EUROLEAGUE

Το ερώτημα της εβδομάδας: Final Four ή Playoffs στη EuroLeague;

EUROLEAGUE / FINAL-4 2017 / ÏÓÖÐ - ÔÓÓÊÁ ÌÏÓ×ÁÓ / OLYMPIAKOS - CSKA MOSCOW (LATO KLODIAN / Eurokinissi Sports)
EUROLEAGUE / FINAL-4 2017 / ÏÓÖÐ - ÔÓÓÊÁ ÌÏÓ×ÁÓ / OLYMPIAKOS - CSKA MOSCOW (LATO KLODIAN / Eurokinissi Sports) EUROKINISSI SPORTS

Μίχαλος, Φιλέρης, Τριαντάφυλλος, Διαμαντόπουλος, Καβαλιεράτος, Σταύρου, Πιστιόλης, Μακρής, Ψιλόπουλος, Τρίγκας, Οικονόμου απαντούν στο ερώτημα "Final Four ή Playoffs" και σας καλούν να ψηφίσετε.

Για άλλη μία φορά, ο Δημήτρης Ιτούδης παραδέχθηκε πως προτιμά ο τίτλος του Πρωταθλητή Ευρώπης να κρίνεται σε σειρά αγώνων , όπως δηλαδή συμβαίνει στο NBA, παρά σε ένα Final Four όπου οι πιθανότητες έκπληξης είναι περισσότερες για την ομάδα που είχε τη χειρότερη θέση στη διάρκεια της κανονικής περιόδου. Ο coach της ΤΣΣΚΑ Μόσχας είδε την δεύτερη της regular season να παίζει με την πρώτη στον μικρό τελικό της Κωνσταντινούπολης, πριν η τρίτη (Ολυμπιακός) αντιμετωπίσει την πέμπτη (Φενέρμπαχτσε) στο ματς του τίτλου και άνοιξε τη συζήτηση χωρίς πάντως η EuroLeague να σκέφτεται να αλλάξει το καθεστώς της διοργάνωσης. Τουλάχιστον όχι προς το παρόν.

Τα μέλη της 24MEDIA κάθισαν στο ίδιο τραπέζι και συζήτησαν το ζήτημα και όσο κι αν σας ακούγεται απίστευτο, δεν υπήρξε ούτε ένας που να συμφώνησε με τον Έλληνα τεχνικό. Βλέπετε, άπαντες έχουν ζήσει από κοντά Final Four και δεν θα άλλαζαν με τίποτα αυτές τις στιγμές της αγωνίας, της ανυπομονησίας, των εκρήξεων συναισθημάτων που γίνοναι στη διάρκεια του τριημέρου στο τέλος κάθε σεζόν. Διαβάστε τι είπε ο κάθε ένας και στο τέλος ψηφίστε κι εσείς αν θέλετε Final Four ή ο τίτλος να κρίνεται σε σειρά αγώνων best-of-five.

ΜΑΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΣ

Το Final Four μπορεί να είναι άδικο, μπορεί να θέλει τύχη, μπορεί να θέλει καλές βραδιές, συναστρίες και να σου κάτσει η μπίλια. Είναι κάπως άγαρμπο, όντως, μια χρονιά 35 αγώνων να θέλει 2 για να βγάλει τον πρωταθλητή της, αλλά κάθε σύστημα διεξαγωγής δεν αρέσει σε όσους χάνουν. Στον Ιτούδη δεν άρεσε το Final Four, στους Αγγελόπουλους ότι το γήπεδο ήταν γεμάτο Τούρκους και μόνο η Ρεάλ δεν γκρίνιαξε αφού ξέχασε να εμφανιστεί στην Πόλη.

