Όπως έγραψα ξανά, είναι προφανές ότι όλες αυτές τις ημέρες μέχρι να ταξιδέψω στην Κωνσταντινούπολη, ένα πράγμα έχω μόνο στο μυαλό μου: το Final Four και την προσπάθεια του Ολυμπιακού να φτάσει στο τέταρτο αστέρι και να μας κάνει για ακόμη μια φορά να πετάξουμε από ενθουσιασμό.

Θα παραδεχτώ όμως κάτι. Τώρα που βρισκόμαστε μία ημέρα πριν το μεγάλο ταξίδι και δύο ημέρες πριν το πρώτο τζάμπολ, η αγωνία, η προσμονή και η ανυπομονησία μου έχουν πολλαπλασιαστεί. Αισθάνομαι ότι οι ώρες, τα δευτερόλεπτα, δεν περνάνε με τίποτα μέχρι να βρεθώ μέσα στο αεροπλάνο με προορισμό την Πόλη και είμαι σίγουρος ότι αύριο το βράδυ, δεν θα μπορώ να κοιμηθώ με τη σκέψη μου να βρίσκεται στο γήπεδο, στους παίκτες του Ολυμπιακού και στον κόσμο του.

Η αλήθεια είναι ότι η σκέψη πως εκεί θα συναντήσω χιλιάδες ακόμη φιλάθλους της ομάδας οι οποίοι θα έχουν ταξιδέψει για να συμπαρασταθούν στην ομάδα, είναι μια παρηγοριά. Γιατί αυτοί, θα μπορούν να καταλάβουν 100% τα συναισθήματά μου και μαζί θα στήνουμε πηγαδάκια αναλύοντας κάθε αγωνιστική και όχι μόνο πτυχή του πρώτου ημιτελικού και ελπίζω στη συνέχεια και του μεγάλου τελικού.

Ακόμη και με ανθρώπους που δεν θα γνωρίζω προσωπικά, γιατί όχι; Η αγάπη μας για αυτή την ομάδα και η ίδια γλυκιά αγωνία που θα αισθανόμαστε, είμαι βέβαιος ότι θα σπάσει τον όποιο πάγο σε δευτερόλεπτα. Ολυμπιακός είναι αυτός.

Φυσικά, η προσμονή μου δεν περιορίζεται μόνο στα αγωνιστικά ζητήματα, αλλά και στα θέματα του ταξιδιού. Τις τελευταίες ημέρες, περνάω αρκετή ώρα μπροστά στον υπολογιστή εξερευνώντας διαδικτυακά κάθε σπιθαμή της Πόλης, όμως πλέον συνειδητοποιώ πως πλησιάζει η ώρα που όλα αυτά που μελετάω θα έχω την ευκαιρία να τα βιώσω από κοντά.

Τα παζάρια, τα μνημεία, τα δρομάκια, τα φαγητά που τόσες ημέρες θαυμάζω από φωτογραφίες και βίντεο για να μπω στο κλίμα, πλέον θα ζωντανέψουν μπροστά μου και όπως καταλαβαίνεις ο ενθουσιασμός μου δεν κρύβεται.

Αγωνία και ανυπομονησία λοιπόν, αυτά είναι τα βασικά μου συναισθήματα αυτές τις ημέρες, καθώς πια τακτοποιώ τις τελευταίες λεπτομέρειες πριν το ταξίδι. Αναρωτιέμαι ποια να είναι τα συναισθήματα των παικτών του Ολυμπιακού οι οποίοι πετάνε σήμερα για την Κωνσταντινούπολη. Αν και οι περισσότεροι απ’ αυτούς, είναι πλέον μπαρουτοκαπνισμένοι σε Final Four οπότε ξέρουν καλά τι να περιμένουν.

Αφήνουν λοιπόν την αγωνία για μένα και ελπίζω όταν φτάσω στην Πόλη αυτή να δώσει τη θέση της στη χαρά για ακόμη μια τεράστια επιτυχία της ομάδας μπάσκετ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χορτάσω μπάσκετ, γιατί εκτός από τις μάχες του Ολυμπιακού, περιμένω συναρπαστικές μάχες ανάμεσα και στις υπόλοιπες ομάδες, αφού μιλάμε για ένα από τα πιο αμφίρροπα και δυνατά Final Four της ιστορίας. Εύχομαι παρακολουθώντας μαζί με τους υπόλοιπους φίλους του Ολυμπιακού τη ματσάρα ανάμεσα στη Ρεάλ και την οικοδέσποινα Φενέρ, να διαλέγουμε ποιον αντίπαλο προτιμάμε για τον μεγάλο τελικό.

Κάτι που ευχόμασταν πώς θα συμβεί όλη τη χρονιά, παρακολουθώντας τους εντός έδρας αγώνες με την κάρτα διαρκείας που εξασφάλισα χρησιμοποιώντας την πιστωτική κάρτα Olympiacos B.C. World Mastercard σε όλες μου τις αγορές και εξαργυρώνοντας στη συνέχεια τους πόντους.

Αλλά ας μην προτρέχω, πρώτα πρέπει να ολοκληρώσω τις ετοιμασίες του ταξιδιού, για τις οποίες θα σου γράψω αναλυτικά αύριο. Μέχρι τότε, η αγωνία μου προβλέπεται να έχει μεγαλώσει ακόμη περισσότερο.

Φωτογραφία: Eurokinissi.gr