Ο Κάιλ Χάινς εξελίσσεται στον πιο επιτυχημένο (εν ενεργεία) Αμερικανό που αγωνίζεται στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι όλα τα χρόνια της ευρωπαϊκής του καριέρας έχει κατακτήσει τουλάχιστον έναν τίτλο, φτάνοντας τους 12 συνολικά. Έχει παράλληλα την ευκαιρία να τους αυξήσει μιας και υπέγραψε νέο διετές συμβόλαιο με τους Ρώσους.

Ο Αμερικανός σέντερ ξεκίνησε κατακτώντας το κύπελλο Α2 Ιταλίας τις δύο πρώτες σεζόν του στην Ιταλία, όταν φόρεσε τη φανέλα της Βερόλι. Ακολούθησε το νταμπλ με την Μπάμπεργκ τη σεζόν (2010-2011), το ευρωπαϊκό με τον Ολυμπιακό και το πρωτάθλημα Ελλάδας το 2012, η back-to-back κατάκτηση της Euroleague το 2013 και από εκεί και πέρα άλλοι 5 τίτλοι με την ΤΣΣΚΑ: τέσσερα πρωταθλήματα και μια ευρωλίγκα (2016). Σύνολο 12, μετέχοντας μάλιστα τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε μόνο δύο λίγκες και όχι τρεις, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των περισσότερων ομάδων σε Ισπανία, Ελλάδα, Τουρκία, Γαλλία, Γερμανία και Λιθουανία.

Ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να τον κοντράρει είναι ο Βίκτορ Χριάπα, ο οποίος όμως έχασε τη σεζόν 2010-11, λόγω τραυματισμού. Κατά τα άλλα κατακτά τουλάχιστον έναν τίτλο από το 2009 και μετά, έχοντας συνολικά 12 τίτλους (μια Euroleague, ένα κύπελλο Ρωσίας, τέσσερα εθνικά πρωταθλήματα και έξι πρωταθλήματα VTB), που γίνονται 13 αν υπολογίσουμε και το πρωτάθλημα του 2011, στο οποίο όμως απουσίασε.

Ο πολυνίκης Μπογκντάνοβιτς

Από εκεί και πέρα από το 2009 και όταν αρχίσει η καταμέτρηση (τότε ήταν η παρθενική χρονιά του Χάινς στην Ευρώπη), υπάρχουν μόνο δύο παίκτες να τον κοντράρουν. Με την υποσημείωση όμως ότι ο ένας αγωνιζόταν για πολλά χρόνια σε μια ομάδα, που συμμετείχε σε τέσσερις διοργανώσεις. Ο λόγος για τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς. Ο Σέρβος άσος που είναι αρκετά χρόνια μικρότερος του Χάινς και επί της ουσίας ξεκίνησε να αγωνίζεται σε πρωταγωνιστικό επίπεδο το 2011 έχει κατακτήσει 13 συνολικά τίτλους σε Παρτίζαν και Φενέρμπαχτσε.

Με τους "Παρτιζάνους" έχει πανηγυρίσει τέσσερις φορές το πρωτάθλημα Σερβίας (2011, 2012, 2013, 2014), δύο φορές το κύπελλο Σερβίας (2011, 2012) και δύο φορές την Αδριατική Λίγκα (2011, 2013). Για τέσσερις σεζόν επομένως ο συγκεκριμένος διεκδικούσε τέσσερις τίτλους και όχι τρεις όπως οι περισσότεροι, ή δύο όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με τον Κάιλ Χάινς. Όταν μετακόμισε στην Τουρκία έμεινε μια σεζόν χωρίς τίτλο (2015) και από πέρσι έχει κατακτήσει ένα κύπελλο (2016), μια Ευρωλίγκα (2017) και ένα πρωτάθλημα (2016), οδεύοντας ολαταχώς για το δεύτερο.

Οι μνηστήρες και ο Σπανούλης

Ο άλλος "μνηστήρας", επίσης με 12 τίτλους, είναι ο Γκάι Πνίνι. Ο βετεράνος Ισραηλινός σουτέρ έχει κατακτήσει μια Euroleague (2014), τρία πρωταθλήματα (2011, 2012, 2014) και οκτώ κύπελλα (2010-17). Όπως ο Μπογκνάνοβιτς έμεινε χωρίς τίτλο το 2015, έτσι κι ο Πνίνι έμεινε "άτιτλος" το 2009.