Πάντα κάποιος θα φωνάζει και θα τρώγεται, δυστυχώς τις περισσότερες φορές ο Έλληνας. Το Final Four δεν είναι μόνο ένα φορμάτ για την ανάδειξη του καλύτερου, αλλά και μια γιορτή για όσους αγαπούν το μπάσκετ. Πιστεύω ότι στην UEFA θα ήθελαν να έχουν ένα ΠΣΚ σαν της Euroleague αντί για μια λαμπερή βραδιά τελικού Champions League. Είναι εύκολο το ζήτημα να διαλέξεις υπέρ του Final. Το δύσκολο είναι να το πάρεις και εκεί αρχίζει η κουβέντα και η γκρίνια.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΕΡΗΣ

Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη γιορτή από το Final Four. Ακόμη κι ο Δημήτρης Ιτούδης που εδώ και δυο χρόνια φωνάζει για τελικούς πλέι-οφ, όταν αποχωρήσει από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας θα ... αρχίσει να διαφωνεί. Πιστέψτε με, επειδή το 2001 παρακολούθησα όλη τη σειρά των τελικών ανάμεσα σε Μπολόνια και Ταού, δεν έχουν καμιά σχέση με την αίγλη, την απήχηση και τη λάμψη ενός Final Four.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ

Κλασσική περίπτωση νομίσματος με δύο όψεις. Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει εκφράσει την ίδια άποψη που είχε εκφράσει παλαιότερα και ο Έτορε Μεσίνα πριν καν κοουτσάρει το πρώτο του παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ, συγκεκριμένα το είχε δηλώσει επίσημα στο Euroleague Greece λίγες ημέρες αφού ανακοινώθηκε στους Ρώσους. Τα Playoffs είναι το πιο δίκαιο σύστημα διεξαγωγής. Εννιά στις δέκα φορές θα κερδίσει ο καλύτερος, ειδικά όσο περισσότερα είναι τα παιχνίδια. Για τις ομάδες επομένως, είναι "καλύτερη" η σειρά από το νοκ-άουτ. Σκεφτείτε για παράδειγμα μια καλή ομάδα. Θα προτιμούσε να παίξει έναν τίτλο σε 10λεπτο ή έναν ολόκληρο αγώνα; Συμφωνούμε ότι οι Αμερικάνοι που βρίσκονται μίλια μπροστά σε θέματα αθλητικής κουλτούρας, έχουν θεσπίσει best-of-seven σειρές για τα δικά τους Playoffs, που ακολουθούν μια κανονική περίοδο 82 παιχνιδιών. Υπάρχει, όμως και η άλλη όψη του νομίσματος. Τα πιο δημοφιλή αθλητικά γεγονότα στις ΗΠΑ έχουν τον νοκ-άουτ χαρακτήρα: το Superbowl (playoffs NFL) και η "March Madness" (κολεγιακό μπάσκετ). Συν του ότι και το Μουντιάλ, η αφρόκρεμα των ομαδικών αθλημάτων, κρίνεται στον "ξαφνικό θάνατο" και τη λογική του "ο χαμένος πάει σπίτι του". Οπότε να το δούμε από την πλευρά του φιλάθλου; Ο χαρακτήρας του νοκ-άουτ προσίδει το συναρπαστικό, το αναπάντεχο, την έκπληξη. Δίνει την ευκαιρία στον Δαυίδ να νικήσει τον Γολιάθ. Και ως γνωστόν όλοι λατρεύουν τον Δαυίδ. Εκτός από τον Γολιάθ.

