Ποιος είπε πως δεν υπάρχουν Κύπριοι που ασχολούνται με το μπάσκετ (ή την καλαθόσφαιρα όπως την ονομάζουν στη Μεγαλόνησο); Ο Αντώνης Κωνσταντινίδης είναι μια ζωντανή απόδειξη πως στη γειτονική χώρα υπάρχουν άτομα με στόχους και φιλοδοξίες για το άθλημα αυτό.

Ο 40χρονος τεχνικός βρίσκεται στη Ρουμανία για λογαριασμό της Ροβινάρι, ομάδα στην οποία αγωνίστηκε την περσινή σεζόν ο Κώστας Κακαρούδης, ενώ φέτος ηγετικό ρόλο κατέχει ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης. Ο Έλληνας σέντερ, μάλιστα, ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της ρουμανικής ομάδας στην σπουδαία εκτός έδρας νίκη απέναντι στην Μπρίντιζι με 76-78.

Μιλώντας στο Sport24.gr φανέρωσε τις σκέψεις και τα συναισθήματα του μετά το τέλος του αγώνα, αναφέρθηκε στις εντυπώσεις του από το πρωτάθλημα Ρουμανίας, ενώ έθεσε τους στόχους του για το μέλλον, συμπεριλαμβάνοντας και το ελληνικό πρωτάθλημα μέσα σε αυτούς.

Το παιχνίδι απέναντι στην Μπρίντιζι έχει ολοκληρωθεί με την ομάδα σας να παίρνει μια σπουδαία νίκη. Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις και τα πρώτα συναισθήματα;

" Τα συναισθήματα είναι απερίγραπτα. Κακά τα ψέματα, όσο κι αν πιστεύεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις είναι πολύ διαφορετικό την ώρα που συμβαίνει αυτό. Ήταν τεράστια η χαρά μας. Εγώ, προσωπικά, ένιωσα τεράστια περηφάνια για τους παίκτες μου. Μιλάμε για αρκετά παιδιά, που αν εξαιρέσουμε τον Γλυνιαδάκη, έπαιζαν σε μια μικρομεσσαία ομάδα στη Ρουμανία. Είναι μια επιβράβευση των κόπων μας. Από την άλλη, νιώθουμε και τεράστια ικανοποίηση ως επιβράβευση της δουλειάς που κάναμε όχι μόνο τις μέρες πριν το παιχνίδι. Η δουλειά από τον περασμένο Αύγουστο αποδίδει καρπούς. Τέτοιες νίκες μας δίνουν το δικαίωμα να ελπίζουμε πως μπορούμε να περάσουμε σε ένα άλλο επίπεδο και ως ομάδα, αλλά και ο καθένας μας ξεχωριστά".

Πηγαίνοντας στη Ρουμανία είχατε στο πίσω μέρος του μυαλού σας νίκες όπως αυτή;

" Ως προπονητής βάζω πάντα στόχους και κοιτάζω ψηλά. Αυτή είναι η δουλειά μου. Είμαι επαγγελματίας προπονητής και πρέπει να σκέφτομαι πως μπορώ να εξελίσσομαι και να πηγαίνω όσο πιο ψηλά γίνεται με τα αποτελέσματά μου. Είναι αναπόφευκτο αυτό. Θέλω να κάνω σταθερά βήματα. Επειδή, όμως, στο παρελθόν είχα ανάλογες επιτυχίες, όχι τέτοιου βεληνεκούς, με την προηγούμενη ομάδα μου, την ΕΘΑ, καταφέραμε στο Eurochallenge να κερδίσουμε μία φορά μέσα στην Τουρκία και μία μέσα στη Ρωσία, πάντα υπάρχουν στο μυαλό του προπονητή οι μεγάλες νίκες, αλλά πάντα μέσα από δουλειά. Στην προπόνηση, στο scouting. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να προχωρήσει".

Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σας από τη Ρουμανία;

" Είμαι πολύ ενθουσιασμένος με αυτό που βρήκα. Στο πρωτάθλημα Ρουμανίας υπάρχει τρομερή οργάνωση. Πολλές ομάδες, γεμάτα γήπεδα, εξαιρετική διαχείριση τηλεοπτικών, αλλά και με σπόνσορες. Είναι μια χώρα που αναπτύσσεται ραγδαία στον χώρο του μπάσκετ τα τελευταία τρία χρόνια, με παίκτες επιπέδου Euroleague να έρχονται, παράδειγμα η παρουσία των Γλυνιαδάκη και Πελεκάνου. Θεωρώ ότι έκανα την καλύτερη επιλογή, διαλέγοντας αυτό το πρωτάθλημα. Μετά τα πρωταθλήματα πρώτης τάξεως βρίσκεται στο πιο ψηλό επίπεδο από τα υπόλοιπα και από πλευράς επιπέδου, αλλά και από πλευράς ξένων αθλητών".