Ακολουθεί με 11 τίτλους ο Παούλιους Γιανκούνας, ο αρχηγός και σημαία της Ζαλγκίρις Κάουνας και ο Αντώνης Φώτσης. Ο Λιθουανός φόργουορντ, όπως και ο Πνίνι, έχουν το προσόν ότι παίζουν σε μια λίγκα δίχως ανταγωνισμό τα τελευταία χρόνια της καριέρας τους. Ο Γιανκούνας έχει κατακτήσει 11 πρωταθλήματα (2011-2017) και τρία κύπελλα (2011, 2012, 2015). Οι δικές του λειψές χρονιές ήταν το 2009 και το 2010, όταν φόρεσε τη φανέλα της Χίμκι.

Ο Φώτσης από τη μεριά του έχει δύο ευρωπαϊκά (2009, 2011), πέντε πρωταθλήματα (2009, 2010, 2011, 2014, 2017) και τέσσερα κύπελλα (2009, 2014, 2015, 2017).

Με 10 κατακτήσεις έπονται ο Βασίλης Σπανούλης και ο Ρόκι Λένι Ούκιτς. Ο 35χρονος Έλλνας γκαρντ μετράει τρία ευρωπαϊκά (2009, 2012, 2013), πέντε πρωταθλήματα (2009, 2010, 2012, 2015, 2016) και δύο κύπελλα (2009, 2011) αγωνιζόμενος για δύο σεζόν στον Παναθηναϊκό και εφτά στον Ολυμπιακό. Η μοναδική σεζόν χωρίς τίτλο ήταν το 2014.

Όσο για τον Ούκιτς; Ξεχωρίζει από τους παίκτες της λίστας (πλην Χάινς) γιατί έχει γνωρίσει την επιτυχία παίζοντας σε παραπάνω από δύο ομάδες: την Φενέρμπαχτσε, τον Παναθηναϊκό, την Τσεντεβίτα, την Βαρέζε, την Καντού και την ΑΕΚ. Οι τίτλοι του ήρθαν στην περίοδο 2010-2015: ένα πρωτάθλημα Κροατίας (2015), δύο πρωταθλήματα Τουρκίας (2010, 2011), δύο ελληνικά πρωταθλήματα (2013, 2014), δύο κύπελλα Τουρκίας (200, 2011), δύο κύπελλα Ελλάδας (2013, 2014). Να σημειωθεί ότι ο βετεράνος Κροάτης γκαρντ έχει μετρήσει άλλους τέσσερις τίτλους πριν το 2009, έχοντας παράλληλα και μια διετία στο ΝΒΑ.

Οι Ισπανοί και ο Τεόντοσιτς

Τη λίστα κλείνουν οι Ισπανοί. Ο Σέρχιο Γιουλ και ο Φελίπε Ρέγες έχουν 9 τίτλους με τη Ρεάλ (μια Euroleague το 2015, τρία πρωταθλήματα το 2013, το 2015 και το 2016 και έξι Copa Del Rey το 2012 και από το 2014 ως το 2017), που μπορούν να τους κάνουν 10 αν γυρίσουν τη σειρά με τη Βαλένθια. Ένα τρόπαιο λιγότερο μετράει ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο που έχει μια Euroleague (2010), πέντε πρωταθλήματα (2009, 2010, 2011, 2013) και τρία Copa Del Rey (2011, 2012, 2014).

Ανάμεσα τους με 9 κατακτήσεις και ο Μίλος Τεόντοσιτς που έχει μια Euroleague (2016), δύο κύπελλα Ελλάδας (2010, 2011) και έξι τίτλους στη VTB (2012-2017), με την υποσημείωση ότι κι αυτός διεκδικεί μόνο δύο τίτλους και μάλιστα διεθνείς μες στην ίδια σεζόν.

Η εξαίρεση Διαμαντίδη!

Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι σ' αυτό το διάστημα τους περισσότερους τίτλους ακόμη κι αν έχει αποσυρθεί έχει κατακτήσει ο Δημήτρης Διαμαντίδης: έχει δύο ευρωπαϊκά (2009, 2011), πέντε πρωταθλήματα (2009, 2010, 2011, 2013, 2014) και έξι κύπελλα (2009, 2012, 2013-2016). Είναι ο μοναδικός παίκτης που κατακτούσε έστω κι έναν τίτλο κάθε χρόνο από το 2009, ο μοναδικός που κόντραρε στην συγκεκριμένη λίστα τον Κάιλ Χάινς.