Η ίδια η Euroleague, δια στόματος Τζόρντι Μπερτομέου, έχει τοποθετηθεί επί του θέματος. Προτιμάται το Final Four γιατί α) αποτελεί σήμα κατατεθέν β) εμπλέξει τέσσερις (θεωρητικά) διαφορετικές αγορές, συν τη χώρα που το διοργανώνει. Επομένως μαζεύονται περισσότεροι φίλαθλοι από περισσότερες περιοχές, τους ντόπιους φανατικούς του μπάσκετ και τους λάτρεις του αθλητικού τουρισμού. Ένας τελικός ανάμεσα σε δύο ομάδες και επομένως δύο πόλεις, ή έστω δύο χώρες, ενδιαφέρει μια πολύ μικρότερη δεξαμενή ανθρώπων. Και η μείωση του ενδιαφέροντος σημαίνει μείωση της τηλεθέασης, της προσέλευσης και των χορηγών. Αυτό, βέβαια, έρχεται ξανά σε αντίθεση με τις ίδιες τις ομάδες που ενδεχομένως να αύξαναν τα έσοδα τους από εισιτήρια αν είχαν 2 ή 3 εντός έδρας παιχνίδια ακόμη. Νομίζω, όμως, ότι αυτό δεν θα έκανε καλό στο προϊόν. Ο Δημήτρης Ιτούδης επίσης θεωρεί μειονέκτημα το γεγονός ότι η Euroleague αυτή τη στιγμή μοιάζει μπερδεμένη: μαραθώνιος 30 αγωνιστικών, playoffs και στη συνέχεια Final Four (νοκ-άουτ). Προσωπικά αυτό είναι κάτι που μου αρέσει. Συν το παραδοσιακό του θέματος. Euroleague και Final Four είναι συνώνυμα. Και στο μυαλό μας τη διοργάνωση -εμείς οι μικρότεροι- τη μετράμε από το 1988 και τη Γάνδη. Μπορεί τα playoffs να είναι το δίκαιο σύστημα κι ο προπονητής της ΤΣΣΚΑ να έχει το δίκιο από τη δική του οπτική, αλλά ποιος είπε ότι τελικά ο αθλητικός είναι δίκαιος. Είναι αξιοκρατικός. Δίκαιος, όμως, δεν είναι πάντα.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΗΜΑΡΤΟΝ....

Δε θα καθίσω να ασχοληθώ με κάτι που απασχολεί απλά και μόνο έναν άνθρωπο, επειδή δε μπορεί να κερδίσει τόσα χρόνια μια συγκεκριμένη ομάδα! Τα Final Four είναι μαγεία, τα λατρεύω, τα παρακολουθώ και στην τελική, όποιος είναι μάγκας πάει εκεί και κερδίζει. Αν το μεγαλύτερο μπάτζετ της διοργάνωσης δε μπορεί να το κάνει συνέχεια, δε θα χαλάσουμε τις όμορφες συνήθειές μας...

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Final Four για πάντα.

Το πείραμα με τα playoffs το ζήσαμε το 2001 στην πρώτη EuroLeague και δεν το θυμάται κανένας. Αντίθετα όλα τα Final Four τα θυμόμαστε με λεπτομέρειες. Από το 1988 μέχρι σήμερα. Final Four σημαίνει EuroLeague, είναι το απόλυτο ραντεβού του μπάσκετ και δεν πρέπει να αλλάξει. Κι ας μην είναι το απόλυτα δίκαιο σύστημα για τις καλύτερες ομάδες... Ολο το σκηνικό που στήνεται για τρεις μέρες κάθε Μάιο, είναι η καλύτερη μπασκετική στιγμή κάθε σεζόν.

ΧΑΡΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ

Final Four σημαίνει πανηγύρι, γιορτή, οπαδοί τεσσάρων ομάδων να συνυπάρχουν στην ίδια πόλη, στο ίδιο γήπεδο, να πίνουν και να τρώνε μαζί, να βρίσκονται σε μια αρένα που "κοχλάζει" με κόσμο (τις περισσότερες φορές) μοιρασμένο. Final Four σημαίνει άγχος, ανυπομονησία, αγωνία, σημαίνει τελικοί επιβίωσης, τρομερή εναλλαγή συναισθημάτων, δημοσιογράφοι από κάθε γωνιά της Ευρώπης στον ίδιο χώρο, ανταλλαγή απόψεων, προβλέψεων, ένα τριήμερο (για το κοινό) - τετραήμερο (για τους εκπροσώπους του Τύπου) με έντονες στιγμές που καμία σειρά playoffs δεν μπορεί να χαρίσει. Final Four σημαίνει μπάσκετ.