Στη Ροβινάρι υπάρχει κι ένας Έλληνας, ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης, Τι σχέσεις έχετε και πόσο σημαντικός θεωρείτε πως είναι για να περάσετε τη φιλοσοφία σας στην ομάδα;

" Με τον Ανδρέα είχαμε συνεργαστεί ξανά την περσινή χρονιά, στο ΑΠΟΕΛ για 1,5 μήνα και μας βοήθησε αφάνταστα, ώστε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Φέτος είχαμε κάποια προβλήματα στη θέση 5, έψαχνα στην αγορά και από τη στιγμή που έμαθα ότι ο Ανδρέας είναι ελεύθερος είπα στη διοίκηση ότι πρέπει να πάρουμε αυτόν τον παίκτη, γιατί θα κάνει τη διαφορά μέσα στην ομάδα λόγω εμπειρίας και ικανοτήτων. Από την πρώτη μέρα φάνηκε η διαφορά, καθώς μας πήγε σε ένα επίπεδο διαφορετικό από αυτό που ήμασταν. Ουσιαστικά, μας έδωσε αυτό που δεν είχαμε ως ομάδα εκείνη τη στιγμή. Είτε αυτό ήταν low post παιχνίδι, είτε εύκολο ριμπάουντ, είτε προσωπικότητα μέσα στο παρκέ. Ο Αντρέας είναι ένας απίστευτα επαγγελματίας αθλητής. Μιλάμε για έναν παίκτη που κατέκτησε 2 Euroleague, όμως άμα τον δείτε πως παίζει σε κάθε παιχνίδι θα μείνετε άφωνοι. Κάναμε την ιδανική επιλογή στη θέση αυτή και είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργαζόμαστε για μία ακόμα φορά".

Πόσο σημαντική είναι η εμπειρία του;

" Πάρα πολύ σημαντική. Η ομάδα αυτή απαρτίζεται από κάποιους Ρουμάνους παίκτες που δεν είχαν την ευκαιρία να αγωνιστούν στην Ευρώπη. Μιλάμε για παίκτες που στην καλύτερη περίπτωση τερμάτιζαν είτε έκτοι είτε έβδομοι. Οπότε, ο Γλυνιαδάκης με την τεράστια εμπειρία που έχει μας βοηθάει αφάνταστα. Είναι μια τεράστια προσωπικόιτητα στο ρόστερ".

Η Ροβινάρι είναι το σκαλοπάτι για το βήμα παραπάνω στην καριέρα σας;

" Η αλήθεια είναι πως έψαχνα μια ευκαιρία μετά τις τελευταίες επιτυχίες που είχα στην Κύπρο. Είναι γνωστό, άλλωστε πως το μπάσκετ στην Κύπρο πάει από το κακό στο χειρότερο. Η Ροβινάρι ήταν μα ευκαιρία για μένα. Κάποτε έπρεπε να γίνει η αρχή και έγινε στη Ρουμανία".΄

Πριν μερικά χρόνια ένας ακόμα Κύπριος προπονητής ταξίδεψε μακριά από την χώρα. Ο Λίνος Γαβριήλ έφτασε μέχρι την Τυνησία, όπου και κατέκτησε τίτλους. Τι γίνεται λάθος στο πρωτάθλημα της χώρας;

" Το οικονομικό είναι το πρώτο και σημαντικότερο πρόβλημα. Δεν υπάρχουν πλέον λεφτά, ειδικά μετά την οικονομική κρίση που ήρθε στην Κύπρο. Ως επαγγελματίες προπονητές, λοιπόν έπρεπε να κοιτάξουμε αλλού για το μέλλον μας. Ο άλλος λόγος έχει να κάνει με το πρωτάθλημα. Βρίσκεται σε τραγική κατάσταση και γίνετε με 5 και 6 ομάδες! Ξεκινάει τον Νοέμβρη και τελειώνει τον Φλεβάρη για κάποιες ομάδες. Μιλάμε για γελοία πράγματα. Για ανθρώπους που ασχολούνται με το άθλημα και να θέλουν να μείνουν δεν τους βοηθούν οι συνθήκες. Το δύσκολο για εμένα, που είμαι Κύπριος προπονητής, ήταν να γίνει η αρχή. Από τη στιγμή που έγινε μπαίνεις σε μια ευθεία και αυτό που έχει σημασία, από εκεί κι έπειτα, είναι να προσπαθήσεις να δείξεις πως αξίζεις να βρίσκεσαι εκεί που είσαι".

Η προοπτική του ελληνικού πρωταθλήματος υπάρχει για εσάς;

" Είναι όνειρο ζωής, ίσως, το να κοουτσάρεις ελληνική ομάδα. Είναι ένα από τα 3-4 καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης και είναι τεράστια πρόκληση να μετέχεις σε αυτό. Εγώ, προσωπικά, νιώθω έτοιμος να ανταπεξέλθω σε αυτό το επίπεδο, όμως δεν θέλω να ονειροβατώ, Θέλω να κάνω σταθερά βήματα και με το καλό να έρθει και αυτό. Πάντα έτσι ήμουν. Δεν βιαζόμουν για το βήμα παραπάνω και έτσι θα συνεχίσω. Σίγουρα είναι ένας από τους στόχους μου, νιώθω ικανός και δυνατός για να αναλάβω μια ελληνική ομάδα και εάν έρθει κάτι τέτοιο, καλώς".

Οι προσωπικοί στόχοι ποιοι είναι;

" Είμαι προπονητής που βάζει υψηλούς στόχους, ώστε να έχω κίνητρο για να πετύχω στη δουλειά μου. Είμαι τελειομανής, προσπαθώ τουλάχιστον. Έχω τις αρχές μου. Στόχος μου είναι να πηγαίνουν όλα καλά γύρω από την ομάδα. Προσπαθώ μέσα από τη δουλειά και τα αποτελέσματα να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται από πλευράς επιπέδου πρωταθλημάτων. Ήμουν στην Κύπρο, τώρα είμαι στη Ρουμανία, για το μέλλον θα δούμε. Μου αρέσει να ονειρεύομαι, δίχως να ξεπερνάω τα όνειρα. Ζωή χωρίς όνειρα είναι φαγητό χωρίς αλάτι. Λίγα λόγια πολύ δουλειά!"