουορντ/σέντερ αποφάσισε να φοιτήσει στο Κολέγιο του Iowa State την σεζόν 2014/15, έχοντας μόλις 1.4 πόντους και 0.8 ριμπάουντ μέσο όρο. Και τότε εμφανίστηκε στον δρόμο του η ΑΕΚ. Και τα δεδομένα άλλαξαν.

Έπειτα από μία περίοδο (2015/16) όπου πήρε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής, ο Τσαλμπούρης βρέθηκε στην αφετηρία της φετινής σεζόν όντας ξεκάθαρα πλέον ο τρίτος σέντερ της ΑΕΚ πίσω από τους Δημήτρη Μαυροειδή και Τζος Όουενς (ο οποίος γρήγορα αντικαταστάθηκε από τον Ράνταλ Φάλκερ). Ο ρόλος του τρίτου σέντερ – ο οποίος συχνά είναι εκτός 12αδας) είναι λίγο άχαρος βέβαια, ωστόσο ήταν ξεκάθαρα ένα βήμα μπροστά για τον 20χρονο πλέον διεθνή. Και το επόμενο βήμα τελικά δεν άργησε να έρθει.

Αρπάζοντας τις ευκαιρίες

Η ΑΕΚ βιώνει μία σεζόν γεμάτη υψηλές απαιτήσεις φέτος. Θέλει να παραμείνει η τρίτη δύναμη στην χώρα – και αν γίνεται να μπει “σφήνα” σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό – ενώ ταυτόχρονα να πάει όσο πιο μακριά γίνεται στο Basketball Champions League. Παρά πάντως τις υψηλές απαιτήσεις, στην “Ένωση” δε μένουν στο σήμερα, παρά προσπαθούν να κοιτάξουν μπροστά. Και πάνω σε αυτή τη λογική προσπαθούν να αναδείξουν Έλληνες παίκτες, αφού ένας καλός ελληνικός κορμός είναι αυτός που σε βάθος χρόνου θα εξασφαλίσει την επιτυχία της ομάδας.

Πάνω σε αυτή τη λογική γίνεται προσπάθεια να ανέβει επίπεδο ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης ως παίκτης. Και πάνω σε αυτή τη λογική δίνεται σε κάθε ευκαιρία χρόνος συμμετοχής στην τριάδα των Διονύση Σκουλίδα, Γιώργου Τσαλμπούρη και Δημήτρη Μωραϊτη. Ο δεύτερος όμως είναι και αυτός που λόγω συνθηκών (τραυματισμοί Φάλκερ και αργότερα Μαυροειδή), έχει πάρει τελευταία περισσότερες ευκαιρίες. Και η αλήθεια είναι ότι δείχνει σαφή σημάδια βελτίωσης.

Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί ο χθεσινός (17/12) αγώνας με την Δόξα Λευκάδας για την Stoiximan.gr Basket League, όπου βρέθηκε στο παρκέ για 13 λεπτά (season high), τελειώνοντας τον αγώνα με 8 πόντους με 1/2 δίποντα, 2/2 τρίποντα, 0/1 βολή, 3 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 1 κόψιμο και – το κυριότερο – έδειχνε να έχει μία σιγουριά στις κινήσεις του, με τους πρώτους πόντους του στο παιχνίδι να έρχονται μάλιστα με μία ωραία κίνηση με πλάτη στο καλάθι, ένα κομμάτι του παιχνιδιού του που θεωρείται το αδύνατο σημείο του.

Ο Τσαλμπούρης βέβαια δεν τα έκανε όλα τέλεια. Σαφώς και είχε τα προβλήματά του, με την απειρία του να φαίνεται όταν έκανε τρία μαζεμένα φάουλ στην 2η περίοδο πάνω στον πιο έμπειρο (και “βαρύ) Ντόμπλας. Η εμφάνισή του ωστόσο σίγουρα αποτελεί μία νότα αισιοδοξίας, όχι μόνο για την ΑΕΚ, αλλά και για το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα.

Στον σωστό δρόμο

Η αλήθεια είναι ότι η τελευταία διετία δεν ήταν εύκολη για τον Τσαλμπούρη, ο οποίος είδε ξαφνικά όλο τον κόσμο να ασχολείται μαζί του και να περιμένει από αυτόν να εξελιχθεί άμεσα στον επόμενο μεγάλο ψηλό του ελληνικού μπάσκετ. Αυτό βέβαια που ξεχνάει ο περισσότερος κόσμος είναι ότι παραδοσιακά οι ψηλοί ωριμάζουν μπασκετικά πιο αργά από τους κοντούς, με τον σέντερ της ΑΕΚ να δείχνει ότι σιγά-σιγά βρίσκει πλέον τα πατήματά του.

Ο Τσαλμπούρης εξελίσσεται σταδιακά σε ένα πολύ ενδιαφέρον prospect: Έναν σέντερ με ύψος 2.16 μέτρα, ο οποίος μπορεί να σουτάρει εξαιρετικά από την περιφέρεια. Σε μία εποχή που τα... “Stretch-5” γίνονται όλο και περισσότερο της μόδας, η προοπτική ενός σέντερ που σουτάρει σαν περιφερειακός είναι λογικό να προκαλεί ενθουσιασμό. Ένας ενθουσιασμός που γίνεται ακόμα μεγαλύτερος όταν μαθαίνει κάποιος ότι ο Τσαλμπούρης κυριαρχεί στο Πρωτάθλημα Νέων με την ΑΕΚ, σημειώνοντας σταθερά +20 (και ενίοτε +30) πόντους. Αυτό που χρειάζεται ωστόσο είναι προσοχή στις αντιδράσεις όλων, κάτι που το ξέρουν καλά στην “Ένωση”, φροντίζοντας να προστατεύουν τόσο τον Τσαλμπούρη, όσο και τους Σκουλίδα και Μωραϊτη.

Ο Τσαλμπούρης είναι δεδομένο ότι έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του, αφού υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία του που χρίζουν βελτίωσης, όπως το να δυναμώσει το σώμα του, να μάθει να παίζει με πλάτη στο καλάθι, αλλά και να μην φορτώνεται με γρήγορα φάουλ, απόρροια του ενθουσιασμού του. Το ξέρει και ο ίδιος αυτό και δουλεύει σκληρά προς αυτή την κατεύθυνση, έχοντας την πλήρη στήριξη της ομάδας του, που πιστεύει πολύ σε αυτόν. Μένει τώρα να φανεί πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα από εδώ και πέρα για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα prospects που έχουν εμφανιστεί στο Ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια.

Twitter @steflong85