Σύμφωνοι, ως NBAholic παραδέχομαι πως οι σειρές αγώνων εχουν τη δική τους μαγεία, όμως στην Ευρώπη ζούμε, με τα Final Four μεγαλώσαμε, αυτά περιμένουμε κάθε σεζόν και αυτά θα συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε καθώς η EuroLeague δεν πρόκειται να υποκύψει στις πιέσεις της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Σέβομαι τον Δημήτρη Ιτούδη, όμως σε αυτό το ζήτημα δεν θα συμφωνήσω -πιθανότατα ποτέ- μαζί του. Προτιμώ κάθε χρόνο να φλερτάρω με το εγκεφαλικό από την ένταση και την αγωνία, παρά να δω τον τίτλο να κρίνεται σε σειρά πέντε αγώνων.

Sorry coach.

ΝΟΤΗΣ ΨΙΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ενδεχομένως τα playoffs να είναι πιο δίκαιος τρόπος διεξαγωγής για την ανάδειξη του πρωταθλητή Ευρώπης, αλλά αν είσαι καλύτερη ομάδα, οφείλεις να το αποδείξεις και σε επίπεδο Final Four, δείχνοντας χαρακτήρα σε ματς δίχως αύριο. Τα Final Four αποτελούν σήμα-κατατεθέν της μπασκετικής κορύφωσης της διοργάνωσης. Εχουν λάμψη, αγωνία, σασπένς, ενδιαφέρον και έχουμε απολαύσει σαν θεατές μεγάλες και σπουδαίες αθλητικές στιγμές, οι οποίες έχουν κάνει περισσότερο θελκτικό το άθλημα και το σπόρ, ακόμη και σε φιλάθλους που δεν παρακολουθούν μπάσκετ. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει χάσει σε πολλά Final Four και είναι λογικό να εκφράζει αυτή την άποψη από τη στιγμή που νιώθει ότι δεν την βολεύει. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός πως τα Final Four ομορφαίνουν το άθλημα. Εκατομμύρια φίλαθλοι παγκοσμίως παρακολουθούν την τελική φάση της διοργάνωσης, επειδή ακριβώς έχει αυτή τη μορφή.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΡΙΓΚΑΣ

Μπορεί ένα Final Four να κρατάει μόλις τρεις ημέρες και οι αγώνες με βαρύτητα να είναι ισάριθμοι (ημιτελικοί και τελικός), παρόλ' αυτά τι καλύτερο και πιο ενδιαφέρον από μία τέτοιου είδους διαδικασία; Πολύ απλά γιατί αν δεν ήταν "μια κι έξω" οι αγώνες, δεν θα θυμόταν κανείς το τρίποντο του Σάσα Τζόρτζεβιτς (το 1992), εκείνο του Κορνέλιους Τόμσον (το 1994) ή το πεταχτάρι του Γιώργου Πρίντεζη (το 2012). Αν κοιτάξουμε το ζήτημα καθαρά αξιοκρατικά, τα playoffs δίνουν προβάδισμα στην ομάδα που έχει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας και μαζί μειώνουν ραγδαία τις πιθανότητες να την "πατήσει". Επειδή όμως, αυτό που γιγαντώνει ένα άθλημα είναι οι στιγμές που προσφέρει και οι φάσεις που καθορίζουν την έκβαση των αγώνων, μόνο το Final Four μπορεί να ικανοποιήσει μία τέτοια συνθήκη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Tο Final Four είναι ο καλύτερος τρόπος, ώστε να διεκδικούν οι κορυφαίες ομάδες της κανονικής διάρκειας το τρόπαιο. Η EuroLeague με τη νέα της μορφή έγινε πιο δύσκολη, ιδιαιτέρως ανταγωνιστική κι έτσι όπως είναι η τελική φάση, διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Δεν είναι τυχαίο πως οι παίκτες ζουν και αναπνέουν όλη τη σεζόν, προκειμένου να ζήσουν αυτό το διήμερο. Ο τρόπος που κρίνεται ο τίτλος μπορεί να συναγωνιστεί τα κορυφαία αθλητικά γεγονότα της σεζόν, κάτι που φαίνεται και από την ανταπόκριση του κόσμου. Σωστά, η διοργανώτρια αρχή διατηρεί τη μορφή των Final Four. Η καλύτερη ομάδα έχει την δυνατότητα να το αποδείξει σε δύο αγώνες και δεν χρειάζεται ν' αγωνιστεί σε σειρά.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΚΡΗΣ

Καταλαβαίνω το σκεπτικο και την πρόταση για playoffs. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι συμφωνώ κιόλας. Ανήκω κι εγώ σε αυτούς που προτιμούν να παρακολουθούν ένα Final Four. Έτσι έμαθα και δεν το αλλάζω. Είναι το στοιχείο της έκπληξης αυτό που εξιτάρει, αν και για εμένα δεν υπάρχουν εκπλήξεις στο μπάσκετ. Σε αντίθεση με άλλα αθλήματα, στο μπάσκετ κερδίζει πάντα ο καλύτερος, ακόμα και αν αυτός μοιάζει πιο "αδύναμος" στα μάτια του κόσμου. Στα Final Four δεν υπάρχουν τυχερές ομάδες. Υπάρχουν καλύτερα προετοιμασμένες ομάδες, που βρίσκονται στο Top της φόρμας τους την πλέον κατάλληλη στιγμή.

Αν δεν υπήρχαν τα Final Four δεν θα είχαμε να θυμόμαστε ιστορίες σαν αυτές της Παρτιζάν το 1992, της Μπανταλόνα το 1994, του Παναθηναϊκού το 2002, του Ολυμπιακού το 2012. Θα κέρδιζε 9 στις 10 φορές ο πιο ισχυρός και αυτό θα ήταν απλώς... ξενέρωτο. Το μπάσκετ όμως δεν είναι ξενέρωτο. Είναι το πιο όμορφο και το πιο δίκαιο ομαδικό άθλημα που υπάρχει. Και στην περίπτωση της EuroLeague αξίζει σε αυτό το άθλημα να ολοκληρώνεται με το πιο όμορφο event: Ένα Final Four.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΙΣΤΙΟΛΗΣ

Αυτό το ερώτημα δεν έχει σαφή απάντηση. Δεν βλέπω κάτι "σωστό" ή "λάθος". Εξαρτάται πάντα από το πρίσμα μέσα από το οποίο το εξετάζει κανείς. Αντικειμενικά, το σύστημα των Playoffs είναι πιο δίκαιο και δεν νομίζω ότι χωράει αμφισβήτηση επ' αυτού. Είναι ένα σύστημα που επιβραβεύει την ομάδα με τη μεγαλύτερη διάρκεια μέσα στη σεζόν, δίνοντάς της ένα σημαντικό προβάδισμα σε μία σειρά αγώνων με το πλεονέκτημα έδρας. Με άλλα λόγια στο τέλος η πραγματικά καλύτερη ομάδα κατακτά (τις περισσότερες φορές τουλάχιστον) και τον τίτλο.

Υπάρχει όμως και ένα "αλλά". Μία σειρά Τελικών (ή ημιτελικών ή προημιτελικών κ.ο.κ.) ελαχιστοποιεί την πιθανότητα της έκπληξης. Και αυτό το αλατοπίπερο πάντα χρειάζεται στον αθλητισμό. Όσο ωραίο είναι να βλέπεις τις κορυφαίες ομάδες σε μία σειρά Τελικών, άλλο τόσο ωραίο είναι να παρακολουθείς ένα φαβορί με ένα αουτσάιντερ να συγκρούονται σε έναν αγώνα.Εν κατακλείδι, δεν βλέπω τον λόγο να αλλάξει το format στην EuroLeague, πολύ απλά διότι είναι επιτυχημένο. Το Final Four έχει συνδεθεί με την EuroLeague, όπως και το Τελικό Τουρνουά έχει συνδεθεί με το κολεγιακό μπάσκετ, οι Τελικοί με το ΝΒΑ. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Απλά επειδή έτσι... μας αρέσουν.

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